Η ανακάλυψη της χαρτοσακούλας

Μεταφέρουμε τα πράγματα μας με αυτές. Άλλοι τους βάζουν άμμο και κεριά και τις χρησιμοποιούν για διακόσμηση. Άλλοι πάλι, τις κάνουν μάσκες και καλύπτουν τα κεφάλια τους. Πόσοι όμως ξέρουν πως προήρθε η χαρτοσακούλα;



Τα περισσότερα δοχεία ήταν κατασκευασμένα από δέρμα, ξύλο, βαμβάκι και καλάμια. Το χαρτί ήταν μια πολυτέλεια, καθώς χρησιμοποιούνταν μόνο για βιβλία, φακέλους και επιστολές. Το 1799, δόθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στον Γάλλο εφευρέτη Louis-Nicolas Robert για ένα μηχάνημα που παρήγαγε ρολά χαρτιού. Η εφεύρεση αυτή έφερε το χαρτί στις μάζες. Οι έμποροι μπορούσαν να κατασκευάσουν χειροποίητες χάρτινες σακούλες, κάτι που ήταν μια χρονοβόρα -και όχι πάντα επιτυχής- διαδικασία.

Έπρεπε να φτιαχτεί μια χάρτινη σακούλα που θα ήταν ανθεκτική αλλά και εύκολη στο να γίνει. Το 1852, ο Αμερικανός Francis Wolle έλαβε το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα μηχάνημα παραγωγής χαρτοσακούλας σε σχήμα φακέλων. Αν και η μηχανή έγινε δημοφιλής, οι σακούλες που παράγονταν ήταν περιορισμένης χρήσης. Και πάλι όμως, ήταν καλύτερες από το τίποτα και τα εργοστάσια παρήγαγαν πολλές. Στα τέλη της δεκαετίας του 1860, η Margaret Knight, μια περίεργη και σκληρά εργαζόμενη Αγγλίδα, ξεκίνησε να εργάζεται στην Columbia Paper Bag Company στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης. Μέσα σε λίγα χρόνια, τα ιδιοφυή σχέδια της θα φέρουν την επανάσταση.

Γεννημένη το 1838, η παιδική της ηλικία είχε διαμορφωθεί από τη βιομηχανική επανάσταση. Η μητέρα της ήταν χήρα και η ίδια εργαζόταν από τα 10 της σε μύλους βαμβακιού του Νιου Χάμσαϊρ. Αλλά από τις πρώτες ημέρες, αυτή η αγράμματη, φαινόταν ότι είχε εφευρετικό μυαλό. Ενώ ήταν ακόμα παιδί, είδε έναν συνάδελφο της να τραυματίζεται όταν ένα αιχμηρό χαλύβδινο εξάρτημα τον χτύπησε. Εκείνη, δημιούργησε σύντομα ένα κάλυμμα για το εξάρτημα προς αποφυγή περισσοτέρων ατυχημάτων και η εφεύρεση της εγκρίθηκε από το εργοστάσιο στο οποίο δούλευε.

Μέχρι να αρχίσει να εργάζεται στην Columbia Paper Bag Company, η 30χρονη ανύπαντρη Knight είχε ασχοληθεί με τη δαγεροτυπία, την φωτογραφία, τη χαρακτική, την επισκευή σπιτιών και τις ταπετσαρίες. Περνώντας πολλές ώρες στο εργοστάσιο, άκουσε για τις προσπάθειες να δημιουργηθεί μια μηχανή που θα μπορούσε να παράγει χαρτοσακούλες. Ανεξάρτητα από το εργοστάσιο και χωρίς να το ξέρουν τα αφεντικά της, άρχισε να μελετά το ζήτημα με προσήλωση.

Μέχρι το 1867, δούλευε σκληρά στο να δημιουργήσει μια μηχανή που θα μπορούσε να "κόβει, διπλώνει και να κολλάει τον πάτο της σακούλας μόνη της". Τα σχέδια της την κρατούσαν ξύπνια μέχρι αργά το βράδυ, ενώ σχεδίαζε ακόμη και στο εργοστάσιο. Αυτό ενόχλησε αρχικά τους προϊσταμένους της, μέχρι που τους έδειξε τα σχέδιά της και συμπέραναν ότι το "μάτι της είχε μεγαλύτερο ενθουσιασμό από κάθε άλλο άνθρωπο". Όταν ένα ετοιμόρροπο, ξύλινο μοντέλο της μηχανής της αποδείχθηκε επιτυχές παράγοντας χιλιάδες "καλές, όμορφος σακούλες", είχε μια σιδερένια έκδοση του το 1868. Ενώ η μηχανή ήταν σε ένα κατάστημα της Βοστώνης για να τελειοποιηθεί, την είδε ο Charles F Annan, ένας επίδοξος εφευρέτης αμφίβολης ηθικής.

Η Knight θα κατέθετε τη νέα μηχανή για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Αλλά το 1871, συγκλονίστηκε όταν διαπίστωσε ότι ο Annan είχε ήδη δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη μηχανή, καθώς ισχυρίστηκε ότι ήταν δική του. Οι δύο τους κατέληξαν στο δικαστήριο, όπου η Knight χωρίς χρήματα δαπανούσε 100 δολάρια την ημέρα για να προσλάβει έναν δικηγόρο και να αποδείξει ότι ήταν δική της εφεύρεση. Ο δικηγόρος του Annan υποστήριξε ότι μια αμόρφωτη και αυτοδίδακτη γυναίκα ποτέ δεν θα μπορούσε να κατασκευάσει ένα τέτοιο εξελιγμένο μηχάνημα. Στο τέλος, ο επίτροπος των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας αποφάσισε υπέρ της, αν και οι υπεύθυνοι την τιμώρησαν επειδή άργησε τόσο πολύ να υποβάλει αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ωστόσο, επειδή η Knight δεν ήταν "άνθρωπος των επιχειρήσεων", αυτή η παράλειψή της συγχωρέθηκε.

Στις 11 Ιουλίου του 1871, χορηγήθηκε στην Knight το patent number 116.842 για τη "νέα και βελτιωμένη μηχανή για την κατασκευή χάρτινες σακούλες". Σύντομα, ίδρυσε την Eastern Paper Bag Company με έναν συνέταιρο και έγινε αγαπημένη των ΜΜΕ για την επαναστατική μηχανή της, η οποία έκανε τη δουλειά 30 εργατών. Οι νέες τσάντες, με επίπεδο πάτο, γρήγορα υιοθετήθηκαν από τα μεγάλα πολυκαταστήματα και εμπόρους τροφίμων, και η Knight τιμήθηκε με βασιλική διάκριση από το βασίλισσα Βικτωρία. Το 1883, ο Charles Stilwell της Union Paper Bag Machine Company, που δούλευε με την πατέντα της Knight, προχώρησε περαιτέρω τη χαρτοσακούλα εφευρίσκοντας μια μηχανή που παρήγαγε την σακούλα (Self-Opening-Sack, SOS) που χρησιμοποιείται σήμερα.

Η Knight θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής της -πέθανε σε ηλικία 76 χρόνων το 1914- εφευρίσκοντας. Το 2006 υπολογίστηκε ότι περίπου 25 δισεκατομμύρια χαρτοσακούλες χρησιμοποιούνται ετησίως σε όλο τον κόσμο.

από: aeon