Τα κόλπα που χρησιμοποιούσαν οι λαθρέμποροι αλκοόλ κατά τη διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης

Άνδρες των αρχών επιθεωρούν ένα -έξυπνα- καμουφλαρισμένο φορτηγό από λαθρέμπορους αλκοόλ -τους "bootlegger"- κατά τη διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ, στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.

 

Τα "παλαβά" κόλπα που χρησιμοποιούσαν οι λαθρέμποροι αλκοόλ κατά τη διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ -από το 1920 έως το '33- δείχνουν το ποσό των χρημάτων που απέφερε το εμπόριο στη μαύρη αγορά και φυσικά, το πόσο πολύ η Αμερική ήθελε τα ποτά της.

 

 

 

Αυτό που βλέπουμε στις φωτογραφίες πιο πάνω είναι τα αποκαλούμενα "παπούτσια αγελάδας" που χρησιμοποιήθηκαν από τους λαθρέμπορους για να καλύπτουν τα ίχνη τους στο δάσος όπου ήταν κρυμμένα μέρη που πουλούσαν αλκοόλ.

Ένα άρθρο του 1922 σε μια εφημερίδα του Σεντ Πίτερσμπεργκ της Φλόριντα ανέφερε:
 

"Οι λαθρέμποροι φορούν παπούτσια αγελάδας

Μια νέα μέθοδος αποφυγής των πρακτόρων της απαγόρευσης αποκαλύφθηκε σήμερα από τον διευθυντή της απαγόρευσης στην πολιτεία, ο οποίος παρουσίασε αυτό που αποκαλούσε "παπούτσι αγελάδα" ως το πιο πρόσφατο πράγμα στα στέκια των λαθρέμπορων.

Είναι μια λωρίδα από μέταλλο στην οποία είναι κολλημένο ένα ξύλινο μπλοκ σκαλισμένο έτσι ώστε να μοιάζει με οπλή αγελάδας, το οποίο δένεται στο πόδι. Κάποιος με ένα ζευγάρι αφήνει ίχνος που μοιάζει με αυτό μιας αγελάδας.

Το παπούτσι βρέθηκε κοντά στο Port Tampa, όπου βρισκόταν πριν από λίγο καιρό ένα αποστακτήριο. Θα σταλεί στο τμήμα απαγόρευσης της Ουάσιγκτον. Οι αξιωματικοί πιστεύουν ότι ο εφευρέτης είχε την ιδέα από μια ιστορία του Σέρλοκ Χολμς, στην οποία ο κακοποιός είχε φορέσει στο άλογό του παπούτσια, το αποτύπωμα των οποίων έμοιαζε με αυτά της οπλής μιας αγελάδας".

Μέχρι τη δεκαετία του 1920, χρησιμοποιούνταν όλοι οι πιθανοί τρόποι για να συγκαλύψουν και να καμουφλάρουν αποστολές αλκοόλ, από Αγίες Γραφές μέχρι κονσερβοποιημένα φρούτα και χριστουγεννιάτικα δέντρα, ακόμα και φορτία με κουφάρια χοίρων γεμάτα με ουίσκι.

 

 

Πολύ πριν ο Πάμπλο Εσκομπάρ και οι Κολομβιανοί έστελναν κοκαΐνη στην ζούγκλα με αυτοσχέδια υποβρύχια, οι αντίθετοι της Ποτοαπαγόρευσης εκτόξευαν τορπίλες φορτωμένες με ουίσκι από τα καναδικά ύδατα στην αμερικανική πλευρά των Μεγάλων Λιμνών.

 

Από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1920:
 

"Ένας επιθεωρητής απαγόρευσης ψάρευε στη λίμνη Μίσιγκαν όταν η προσοχή του στράφηκε σε δύο άντρες σε ένα μηχανοκίνητο σκάφος που φαινόταν να παλεύουν με ένα τερατώδες ψάρι. Σκέφτηκε ότι οι άνδρες μπορεί να έπιασαν κάποια φώκαινα ή έναν μπακαλιάρο, αλλά αφού κοίταξε καλά είπε, "Αυτό δεν είναι ψάρι, είναι μια τορπίλη... κυνηγήστε την!». Η τορπίλη ρυμουλκήθηκε στην ξηρά, όπου η έρευνα αποκάλυψε ότι το φαινομενικά θανατηφόρο όπλο δεν ήταν γεμάτο με τίποτα πιο επικίνδυνο από αλκοόλ".

Με τη διακοπή της παροχής αλκοόλ, οι λαθρέμποροι στράφηκαν στον Καναδά, όπου υπήρχαν πιο ευνοϊκοί νόμοι για το ποτό. Κατά τη διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης, το Ντιτρόιτ, κοντά στα σύνορα με τον Καναδά, έγινε η πόλη των ονείρων των λαθρεμπορίων, ειδικά ο ποταμός Ντιτρόιτ, η λίμνη St. Clair και άλλες πλωτές οδοί μεταξύ Μίσιγκαν και Οντάριο.

Το φορτίο συρόταν κάτω από βάρκες, παλιές υπόγειες σήραγγες από τα υπόστεγα βαρκών σε σπίτια στην ακτή, ενώ χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και βυθισμένες βάρκες για να κρύψουν υποβρύχια συστήματα μεταφοράς καλωδίων που μετέφεραν μεταλλικούς κυλίνδρους γεμάτους με έως και 50 γαλόνια ποτού. Ένας από τους αγωγούς έγινε γνωστός ως "Χωνί Windsor-Detroit".

 

Όταν τον χειμώνα πάγωναν τα ποτάμια και οι λίμνες, οι λαθρέμποροι τα διέσχιζαν απλώς με το αυτοκίνητο ή έκαναν πατινάζ στον πάγο, σέρνοντας πίσω τους έλκηθρα γεμάτα ουίσκι. Τα αυτοκίνητα οδηγούνταν με την μια πόρτα ανοιχτή, οπότε, αν το αυτοκίνητο έπεφτε στον πάγο, ο οδηγός να μπορέσει να διαφύγει.

Αν κάποιος σκεφτεί τους λαθρέμπορους, πιθανότατα θα σκεφτεί τον Αλ Καπόνε και τους άνδρες με τα καπέλα στην δεκαετία του 1920. Όμως, υπήρξαν και μερικά από τα πιο όμορφα και έξυπνα flapper της εποχής που έκαναν όνομα στο λαθρεμπόριο.

 

Κατά τη διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης, οι γυναίκες ήταν σημαντικές. Σε πολλές πολιτείες υπήρχαν νόμοι που απαγόρευαν στην αστυνομία να ερευνά γυναίκες, οπότε, ήταν εύκολο γι' αυτές να μεταφέρουν λαθραία ποτά κάτω από τις γούνες τους. Αν ποτέ συνελάμβαναν κάποια, ήταν απίθανο να καταδικαστεί γιατί τις έβλεπαν μόνο ως νοικοκυρές, μητέρες ή αδερφές. Ακόμη και οι πιο σκληροί δικαστές τις απένειμαν πολύ πιο ελαφριές ποινές από τους άντρες ομόλογούς τους. Οι κυρίες εκμεταλλεύτηκαν την "λεπτή" θέση τους στην κοινωνία και έγιναν σημαντικές στο λαθρεμπόριο αλκοόλ.

 

 

Όπως είναι αναμενόμενο, οι αρχές είχαν να κάνουν και με την διαφθορά. Ο εικονιζόμενος στην φωτογραφία που ακολουθεί είναι ο George Cassiday, ή "ο άνθρωπος με το πράσινο καπέλο", όπως ήταν περισσότερο γνωστός στους βουλευτές και τους γερουσιαστές κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης. Για δέκα χρόνια, ο Cassiday προμήθευε αλκοόλ σε μέλη του Κογκρέσου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ψήφισαν εξαρχής υπέρ της απαγόρευσης.

 

Τον Οκτώβριο του 1930, ο Cassiday είπε την ιστορία του σε έξι πρωτοσέλιδα άρθρα στην Washington Post. Με εξαίρεση τα ονόματα, είπε ολόκληρη την ιστορία, συμπεριλαμβανομένου του πώς ξεκίνησε, από πού αγόρασε τα ποτά, πώς τα έφερνε λαθραία και πώς το Κογκρέσο του έδωσε ένα γραφείο για να εργαστεί. "Ως αποτέλεσμα της εμπειρίας μου στο Καπιτώλιο από τότε που τέθηκε σε ισχύ η απαγόρευση, θα έλεγα ότι τέσσερις στους πέντε γερουσιαστές και βουλευτές πίνουν είτε στα γραφεία τους είτε στα σπίτια τους". Όταν πέθανε το 1967, η σύζυγός του κατέστρεψε το "μαύρο βιβλίο" που χρησιμοποιούσε ο Cassiday για να παρακολουθεί τους πελάτες και τις αγορές τους. Ποτέ δεν αποκάλυψε την ταυτότητα των πελατών του, παραδέχτηκε όμως ότι το μεγαλύτερο μέρος ήταν από το Κογκρέσο.

 

 

Αν υπήρχε μία γυναίκα που όρισε τον τίτλο "Βασίλισσα των Λαθρεμπόρων" αυτή ήταν η Gertrude "Cleo" Lythgoe (φωτογραφία πάνω). Την αποκαλούσαν όμοια της Κλεοπάτρας, της δόθηκε το παρατσούκλι "Cleo", αλλά η ομορφιά της δεν ήταν το μόνο της προσόν. Ορφανή από νεαρή ηλικία, βρήκε δουλειά σε έναν εξαγωγέα αλκοόλ στο Λονδίνο, λίγο πριν τον τερματισμό της Ποτοαπαγόρευσης. Σύντομα, διατηρούσε είχε μια ολόκληρη επιχείρηση προμήθειας αλκοόλ από τις Μπαχάμες και ταξίδευε συχνά με διαβόητους λαθρέμπορους.

 

Για την ιστορία, η λήξη της Ποτοαπαγόρευσης πραγματοποιήθηκε με την 21η τροποποίηση στο Σύνταγμα των ΗΠΑ στις 5 Δεκεμβρίου του 1933 με τον Φράνκλιν Ρούζβελτ να την υπογράφει, αν και υπήρξαν διαφοροποιήσεις στην ημερομηνία λήξης της Ποτοαπαγόρευσης ανά πολιτεία. Για παράδειγμα, το Κάνσας έληξε την Ποτοαπαγόρευση το 1948, η Βόρεια Ντακότα το 1932, η Οκλαχόμα το 1959, η Βόρεια Καρολίνα το 1937 και ο Τέξας το 1935, ενώ η πολιτεία του Μισισίπι ήταν η τελευταία που νομιμοποίησε και πάλι το αλκοόλ, το 1966 [πηγή].

 

από: messy nessy chic