Από όλους τους φάρους του κόσμου, κανείς δεν έχει χτιστεί τόσο μακριά από κάποια μάζα νερού, όσο αυτός που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Bidston, στην ακτή της Ιρλανδικής θάλασσας στην Αγγλία. Ο συγκεκριμένος λόφος στη χερσόνησο Γουίραλ είναι ένα από τα υψηλότερα σημεία της, ορατός ακόμη και από τη θάλασσα.
Οι πρώτοι δύο φάροι χτίστηκαν εκεί το 1763 για να κατευθύνουν τα πλοία μέσω των ρηχών αμμωδών αβαθών στις εκβολές των ποταμών Dee και Mersey καθώς πλησίαζαν το λιμάνι του Λίβερπουλ. Όταν λίγα χρόνια αργότερα, κατέρρευσε ο πιο χαμηλός από τους δύο φάρους, αντικαταστάθηκε από έναν νέο στον λόφο Bidston, σχεδόν τέσσερα χιλιόμετρα από τη θάλασσα. Τότε ο φάρος στο Leasowe έγινε ο πιο χαμηλός. Αυτοί οι δύο φάροι βρίσκονταν σε απόσταση 3,7 χιλιόμετρα, καθιστώντας τους τους πιο απομακρυσμένους μεταξύ τους φάρους στον κόσμο.
Επειδή ο Φάρος Bidston βρισκόταν σχεδόν 4 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, ο λιμενάρχης του Λίβερπουλ, William Hutchinson, σκέφτηκε μια νέα μέθοδο φωτισμού, έναν παραβολικό ανακλαστήρα. Ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε ένας τέτοιος ανακλαστήρας σε φάρο για να συγκεντρωθεί η δέσμη φωτός. Ο ανακλαστήρας είχε διάμετρο 12 ποδών, ίσως ο μεγαλύτερος που κατασκευάστηκε ποτέ για φάρο. Αυτός ο ανακλαστήρας ήταν κατασκευασμένος από κοίλο ξύλο καλυμμένο με μικρές λωρίδες καθρέφτη.
Ο ανακλαστήρας, ωστόσο, είχε κάποια προβλήματα. Η λάμπα λαδιού κατανάλωνε πολύ λάδι και παρήγαγε πολύ καπνό που έτεινε να αποκρύπτει τον ανακλαστήρα. Τελικά, διαπιστώθηκε ότι αρκετοί μικρότεροι ανακλαστήρες, διατεταγμένοι έτσι ώστε να είναι παράλληλοι, έδωσαν εξίσου έντονο φως και χρησιμοποιούσαν λιγότερο λάδι. Ο μηχανισμός λειτούργησε για περισσότερο από έναν αιώνα, μέχρι που το 1873 ο ανακλαστήρας αντικαταστάθηκε από φακούς Fresnel.
Οι φάροι παρέμειναν σε λειτουργία έως ότου, στις αρχές του 20ού αιώνα, οι αλλαγές στον κόλπο του Λίβερπουλ τους κατέστησαν παρωχημένους.
Ο Φάρος του Μπίνστον έσβησε το 1913.
από: amusing planet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου