Οι νότιες Φιλιππίνες το 1852
Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν συμφωνήσει σε ένα σύστημα για την καταμέτρηση των ημερών και των ωρών -σ' αυτό τουλάχιστον τα καταφέραμε και συνεννοηθήκαμε... Πρόκειται όμως για μια πρόσφατη εξέλιξη. Ενώ οι άνθρωποι έχουν στηριχθεί στους κύκλους της σελήνης, της Γης και του Ήλιου για να μετρούν το χρόνο, έχουν χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον 80 διαφορετικά ημερολόγια, κάποια πιο ευθυγραμμισμένα με τα άλλα.
Κανένα από αυτά τα συστήματα δεν είναι τέλειο. Το πιο κοινό, το Γρηγοριανό ημερολόγιο, είναι γεμάτο με εκκεντρικότητες. Ο Φεβρουάριος είναι σύντομος, τυχαία οι μήνες έχουν 30 ημέρες και ο τύπος για τα δίσεκτα έτη αψηφά τη λογική (είναι πολύ πιο περίπλοκος από ό,τι "κάθε τέσσερα χρόνια"). Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τη διατήρηση της γιορτής του Πάσχα στη "σωστή" χρονική στιγμή. Ούτε κάποιος καλός λόγος υπάρχει για την εβδομάδα των επτά ημερών. Ωστόσο, είναι το σύστημα που χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της Γης.
Δεδομένων αυτών, δεν προσπερνάς έτσι απλά μια μέρα.
Το 1844 όμως, αυτό ακριβώς έκαναν οι Φιλιππίνες. Ο κυβερνήτης εκείνη την εποχή, ο Narciso Claveria, δήλωσε ότι η 1η Ιανουαρίου 1845 θα έρθει αμέσως μετά την 30η Δεκεμβρίου 1844. Η 31η Δεκεμβρίου δε θα υπήρχε στις Φιλιππίνες.
Ο κυβερνήτης είχε τους λόγους του γι' αυτήν την απόφαση. Λόγω της αποικιακής ιστορίας των νησιών, οι Φιλιππίνες χρησιμοποιούσαν την αμερικανική ημερομηνία, προς τα ανατολικά τους δηλαδή. Στα δυτικά των Φιλιππίνων, όμως, στην Ασία, η ημερομηνία ήταν μπροστά. Η διαφορά αυτή είναι το αποτέλεσμα μιας αρχής της πλοήγησης, στην οποία τα πλοία κερδίζουν έδαφος ή χάνουν χρόνο, ανάλογα με το ποια κατεύθυνση ακολουθούν. Το αποτέλεσμα του να έχουν οι Φιλιππίνες την ημερομηνία των πλοίων που προέρχονταν από τα ανατολικά τους ήταν ότι είχαν διαφορετική ημερομηνία από τα υπόλοιπα κράτη στην Ασία, που βρισκόταν δυτικά τους. Για παράδειγμα, η Κυριακή στη Μανίλα ήταν Δευτέρα στην Τζακάρτα που βρίσκεται μόλις 1700 μίλια νότια.
Έτσι ήταν το ημερολόγιο πριν το 1845
Για να καλύψουν τη διαφορά, οι Φιλιππίνες έπρεπε να παρακάμψουν μια ημέρα. Αυτό συνέβη πολύ πριν καθιερωθεί η Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας. Μερικοί χαρτογράφοι δεν είχε ιδέα ότι τα νησιά είχαν προσπεράσει μια μέρα. Για δεκαετίες, έβαζαν τις Φιλιππίνες σε λάθος ημερομηνία.
Από την καθιέρωση της Διεθνούς Γραμμής Ημερομηνίας, το 1884, μόνο λίγες φορές έχει παρακαμφθεί η Γραμμή. Το 1993, μία ατόλλη των Νήσων Μάρσαλ μετατοπίστηκε στην ασιατική πλευρά της Γραμμής, παρακάμπτοντας ένα Σάββατο του Αυγούστου, ενώ πιο πρόσφατα, το 2011, έκαναν το ίδιο η Σαμόα και το Τοκελάου.
Η Σαμόα όμως το είχε ξανακάνει και παλιότερα. Το 1892, οι Αμερικανοί έμποροι έπεισαν τον βασιλιά να γυρίσει στη δική τους πλευρά ημερομηνίας, και η χώρα βίωσε την 4η Ιουλίου του 1892, δύο φορές. Αλλά αργότερα, η οικονομική γεωγραφία του νησιού άλλαξε και οι περισσότεροι επιχειρηματικές συναλλαγές γινόταν με την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Για να περάσουν στις ασιατικές ημερομηνίες η Σαμόα και το Τοκελάου παρέλειψαν την 30η Δεκεμβρίου του 2011.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου