Το σεληνιακό τοπίο του Σαρακήνικου στην Μήλο
Στην βόρεια πλευρά της Μήλου, υπάρχει μια παραλία που θυμίζει σεληνιακό τοπίο. Η βλάστηση είναι απούσα και τα μοναχικά λευκά της βράχια δημιουργήθηκαν από την επαναλαμβανόμενη εναπόθεση στρώσεων υλικού. Μάλιστα πολλά από αυτά περιέχουν και απολιθώματα.
Όσο για το όνομά της, το οφείλει στους Σαρακηνούς πειρατές που την χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο. Αν παρατηρήσει κανείς καλά θα ανακαλύψει ανάμεσα στα βράχια τις δέστρες που έδεναν τα πλοία τους πριν ξεχυθούν και πάλι να κουρσέψουν την Μεσόγειο.
Ο λόγος για το Σαρακήνικο, μια μικροσκοπική παραλία σε απόσταση μόλις 5 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του νησιού, η οποία αποτελεί μια από τις πιο δημοφιλείς παραλίες ολόκληρης της Μήλου. Τα ολόλευκα βράχια της έχουν φωτογραφηθεί από εκατομμύρια τουρίστες, ενώ στο απόκοσμο τοπίο της έχουν υπάρξει πολλά επαγγελματικά γυρίσματα και μη.
Τα σπλάχνα των βράχων της έχουν σμιλευτεί τόσο από την αλμύρα όσο και από τους δυνατούς βόρειους ανέμους που πνέουν τις περισσότερες φορές στην περιοχή, ενώ ένα εντυπωσιακό δίκτυο από κατακόμβες και στοές είναι ορατά τόσο εξωτερικά όσο και υποθαλάσσια, αρκεί κανείς να έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό για να τις ανακαλύψει.
Αυτό όμως που κάνει την διαφορά στην παραλία, είναι ο υπέροχος συνδυασμός του λευκού των βράχων με τα κρυστάλλινα σμαραγδένια νερά που εισέρχονται στο στενόμακρο κανάλι και ερωτοτροπούν μαζί τους, χαρίζοντας μοναδικές απόκοσμες εικόνες σε όσους βρεθούν εκεί, μαγεύοντας τους με την αυθεντικότητα και την ιδιαιτερότητά τους.
Όσο για το φως του φεγγαριού που αντανακλάται τις νύχτες με πανσέληνο στην επιφάνεια των βράχων, δημιουργώντας ένα ειδυλλιακό τοπίο, σε κάνει να αμφιβάλλεις για το που πραγματικά βρίσκεσαι... γη η σελήνη...
Η Πριγκίπισσα της Ηπείρου με την πλούσια ιστορία της
Είναι γοητευτική, είναι μαγική, είναι μυστηριώδης, είναι μοναδική και έχει μια μακρά ιστορία ανά τους αιώνες... γι΄αυτό τον λόγο την αποκαλούν δικαίως ως "Η Πριγκίπισσα της Ηπείρου"...
Ο λόγος για την Πάργα, μια παραθαλάσσια κωμόπολη, που βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Πρεβέζης και ατενίζει το Ιόνιο πέλαγος, κλέβοντας την καρδιά των επισκεπτών με την υπερηφάνεια και την αστείρευτη ομορφιά της.
Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στο εσωτερικό ενός καταπράσινου γραφικού κολπίσκου με θέα το κατάφυτο Νησί της Παναγιάς, που στέκει αγέρωχο στα ήρεμα νερά του λιμανιού. Πάνω του, το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας με το χαρακτηριστικό ολόλευκο καμπαναριό, όπως και τμήματα κάστρου που είχε χτιστεί από τους Γάλλους κατακτητές το 1808 προκειμένου να ελέγχουν τα μικρά πλοία στο λιμάνι, που δεν ήταν ορατά από το κυρίως κάστρο.
Όσο για το κάστρο της Πάργας, η αλλιώς το παλιό ενετικό φρούριο, αποτελεί το σήμα κατατεθέν τόσο της Πάργας όσο και της ευρύτερης περιοχής. Είναι ορατό από παντού, μιας και είναι χτισμένο στην είσοδο του λιμανιού, ενώ μπορεί κανείς να φτάσει ως εκεί, μέσα από τα πανέμορφα πλακόστρωτα γραφικά δρομάκια της πόλης με τα αναρίθμητα μαγαζάκια και τα εστιατόρια.
Χτίστηκε για πρώτη φορά από τους Νορμανδούς στα τέλη του 14ου αιώνα, ενώ κάθε φορά που κάποιος κατακτητής το καταλάμβανε, το κατέστρεφε και το ξανάχτιζε εκ νέου. Αυτό που σώζεται στις μέρες μας, είναι το φρούριο που έχτισαν το 1572 οι Ενετοί, με πολλές όμως προσθήκες του Αλή Πασά, ο οποίος το 1819 αγόρασε με συνθήκη ολόκληρη την Πάργα για 150.000 λίρες από τους Άγγλους κατακτητές. Οι χώροι του κάστρου αναμορφώθηκαν ριζικά, ενώ στην τοξωτή πύλη της εισόδου, διακρίνονται στο τείχος ο φτερωτός λέων του Αγίου Μάρκου, εμβλήματα του Αλή Πασά, δικέφαλοι αετοί και σχετικές επιγραφές.
Την ίδια χρονιά που η Πάργα πέρασε στα χέρια των Τούρκων, οι Παργινοί, στην προσπάθειά τους να μην υποδουλωθούν, κατέφυγαν μαζικά στην Κέρκυρα. Περίπου 4.000 Παργινοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, αφού προηγουμένως, ημέρα Μεγάλη Παρασκευή, ανάσκαψαν τους πατρώους τάφους και συναθροίζοντας τα οστά των προγόνων τους τα έκαψαν στη πλατεία της αγοράς για να μη βεβηλωθούν από τους Αλβανούς που εγκαταστάθηκαν στη συνέχεια στη περιοχή, παίρνοντας την τέφρα μαζί τους. Επίσης, μαζί τους πήραν σε σάκους χώμα της πατρώας γης.
Κάθε χρόνο, τον δεκαπενταύγουστο πραγματοποιούνται πολιτιστικές εκδηλώσεις, τα επονομαζόμενα Παργινά, με θρησκευτικό αλλά και ιστορικό χαρακτήρα. Ανήμερα δε της Παναγίας, αναπαρίσταται η επιστροφή των Παργινών αλλά και των Ιερών τους Κειμηλίων στην ελεύθερη Πάργα, με πλήθος κόσμου να συγκεντρώνεται στον χώρο του λιμανιού, σε μια φαντασμαγορική βραδιά γεμάτη πυροτεχνήματα και βεγγαλικά.
Ντούνη. Το νησάκι της Αττικής με τις αλλεπάλληλες δαντελένιες ακρογιαλιές που πας με τα πόδια
Μόλις 30 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας και πολύ κοντά στα Νότια προάστια της Αττικής βρίσκεται μια βραχονησίδα με το όνομα "Ντούνη" στην οποία μπορείς να πας ακόμα και περπατώντας (Προσοχή στους αχινούς) και στην οποία μπορείτε να απολαύσετε σχεδόν πριβέ αλλεπάλληλες δαντελένιες ακρογιαλιές.
Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτή θα χρειαστεί να μεταβειτε αρχικά ως την Αγία Μαρίνα Κορωπίου και να συνεχίσετε με πορεία προς το Σούνιο για περίπου ακόμα 1χλμ. Μόλις φτάσετε στην τοποθεσία Αλθέα όπου και δεσπόζει το επιβλητικό αλλά εγκαταλελειμμένο ομώνυμο ξενοδοχείο αφήστε το αυτοκίνητο σας και κατεβείτε στην παραλία "Ηλιόπουλος" και από εκεί περπατώντας μέσα από την θάλασσα μπορείτε να μεταβείτε στη Νήσο Ντούνη.
Μόλις θα έχετε φτάσει σε έναν απίστευτο πλωτό παράδεισο με μικρούς κολπίσκους και από τις δύο πλευρές του νησιού με πεντακάθαρα καταγάλανα νερά.
Ο άγνωστος «κρατήρας» της Λάρισας
Μοιάζει με κρατήρα αλλά δεν έχει καμία σχέση με ηφαίστειο… Είναι λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Λάρισας ωστόσο λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξή του. Συγκεντρώνει πράσινο νερό και ελάχιστοι καταλαβαίνουν το λόγο. Είναι ένα κομμάτι γης που καταφέρνει να μαγνητίζει το ενδιαφέρον όλων αυτών που αγαπούν τη φωτογραφία.
Σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν το χώρο, εικάζουν πως το νερό που συγκεντρώνεται στο βάθος της λακκούβας είναι πράσινο διότι από το συγκεκριμένο βουνό προέρχεται ο Πράσινος Θεσσαλικός Λίθος γνωστός για το ότι έχει ντύσει γνωστά κτίρια σε όλο τον κόσμο.
Από το σημείο παλιότερα γινόταν εξόρυξη πετρωμάτων για τα μεγάλα έργα στους δρόμους. Όμως κάποια στιγμή σταμάτησαν κι έτσι έμεινε μόνο η λακκούβα να θυμίζει σε όλους την ανθρώπινη παρέμβαση.
Σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν το χώρο, εικάζουν πως το νερό που συγκεντρώνεται στο βάθος της λακκούβας είναι πράσινο διότι από το συγκεκριμένο βουνό προέρχεται ο Πράσινος Θεσσαλικός Λίθος γνωστός για το ότι έχει ντύσει γνωστά κτίρια σε όλο τον κόσμο.
Από το σημείο παλιότερα γινόταν εξόρυξη πετρωμάτων για τα μεγάλα έργα στους δρόμους. Όμως κάποια στιγμή σταμάτησαν κι έτσι έμεινε μόνο η λακκούβα να θυμίζει σε όλους την ανθρώπινη παρέμβαση.
Το κάστρο στα Κύθηρα με θέα που κόβει την ανάσα
Όποιος έχει επισκεφτεί το νησί της Ουράνιας Αφροδίτης, τα υπέροχα Κύθηρα, γνωρίζει πολύ καλά ότι ένα από τα πιο γοητευτικά και μαγικά σημεία του βρίσκεται στη χώρα του νησιού. Ένα μέρος που εξιστορεί την ιστορία αιώνων του νησιού και προκαλεί δέος στον επισκέπτη του με τη θεά στα ανοιχτά πελάγους που προσφέρει.
Ο λόγος για το εντυπωσιακό κάστρο της Χώρας, που «επιβλέπει» αφ’ υψηλού το επίνειό της, Καψάλι και φυσικά το απέραντο γαλάζιο. Στέκεται αγέρωχος φρουρός του οικισμού από τον 13ο αιώνα, και είναι διαφορετικά γνωστό ως φορτέτσα ή «Μάτι της Κρήτης», καθώς η στρατηγική τοποθεσία του επέτρεπε την παρατήρηση της κίνησης των καραβιών ταυτόχρονα σε τρία πελάγη: Ιόνιο, Αιγαίο και Κρητικό. - στο: newsbeast.gr
Μια τοιχογραφία στη Λάρισα αφιερωμένη στον Αγήνορα Αστεριάδη και στο έργο του
Μία νέα δημόσια τοιχογραφία με το εμβληματικό έργο «Πολιτεία» του ζωγράφου Αγήνορα Αστεριάδη εμφανίστηκε σε κτίριο της Λάρισας. - στο: athensvoice.gr
Η ιστορία και ο βανδαλισμός του “Ξυλοθραύστη”
To γλυπτό θρύλος, που πια περνάμε και δεν του δίνουμε σημασία, έχει μια μεγάλη και επεισοδιακή ιστορία. Αφού έμεινε για πάρα πολλά χρόνια στο ατελιέ του καλλιτέχνη, μετά άρχισε η γνωστή ιστορία: Αντιδράσεις, σεμνοτυφίες, βανδαλισμοί και ο ευνουχισμός του. - στο: nikosonline.gr
Ο ερειπωμένος ναός του Αγίου Αντωνίου: «Ενθύμιο» της σεισμόπληκτης Λευκάδας
Σε μια μικρή συνοικία της πόλης, δίπλα από το Δικαστικό Μέγαρο και σε ένα στενό που οδηγεί σε αδιέξοδο, σώζονται τα ερείπια του ιερού ναού του Αγίου Αντωνίου. Ο ναός έχει καταστραφεί από τον σεισμό της 30ης Ιουνίου του 1948. Τα ερείπια του θυμίζουν μία από τις καταστροφές που έχει υποστεί η Λευκάδα από τους ισχυρούς σεισμούς κατά το παρελθόν. Σήμερα σώζονται μέρη των τοίχων του ιερού του. Το στενάκι που οδηγεί στην ερειπωμένη εκκλησία ονομάζεται «οδός Αγίου Αντωνίου», όπως επίσης και η συνοικία. - στο: maxmag.gr
Οικία Κωλέττη: Το σπίτι με την «πήλινη γυναίκα» στην Πλάκα
Το εγκαταλελειμμένο νεοκλασικό στην Πλάκα του πρώτου πρωθυπουργού της Ελλάδας, Ιωάννη Κωλέττη, με την «πήλινη γυναίκα» στην πρόσοψη. - στο: athensvoice.gr
Στο Κάστρο των Παραμυθιών και στο «μυστικό» Μοναστήρι του Ασκητή στη Δυτική Πελοπόννησο
Δύο παράξενα κτίρια που είναι ερημωμένα και μοναχικά στην άγρια φύση της Τριφυλίας.
Στρίβοντας στον δρόμο Α12 για την παραλία στον Αγρίλη Φιλιατρών, σου δημιουργείται έντονα η αίσθηση ότι το μέρος δεν είναι σαν τα υπόλοιπα που έχεις προσπεράσει καθ' οδόν. Αρχικά, σε ξενίζει που οι δρόμοι του χωριού δεν έχουν διευθύνσεις αλλά νούμερα, μετά, όταν το Κάστρο των Παραμυθιών ξεπροβάλλει εντυπωσιακό και αλλόκοτο, χτισμένο πάνω στην άμμο, είσαι σίγουρος ότι δεν είναι ένα συνηθισμένο μέρος. - στο: lifo.gr
Στρίβοντας στον δρόμο Α12 για την παραλία στον Αγρίλη Φιλιατρών, σου δημιουργείται έντονα η αίσθηση ότι το μέρος δεν είναι σαν τα υπόλοιπα που έχεις προσπεράσει καθ' οδόν. Αρχικά, σε ξενίζει που οι δρόμοι του χωριού δεν έχουν διευθύνσεις αλλά νούμερα, μετά, όταν το Κάστρο των Παραμυθιών ξεπροβάλλει εντυπωσιακό και αλλόκοτο, χτισμένο πάνω στην άμμο, είσαι σίγουρος ότι δεν είναι ένα συνηθισμένο μέρος. - στο: lifo.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου