Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για την φωτογραφία "Lunch Atop A Skyscraper"

11 άντρες τρώνε σε μια δοκό πάνω από το Midtown

Δείτε ακόμη:
Γεύμα στην κορυφή ενός ουρανοξύστη: η ιστορία πίσω από την φωτογραφία

Η Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση του 1929 -η "Great Depression" όπως είναι γνωστή- ενέπνευσε μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες φωτογραφίες του 20ού αιώνα. Μια από αυτές είναι και η Lunch Atop A Skyscraper (Γεύμα στην Κορυφή Ενός Ουρανοξύστη). Το θέαμα 11 εργατών στο κέντρο Rockefeller που έχουν σταματήσει τις εργασίες τους για το μεσημεριανό τους, πάνω σε μια δοκό που κρέμεται 850 πόδια πάνω από τη γη, ήταν μια ελπιδοφόρα ματιά στη ζωή στη δεκαετία του 1930. Έδειχνε στον κόσμο ότι η Νέα Υόρκη -και οι ΗΠΑ γενικότερα- εξακολουθούσε να οικοδομείται, να εξελίσσεται και -το σημαντικότερο- υπήρχαν δουλειές.

Έχουν περάσει σχεδόν 85 χρόνια από τότε που η φωτογραφία εμφανίστηκε στη New York Herald-Tribune, στις 2 Οκτωβρίου του 1932, και από τότε είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια της φωτογραφίας.

Δείτε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για την φωτογραφία.

Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το ποιος τράβηξε την φωτογραφία
Η φωτογραφία μπορεί να είναι πασίγνωστη αλλά κανείς δεν ξέρει ποιος την τράβηξε. Υπάρχει κάποιος που εμφανίζεται συνεχώς ως ο φωτογράφος της συγκεκριμένης σκηνής, ο Charles C. Ebbets, ο οποίος έλαβε την πίστωση για λίγο. Εκείνη την ημέρα όμως υπήρχαν και άλλοι φωτογράφοι εκεί, συμπεριλαμβανομένων των William Leftwich και Thomas Kelley. Έτσι το αρχείο Rockefeller -αλλά και το Corbis- έχει αφαιρέσει οποιαδήποτε επίσημη πίστωση και αποδίδει την φωτογραφία σε κάποιον "άγνωστο".
Σύμφωνα με κάποιον πρώην Ιστορικό Διευθυντή Φωτογραφία στο Corbis, μέχρι τη δεκαετία του 1950 δεν ήταν απαγορευτικό οι φωτογράφοι να μην λαμβάνουν πίστωση για τις φωτογραφίες τους.

Ήταν καθαρά για τη δημοσιότητα
Αν και η φωτογραφία προοριζόταν να δώσει μια περιστασιακή ματιά στο πώς ήταν η ζωή ενός εργάτη πάνω από τους δρόμους της πόλης, ήταν καθαρά για τη δημοσιότητα. Μπορεί το θέαμα 11 ανδρών που έτρωγαν το μεσημεριανό τους σε ύψος 69 ορόφων πάνω από το έδαφος να μην ήταν καθημερινό, αλλά προέκυψε για να δημοσιοποιήσει την κατασκευή του Κέντρου Rockefeller, και αυτό γιατί η εκδήλωση διοργανώθηκε με αρκετούς φωτογράφους παρόντες.

Εκείνη την ημέρα τραβήχτηκαν πιο ριψοκίνδυνες φωτογραφίες από την εν λόγω
Εκτός από τις φωτογραφίες που παρουσιάζουν σε διαφορετικές στάσεις τους 11 αυτούς άντρες στην δοκό, υπάρχει και μια σπάνια φωτογραφία τεσσάρων από τους άντρες που παίρνουν ένα υπνάκο.
Η φωτογραφία αυτή ανήκε στο αρχείο του International News Photos, το οποίο ήταν ανταγωνιστής του αρχείου Acme Newspictures, αρχικού ιδιοκτήτη της διάσημης φωτογραφίας. Η ταυτότητα του φωτογράφου για αυτή την άγνωστη φωτογραφία είναι επίσης άγνωστη.

Το αρχικό αρνητικό είναι αποθηκευμένο σε μια σπηλιά στην Πενσιλβανία
Για να διατηρηθεί η αρχική πλάκα της φωτογραφίας ασφαλής, τοποθετήθηκε σε έναν τεράστιο υπόγειο θόλο, λίγο έξω από το Πίτσμπουργκ της Πενσιλβανία. Ο χώρος είναι γνωστός ως Iron Mountain και έχιε έκταση 1,8 εκατομμύρια τετ. πόδια. Εκεί αποθηκεύονται ανεκτίμητα έργα τέχνης, φωτογραφίες, αρνητικά ταινιών, κομμάτια μουσικής και κυβερνητικά έγγραφα από όλο τον κόσμο.
Η θερμοκρασία εκεί μέσα ελέγχεται, ώστε να διατηρηθούν τα αρχεία, ενώ ταυτόχρονα μια ομάδα εργάζεται για την ψηφιακή και φυσική διατήρηση τους.

Το αρχικό αρνητικό είναι ελαφρώς κατεστραμμένο
Το αρνητικό έχει δει και καλύτερες μέρες. Κάποια στιγμή, πιθανώς μετά από την απόκτηση του από το Corbis, η γυάλινη πλάκα έπεσε, ράγισε και θρυμματίστηκε.
Πριν όμως από αυτή την άτυχη στιγμή, είχαν γίνει μια σειρά εκτυπώσεων υψηλής ποιότητας από τις οποίες δημιουργήθηκαν αντίγραφα, για ευκολότερη εκτύπωση. Έτσι υπάρχουν πολλά καλά αντίγραφα.

Ένα ντοκιμαντέρ βοήθησε στην αναγνώριση δύο εργατών
Όπως είναι άγνωστος ο φωτογράφος, έτσι άγνωστοι είναι και οι 11 εργάτες. Είναι σίγουρο ότι πρόκειται για εργάτες, αλλά είναι άγνωστη η ταυτότητά τους. Όταν ο σκηνοθέτης Seán Ó Cualáin ξεκίνησε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Men at the Lunch", βρήκε μερικά πράγματα.
Ξεκινώντας από το μηδέν και με την βοήθεια του Κέντρου Rockefeller κατάφερε να αναγνωρίσει δύο άνδρες: τον Joseph Eckner (τρίτος από τα αριστερά) και τον Joe Curtis (τρίτος από τα δεξιά). Ωστόσο, οι άλλοι εννέα άνδρες εξακολουθούν να είναι άγνωστοι.

Πάνω από 40.000 άνθρωποι δούλεψαν στο κτήριο, αλλά δεν υπάρχουν αρχεία
Το ντοκιμαντέρ του Ó Cualáin ξεκίνησε με αφορμή ένα σημείωμα κάποιου Pat Glynn -μαζί με τον αδελφό του- σε μια παμπ στο ιρλανδικό χωριό Shanaglish. Σε ένα αντίγραφο της Lunch Atop a Skyscraper είχε επισυνάψει ένα σημείωμα στο οποίο ισχυριζόταν ότι ο πατέρας και ο θείος του ήταν δύο από τους άνδρες στην δοκό.
Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν ότι παρά την παγκόσμια αναγνωρισιμότητα της φωτογραφίας, κανείς δεν προσπάθησε να βρει ποιοι ήταν οι άντρες ή ο φωτογράφος.
Μιλώντας ο Ó Cualáin με τον Glynn -και τον ξάδερφό του, Patrick O'Shaughnessy- δεν μπόρεσε να τακτοποιήσει τους δυο υποτιθέμενους εργάτες και αυτό λόγω έλλειψης επίσημων αρχεία.
Το κέντρο Rockefeller αναφέρει στην ιστοσελίδα του ότι περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι προσλήφθηκαν για την κατασκευή του κτηρίου και ότι "είναι κάπως περίεργο το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αρχεία".

Ένας από τους εργάτες ίσως είναι Μοχώκ
Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Κέντρο Rockefeller χτίστηκε από μετανάστες από την Ιρλανδία, την Ιταλία και τη Γερμανία, αλλά και Ινδιάνοι Μοχώκ (οι οποίοι βρισκόταν στη βόρεια Νέα Υόρκη και στο νότιο Καναδά).
Οι Μοχώκ εργάστηκαν για το Empire State Building, τη γέφυρα George Washington και το Rockefeller Center. Αν και πολλοί Μοχώκ εγκαταστάθηκαν τελικά στην πόλη -κυρίως σε μια περιοχή του Μπρούκλιν- σύμφωνα με το αρχείο του Rockefeller, "Για να δουλέψουν, η πλειοψηφία αυτών των ανδρών άφηναν τις οικογένειές τους στον Καναδά και έκαναν 12 ώρες ταξίδι την Κυριακή και ξανά στο τέλος της εβδομάδας". Αν και τίποτα απ' αυτά δεν επιβεβαιώνεται, πιστεύεται ότι ένας από τους άνδρες στην φωτογραφία -κοντά στο κέντρο, με το καπέλο και το τσιγάρο στο στόμα- είναι ο Μοχώκ Peter Rice, ένας σιδηρουργός. Υπάρχουν και άλλα ονόματα Μοχώκ για τους άλλους άνδρες, αλλά τίποτα δεν είναι πειστικό.

Μερικοί ιστορικοί αμφισβητούν την επικινδυνότητα της φωτογραφίας
Αν θέλει κανείς να απομυθοποιήσει την φωτογραφία, μπορεί να μάθει για το τι πίστευε ένας συγγραφέα των New York Times: ο εν λόγω πίστευε ότι η φωτογραφία ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή διαφήμιση και δεν ήταν και τόσο επικίνδυνη όσο φαίνεται. Ένα άρθρο αναφέρει ότι κάτω από τους άνδρες, έξω από το οπτικό πεδίο της κάμερας, υπήρχε ένας ασφαλής, ολοκληρωμένος όροφος. Βέβαια, όπως και πολλά άλλα πράγματα για την φωτογραφία, έτσι και γι' αυτό, η αλήθεια έχει χαθεί στην Ιστορία.

Ήταν η καλύτερα φωτογραφία με τις περισσότερες πωλήσεις του Corbis
Το Corbis κατείχε τα δικαιώματα για το αρνητικό από το 1995 ως το 2016, όταν η εταιρεία πούλησε το αρχείο των εικόνων της. Μέχρι εκείνη την εποχή είχε τις καλύτερες πωλήσεις, περίπου 100 αγορές το μήνα για 10 χρόνια, κατά μέσο όρο. Για μια εταιρεία που διέθετε εικόνες όπως του Αϊνστάιν και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, αποτελεί εντυπωσιακό επίτευγμα.

από: mental floss