Όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα κινητά τηλέφωνα ήταν απωθητικά, συσκευές που έμοιαζαν με τούβλα και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο παρά μόνο φωνητικές κλήσεις και να στέλνουν και να λαμβάνουν μηνύματα κειμένου. Προκειμένου να προσελκύσουν πελάτες στη νέα τεχνολογία, οι φορείς εκμετάλλευσης δικτύων προσέφεραν στους συνδρομητές διάφορες υπηρεσίες όπως τη δυνατότητα να λαμβάνουν ειδήσεις, πληροφορίες ψυχαγωγίας, βαθμολογίες αγώνων, ενημερώσεις καιρού κλπ μέσω γραπτών μηνυμάτων. Με κάποια χρηματική αμοιβή, ο πελάτης μπορούσε να εγγραφεί σε κάποια ή όλες αυτές τις υπηρεσίες και να λαμβάνει καθημερινές ειδήσεις, αλλά και θέματα ψυχαγωγίας, με ένα μήνυμα 160 χαρακτήρων. Αυτές οι υπηρεσίες όχι μόνο αύξησαν τη χρήση κινητών, αλλά έφερε και πρόσθετα έσοδα στους φορείς εκμετάλλευσης δικτύου. Με άλλα λόγια, ήταν ένα πολύ καλό μάρκετινγκ.
Όμως, την εποχή που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα -πολύ πίσω στο παρελθόν- και μόνο οι λίγοι και καλοί μπορούσαν να έχουν τηλέφωνο στο σπίτι τους, υπήρξε μια κάπως παρόμοια υπηρεσία. Αυτή η νέα υπηρεσία άρχισε να εμφανίζεται σε μερικές ευρωπαϊκές πόλεις λίγο μετά την εισαγωγή του τηλεφώνου, στη δεκαετία του 1870. Ήταν γνωστές ως "τηλεφωνικές εφημερίδες".
Η μετάδοση, όπως την γνωρίζουμε, έγινε δυνατή μόνο με την εφεύρεση του ραδιοφώνου στα μέσα του 19ου αιώνα. Όμως, τα πρώτα ραδιοκύματα δεν μπορούσαν να μεταφέρουν φωνή, μόνο σήματα από κουκίδες και παύλες, τον γνωστό κώδικα Μορς. Η μετάδοση ήχου ξεκίνησε μόλις την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα, και μέχρι την δεκαετία του 1920 τα ραδιόφωνα είχαν γίνει ένα μέσο οικιακής χρήσης. Μεταξύ αυτών των δύο τεχνολογικών ορόσημων βρίσκεται η "τηλεφωνική μετάδοση".
Η πρώτη οργανωμένη τηλεφωνική υπηρεσία ψυχαγωγίας είναι η Théâtrophone, που τέθηκε σε λειτουργία στο Παρίσι το 1890 και επέτρεπε σε συνδρομητές να ακούσουν παραστάσεις όπερας και θεάτρου μέσω τηλεφωνικών γραμμών. Ήταν η πρώτη υπηρεσία live streaming στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, μια επίδειξη live streaming έγινε εννέα χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της Ηλεκτρικής Έκθεσης του 1881 στο Παρίσι. Ο Γάλλος εφευρέτης Κλεμάν Αντέρ (Clément Ader) τοποθέτησε 80 τηλεφωνικούς πομπούς πάνω σε μια σκηνή στο Comédie-Française και τις συνέδεσε με μεμονωμένα τηλέφωνα σε μια σουίτα δωματίων στο χώρο της Έκθεσης, όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να ακούσουν παραστάσεις όπερας στερεοφωνικά χρησιμοποιώντας δύο ακουστικά. Το θέατρο βρισκόταν δύο χιλιόμετρα μακριά. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Α' της Πορτογαλίας εντυπωσιάστηκε τόσο που εγκατέστησε μια στο παλάτι του έτσι ώστε να ακούει όπερα όταν δεν μπορούσε να παρευρεθεί ο ίδιος.
Το Théâtrophone άρχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του -παραστάσεις όπερας και πεντάλεπτες ειδήσεις- στο Παρίσι το 1890. Η εταιρεία έστησε τηλεφωνικές συσκευές με κερματοδέκτες σε ξενοδοχεία, καφέ, κλαμπ και άλλες τοποθεσίες, όπου όποιος ήθελε με 50 σεντ μπορούσε να αγοράσει πέντε λεπτά ακρόασης. Εκδόθηκαν επίσης εισιτήρια συνδρομής με μειωμένο συντελεστή. Επίσης, η υπηρεσία ήταν διαθέσιμη σε συνδρομητές στο σπίτι. Το 1893, τρία χρόνια μετά την εισαγωγή της υπηρεσίας, υπήρχαν 1.300 συνδρομητές.
Ένας stentor διαβάζει τα νέα της ημέρας σε 6.200 συνδρομητές της Telefon Hírmondó, γύρω στο 1901
Μία από τις πιο επιτυχημένες τηλεφωνικές εφημερίδες ήταν η Telefon Hírmondó ή Telefonhírmondó -που σημαίνει "Τηλεφωνικός Αγγελιαφόρος"- που λειτουργούσε στη Βουδαπέστη από το 1893 ως το 1944 και ήταν η μακροβιότερη τηλεφωνική εφημερίδα. Αρχικά, η Telefon Hírmondó παρείχε ένα σύντομο ωριαίο πρόγραμμα ειδήσεων χρησιμοποιώντας τις τηλεφωνικές γραμμές που παρέσχε ήδη η τοπική τηλεφωνική εταιρεία. Καθώς η υπηρεσία επεκτάθηκε, η Telefon Hírmondó άρχισε να προσφέρει ένα δωδεκάωρο συνεχές πρόγραμμα χρησιμοποιώντας τις αποκλειστικές γραμμές της.
Το τυπικό ημερήσιο πρόγραμμα ξεκινούσε στις 9:30 το πρωί με δελτία ειδήσεων και περιλήψεις άρθρων εφημερίδων. Το απογευματινό πρόγραμμα αποτελούνταν από "σύντομες διασκεδαστικές ιστορίες", "αθλητικές πληροφορίες" και "ειδησούλες" διαφόρων ειδών. Κάθε ώρα υπήρχαν περιλήψεις ειδήσεων για όσους είχαν χάσει τα προηγούμενα δελτία. Το βραδινό πρόγραμμα περιελάμβανε θεατρικές παραστάσεις, όπερα, αναγνώσεις ποίησης, συναυλίες, διαλέξεις και γλωσσικά μαθήματα.
Ανταποκριτές της Telefon Hirmondó
Η λειτουργία της Telefon Hírmondó ήταν παρόμοια με τη χρήση μιας συμβατικής εφημερίδας, αλλά χωρίς μηχανές εκτύπωσης και τα πολλά χρήματα που απαιτούνταν. Υπήρχε ένας συντάκτης, οι βοηθοί του και σμήνος δημοσιογράφων για τη συλλογή ειδήσεων. Τα νέα έφταναν στο γραφείο όπου γράφονταν και επεξεργάζονταν κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι συνδρομητές να μπορούν να λαμβάνουν τις πληροφορίες με τις λιγότερες λέξεις. Οι αναγνώστες ειδήσεων, οι επονομαζόμενοι "stentor", έπρεπε να έχουν δυνατές φωνές, λόγω του περιορισμού του συστήματος ενίσχυσης που έπρεπε να μιλούν δυνατά στα μικρόφωνα. Μέχρι το 1907, η Telefon Hírmondó απασχολούσε πάνω από 200 άτομα και είχε πάνω από 15.000 συνδρομητές.
Η επιτυχία της Telefon Hírmondó ενέπνευσε πολλούς επιχειρηματίες να ξεκινήσουν τις δικές τους τηλεφωνικές εφημερίδες στις πόλεις τους. Μεταξύ των πιο γνωστών ήταν η Electrophone στο Λονδίνο, η Tellevent στο Ντιτρόιτ, η Araldo Telefonico στην Ιταλία, η Telephone Herald στο Νιούαρκ και το Πόρτλαντ, η Musolaphone στο Σικάγο κ.ά. Όμως, η Telefon Hírmondó διήρκεσε περισσότερο από όλες αυτές. Η τηλεφωνική εφημερίδα σταμάτησε να εκπέμπει μόνο όταν το καλώδιο της καταστράφηκε από βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Τιβάνταρ Πούσκας - πηγή
Ο Τιβάνταρ Πούσκας (Tivadar Puskás), ο άνθρωπος που δημιούργησε την Telefon Hírmondó, δεν έζησε για να δει την επιτυχία της εφεύρεσής του. Ο Ούγγρος πρωτοπόρος της τηλεφωνίας και εφευρέτης του τηλεφωνικού κέντρου πέθανε από ξαφνική καρδιακή προσβολή, ένα μήνα μετά την έναρξη της Telefon Hírmondó. Εξακολουθούσε να περιμένει την επιστολή εξουσιοδότησης από την κυβέρνηση που θα του επέτρεπε, επισήμως, να λειτουργήσει την τηλεφωνική του εφημερίδα.
από: amusing planet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου