Στα περίχωρα του Παρισιού, στο πίσω μέρος ενός πάρκινγκ κάτω από ένα δρόμο σε μια ήσυχη κατοικημένη περιοχή του Clichy, βρίσκεται ένας ξεχασμένος παλιός σιδηροδρομικός σταθμός.
Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι, κρυμμένος και εγκαταλελειμμένος σε μια δυσδιάκριτη γωνιά του Παρισιού. Ο La Gare Lisch κάποτε ήταν το επίκεντρο στην Πόλη του Φωτός, καθώς τα τρένα που έμπαιναν στο σταθμό, πρόσφεραν στους επιβάτες θέα στις γιγαντιαίες καμάρες και τους πυλώνες του ψηλότερου κτηρίου -τότε- στην τελευταία στάση του, τον Πύργο του Άιφελ.
Τον Μάρτιο του 1878, γεννήθηκε ένας νέος παρισινός σταθμός. Ο Gare Lisch, το όνομά του από τον αρχιτέκτονα του, Juste Lisch, ο οποίος έχτισε και πολλούς άλλους σταθμούς στην πόλη, έκανε την εμφάνιση του για την τρίτη Παγκόσμια Έκθεση, αυτή του 1878. Ο σταθμός λειτουργούσε ως τερματικός για τέσσερις σταθμούς που συνέδεαν τους επιβάτες που μετακινούνταν από τα Δυτικά προάστια του Παρισιού, σε μια εποχή που τα μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελούνταν από ιππήλατα αμαξάκια.
Ο σταθμός στα κάτω από τον Πύργο του Άιφελ, την εποχή της κατασκευής του
Εξοπλισμένος με τέσσερις πλατφόρμες (μεταξύ των οποίων μία για την υποδοχή σκαφών από το Σηκουάνα), διακοσμημένος με πολύχρωμα πλακάκια και μια περίπλοκη γυάλινη πρόσοψη, ο σταθμός παρουσιάστηκε περήφανα στον Τύπο για την Παγκόσμια Έκθεση. Σε αντίθεση με τα περισσότερα από τα κτίρια που είχαν κατασκευαστεί προσωρινά για την Έκθεση, ο σταθμός Lisch δεν κατεδαφίστηκε μετά την Έκθεση και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επόμενη, το 1889, σε αυτήν που εγκαινιάστηκε ο Πύργος του Άιφελ.
Τους οκτώ μήνες που διήρκεσε η Έκθεση το 1889, στον σταθμό Gare Lisch έφταναν τα διάφορα αγαθά και υλικά, καθώς και πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του Πύργου του Άιφελ έφτασαν σ' αυτόν το σταθμό. Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια ταξιδιώτες πέρασαν μέσα από τις πόρτες του κατά τη διάρκεια της Έκθεσης και στις 10 Ιουνίου του 1889, περισσότεροι από 70.000 επισκέπτες έφτασαν για να δουν τον Πύργο του Άιφελ.
Καθώς η επόμενη Έκθεση πλησίαζε όμως, η πόλη ήταν έτοιμη για ένα νέο σταθμό στους πρόποδες του Πύργου του Άιφελ, με πολλές περισσότερες πλατφόρμες απ' όσες θα μπορούσε να προσφέρει ο Lisch. Δεν κατεδαφίστηκε, αλλά διαλύθηκε τούβλο-τούβλο το 1897, μεταφέρθηκε πιο πάνω στο ποτάμι και ξαναχτίστηκε στη νέα του θέση, στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή, στο Asnières-sur-Seine. Αν και βρίσκεται σε μια λιγότερο λαμπερή θέση, για λίγα χρόνια είχε καλή πορεία ως τερματικός σταθμός για τα νέα ηλεκτρικά τρένα που αντικατέστησαν τους κινητήρες ατμού και άρχισαν να εκτελούν τακτικά δρομολόγια από και προς το Παρίσι. Αλλά, όπως το σιδηροδρομικό δίκτυο επεκτάθηκε, νεότεροι, μεγαλύτεροι και καλύτεροι σταθμοί χτίστηκαν και ο Lisch έχασε και πάλι το σκοπό του.
Σήμερα, ο σταθμός απέχει παρασάγγας από την εποχή της ακμής του ως μία από τις πολυσύχναστες πύλες του Παρισιού ...
Το κτίριο μετατράπηκε το 1930 σε ατελιέ, κάτι που μπορεί να εξηγήσει τις ταμπέλες στη σκάλα που δείχνουν διάφορα εργαστήρια. Η τελευταία γνωστή χρήση του ήταν το 1972, όταν η Εθνική Σχολή Τσίρκου με επικεφαλής την Annie Fratellinis έστησε ένα κατάστημα για σύντομο χρονικό διάστημα.
Το 1983, εγκαταλείφθηκε και ήταν έτοιμος να κατεδαφιστεί αλλά σώθηκε την τελευταία στιγμή μετά από μια εκστρατεία από την εφημερίδα Le Figaro, που ξεκίνησε από ένα κάτοικο που έζησε κοντά στο ιστορικό κτίριο. Έχει προστέθηκε στον κατάλογο των προστατευόμενων ιστορικών μνημείων του Παρισιού το 1985.
25 χρόνια αργότερα ο σταθμός είναι ένα θλιβερό κτίριο, μένει άψυχος στο πίσω μέρος ενός θλιβερού χώρου στάθμευσης, μια μακρινή ανάμνηση των ημερών του μαζί με τον Πύργο του Άιφελ.
Όλες οι προσπάθειες να αναβιώσει το κτίριο (υπήρξαν προφανώς αρκετές) απέτυχαν και το 2012, το κτίριο κηρύχθηκε κατεδαφιστέο μετά από μια πυρκαγιά που ξέσπασε, που κατέστρεψε περισσότερο την ήδη σάπια στέγη ...
Μετά από αμέτρητες αποτυχημένες προσπάθειες να σωθεί ο Lisch και να βρεθεί ένας νέος σκοπός, ίσως, το 2014 μπορεί τελικά να είναι η αρχή για ένα νέο ξεκίνημα, μέσω της "Operation Renaissance". Φέρνοντας σε επαφή κατοίκους και λάτρεις της παρισινής κληρονομιάς, η οργάνωση προτείνει να αποκαταστήσει το σταθμό στο "Cité du Voyage", ένα είδος πολιτιστικού κέντρου αφιερωμένο στα ταξίδια, την περιπέτεια και την εξερεύνηση. Στα 1000 τετραγωνικά μέτρα, η οργάνωση ελπίζει να οργανώσει κοινωνικές δραστηριότητες, εκθέσεις, μια βιβλιοθήκη, ένα συνεδριακό κέντρο, συναυλίες, εστιατόριο-καφέ και φεστιβάλ υποδοχής και όλα τα είδη των εκδηλώσεων που σχετίζονται με ταξίδια.
Δείτε το project για το σταθμό στο Facebook.
από: messy nessy chic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου