Το πλοίο που βγήκε στη στεριά. Άντεξε την πρόσκρουση, την ανταρσία, την πειρατεία και έπλευσε μέχρι τα βαθιά «γεράματα»

Μια από τις πιο διάσημες φωτογραφίες ναυαγίων, είναι αυτή του W. H. Case, που απαθανάτισε το ατμόπλοιο Princess May πάνω στα βράχια, με την πλώρη του να αιωρείται έξω από το νερό, έχοντας πάρει μια κλίση 23 μοιρών.



Το Princess May κατευθυνόταν από το Skagway της Αλάσκας, νότια και έπλεε σε πυκνή ομίχλη.

Το πρωινό της 5ης Αυγούστου του 1910, προσέκρουσε με πλήρη ταχύτητα 10,26 κόμβων (19 χλμ την ώρα) στη βραχώδη ακτή του νησιού Sentinel στην Αλάσκα.

Το πλοίο κουβαλούσε στα αμπάρια του χρυσό. Μετά την πρόσκρουση, οι 80 επιβάτες και τα 68 άτομα του πληρώματος το εγκατέλειψαν και με τις σωσίβιες λέμβους βγήκαν στο νησί. Φυσικά μετέφεραν και τον χρυσό.

Αργότερα, με την παλίρροια, η στάθμη του νερού έπεσε και το πλοίο έμεινε να αιωρείται, έτσι ακριβώς όπως απαθανατίστηκε στις φωτογραφίες της εποχής.

Το πλοίο βγήκε στη στεριά, αλλά κατάφερε να ξαναταξιδέψει. Έζησε μέχρι τα βαθιά «γεράματα».

Ένα μήνα μετά, ο καπετάνιος W. H. Logan, με το ρυμουλκό του Santa Cruz, από το Σιάτλ, κατάφερε και έριξε ξανά το πλοίο στο νερό, κατά τη διάρκεια της υψηλής παλίρροιας.

Αν και είχε μεσολαβήσει αρκετό χρονικό διάστημα, το σκαρί άντεξε. Οι μεγαλύτερες ζημιές στο πλοίο σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της ρυμούλκησής του από τα κοφτερά βράχια, που άνοιξαν μια τρύπα μήκους 15,5 μέτρων και πλάτους 45 εκατοστών.

Η επισκευή κόστισε πάνω από 20.000 $.

Το ατμόπλοιο ναυπηγήθηκε το 1888 στο Newcastle, στην Αγγλία. Το μήκος του ήταν 76 μέτρα και αποτελούσε μέρος του στόλου φορτηγών πλοίων της καναδικής Pacific Railroad Company.

Στις αρχές του αιώνα και ενώ είχε αλλάξει πολλά ονόματα, το Princess May βρέθηκε να μεταφέρει εμπορεύματα και επιβάτες, κατά μήκος της δυτικής ακτής της Βόρειας Αμερικής.

Αρχικά ονομάστηκε Mei Shih, μετονομάστηκε σε Cass, έπειτα σε Arthur, μετά πάλι σε Cass, σε Ningchow και Hating, πριν πάρει το όνομα με το οποίο έμεινε στην Ιστορία.

Πριν πλεύσει στην αμερικανική ακτή, το Princess May ταξίδευε, από το 1888 έως και το 1901, στις ακτές της Κίνας. Σε κάποιο ταξίδι έγιεν ανταρσία στο πλοίο και μετά δέχθηκε επίθεση από πειρατές.

Το σκάφος συνέχισε να ταξιδεύει έως το 1930. Παρά την ένδοξη ιστορία του, το τέλος του ήταν άδοξο. Το βύθισαν στην Τζαμάικα, για να ξεφορτωθούν το γέρικο και άχρηστο πια σκαρί.

Αυτό που άντεξε στην στεριά και έζησε την οργή των ανθρώπων και της θάλασσας. Στην αγκαλιά της λοιπόν αναπαύεται και μια φωτογραφία του, πάνω στα βράχια, θα θυμίζει πάντα ότι δεν ήταν ένα συνηθισμένο πλεούμενο.

πηγή: mixanitouxronou.gr