Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Δύση και η Σοβιετική Ένωση ήταν Σύμμαχοι, αλλά με τη λήξη του έγιναν εχθροί και έτσι ξεκίνησε ο Ψυχρός Πόλεμος.
Aυτή η περίοδος του στρατιωτικού, σκληρού ανταγωνισμού, με αρχή το 1947, διατηρήθηκε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1990, λίγο μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης. Κατά τη διάρκεια αυτών των ανήσυχων χρόνων, οι δύο αντίπαλοι ήταν αποφασισμένοι να νικήσει ο ένας τον άλλο, με όποιον τρόπο μπορούσε, συμπεριλαμβανομένων και στρατιωτικών εφευρέσεων.
Από τη μεριά της Σοβιετικής Ένωσης, ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Εκρανοπλάνο (Ekranoplan), ένα είδος μισής βάρκας-μισού αεροπλάνου. Οι Σοβιετικοί κατασκεύασαν πολλά τέτοια, μόνο ένα όμως προοριζόταν για μάχη. Αυτό λοιπόν το ιπτάμενο όχημα βρίσκεται σήμερα σε μια παραλία στην Κασπία Θάλασσα, εγκαταλελειμμένο από εκείνους που κάποτε πίστευαν ότι ήταν ένας λαμπρός συνδυασμός της αεροπλοΐας και της θαλάσσιας τεχνολογίας.
Η αστική εξερευνήτρια, Lana Sator, πήγε στο Νταγκεστάν για να φωτογραφίσει το εσωτερικό του.
Το μοντέλο κλάσης LUN, ήταν καθοδόν ενώ μεταφερόταν από μια ναυτική βάση σε ένα μουσείο στο Νταγκεστάν, όταν, με κάποιο τρόπο, λύθηκε από το μέσο που το μετέφερε. Για λίγο, απλά παρασύρθηκε στη θάλασσα, αλλά πλέον βρίσκεται σε μια αμμώδη ακτή.
Όταν κατασκευάστηκε, επρόκειτο να πετάξει πάνω από το νερό, λίγο περισσότερο από 30 πόδια πάνω από την επιφάνεια. Αυτό σήμαινε ό,τι θα μπορούσε να "γλιστρήσει" ανάμεσα στα εχθρικά πολεμικά πλοία, πετώντας κάτω από το ραντάρ τους, και να εκτοξεύσει μια αιφνιδιαστική επίθεση αν χρειαζόταν.
Γι' αυτό το σκοπό, μόνο ένα Εκρανοπλάνο κατασκευάστηκε και κανένα εχθρικό πλοίο δεν καταστράφηκε ποτέ από αυτό -κάτι που ίσως σημαίνει ότι οι Σοβιετικοί συνειδητοποίησαν σύντομα ότι ήταν μια τεράστια επένδυση χρημάτων χωρίς καλή απόδοση.
Οι περισσότεροι ειδικοί και στρατιωτικοί ιστορικοί λένε ότι είναι άσχημο να βλέπουμε το υβριδικό αεροπλάνο-σκάφος να σαπίζει εξαιτίας της φύσης -σύμφωνα με δημοσιεύσεις σε ρωσικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει ήδη πληγεί από το αλμυρό νερό και άλλους παράγοντες. Όμως, μέχρι στιγμής, δεν έχει ειπωθεί τίποτα για την τύχη του LUN.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της εποχής κατασκευάστηκαν μερικά ακόμη Εκρανοπλάνα για τον Σοβιετικό στρατό, αλλά θα χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά εξοπλισμού. Το συγκεκριμένο είναι το μόνο που προοριζόταν να πλησιάσει τα εχθρικά πλοία που δεν εντοπίζονταν από τα ραντάρ των Σοβιετικών.
Για την ιστορία, η λειτουργία του Εκρανοπλάνου βασίζεται αποκλειστικά στην αρχή της επίδρασης του εδάφους (ground effect, στα ρωσικά: effekt ekrana, από όπου και το όνομα). Τα οχήματα επίδρασης εδάφους (Ground effect vehicles, GEV) πετούν πάνω από οποιαδήποτε επίπεδη επιφάνεια, ενώ το ύψος πτήσης τους πάνω από το έδαφος εξαρτάται από το μέγεθος του οχήματος. Η σύλληψη της ιδέας των εκρανοπλάνων αποδίδεται στον Σοβιετικό μηχανικό Ροστισλάβ Αλεξέεβ (Rostislav Evgenievich Alexeyev).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου