Σε αυτή τη σπηλιά, η "Society of the Woman of the Wilderness", η πρώτη ομάδα της Ημέρα της Κρίσεως της Αμερικής, περίμενε το τέλος του κόσμου
Κρυμμένη σε ένα απομακρυσμένο μέρος του Fairmount Park στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, βρίσκεται η "Kelpius Cave", μια σπηλιά στην πλαγιά ενός λόφου, που δίπλα στην είσοδό της υπάρχει μια πέτρινη πλάκα η οποία αναφέρει ότι εκεί ήταν τόπος λατρείας μυστικιστών που πίστευαν στην επικείμενη αποκάλυψη μόλις τον 17ου αιώνα.
Παρόλο που κάποιοι υποψιάζονται ότι η σπηλιά είναι απλά ένα παλιό οικοδόμημα σε μια πηγή, η παράδοση θεωρεί ότι σ' αυτή την περιοχή στις όχθες του Wissahickon Creek εγκαταστάθηκε το 1694 ο μυστικιστικής και λόγιος Johannes Kelpius με τους οπαδούς του. Πιστεύοντας, με βάση μια περίτεχνη ερμηνεία της Αποκάλυψης της Αγίας Γραφής, ότι ο κόσμος πρόκειται να τελειώσει εκείνο το χρόνο, οι μοναχοί προσπάθησαν να ζήσουν μια μοναχική ζωή στην έρημο, ενώ περίμεναν το τέλος και τη Δευτέρα Παρουσία.
Ο Johannes Kelpius - πηγή
Η ομάδα ήταν γνωστή ως "Hermits of the Wissahickon" (Ερημίτες του Wissahickon) ή "The Society of the Woman of the Wilderness" (Η Κοινωνία των Γυναικών της Ερημιάς, αναφορά σε ένα απόσπασμα της Αποκάλυψης στην οποία μια γυναίκα φεύγει για την έρημο για να αναζητήσει καταφύγιο για το τέλος του κόσμου. Ακολουθώντας αυτό το παράδειγμα, οι μοναχοί -όλοι άνδρες- εγκαταστάθηκαν σε ένα λόφο στην άκρη του δάσους Wissahickon. Η περιοχή ήταν γνωστή ως Hermit's Glen. Σήμερα, υπάρχει εκεί κοντά ένας δρόμος που ονομάζεται Hermit Lane.
Αυτοί οι πρώτοι μοναχοί του Πιετισμού ή Ευσεβισμού (ένα κίνημα μέσα στο Λουθηρανισμό, το οποίο δραστηριοποιήθηκε από τα τέλη του 17ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα και αργότερα) εγκατέλειψαν την πατρίδα τους τη Γερμανία και πήγαν στην τότε νεοσύστατη επαρχία της Φιλαδέλφειας, η οποία δημιουργήθηκε από την αρχή με βάση τη θρησκευτική ανοχή και η οποία ήδη είχε μεγάλο πληθυσμό Κουακέρων (ή Χριστιανοί Φίλοι, μέλη μιας Χριστιανικής Ομολογίας που φέρει την ονομασία Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων (Religious Society of Friends) και ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα στην Αγγλία από τον περιπλανώμενο ιεροκήρυκα Τζορτζ Φοξ).
Ο Kelpius, ο πρώτος μυστικιστής γκουρού της Φιλαδέλφειας, καταγόταν από την Τρανσυλβανία και στα 26 του ίδρυσε την Εταιρεία του στο δάσος. Ήταν μουσικός, λόγιος και συγγραφέας, που ενδιαφερόταν για την βοτανική και την αστρονομία. Πολλοί από τους μοναχούς ασκούσαν την ιατρική και συνέθεταν μουσική, ενώ περίμεναν το τέλος του κόσμου. Πιστεύεται ότι ζούσαν σε καλύβες διάσπαρτες κατά μήκος του ποταμού και χρησιμοποιούσαν το σπήλαιο για να αποθηκεύσουν βιβλία και επιστημονικό εξοπλισμό.
Μια ομάδα 40 μοναχών -το 40 πιστεύεται ότι έχει μυστικιστική σημασία- έφτιαξαν μια σκηνή 40 τετραγωνικών ποδών. Ο χώρος συνάντησης περιελάμβανε ένα υποτυπώδες παρατηρητήριο, όπου οι μοναχοί ασκούνταν στην αστρονομία, και το οποίο πιστεύεται ότι είναι το πρώτο παρατηρητήριο του Νέου Κόσμου. Το μόνο που απέμεινε είναι μια μικρή πέτρινη δομή κοντά στο σημείο όπου βρισκόταν η σκηνή.
Όταν το τέλος του κόσμου δεν ήρθε, ο Kelpius και οι μοναχοί έμειναν στο Wissahickon, δημιουργώντας τέχνη και μουσική, μελετώντας τους ουρανούς και βοηθώντας την κοινότητα γύρω τους. Η ομάδα διαλύθηκε μετά το θάνατο του Kelpius το 1708, αν και πολλοί έμειναν στην κοινότητα, όπως γιατροί και δικηγόροι. Ένα από τα τελευταία μέλη της Εταιρείας, ο Christopher Witt, ζωγράφισε την πρώτη ελαιογραφία στην Αμερική (με θέμα τον Kelpius). Ο πίνακας στεγάζεται στην Ιστορική Εταιρεία της Πενσυλβάνια.
Μέχρι τη δεκαετία του 1940, η Σπηλιά του Kelpius είχε τζάκι και καμινάδα, τα οποία αφαιρέθηκαν λόγω βανδαλισμού. Η πραγματική ταυτότητα του σπηλαίου είναι υπό συζήτηση εδώ και πολλά χρόνια. Η πλάκα από μονόλιθο γρανίτη τοποθετήθηκε έξω από την είσοδο το 1961 από Ροδόσταυρους, μια παγκόσμια μυστική αδελφότητα που ισχυρίζεται ότι κατέχει σοφία που χρονολογείται από την αρχαία Αίγυπτο και θεωρεί τον Kelpius ως τον πρώτο Αμερικανό Ροδόσταυρο.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου