Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2023

Όταν ο μεγιστάνας Χάουαρντ Χιούζ βοήθησε τη CIA σε μια άκρως απόρρητη αποστολή

 
Ο Χάουαρντ Χιούζ ήταν ένα από τα πιο διάσημα και πιο περίπλοκα δημόσια πρόσωπα της εποχής του. Ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που έζησε μια τολμηρή ζωή ως playboy και αεροπόρος που έσπασε πολλά ρεκόρ, αλλά ήταν μικροφοβικός και είχε εμμονή με την ιδιωτική ζωή, κάτι που τελικά έπαιξε ρόλο στο να αποτραβηχτεί από την κοινωνία.
 
 

Το 1968, όταν η CIA χρειαζόταν βοήθεια σε μια τολμηρή επιχείρηση του Ψυχρού Πολέμου, οι αξιωματούχοι αποφάσισαν ότι αυτός ο εκκεντρικός χαρακτήρας θα ήταν ο τέλειος άντρας για τη δουλειά.

Ήταν μια ληστεία που ξεκίνησε με μια θαλάσσια καταστροφή.
 
Τον Μάρτιο του 1968, το σοβιετικό υποβρύχιο Κ-129 βυθίστηκε στον βυθό του Ειρηνικού Ωκεανού, με αποτέλεσμα τον θάνατο 98 ναυτικών. Το υποβρύχιο μετέφερε τρεις πυραύλους με πυρηνική κεφαλή που μπορούσαν να εκτοξευθούν ενώ βρισκόταν υποθαλάσσια, μαζί με πολύτιμα βιβλία κωδικών. Οι Σοβιετικοί προσπάθησαν και απέτυχαν να βρουν το βυθισμένο υποβρύχιο, αλλά με τη βοήθεια δικτύων ακουστικής επιτήρησης στον Ειρηνικό, το Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κατάφεραν να το εντοπίσουν περίπου 1500 μίλια βορειοδυτικά της Χαβάης.

Με την ελπίδα να βρεθεί κάτι τεράστιο από άποψη πληροφοριών, η CIA άρχισε να αναζητά τρόπους για να ανασύρει το τεράστιο υποβρύχιο από τον πυθμένα του ωκεανού. "Η ανύψωση ενός υποβρυχίου βάρους περίπου 1750 τόνων από βάθος 16.500 ποδιών δεν είχε ποτέ επιχειρηθεί ή επιτευχθεί πουθενά στο παρελθόν", σύμφωνα με ένα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της CIA που περιγράφει λεπτομερώς την επιχείρηση. Όλα έπρεπε να γίνουν χωρίς να τραβήξουν την προσοχή των Σοβιετικών.

Οι αξιωματούχοι συμφώνησαν σε ένα σχέδιο: να στείλουν μια τεράστια δαγκάνα στα βάθη του ωκεανού, το οποίο θα έλκυε το K-129 κάτω από το κύτος ενός τεράστιου πλοίου. Από την αρχή, το "Project Azorian", όπως κωδικά ονομάστηκε η αποστολή, φαινόταν περίεργο. Οι αρχικές εκτιμήσεις προέβλεπαν μόλις 10% πιθανότητες επιτυχίας.
 
Το Hughes Glomar Explorer στην Καλιφόρνια, 1977 

Για να κρατηθεί το σχέδιο μυστικό, η CIA στράφηκε για βοήθεια στον Χιούζ, ο οποίος συμφώνησε να ανακοινώσει ότι κατασκεύαζε ένα γιγάντιο πλοίο που θα χρησιμοποιούνταν για την εξόρυξη οζιδίων μαγγανίου στο βυθό της θάλασσας. Ο επιχειρηματίας ήταν "γνωστός για το ενδιαφέρον του στην εξόρυξη στα βαθιά ύδατα", σύμφωνα με ένα άρθρο του 1975 στους New York Times, και το "πάθος του για μυστικότητα" εξηγούσε γιατί δεν αποκαλύφθηκαν στο κοινό λεπτομέρειες σχετικά με την αποστολή και τον προορισμό του πλοίου.

Το καλοκαίρι του 1974, έξι χρόνια μετά την βύθιση του K-129, το Hughes Glomar Explorer ήταν τελικά έτοιμο να κατευθυνθεί προς το βυθισμένου υποβρυχίου. Δύο σοβιετικά σκάφη τριγύριζαν το Explorer, αλλά, καθώς η δαγκάνα κατέβαινε στον βυθό του ωκεανού, άρπαξε το υποβρύχιο και άρχισε να το σύρει, δεν πρόσεξαν κάτι περίεργο. Ξαφνικά, μέρος της δαγκάνας έσπασε στέλνοντας ένα τμήμα του υποβρυχίου πίσω στον πυθμένα της θάλασσας, οπότε η αποστολή ήρθε αντιμέτωπη με μια μεγάλη καθυστέρηση. Όμως το Explorer κατάφερε να αποπλεύσει, χωρίς να εντοπιστεί, με το υπόλοιπο K-129.

Για την ανάκτηση και του υπόλοιπου υποβρυχίου, η CIA ήλπιζε να ξεκινήσει μια άλλη αποστολή, αλλά τα σχέδιά της σταμάτησαν όταν μια ληστεία στη Summa Corporation, μια εταιρεία για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Χιούζ, είχε ως αποτέλεσμα την κλοπή εγγράφων, συμπεριλαμβανομένου ενός που τον συνέδεε με τη CIA. Η αναζήτηση για το έγγραφο "τράβηξε την προσοχή", σύμφωνα με τον ιστότοπο της CIA, και η ιστορία του Project Azorian έφτασε στον Τύπο.

Το τι ακριβώς κατάφερε να σώσει το Explorer από το K-129 παραμένει ασαφές, καθώς ορισμένες λεπτομέρειες της αποστολής εξακολουθούν να είναι διαβαθμισμένες. Η CIA, αν και αναγνωρίζει ότι το Project Azorian "δεν πέτυχε τους πλήρεις στόχους πληροφοριών του", θεωρεί ότι η αποστολή είναι "ένα θαύμα μηχανικής" και "μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις πληροφοριών του Ψυχρού Πολέμου".
 
από: mental floss

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου