Η έκθεση του 2019 με θέμα τον Πύργο του Άιφελ
Δύο συλλέκτες παρουσιάζουν τα αγαπημένα τους αναμνηστικά σε μια προθήκη 60 επί 60 εκατοστά.
Κάθε μερικούς μήνες, στο παράθυρο της πόρτας στην οδό Imbergässlein στον αριθμό 31 στην Βασιλεία της Ελβετίας, εμφανίζεται μια νέα σειρά από αντικείμενα. Στις αρχές του 2019, το θέμα ήταν το Παρίσι, ή καλύτερα, ο Πύργος του Άιφελ. Μια πλαστική μπάλα χιονιού με μια μινιατούρα της Μονμάρτρης και ένα μικροσκοπικός Πύργος του Άιφελ πάνω σε ένα γυάλινο Πύργο του Άιφελ γεμάτο με χρωματιστή άμμο. Κορνιζωμένες φωτογραφίες του Πύργου κρέμονταν πίσω από χάλκινους και πλαστικούς Πύργους σε διαφορετικά μεγέθη, ενώ υπήρχαν και μπρελόκ κλειδιών με τον Πύργο και ένα ρολόι τσέπης -φυσικά- με τον Πύργο. Τον Δεκέμβριο του 2018, το παράθυρο παρουσίαζε εικόνες Magi. Πέντε μήνες πριν από αυτό, υπήρχαν πράσινες βελόνες πλεξίματος.
Το δρομάκι που βρίσκεται το Μουσείο - πηγή
Όλα αυτά συμβαίνουν στο Hoosesagg Museeum, δηλαδή, στο Μουσείο Τσέπης Παντελονιού. Κανείς δε χρειάζεται να πληρώσει κάποιο εισητίριο εισόδου, αλλά, δεν υπάρχει και είσοδος. Ολόκληρο το μουσείο βρίσκεται στο 60 επί 60 εκατοστά παράθυρο στην πόρτα του 600 χρόνων σπιτιού της Dagmar και του Matthias Vergeat, που βρίσκεται σε ένα σοκάκι στην παλιά πόλη της Βασιλείας. Οι Vergeat διατηρούν το μικρότερο μουσείο της Ελβετίας εδώ και 24 χρόνια και ενώ πολλές από τις εκθέσεις προέρχονται από τη συλλογή αναμνηστικών αντικειμένων τους, είναι ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε συλλογή αντικειμένων από όποιον το επιθυμεί.
Η Dagmar συλλέγει σε όλη τη ζωή της. Σαν παιδί, άρχισε να μαζεύει ελβετικά κουδούνια αγελάδων. "Μου αρέσει να συλλέγω γιατί δεν μου αρέσει να πετάω πράγματα", λέει.
Μια ματιά στο δωμάτιο πίσω από την πόρτα καθιστά αυτή την πρόταση σαφέστατη. Υπάρχουν αμέτρητα αντικείμενα στους τοίχους, άλλα κρέμονται από την οροφή και άλλα είναι τοποθετημένα σε θήκες. Ρολόγια χειρός περιβάλλουν πώματα μπουκαλιών. Υπάρχουν αυγά τσαγιού, πλαστικά γυαλιά ηλίου, κύβοι του Ρούμπικ, τηλεοράσεις παιχνίδια, αλλά και η παιδική συλλογή με τα κουδούνια της Dagmar. Το δωμάτιο με τις συλλογές ήταν το υπνοδωμάτιο της μεγαλύτερης κόρης των Vergeat. Όταν εκείνη μετακόμισε, το ζευγάρι μετέφερε όλες τις συλλογές εκεί μέσα. Η Dagmar δεν έχει καταγράψει τα αντικείμενα σε καταλόγους, αλλά υποθέτει ότι υπάρχουν αρκετές χιλιάδες. "Κάθε μεμονωμένο αντικείμενο δεν αξίζει πολλά, αλλά όλα τα αντικείμενα μαζί, δημιουργούν μια εξαιρετική εικόνα", λέει η ίδια.
Όμως, πίσω στο 1995, ο κόσμος που προσπαθούσε να καταλάβει το τι συνέβαινε, άρχισε να ενοχλεί την Dagmar. Σύμφωνα με την ίδια, αρκετές ομάδες πεζοπόρων ανέβαιναν τις σκάλες στο στενό τους, σχεδόν κάθε μέρα από τότε που μετακόμισε με τον σύζυγό της στο σπίτι τους, το 1986. Το σπίτι έχει ιστορική αξία: Η πρώτη μαία της Βασιλείας ζούσε στον αριθμό 31, αλλά επίσης, οι περιηγήσεις σταματούσαν έξω από το σπίτι για να δει ο κόσμος την βαμμένη πρόσοψη του σπιτιού. Σκουρόχρωμες ζωγραφιές ορθογωνίων και μαύρων κύκλων κάλυπταν τους έξι ορόφους του σπιτιού, ξεχωρίζοντάς το από τα άλλα λευκά, μεσαιωνικά σπίτια. Κοντά στα παράθυρα του τρίτου ορόφου, ακριβώς κάτω από τις δοκούς των επάνω ορόφων, ο Άγιος Χριστόφορος κουβαλάει τον Ιησού μωρό.
Η έκθεση του 2015 με θέμα του Beatles
Ενώ οι περισσότεροι κοιτούσαν τον Άγιο Χριστόφορο, η Dagmar ανακάλυψε ότι πολλοί κοιτούσαν μέσα από τα παράθυρα του σπιτιού στο ισόγειο. Αντί να κρύψουν την θέα με κουρτίνες, οι Vergeat αποφάσισαν να φτιάξουν μια προθήκη που να ταιριάζει στο παράθυρο της πόρτας.
Αρχικά, η Dagmar προσπάθησε να χρησιμοποιήσει την προθήκη για να πουλήσει παλιές καρναβαλικές μάσκες, παγοπέδιλα και άλλα μεταχειρισμένα αντικείμενα. Όταν δεν χτύπησε κανείς το κουδούνι για να ρωτήσει για τα αντικείμενα, έβαλε μία από τις συλλογές της.
"Η πρώτη έκθεση ήταν ποτήρια σναπ", λέει. "Τα αφήσαμε για τρεις, τέσσερις, πέντε μήνες, και στη συνέχεια σκέφτηκα, 'είναι βαρετό, να έχεις πάντα το ίδιο πράγμα'". Έτσι, οι Vergeat άρχισαν να αντικαθιστούν κάθε τόσο τα "schnickschnack", όπως λέγονται τα μπιχλιμπίδια στα γερμανοελβετικά. Δεδομένου ότι τα περισσότερα στοιχεία που παρουσίαζαν μπορούσαν να χωρέσουν σε μια τσέπη, ονόμασαν την προθήκη Hoosesagg Museeum.
Πράσινες βελόνες πλεξίματος το 2018
Μετά από περίπου έξι μήνες, ο κόσμος άρχισε να χτυπάει την πόρτα για να ρωτήσει αν μπορούσαν και εκείνοι να εκθέσουν τις συλλογές τους. Στην αρχή, το Μουσείο παρουσίαζε πολλές συλλογές με θέμα τα ζώα, όπως ελέφαντες, πάπιες από καουτσούκ, γαϊδούρια. "Δυστυχώς, δεν τα κατέγραψα όλα. Ποιος θα το φανταζόταν ότι αυτή η ιδέα θα διαρκούσε περισσότερο από 20 χρόνια;", λέει η Dagmar.
Σήμερα, όσοι ενδιαφέρονται να παρουσιάσουν τις συλλογές τους στέλνουν φωτογραφίες των αντικειμένων στην Dagmar. Αν εγκριθούν -η Dagmar υπολογίζει ποσοστό αποδοχής 95%- της πηγαίνουν γύρω στα 50 αντικείμενα και επιλέγει μεταξύ 30 και 35 από αυτά για να δημιουργήσει την έκθεση. Συλλέκτες έχουν ταξιδέψει από τη Ζυρίχη και τη Γερμανία με δαχτυλήθρες, Pokémon, πορσελάνινα παπούτσια και μπουκάλια αρωμάτων. Το καλοκαίρι του 2019, ένας κάτοικος του Λιχτενστάιν θα εκθέσει ένα τμήμα της συλλογής του με κούκλες.
Η Dagmar Vergeat, στο δωμάτιο των συλλογών το 2015
Η Dagmar θυμάται έναν που απέρριψε. "Ήταν συλλέκτης προφυλακτικών και... δονητών. Δεν ξέρω και πώς τα λένε! Έφερε όλες αυτές τις ανοησίες, οπότε έπρεπε να πω 'όχι, γεια!'. Είχε τέτοια συλλογή!".
Πέρα από το να προσέχει το μικροσκοπικό μουσείο, η Dagmar εργάζεται μερική απασχόληση σε γραφείο, περνάει το χρόνο της με τα εγγόνια της, ασχολείται στους κήπους της, κάνει σκι και κατά τη διάρκεια του Καρναβαλιού διευθύνει ένα μπιστρό πίσω από το σπίτι. Επίσης, οργανώνει ώρες κοκτέιλ και περιστασιακό δείπνο, για μέχρι και οκτώ άτομα, στο δωμάτιο με τις συλλογές. Ο Matthias ζωγράφιζε φανάρια και μάσκες για κάποιες από τις Καρναβαλικές ομάδες της Βασιλείας. Τώρα προσδίδει κυρίως τις καλλιτεχνικές δεξιότητές του στις εκθέσεις της Dagmar, καθώς και στο σχεδιασμό, τη δημιουργία και την εγκατάσταση εκθεμάτων του Μουσείο.
Οι Vergeat έχουν επιβραδύνει τη δική τους συλλογή, επειδή ξεμένουν από χώρο. "Μου αρέσουν τα παλιά, όμορφα πράγματα. Αν είχα περισσότερο χώρο, θα είχα πολλά, πολλά, πολλά ακόμα πράγματα", λέει η Dagmar.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου