Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

1908, Νέα Υόρκη - Παρίσι: Ένας παγκόσμιος αγώνας-οδύσσεια με αυτοκίνητα

Οι διαγωνιζόμενοι στην γραμμή εκκίνησης στην Times Square

Το πρωινό της 12ης Φεβρουαρίου του 1908, 250.000 άνθρωποι διέσχιζαν τους δρόμους της Νέας Υόρκης για να γίνουν μάρτυρες της έναρξης ενός διαγωνισμού χωρίς προηγούμενο: έναν αγώνα αυτοκινήτων από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι.



Δείτε ακόμη:
Πόλο με αυτοκίνητα: Ακόμη μια "διασκέδαση" των αρχών του 20ου αιώνα
Ίσως ο πιο όμορφος, αλλά και πιο επικίνδυνος, αγώνας αυτοκινήτων

Ο αγώνας είχε χορηγούς τους New York Times και τη γαλλική εφημερίδα Le Matin και περιελάμβανε έξι αυτοκίνητα από τέσσερις χώρες -τρία από τη Γαλλία και ένα από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ιταλία.

Το πλήθος που συνέρρεε στην Times Square ήταν τεράστιο

Η προγραμματισμένη διαδρομή ήταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά και στην Αλάσκα, από εκεί θα περνούσαν μέσω του Βερίγγειου πορθμού (που οι διοργανωτές ήλπιζαν ότι θα παγώσει) στη Σιβηρία, στη Ρωσία και τέλος στην Ευρώπη και το Παρίσι.

Το ιταλικό Zust, με οδηγό τον Emilio Sirtori και τον δημοσιογράφο Antonio Scarfoglio

Μεταξύ των διαγωνιζομένων υπήρχαν ριψοκίνδυνοι, τυχοδιώκτες, ένας Γερμανός αριστοκράτης και ένας μηχανικός.

Το αμερικάνικο Thomas Flyer, με τους George Schuster και Montague "Monty" Roberts

Ο αγώνας είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 11 το πρωί, αλλά ο δήμαρχος, George McClellan, ο οποίος θα σηματοδοτούσε την έναρξη του αγώνα με πυροβολισμό, δεν κατάφερε να εμφανιστεί εγκαίρως. Ένας ανυπόμονος παρευρισκόμενος πήρε το πιστόλι και πυροβόλησε ο ίδιος. Έτσι, οι αγωνιζόμενοι ξεκίνησαν.

Το γαλλικό Moto-Bloc, που οδηγούσε ο Charles Godard

Ένα από τα γαλλικά αυτοκίνητα κατάφερε και έκανε μόλις εκατό μίλια πριν εγκαταλείψει λόγω διαφορικού.

Το γερμανικό Protos, που οδηγούσε ο Hans Koeppen

Η απόφαση να γίνει ο αγώνας στη μέση του χειμώνα ενίσχυσε ακόμα περισσότερο την πρόκληση. Κουκουλωμένοι με βαριά ρούχα, οι διαγωνιζόμενοι πέρασαν μέσα από παχύ χιόνι και κακοτράχαλους δρόμους και σταματούσαν συνεχώς για επισκευές.

Δεν μου αρέσουν καθόλου οι Αμερικανοί, όπως δε μου αρέσει ο τυροκόμος, ο οποίος κέρδισε κάποια λαχειοφόρο ή μια ξαφνική αύξηση της τιμής στις πατάτες τον έκαναν πλούσιο. - Antonio Scarfoglio

Οι αντίπαλες ομάδες δημιούργησαν συμμαχίες οι οποίες εγκαταλείπονταν κατά το δοκούν. Οι ντόπιοι υποστήριζαν και βοηθούσαν τον αμερικάνικο αυτοκίνητο Thomas Flyer, ενώ οι ξένες ομάδες έπρεπε να ικετεύσουν ή να πληρώσουν για οποιαδήποτε βοήθεια.


Καθώς οι διαγωνιζόμενοι περνούσαν από απέραντες εκτάσεις χωραφιών με άθλιους δρόμους, συχνά κατέφευγαν σε σιδηροδρομικές ράγες με ελαστικά από μπαλόνια.


Το Thomas Flyer, που οδηγούσαν οι μηχανικοί George Schuster και Montague Roberts, απέκτησε ένα αρκετά μεγάλο προβάδισμα. Μάλιστα, πήραν μαζί τους και έναν αποστάτη από ένα από τα γαλλικά αυτοκίνητα, τον Hans Hendrick Hansen, ο οποίος απολύθηκε όταν κάλεσε σε μονομαχία έναν συναθλητή του.


Μετά από 41 ημέρες, το Thomas Flyer έφτασε στο Σαν Φρανσίσκο. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος είχε διασχίσει τις ΗΠΑ χειμώνα με αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο μεταφέρθηκε στη συνέχεια στο Σιάτλ και στην Αλάσκα.

Το γερμανικό Protos περνάει μέσα από το Grand Island της Νεμπράσκα

Καθώς οι Αμερικανοί στρέφονταν προς τον βορρά, ένα από τα εναπομείναντα γαλλικά αυτοκίνητα, του οποίου το πλήρωμα διαμαρτύρονταν επίμονα για μηχανικά προβλήματα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει.

Παράτα τον αγώνα, πούλα το αυτοκίνητο και γύρνα σπίτι.
Τηλεγράφημα στον Charles Godard, οδηγό του γαλλικού αυτοκινήτου Moto-Bloc

Αφού αναγνώρισαν το έδαφος της Αλάσκα, ο George Schuster δήλωσε ότι ήταν αδύνατο να οδηγήσει κανείς εκεί. Οι διοργανωτές εγκατέλειψαν το σχέδιο για το πέρασμα από τον Βερίγγειο πορθμό (τον μοναδικό λόγο που ο αγώνας έγινε τον χειμώνα) και είπαν στους Αμερικανούς να επιστρέψουν στο Σιάτλ και να πάρουν ένα πλοίο για να διασχίσουν τον Ειρηνικό.

Οι οδηγοί του αμερικάνικου Thomas Flyer περιμένουν το πλοίο στο Valdez της Αλάσκα

Το πέρασμα των Αμερικανών από την Αλάσκα έδωσε στους ανταγωνιστές τους την ευκαιρία να καλύψουν τη διαφορά. Μέχρι να γυρίσουν οι Αμερικανοί στο Σιάτλ και να ξεκινήσουν για την Ιαπωνία, οι άλλοι ήταν ήδη εβδομάδες μπροστά τους.

Το Thomas Flyer στο Κόμπε της Ιαπωνίας

Για να αποκατασταθεί η αδικία, οι διοργανωτές έδωσαν στους Αμερικανούς μια αποζημίωση 15 ημερών, κάτι που σήμαινε ότι ακόμη και αν έφταναν στον τερματισμό δύο εβδομάδες μετά από τους υπόλοιπους, και πάλι θα είχαν κερδίσει. Οι διοργανωτές όμως τιμώρησαν και τη γερμανική ομάδα με 15 ημέρες επειδή μετέφεραν το αυτοκίνητό τους με το τρένο από τη Γιούτα στο Σιάτλ.

Το Thomas Flyer στη Μαντζουρία

Οι Αμερικανοί πρόλαβαν τους υπόλοιπους στο Βλαδιβοστόκ. Εκεί, ο τελευταίος εναπομείναν Γάλλος οδηγός είχε αγοράσει όλη τη βενζίνη της περιοχής και την προσέφερε μόνο σε όποια ομάδα τον έπαιρνε μαζί. Οι Ιταλοί πήραν τη βενζίνη του Γάλλου, αλλά ο απογοητευμένος χορηγός του τον απέσυρε από τον αγώνα.

Πλήθος κόσμου στο Βερολίνο περιμένει τους διαγωνιζόμενους

Οι διαγωνιζόμενοι πέρασαν την Τούντρα της Σιβηρίας και της Μαντζουρίας και την άγρια έκταση της Ρωσίας, με τους Γερμανούς να προηγούνται, τους Αμερικανούς πίσω τους και τους Ιταλούς να έχουν μείνει χιλιάδες μίλια πίσω.


Στις 26 Ιουλίου, μετά από οδήγηση για 5,5 μήνες και σχεδόν 22.000 μίλια, ο Hans Koeppen οδήγησε το γερμανικό αυτοκίνητο Protos στο Παρίσι.

Θα συναντήσουμε στο δρόμο Κινέζους ληστές, τίγρεις της Μαντζουρίας, πυρετό, πανώλη, επιδημίες, πείνα -για να μην πούμε για τη λάσπη μετά από τρεις μήνες βροχής, τα κουνούπια που είναι τόσο μεγάλα όσο οι ακρίδες και άλλες παρόμοιες απολαύσεις. - Antonio Scarfoglio

Η υποδοχή για τους Γερμανούς ήταν ψυχρή -άλλωστε, βρισκόντουσαν στη Γαλλία- και με τις συσσωρευμένες κυρώσεις, οι Αμερικανοί είχαν ακόμα ένα μήνα μπροστά τους για να τερματίσουν και να κερδίσουν.

Το Thomas Flyer στη Μαντζουρία

Τέσσερις μέρες αργότερα, ο Schuster και το αμερικάνικο αυτοκίνητο έμπαιναν στο Παρίσι όπου τους περίμενε το εκστασιασμένο πλήθος. Οι Ιταλοί έφτασαν τον Σεπτέμβριο.

Το γαλλικό De Dion στην Ουτίκα της Νέας Υόρκης

Ο Schuster ήταν ο μόνος Αμερικανός στο πλήρωμα που είχε κάνει όλη τη διαδρομή. Απέκτησε φήμη, του απονεμήθηκαν διάφορα βραβεία και ένα τρόπαιο. Σύντομα όμως, επέστρεψε στην καθημερινότητά του, στο εργοστάσιο αυτοκινήτων Thomas.


Πέντε χρόνια αργότερα, το εργοστάσιο Thomas σταμάτησε να λειτουργεί και το αυτοκίνητο που μετέφερε τον Schuster σε όλο τον κόσμο δημοπρατήθηκε.

από: mashable

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου