Μέσα στα τροπικά δάση του Μεξικό, κοντά στην μικρή πόλη Hochimilko
(Xochimilico), υπάρχει ένα μοναδικό μέρος πολύ δημοφιλές στους
τουρίστες -το La Isla de la Munecas (Νησί των Κούκλων).
Όποιος πηγαίνει στο νησί συναντάει τα βρώμικα και άσχημα απομεινάρια από κούκλες, δεμένα από τα κλαδιά των δέντρων με σύρμα. Γεννημένος το 1921 κάποιος Don Julian Santana, αρχικά ζούσε σε μια κανονική πόλη του Μεξικό αλλά ήταν επιρρεπής στο αλκοόλ. Και ξαφνικά, χωρίς κάποιον προφανή λόγο, άρχισε να ενδιαφέρεται στη συλλογή παλιών, πεταμένων κούκλων. Από πλαστικό, ξύλο, ελαστικό, κουρέλια, μαλλί ή σπασμένες, καθαρές και βρώμικες, με ή χωρίς κεφάλι.
Το 1975, και πάλι χωρίς λόγω, ο Don Julian εγκατέλειψε τη σύζυγο του στην πόλη, μπήξε σε μια βάρκα παίρνοντας μαζί του μόνο ένα κουτάβι, και έφυγε χωρίς να γυρίσει ποτέ. Λες και το ίδιο το νησί τον είχε διαλέξει, εγκαταστάθηκε εκεί με τις κούκλες του. Έχτισε μια καλύβα, και άρχισε να καλλιεργεί λαχανικά και φρούτα. Με τον μόνο άνθρωπο που μιλούσε όλα τα χρόνια ο Don ήταν ο ανιψιός του, Anastasio Santana, που έφερνε τρόφιμα, ρούχα και εξοπλισμό ενώ έπαιρνε τα λαχανικά και τα φρούτα του θείου του και του έδινε κούκλες.
Σιγά-σιγά, οι κούκλες κατέκλυσαν το νησί. Το 1991 μια ομάδα που καθάρισε τα κανάλια, βρήκαν έναν ερημίτη που ζούσε περικυκλωμένος από κούκλες. Η φήμη εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα.
Ίσως και η όλη ιστορία να είναι ένα μύθος για να τραβήξει τουρίστες στην περιοχή. Όπως και να έχει πάντως, είναι κάπως απόκοσμο να υπάρχει σε ένα μικρό χώρο τόσες κούκλες που σε "καρφώνουν" με τα άψυχα μάτια τους... Τουλάχιστον όσες έχουν.
Το 1975, και πάλι χωρίς λόγω, ο Don Julian εγκατέλειψε τη σύζυγο του στην πόλη, μπήξε σε μια βάρκα παίρνοντας μαζί του μόνο ένα κουτάβι, και έφυγε χωρίς να γυρίσει ποτέ. Λες και το ίδιο το νησί τον είχε διαλέξει, εγκαταστάθηκε εκεί με τις κούκλες του. Έχτισε μια καλύβα, και άρχισε να καλλιεργεί λαχανικά και φρούτα. Με τον μόνο άνθρωπο που μιλούσε όλα τα χρόνια ο Don ήταν ο ανιψιός του, Anastasio Santana, που έφερνε τρόφιμα, ρούχα και εξοπλισμό ενώ έπαιρνε τα λαχανικά και τα φρούτα του θείου του και του έδινε κούκλες.
Σιγά-σιγά, οι κούκλες κατέκλυσαν το νησί. Το 1991 μια ομάδα που καθάρισε τα κανάλια, βρήκαν έναν ερημίτη που ζούσε περικυκλωμένος από κούκλες. Η φήμη εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα.
Ίσως και η όλη ιστορία να είναι ένα μύθος για να τραβήξει τουρίστες στην περιοχή. Όπως και να έχει πάντως, είναι κάπως απόκοσμο να υπάρχει σε ένα μικρό χώρο τόσες κούκλες που σε "καρφώνουν" με τα άψυχα μάτια τους... Τουλάχιστον όσες έχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου