Η "μαγική πόρτα" είναι διάσημη στους Ρωμαίους, αλλά οι τουρίστες δεν την γνωρίζουν.
Στην κεντρική συνοικία της Piazza Vittorio, μέσα στο πάρκο, τα ερείπια μιας παλιάς βίλας αποκαλύπτουν μια Μαγική ή Αλχημιστική Πόρτα, μια πύλη στον πραγματικό και μυστικοπαθή κόσμο της αλχημείας του 1600.
Γεμάτη σύμβολα και επιγραφές, χτίστηκε στις αρχές του 1600 από τον Ρωμαίο μαρκήσιο Massimiliano Palombara, μέλος μιας ομάδας ανθρώπων γνωστών ως "οι Αλχημιστές του Palazzo Riario" που συγκεντρώθηκαν γύρω από την αυλή της εξόριστης βασίλισσας της Σουηδίας, Χριστίνα. Η Χριστίνα ήταν ένθερμη υποστηρικτής της αλχημείας και της επιστήμης, και στοχαστές και διαφωτιστές της επιστήμης -όπως ο Ρενέ Ντεκάρτ και ο Αθανάσιος Κίρχερ- συναντιόνταν συχνά στην αυλή της μαζί με λάτρεις της αλχημείας -όπως ο Palombara.
Γεμάτη σύμβολα και επιγραφές, χτίστηκε στις αρχές του 1600 από τον Ρωμαίο μαρκήσιο Massimiliano Palombara, μέλος μιας ομάδας ανθρώπων γνωστών ως "οι Αλχημιστές του Palazzo Riario" που συγκεντρώθηκαν γύρω από την αυλή της εξόριστης βασίλισσας της Σουηδίας, Χριστίνα. Η Χριστίνα ήταν ένθερμη υποστηρικτής της αλχημείας και της επιστήμης, και στοχαστές και διαφωτιστές της επιστήμης -όπως ο Ρενέ Ντεκάρτ και ο Αθανάσιος Κίρχερ- συναντιόνταν συχνά στην αυλή της μαζί με λάτρεις της αλχημείας -όπως ο Palombara.
Η Porta Alchemica είναι το μόνο που έχει απομείνει από τις πέντε πόρτες στη βίλα του Palombara. Σύμφωνα με το μύθο, σε ένα δείπνο, ο μαρκήσιος συνάντησε έναν αλχημιστή, ο οποίος του είπε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα συγκεκριμένο βότανο για να μετατρέψει τα μέταλλα σε χρυσό. Το πρωί, ο αλχημιστής -λέγεται ότι ήταν ο Giuseppe Francesco Borri, γνωστός ως Giustiniano Bono, που εκτός από αλχημιστής ήταν και προφήτης, ελεύθερος στοχαστής, γιατρός και οφθαλμίατρος- είχε φύγει αλλά είχε αφήσει πίσω του μερικές νιφάδες χρυσού, στοιχεία με τα οποία προφανώς ήθελε να αποδείξει τις επιτυχημένες αλλαγές και ένα ανεξήγητο φύλλο, τη "συνταγή" για τη μεταμόρφωση. Επειδή ο μαρκήσιος δεν μπορούσε να το διαβάσει, έγραψε τη συνταγή στις πόρτες του με την ελπίδα ότι, κάποιος που θα μπορούσε να καταλάβει τι έγραφε, θα την έβλεπε και θα χτυπούσε.
Μυστήριο και αποκρυφιστικές πεποιθήσεις εξακολουθούν να περιβάλλουν την πόρτα και ένα αινιγματικό σύμβολο πάνω από την πόρτα τροφοδοτεί πολλές από αυτές τις θεωρίες, αν και, για τους περισσότερους επισκέπτες της Ρώμης, είναι απλώς άλλο ένα μυστηριώδες ερείπιο.
Περιγραφή της Porta Alchemica
Το έμβλημα
Το σχέδιο στο αέτωμα της πόρτας είναι δύο αλληλοκαλυπτόμενα τρίγωνα και λατινικές επιγραφές.
Τα σύμβολα
Τα επτά σύμβολα ακολουθούν την ακολουθία των πλανητών που σχετίζονται με τα αντίστοιχα μέταλλα: Κρόνος-μόλυβδος, Δίας-κασσίτερος, Άρης-σίδηρος, Αφροδίτη-χαλκός, Ερμής, Αντιμόνιο και Θειικό Οξύ (βιτριόλι).
Οι επιγραφές
Το μνημείο έχει πολλά σύμβολα και επιγραφές -οι οποίες είναι δύσκολο να διαβαστούν επιτόπου- που χρησιμοποιούνται στην αλχημεία.
Το σχέδιο στο αέτωμα της πόρτας είναι δύο αλληλοκαλυπτόμενα τρίγωνα και λατινικές επιγραφές.
Τα σύμβολα
Τα επτά σύμβολα ακολουθούν την ακολουθία των πλανητών που σχετίζονται με τα αντίστοιχα μέταλλα: Κρόνος-μόλυβδος, Δίας-κασσίτερος, Άρης-σίδηρος, Αφροδίτη-χαλκός, Ερμής, Αντιμόνιο και Θειικό Οξύ (βιτριόλι).
Οι επιγραφές
Το μνημείο έχει πολλά σύμβολα και επιγραφές -οι οποίες είναι δύσκολο να διαβαστούν επιτόπου- που χρησιμοποιούνται στην αλχημεία.
Γύρω από τον κύκλο στην κορυφή: "Το κέντρο βρίσκεται στο τρίγωνο του κέντρου". Επίσης: "Υπάρχουν τρία θαύματα: Θεός και άνθρωπος, μητέρα και παρθένος, τριαδικός και ένας".
Η εβραϊκή επιγραφή, Ruach Elohim, σημαίνει "Πνεύμα του Θεού". Κάτω από αυτό: "Ο δράκος της Εσπερίδας φυλάει την είσοδο του μαγικού κήπου και, χωρίς τον Αλκείδη (σ.σ. ο Ηρακλής), ο Ιάσονας δεν θα είχε γευτεί τις απολαύσεις της Κολχίδας".
Στα πλαϊνά δοκάρια, υπάρχουν έξι "sigil", το καθένα με τη φράση του.
Κρόνος/Μόλυβδος: "Όταν στο σπίτι σου μαύρα κοράκια γεννούν λευκά περιστέρια, τότε θα λέγεσαι σοφός".
Δίας/Κασσίτερος: "Η διάμετρος της σφαίρας, το ταυ του κύκλου, ο σταυρός της υδρογείου δεν ωφελούν τους τυφλούς".
Άρης/Σίδηρος: "Αυτός που μπορεί να καεί με νερό και να πλυθεί με φωτιά, φτιάχνει τον ουρανό από τη γη και την πολύτιμη γη από τον ουρανό".
Αφροδίτη/Χαλκός: "Αν κάνεις τη γη να πετάξει πάνω στο κεφάλι σου, θα μετατρέψεις τα νερά των χειμάρρων σε πέτρα από τα φτερά της".
Ερμής: "Αζώθ (σ.σ. με το τετραγράμματο όνομα Αζώθ αποκαλούσαν οι αλχημιστές τον υδράργυρο) και Φωτιά: λευκάνοντας τον Latona (σ.σ. η Λητώ στη ρωμαϊκή μυθολογία), η Diana (σ.σ. η Άρτεμις στη ρωμαϊκή μυθολογία) θα έρθει χωρίς φόρεμα".
Αντιμόνιο: "Ο γιος μας ζει νεκρός, ο βασιλιάς επιστρέφει από τη φωτιά και απολαμβάνει τον απόκρυφο συνδυασμό".
Στη βάση, Βιτριόλι: "Είναι απόκρυφο έργο του αληθινού σοφού να ανοίγει η γη, έτσι ώστε να μπορεί να φυτρώσει την υγεία/ασφάλεια για τους ανθρώπους".
Σε μια άλλη πλάκα, που σήμερα έχει χαθεί, έγραφε "VILLAE IANUAM TRANANDO RECLUDENS IASON OBTINET LOCUPLES VELLUS MEDEAE 1680" (Περνώντας, ανοίγοντας την πόρτα της βίλας, ο Ιάσων απέκτησε το πλούσιο δέρας της Μήδειας 1680).
Και στο κατώφλι, το "SI SEDES NON IS", ένα παλίνδρομο, που σημαίνει και "Αν κάθεσαι, δεν πας" και "Αν δεν κάθεσαι, πας".
Τα αγάλματα
Οι όρθιες φιγούρες και στις δύο πλευρές της πόρτας είναι παραμορφωμένα πλάσματα, με κοντά, δυνατά πόδια και ένα γκροτέσκο γενειοφόρο πρόσωπο που αντιπροσωπεύουν μια πραγματική αιγυπτιακή θεότητα ή ημι-θεότητα, τον Βησά (Bes). Προστάτης του σπιτιού, του τοκετού και των βρεφών στην αρχαία Αίγυπτο, ο Βησά ήταν γνωστός και στην αυτοκρατορική Ρώμη, όπου στην προχριστιανική εποχή, αρκετοί ακολουθούσαν τις αιγυπτιακές λατρείες.
Τα δύο αγάλματα δεν ανήκαν στη Villa Palombara. Βρέθηκαν κάπου κοντά στον λόφο Quirinal, όπου στην αρχαιότητα βρισκόταν ένας μεγάλος ναός αφιερωμένος στην Αιγύπτια θεά Ίσις και τον ελληνο-αιγυπτιακό θεό Σέραπις. Με το πέρασμα των αιώνων, πολλές από τις πλούσιες διακοσμήσεις του -ανάγλυφα, μικροί οβελίσκοι κ.λπ.- αποκαλύφθηκαν και μεταφέρθηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης. Κατά τη διάρκεια των εργασιών για τα εγκαίνια της Piazza Vittorio το 1888, τα αγάλματα μεταφέρθηκαν από την αρχική τους θέση στην Porta Alchemica.
από: atlas obscura και wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου