Stefan Mandel, ο άνθρωπος που ξεγέλασε και κέρδισε τη λοταρία 14 φορές

Από τη δεκαετία του 1960 ως τη δεκαετία του 1990, ο Ρουμανο-Αυστραλός οικονομολόγος Stefan Mandel κέρδισε την λοταρία 14 φορές.



Οι πιθανότητες να σας επιτεθεί καρχαρίας, να σας χτυπήσει κεραυνός ή να κερδίσετε ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο είναι μεγαλύτερες από το να κερδίσετε μια λοταρία έστω και μία φορά. Όμως, ο Stefan Mandel ξεγέλασε το σύστημα και κέρδισε 14 φορές.

Ένας ερασιτέχνης μαθηματικός σχεδιάζει ένα πρόγραμμα
Ένας αναγνωρισμένος «μαθηματικός του Σαββατοκύριακου, λογιστής χωρίς πάρα πολύ εκπαίδευση», ο Stefan Mandel καταγόταν από τη Ρουμανία, όταν η χώρα ήταν ακόμα υπό σοβιετικό έλεγχο. Στην δεκαετία του 1960, η ζωή ήταν δύσκολη για τους περισσότερους που ζούσαν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα και ο Mandel πάλευε να στηρίξει τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά του με μισθό μόλις 88 δολάρια το μήνα. Όσοι πάλευαν να επιζήσουν στις κομμουνιστικές χώρες στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, συνήθως είχαν δύο μόνο επιλογές: να συμπληρώσουν τα πενιχρά εισοδήματά τους με παράνομες δραστηριότητες ή να φύγουν στη Δύση.

Όμως, ο Mandel βρήκε μια τρίτη επιλογή: έναν αλγόριθμο που θα του εγγυόταν νίκες στις λοταρίες.

Ο Mandel και το χακάρισμα
Όπως δήλωσε ο ίδιος αργότερα, "Τα μαθηματικά που εφαρμόζονται σωστά μπορούν να εγγυηθούν μια περιουσία". Και ήταν αυτό ακριβώς που έκανε.

Η τομή του Mandel ήταν απλή: Συνειδητοποίησε ότι το κλειδί για να κερδίσει σε μια λοταρία ήταν να εντοπίσει τα τζακ ποτ που είχαν τρεις φορές μεγαλύτερο από τον συνολικό πιθανό αριθμό συνδυασμών νίκης. Έτσι, για παράδειγμα, σε μια λοταρία που απαιτεί έξι αριθμούς από το 1 έως το 40, υπάρχουν 3.838.380 πιθανοί νικηφόροι συνδυασμοί. Με αυτό υπόψη, ο Mandel περίμενε έως ότου το τζακ ποτ έφτανε το τριπλάσιο του αριθμού, δηλαδή περίπου 11,5 εκατομμύρια δολάρια. Ο συλλογισμός ήταν απλός: Αν τα κουπόνια ήταν του ενός δολαρίου το τεμάχιο (όπως ήταν εκείνη την εποχή και στις λοταρίες που στόχευε ο Mandel), τότε θα μπορούσε κανείς να αγοράσει ένα κουπόνι για κάθε συνδυασμό και να βρεθεί εκείνο που θα κερδίσει το τζακ ποτ και, ως εκ τούτου, να διπλασιάσει το χρηματικό ποσό που είχε ξοδέψει στα κουπόνια. Φυσικά, δε θα διπλασίαζε πραγματικά τα χρήματα, επειδή ο Mandel είχε υπεράνω έξοδα να καλύψει, κάτι που απαιτούσε το τζακ ποτ να είναι τριπλάσιο του συνολικού αριθμού πιθανών συνδυασμών νίκης για να έχει κέρδος.

Μετατρέποντας τη νίκη σε επιχείρηση
Το σχέδιο του Mandel έγινε πολύπλοκο με τα υπεράνω κόστη και την επιμελητεία, ακόμη και αν η βασική μαθηματική ιδέα ήταν απλή.

Όταν εντόπιζε μια λοταρία με τους σωστούς συνδυασμούς νίκης, συγκέντρωνε μια ομάδα επενδυτών που ο καθένας θα συνείσφερε ένα σχετικά μικρό ποσό (μερικές χιλιάδες δολάρια ο καθένας). Χρησιμοποιώντας τα χρήματα των επενδυτών, ο Mandel εκτύπωνε εκατομμύρια κουπόνια με κάθε συνδυασμό (κάτι που γινόταν τότε) και στη συνέχεια τα πήγαινε σε εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους για να συμμετάσχει στην κλήρωση. Όταν ένας συνδυασμός κέρδιζε, ο Mandel μοιραζόταν τα κέρδη με τους επενδυτές.

Ο Mandel δοκίμασε πρώτη φορά το σχέδιό του στην Ρουμανία με μια ομάδα φίλων. Ο ελεύθερος χρόνος που είχε αφιερώσει στη μελέτη θεωρητικών μαθηματικών απέδωσε και κέρδισε περίπου 19,3 χιλιάδες δολάρια, αρκετά χρήματα για να δωροδοκήσει κυβερνητικούς αξιωματούχους ώστε να τον αφήσουν να φύγει από τη χώρα και να ξεκινήσει μια νέα ζωή στη Δύση. Στη συνέχεια, στη δεκαετία του 1970 και του '80, έκανε το ίδιο στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία.

Φυσικά, η υπόθεση είχε και μειονεκτήματα. Για αρχή, ο Mandel έπρεπε να γράψει όλους τους συνδυασμούς με το χέρι, γεγονός που αύξανε σημαντικά τις πιθανότητες κάποιου λάθους. Επίσης, το ρουμανικό τζακ ποτ ήταν σχετικά μικρό. Αφού πλήρωσε όλους τους επενδυτές του, σ' αυτόν απέμεναν μόλις 4.000 δολάρια. Γενικά, τα περιθώρια του Mandel δεν ήταν τεράστια. Για παράδειγμα, μετά από μια νίκη το 1987, αξίας 1,3 εκατομμυρίων δολαρίων, πλήρωσε τους επενδυτές και τους φόρους και του απέμειναν... "μόλις" 97.000 δολάρια.

Όμως, όταν τελικά εγκαταστάθηκε στην Αυστραλία, ο Mandel κατάφερε να τελειοποιήσει το σύστημά του.

Η μεγάλη επιτυχία
Η ανάπτυξη των υπολογιστών τη δεκαετία του 1980 απλοποίησε σημαντικά την όλη διαδικασία. Αντί να συμπληρώνει τα κουπόνια με το χέρι, μπορούσε πλέον να αφήσει τα μηχανήματα να κάνουν τη δουλειά.

Εν τω μεταξύ, κατάφερε να μαζέψει μια ομάδα επενδυτών και αναζητούσε συνεχώς τζακ ποτ που πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Καθ' όλη τη δεκαετία του 1980, το αυστραλιανό συνδικάτο των λοταριών χτύπησε 12 τζακ ποτ και συγκέντρωσε περισσότερα από 400.000 δολάρια σε άλλα κέρδη, πριν τραβήξει την προσοχή των αρχών, οι οποίες άλλαξαν τους νόμους της λοταρίας για να αποτρέψουν μελλοντικούς χειρισμούς του συστήματος.

Όμως, το μεγαλύτερο χτύπημα του Mandel δεν είχε συμβεί ακόμα.

Υποστηριζόμενος από το διεθνές δίκτυό του, τον Φεβρουάριο του 1992 ο Mandel αποφάσισε να εφαρμόσει το σύστημά του στην κρατική λαχειοφόρο της Βιρτζίνια, η οποία είχε φτάσει σε ένα τζακ ποτ άνω των 27 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο άνθρωπος του Mandel εκεί, ο Anithalee Alex, επέβλεψε την διαδικασία 7 εκατομμυρίων κουπονιών από περισσότερα από 100 παντοπωλεία και βενζινάδικα σε όλη τη Βιρτζίνια. Παρόλο που οι υπάλληλοι των καταστημάτων αρνήθηκαν να προχωρήσουν με τον τεράστιο αριθμό των κουπονιών που τους ζητούσαν να επεξεργαστούν, τεχνικά, δεν υπήρχε τίποτα παράνομο για κάποιον που αγόραζε χιλιάδες μεμονωμένα κουπόνια, και έτσι το σχέδιο προχώρησε.

Η νίκη και το μετέπειτα

Το σύστημα του Stefan Mandel λειτούργησε τέλεια και στις 16 Φεβρουαρίου του 1992 κέρδισε το τζακ ποτ.

Όπως είναι φυσικό, το μεγάλο ποσό τράβηξε το ενδιαφέρον των κυβερνητικών αξιωματούχων, αν και, μετά από πολλές έρευνες, η CIA, το FBI και το IRS κήρυξαν τον Mandel αθώο για οποιαδήποτε αδίκημα. Στην τελική, είχε να κάνει με λίγη τύχη, κάποια μαθηματικά και πολλή δουλειά. Όπως το έθεσε ο ίδιος, "οποιοσδήποτε μαθητής γυμνασίου θα μπορούσε να υπολογίσει τους συνδυασμούς".

Με αυτό, κέρδισε περισσότερα από 15 εκατομμύρια δολάρια για τον ίδιο (με άνω των 5 εκατομμυρίων δολαρίων έξοδα).

Μετά από αυτές τις επιτυχίες, οι υπεύθυνοι των λοταριών των ΗΠΑ άλλαξαν τους κανόνες, καθιστώντας αδύνατη την αναπαραγωγή του σχεδίου του Mandel. Πλέον, δεν επιτρέπεται να εκτυπώνουν οι παίκτες τα δικά τους κουπόνια στο σπίτι και απαγορεύτηκε η αγορά κατά χιλιάδες.

Όσο για τον Stefan Mandel, τον άνθρωπο που χάκαρε το σύστημα, έχει "αποσυρθεί από τις λοταρίες" και ζει σε ένα μικρό τροπικό νησί στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας.

από: ati