Μοντέλο της Χελώνας
Οι πρώτες υποβρύχιες μάχες δόθηκαν στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.
Νωρίς το πρωί της 7ης Σεπτεμβρίου του 1776, ένας Αμερικανός στρατιώτης ονόματι Ezra Lee προσέγγισε αθόρυβα τον εχθρό. Το HMS Eagle, ένα βρετανικό πολεμικό πλοίο με 64 κανόνια είχε αγκυρωβολήσει στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Αυτός ήταν ο στόχος του Lee. Σκοπός του ήταν να τοποθετήσει τρεις εκρηκτικούς μηχανισμούς με χρονοκαθυστέρηση στο κύτος του πλοίου.
Ο Lee σύντομα συνάντησε προβλήματα. Οι πλευρές του πλοίου ήταν μεταλλικές, όχι από ξύλο, και τα εκρηκτικά δεν βίδωναν. Φοβούμενος ότι θα τον δουν, έφυγε βιαστικά. Όταν κατάλαβε ότι τον είδαν οι Βρετανοί στρατιώτες, πέταξε μια βόμβα στο νερό για να τους φοβίσει. Μια ώρα αργότερα περίπου, η βόμβα εξερράγη κάνοντας και τις δύο πλευρές να παρακολουθούν καθώς η έκρηξη έστειλε έναν τεράστιο πίδακα νερού στον αέρα.
Δεν πρέπει κανείς να κατηγορήσει τον Lee για την αποτυχία του. Το μέσο μετακίνησής του -φτιαγμένο από ξύλο, καλυμμένο με πίσσα και διαμορφωμένο (όπως είπε ο Lee) "σαν στρογγυλή αχιβάδα, αλλά μακρύτερο"- ήταν εντελώς πρωτόγνωρο. Όταν ο Lee προσπάθησε να ανατινάξει το HMS Eagle, χειρίζονταν την Turtle (χελώνα), το πρώτο μαχητικό υποβρύχιο στον κόσμο. Κατασκευασμένο από Αμερικανούς κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ανεξαρτησίας, το υποβρύχιο δεν είχε καμία επιτυχημένη αποστολή, παρά την όψη του.
Σχέδιο της Χελώνας
Η Χελώνα ήταν ιδέα του David Bushnell, ο οποίος άρχισε να εργάζεται μαζί του στις αρχές της δεκαετίας του 1770, όταν ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Ο Bushnell ενδιαφερόταν για το πρόβλημα των υποβρύχιων εκρήξεων: μετά από πολλή μελέτη, κατάφερε να δημιουργήσει την πρώτη υποβρύχια χρονική βόμβα, γεμίζοντας με πυρίτιδα ένα αδιάβροχο βαρέλι και δημιουργώντας ένα πυροκροτητή που βασιζόταν στο ρολόι.
Το 1775, μετά τις μάχες του Λέξινγκτον και του Κονκόρντ, ο Bushnell αποφοίτησε και επέστρεψε στο οικογενειακό αγρόκτημά του. Εκεί, συνέχισε στο επόμενο -λογικό- βήμα: μια μηχανή που θα μπορούσε να μεταφέρει αθόρυβα τα υποβρύχια εκρηκτικά όπου έπρεπε να πάνε.
Τον επόμενο χρόνο, άρχισε να διαμορφώνεται η Χελώνα. Ένας ντόπιος ωρολογοποιός, ο Isaac Doolittle, βοήθησε στο σχεδιασμό και την κατασκευή μερικών από τα πιο έξυπνα τμήματα του υποβρυχίου. Με μήκος επτά πόδια σε κάθε κατεύθυνση, η Χελώνα ήταν ουσιαστικά ένα γιγαντιαίο πιλοτήριο. Ο πιλότος -ή, όπως τον αποκάλεσε κάποιος, "ο τυχοδιώκτης που κρύβεται μέσα του"- καθόταν σε μια καρέκλα στη μέση. Στην Χελώνα παρέχονταν αέρας για να αναπνέει ο πιλότος για μισή ώρα, τον οποίο θα μπορούσε να αναπληρώσει, ανεβαίνοντας μέχρι την επιφάνεια και βγάζοντας δυο χάλκινα σωληνάρια από την οροφή.
Ακόμη ένα μοντέλο της Χελώνας
Μια πολύπλοκη σειρά από πεντάλ, στρόφαλα και πηδάλια χεριών επέτρεπαν στον πιλότο να βυθιστεί και να ανέβει, να κινηθεί προς τα εμπρός και προς τα πίσω και να στρίψει. Για να βλέπει, κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορούσε να κοιτάξει μέσα από μια σειρά μικρών οπών με γυαλί. Τη νύχτα, έπρεπε να περάσει χρησιμοποιήσει βαρόμετρο και πυξίδα, τα οποία φωτίζονταν από ξύλο που είχε γεμίσει με βιοφωταυγή μύκητα, ο οποίος λάμπει καλά στο σκοτεινό νερό και, αντίθετα με την φωτιά, δεν χρειαζόταν οξυγόνο. Ένα άλλο σύνολο από άλλα εξαρτήματα, του επέτρεπαν να κολλήσει την υποβρύχια βόμβα στη τρόπιδα του πλοίου και να θέσει σε λειτουργία τον πυροκροτητή.
Ο Lee παρομοίασε το υποβρύχιο με αχιβάδα. Στους σημερινούς ίσως θυμίσει χειροβομβίδα σε ανθρώπινο μέγεθος. Αλλά στον Bushnell, έφερε "κάποια ομοιότητα με δύο καύκαλα χελωνών, ίσου μεγέθους, ενωμένα", γι' αυτό και το όνομά του.
Ο Bushnell έκανε αλλαγές και δοκίμασε επανειλημμένα τη Χελώνα. Ο αδελφός του, Ezra, δοκίμασε το υποβρύχιο στον ποταμό Κονέκτικατ, μέχρι να καταφέρει να το χειρίζεται με δεξιοτεχνία. Τέλος, στις 6 Σεπτεμβρίου, ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί σε έναν πραγματικό στόχο, το HMS Eagle. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον, ο πρώτος Πρόεδρος των ΗΠΑ -ο οποίος, αν και σκεπτικός, είχε χρηματοδοτήσει το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης της Χελώνας- παρακολουθούσε από την ακτή.
Ο Ezra Lee
Όμως, προτού γίνει η επίθεση, ο Ezra Bushnell αρρώστησε. Ο Lee -ένας στρατιώτης που είχε προσφερθεί εθελοντικά- κλήθηκε να χειριστεί το υποβρύχιο. Είχε εξασκηθεί με τη Χελώνα ελάχιστες μόνο φορές. Αργά το βράδυ της 6ης Σεπτεμβρίου, δύο φαλαινοθηρικά τον ρυμούλκησαν στο λιμάνι και τον άφησαν να ολοκληρώσει την αποστολή του. Μέχρι τη στιγμή που έφτασε στο βρετανικό πλοίο, είχε ήδη κωπηλατήσει επί 2,5 ώρες. Δεν ήξερε, ούτε είχε τη δύναμη να βρει άλλο σημείο εισόδου.
Η Χελώνα τέθηκε σε αποστολή ακόμη δύο φορές περισσότερο, αλλά χωρίς αποτέλεσμα και τελικά το κυρίευσαν οι Βρετανοί.
Ο Bushnell στράφηκε έπειτα στις τορπίλες, όπου βρήκε μια κάπως καλύτερη επιτυχία. Όσο για τον Lee, κέρδισε μια ιδιαίτερη διάκριση: όπως το αναφέρεται στη νεκρολογία του όταν πέθανε το 1821, "αυτός ο αξιωματικός είναι ο μόνος άνθρωπος για τον οποίο μπορεί να λεχθεί ότι πολέμησε τον εχθρό στη γη -πάνω στο νερό- και κάτω από το νερό".
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου