Ποπ κορν και κινηματογράφος: πως προέκυψε αυτή η σχέση;

Έχετε αναρωτηθεί γιατί στον κινηματογράφο το πιο αγαπημένο σνακ είναι το ποπ κορν;



Το ποπ κορν παρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό -στις ΗΠΑ- το 1840, όταν έκανε την εμφάνιση του σε εκθέσεις, καρναβάλια και συλλαλητήρια. Το 1885, με την ανακάλυψη της πρώτης φορητής μηχανής παρασκευής ποπ κορν, η δημοτικότητα του ανέβηκε κατακόρυφα. Οι πωλητές ποπ κορν ακολουθούσαν τα πλήθη, έστηναν το "μαγαζάκι" τους και άρχισαν να ανακατεύουν τον τραγανό καρπό με βούτυρο και αλάτι. Ήταν ένα φτηνό και πολύ γευστικό σνακ.

Η μοίρα του ποπ κορν συνδέθηκε με τα επονομαζόμενα "θέατρα της δεκάρας" (nickelodeon ή dime theatres). Οι πωλητές, ψάχνοντας να βρουν μια γρήγορη ευκαιρία, πουλούσαν την πραμάτεια τους έξω από τις κινηματογραφικές αίθουσες. Αν και οι πελάτες το λάτρευαν, η μυρωδιά που άφηνε και η μυρωδιά των μηχανών άρχισε να ενοχλεί τους ιδιοκτήτες των φανταχτερών αιθουσών των δεκαετιών του 1910 και του 1920s.

Την δεκαετία του 1930 όμως ξέσπασε η Μεγάλη Ύφεση (Great Depression), τα έσοδα των κινηματογράφων άρχισαν να πέφτουν και οι ιδιοκτήτες άρχισαν να ψάχνουν να βρουν λύσεις. Παρατήρησαν πόσο προσοδοφόρα ήταν η επιχείρηση του ποπ κορν και έβαλαν μηχανές μέσα στις αίθουσες τους. Μια ταινία και ένας κουβάς ποπ κορν έγινε η αγαπημένη διασκέδαση των Αμερικανών.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρατηρήθηκε έλλειψη στη ζάχαρη, κάνοντας τα γλυκά ανύπαρκτα στις κινηματογραφικές αίθουσες και το ποπ κορν πουλούσε "τρελά". Όταν η ζάχαρη διατέθηκε ξανά στο ευρύ κοινό, η έννοια του ποπ κορν στον κινηματογράφο είχε ριζώσει για τα καλά στο μυαλό των ιδιοκτητών παντού.