Ο Γκουστάβ Άιφελ χρησιμοποίησε τον εμβληματικό Πύργο του ως προσωπικό εργαστήριο για την επιστημονική καινοτομία. Όμως, εκτός από το φημολογούμενο κρυφό διαμέρισμά του στον Πύργο, υπήρχε και ένα "μυστικό" στρατιωτικό καταφύγιο, θαμμένο από κάτω, με είσοδο κοντά στον νότιο πυλώνα.
Το καταφύγιο -το οποίο αρχικά δεν είχε κατασκευαστεί για να αντέχει βομβαρδισμούς- κατασκευάστηκε το 1909 για τις στρατιωτικές τηλεπικοινωνίες που πραγματοποιήθηκαν από τον Πύργο. Ο Πύργος είχε σχεδιαστεί για την Exposition Universelle του 1889, αλλά αμέσως μετά, ο Άιφελ προσπαθούσε να βρει τρόπους να σώσει το έργο του. Εξάλλου, ο Πύργος προοριζόταν μόνο για 20 χρόνια και ο ίδιος δέχτηκε πολλές κριτικές σχετικά με την αρχιτεκτονική του αισθητική. Έτσι, ο μηχανικός έδωσε προσωπική οικονομική υποστήριξη στο σχέδιο του στρατηγού και πρωτοπόρου του ασύρματου Γκυστάβ Φεριέ (Gustave-Auguste Ferrié) για την κατασκευή ενός ασύρματου τηλεγραφικού σταθμού στην κορυφή του Πύργου.
Το έργο ήταν επιτυχημένο, καθώς ο Άιφελ και ο Φεριέ συνεργάστηκαν στενά στις πρώτες δοκιμές στρατιωτικής ασυρματικής μετάδοσης. Προηγουμένως, ο επιστήμονας Eugène Ducretet είχε δημιουργήσει την πρώτη ραδιοζεύξη με κώδικα Μορς και συνέδεσε τον Πύργο του Άιφελ με το Πάνθεον. Όμως, οι Παριζιάνοι δεν ήταν και πολύ ευχαριστημένοι με τους περιφερόμενους στρατιωτικούς στο Πεδίον του Άρεως του Παρισιού και έτσι, το 1909, χτίστηκε ένα μόνιμο καταφύγιο για να στεγάσει τους ασύρματους. Το 1913, το Παρατηρητήριο του Παρισιού, ένα ερευνητικό ινστιτούτο, μετέδωσε ασύρματα σήματα στο Ναυτικό Παρατηρητήριο των ΗΠΑ στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια, με στόχο να μετρήσει τη διαφορά στο γεωγραφικό μήκος μεταξύ της γαλλικής και της αμερικανικής πρωτεύουσας.
Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, το καταφύγιο ανέλαβε ακόμη πιο σημαντικό ρόλο ως πιθανή οδός διαφυγής με ένα περίπλοκο υπόγειο δίκτυο και μυστικές σήραγγες. Η επικοινωνιακή υποδομή του Πύργου αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη όταν οι γαλλικές δυνάμεις εμπόδισαν τις γερμανικές επικοινωνίες, σημαντικός παράγοντας για τη νίκη στην Πρώτη Μάχη του Marne. Επίσης, ο γαλλικός στρατός μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει τα εχθρικά μηνύματα. Συγκεκριμένα, ένα ανακοινωθέν μεταξύ Γερμανίας και Ισπανίας οδήγησε στη σύλληψη της περιβόητης εξωτικής χορεύτριας και κατασκόπου Μάτα Χάρι.
Μετά τον πόλεμο, το 1921 στον βόρειο πυλώνα του Πύργου, ξεκίνησε η μετάδοση του Radio Tour Eiffel, που εξέπεμπε ειδήσεις, καιρικές συνθήκες και προγραμματισμό συναυλιών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, ο Γάλλος ηθοποιός Sacha Guitry (μαζί με τον πατέρα του Lucien Guitry και τη σύζυγό του, την ηθοποιό Yvonne Printemps) μετέδωσαν μερικά από τα πρώτα πολιτικά ραδιοφωνικά προγράμματα. Όμως, το ραδιόφωνο δεν ήταν η μόνη μορφή επικοινωνίας. Κάποια στιγμή, ο Πύργος λειτούργησε και ως αίθουσα ειδήσεων για τη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, ενώ εκεί στεγαζόταν και ένα ταχυδρομείο. Το 1940 με τη γερμανική κατοχή, το Radio Tour Eiffel σταμάτησε να εκπέμπει, αλλά συνέχισε μετά τον πόλεμο, με πιο αξιοσημείωτη στιγμή, τη στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ Β' το 1953.
Για περίπου 70 χρόνια, η σήραγγα παρέμεινε στρατιωτικό μυστικό και ορισμένα μυστήρια του καταφυγίου παραμένουν, συμπεριλαμβανομένου του αν υπάρχει σήραγγα που εκτείνεται στους διάσημους δημόσιους κήπους του Πεδίου του Άρεως μέχρι τις εγκαταστάσεις εκπαίδευσης στρατιωτικών της γαλλικής École. Μέχρι και σήμερα, πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί και ψηφιακά τηλεοπτικά κανάλια (η πρώτη κεραία τηλεόρασης εγκαταστάθηκε το 1957) μεταδίδονται από τον Πύργο του Άιφελ.
Τα τελευταία χρόνια, ήταν δυνατές οι "απαγορευμένες" επισκέψεις στον υπόγειο χώρο του Πύργου, αλλά πρόσφατα διακόπηκαν. Αν κανείς κατέβει μια σκάλα 4 ή 5 μέτρων, στην είσοδο του παλιού καταφυγίου, θα βρεθεί σε ένα μικρό, αυτοσχέδιο υπόγειο μουσείο που αναδεικνύει στιγμές από τη λιγότερο γνωστή ιστορία του εμβληματικού ορόσημου. Όμως, εδώ και πολλά χρόνια, κανείς δεν έχει δει τον πυρήνα του καταφυγίου και ό,τι έχει απομείνει απλά θα απογοήτευε τους επισκέπτες οι οποίοι θα ελπίζουν να δουν ένα διατηρημένο καταφύγιο εν καιρώ πολέμου.
Παρόλα αυτά, για τους ατρόμητους επισκέπτες, υπάρχει ο υπόγειος χώρος που, ακόμα και σήμερα, στεγάζει το αρχικό μηχανοστάσιο το οποίο εξακολουθεί να ελέγχει τους έξι υδραυλικούς ανελκυστήρες του Πύργου που σχεδιάστηκαν από τον ίδιο τον μηχανικό το 1889.
από: messy nessy chic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου