Ο Ρόμπερτ Τζέιμς "Μπόμπι" Φίσερ (Robert James "Bobby" Fischer) θεωρείται από πολλούς ότι είναι ο μεγαλύτερος σκακιστής όλων των εποχών και σίγουρα ο καλύτερος Αμερικανός που έπαιξε ποτέ σκάκι. Η ιστορία του είναι εκπληκτική.
Ο Φίσερ προερχόταν από μια μονογονεϊκή οικογένεια από το Μπρούκλιν, είχε ταπεινές ρίζες, θεωρείται ένας από τους πιο έξυπνους ανθρώπους του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα και κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1972. Ωστόσο, η ζωή και η κληρονομιά του είναι θολά λόγω δεκαετιών παράξενης συμπεριφοράς, δημόσιων ξεσπασμάτων, μιας ζωή σαν ερημίτης και πολλά άλλα. Σύμφωνα με πληροφορίες, μισούσε την ταινία του 1993 "Searching for Bobby Fischer", υποστηρίζοντας ότι χρησιμοποίησε το όνομά του για τα έσοδα, αλλά ο ίδιος δεν αποζημιώθηκε.
Η αφίσα της ταινίας Θυσιάζοντας ένα πιόνι - πηγή
Πολλά έχουν γραφτεί γι' αυτόν από τότε που πέθανε στην Ισλανδία το 2008, σε ηλικία 64 ετών, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας του 2015 με πρωταγωνιστή τον Τόμπι Μαγκουάιρ "Θυσιάζοντας ένα πιόνι" (Pawn Sacrifice).
Ο Φίσερ άρχισε να παίζει σκάκι σε πολύ μικρή ηλικία, ανταγωνιζόμενος την αδερφή και τη μητέρα του, μέχρι που εκείνες δεν μπορούσαν ούτε ενδιαφέρονταν να παίξουν μαζί του. Σε νεαρή ηλικία, συχνά έπαιζε αγώνες εναντίον του, μέχρι να μπορέσει να βρει έναν σωστό προπονητή και καθοδήγηση.
Το 1956, ο Φίσερ έγινε ο νεαρότερος πρωταθλητής σκακιού νέων των ΗΠΑ, νικώντας πολλοί μεγαλύτερούς του. Ήταν μόνο 13 χρονών. Μετά από ένα χρόνο περίπου, κέρδισε το πρωτάθλημα των ΗΠΑ και έγινε ο νεότερος που το κατάφερε. Στα 12 του, στηριζόμενος στο εξαιρετικά υψηλό IQ και τα επιτεύγματά του στο σκάκι, ο Φισερ έλαβε υποτροφία στο Brooklyn Community Woodward. Αργότερα πήγε στο Erasmus Hall High School, μέχρι που το παράτησε στα 16 του και αυτό επειδή δεν μπορούσε να το κάνει νωρίτερα. Εκείνη την εποχή δήλωσε ότι "Δεν μαθαίνεις τίποτα στο σχολείο". Είναι ενδιαφέρον ότι ο Φίσερ παρακολούθησε το Erasmus Hall ταυτόχρονα με τους καλλιτέχνες Μπάρμπρα Στράιζαντ και Νιλ Ντάιαμοντ.
Αρχίζοντας από το 1957, ο Φίσερ κέρδισε οκτώ πρωταθλήματα ΗΠΑ στο σκάκι για τα επόμενα 10 χρόνια. Το ρεκόρ έσπασε επειδή επέλεξε να μη συμμετάσχει στο τουρνουά του 1961, ενώ προετοιμαζόταν για ένα διεθνή διαγωνισμό, και το τουρνουά του 1964 διεξήχθη. Όχι μόνο κέρδισε και τα οκτώ πρωταθλήματα, αλλά κυριάρχησε. Σε αυτά τα τουρνουά, από όλους τους αγώνες, ο Φίσερ έχασε μόνο τρία παιχνίδια. Είχε 61 νίκες και 26 ισοπαλίες. Στην Ολυμπιάδα Σκακιού του 1962 στην Βάρνα της Βουλγαρίας, ο Φίσερ κάλεσε ως αντίπαλο τον Αργεντινό Grandmaster, Miguel Najdorf. Προέβλεψε ότι θα τον νικούσε σε μόλις 25 κινήσεις. Το έκανε σε 24 κινήσεις. Ήταν 19 ετών. Από το 1970 ως το 1972, ο Φίσερ κυριάρχησε παντού, τόσο σε αγώνες "μπλιτς" (παρτίδες διάρκειας πέντε λεπτών και με δύο δευτερόλεπτα για κάθε κίνηση), όσο και σε παραδοσιακούς αγώνες. Ανυπομονούσε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Ο Φίσερ το 1960 - πηγή
Όταν ο Φίσερ συμφώνησε να παίξει με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Μπορίς Σπάσκι στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας, έγινε διεθνές γεγονός. Την προηγούμενη χρονιά, ο Φίσερ είχε χάσει ένα παιχνίδι από τον Σπάσκι σε ένα τουρνουά. Κατά ειρωνικό τρόπο, κανένα από τα κύρια δίκτυα των ΗΠΑ δεν ενδιαφέρθηκε να καλύψει τον αγώνα, οπότε το PBS αποφάσισε να μεταδώσει τον ιστορικό αγώνα μεταξύ του Σοβιετικού και του Αμερικανικού. Ο αγώνας ήταν γεμάτος με πολεμική διαμάχη, με τον Φίσερ να φτάνει αργά, να χάνει δύο παιχνίδια από την αρχή και να τον ενθαρρύνει να ολοκληρώσει ο Χένρι Κίσινγκερ. Τελικά, ο Φίσερ επέστρεψε στον αγώνα και κυριάρχησε, δίνοντας στο PBS την καλύτερη θεαματικότητα που είχε ποτέ στην ιστορία και κάνοντας τον ίδιο διάσημο. Γρήγορα, οι γονείς άρχισαν να μαθαίνουν στα παιδιά τους το παιχνίδι.
Μόλις ο Φίσερ έγινε διάσημος επέλεξε να μην υπερασπιστεί τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή και το 1975 έχασε τον τίτλο από τον τότε Σοβιετικό πρωταθλητή, Ανατόλι Καρπόφ.
Αυτό ξεκίνησε μια παράξενη εποχή για τον Φίσερ. Απαρνήθηκε τον Ιουδαϊσμό και άρχισε να ακολουθεί μια εκκλησία -την Παγκόσμια Εκκλησία του Θεού- δωρίζοντας τεράστια χρηματικά ποσά στους ηγέτες της και κάνοντας έντονα υποτιμητικά σχόλια για την προηγούμενη πίστη του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Φίσερ ήταν λίγο απεριποίητος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να θεωρηθεί εσφαλμένα ως ύποπτος ληστείας. Συνελήφθη και φυλακίστηκε για δύο ημέρες στην Πασαντένα.
Ο Φίσερ στην Γιουγκοσλαβία - πηγή
Το 1992, ένας Γιουγκοσλάβος επιχειρηματίας διοργάνωσε έναν επαναληπτικό αγώνα μεταξύ του Σπάσκι και του Φίσερ, με έπαθλο 3 εκατομμύρια δολάρια για τον νικητή (συνολικό ποσό 5 εκατομμύρια). Και οι δύο συμφώνησαν να δώσουν τον αγώνα. Ωστόσο, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ είχε άλλη άποψη -μιας και είχαν επιβληθεί κυρώσεις στην τότε Γιουγκοσλαβία από τις ΗΠΑ- και δεν ήθελαν να συμμετάσχουν Αμερικανοί στην εκδήλωση, καθώς το θεωρούσαν "επιβλαβές" για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Ο Φίσερ πήγε στην Γιουγκοσλαβία και κέρδισε τον αγώνα με έναν πολύ μεγαλύτερο ηλικιακά και λιγότερο ανταγωνιστικό Σπάσκι. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Φίσερ έφτυσε μια επιστολή του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ με την οποία τον προειδοποιούσαν για τις συνέπειες της συμμετοχής του.
Δεν επέστρεψε ποτέ στις ΗΠΑ και αντ' αυτού, έζησε στη Νοτιοανατολική Ασία για την επόμενη δεκαετία περίπου. Μάλιστα, είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψής του από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Το 2000 μετακόμισε στην Ιαπωνία και έζησε εκεί μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, που έφεραν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ χειρίζεται τα διαβατήρια. Παρόλο που το διαβατήριό του είχε ίσχυε, τον συνέλαβαν σε ιαπωνικό αεροδρόμιο όταν επιχειρούσε να πετάξει στις Φιλιππίνες και αυτό επειδή οι ΗΠΑ είχαν ανακαλέσει το διαβατήριό του και ζήτησαν από τους Ιάπωνες να τον συλλάβουν για το ένταλμα που εκκρεμούσε εις βάρος του από τη υπόθεση του 1992. Ο Φίσερ κρατήθηκε σε ιαπωνική φυλακή για αρκετές εβδομάδες εν αναμονή της έκδοσής τους στις ΗΠΑ. Παρά τις πολλές εκκλήσεις από την σκακιστική κοινότητα και τους δημοσιογράφους, οι ΗΠΑ δεν αναθεώρησαν. Τότε ο Φίσερ ζήτησε ιθαγένεια πρώτα από τη Γερμανία, η οποία του αρνήθηκε, και στη συνέχεια από την Ισλανδία. Λόγω του ότι "έβαλε την Ισλανδία στον χάρτη" το 1972 και της δημοτικότητάς του, το κοινοβούλιο της Ισλανδίας του ενέκρινε την ιθαγένεια και του χορήγησε διαβατήριο.
Ο τάφος του Φίσερ στο Ρέικιαβικ - πηγή
Ο Φίσερ αποκήρυξε την αμερικανική υπηκοότητά του, μετακόμισε στην Ισλανδία και έζησε εκεί το υπόλοιπο των ημερών του. Πέθανε από νεφρική ανεπάρκεια και θάφτηκε σε ένα χριστιανικό νεκροταφείο, 30 μίλια έξω από το Ρέικιαβικ.
Searching for Bobby Fischer - πηγή
από: thevintagenews
_gegen_Fischer_(USA)_Crop.jpg){kind=link}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου