Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Franca Viola, η γυναίκα που έσπασε μια ιταλική παράδοση αιώνων την δεκαετία του 1960


50 χρόνια πριν, η Ιταλία συγκλονίστηκε από τις θαρραλέες προσπάθειες μιας γυναίκας να αμφισβητήσει το πως συμπεριφερόταν η χώρα στις γυναίκες που είχαν πέσει θύματα βιασμού.



Το 1966, η Franca Viola έγινε η πρώτη Ιταλίδα που κατέφυγε στο δικαστήριο εναντίον μιας παράδοσης που ήθελε τις γυναίκες θύματα βιασμού να παντρεύονται τον βιαστή τους. Με τα μάτια ολόκληρης της χώρας στραμμένα πάνω της, η προσπάθεια της Viola έγινε η κραυγή και άλλων γυναικών να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.

Η Viola μεγάλωσε στο Alcamo της Σικελίας σε μια αγροτική οικογένεια. Το 1963, έβγαινε για έξι μήνες με τον 20χρονο Filippo Melodia -έναν ντόπιο που είχε διασυνδέσεις με την Μαφία- πριν τον χωρίσει. Ο Melodia έζησε τον επόμενο χρόνο στη Γερμανία, όταν επέστρεψε, η Viola επέμενε να μην τον θέλει και ο ίδιος κατέφυγε σε βίαια μέτρα, με την παραδοχή ότι τον υποστήριζε ο νόμος.

Ο Melodia περίμενε μέχρι να φύγει ο πατέρας της Viola. Τότε, μπήκε βίαια μέσα με 15 φίλους του και την απήγαγε. Την κράτησε φυλακισμένη σε ένα απομακρυσμένο χωριατόσπιτιο για πάνω από μια εβδομάδα, όπου την βίασε.

Παραδοσιακά, ένα τέτοιο έγκλημα μπορούσε να δικαιολογηθεί αν αργότερα το ζευγάρι παντρευόταν σε έναν "γάμο αποκατάστασης" -ο άνδρας συγχωρούνταν για τη χρήση βίας και η "τιμή" της γυναίκας αποκαθίστατο. Κάτι τέτοιο δεν ήταν απλώς μια ανεπίσημη παράδοση, αλλά μια ρητή εξαίρεση στον ιταλικό ποινικό κώδικα.

Η Viola μιλάει στην αστυνομία μετά τη διάσωσή της


Αντ' αυτού, ο Viola πήγε τον Melodia σε δίκη για απαγωγή, "σαρκική βία" και εκφοβισμό. Η δίκη προκάλεσε αίσθηση στο Alcamo αλλά και αλλού. Υπήρχαν διάφορες απόψεις σχετικά με τη δίκη, η οποία αργότερα μεταδόθηκε και από τους New York Times με τίτλους όπως, "Κανείς δε συμπαθεί την Franca της Σικελίας"...

Παρά το γεγονός ότι ήταν το κεντρικό πρόσωπο των γεγονότων, η δημόσια αφήγηση επισκίασε τις σκέψεις και τις επιδιώξεις της Viola για το θέμα. Οι αναφορές των εφημερίδων την περιέγραψαν ως "πράα", "λεπτή" και "όμορφη".

Η Viola προστατεύεται από τον Τύπο κατά τη διάρκεια της δίκης

Ο Melodia τελικά κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκισης -αργότερα έπεσε στα 10-, ενώ επτά από τους συνεργούς του έλαβαν τετραετή κάθειρξη.

Ο Filippo Melodia και οι συνεργοί του κατά τη διάρκεια της δίκης

Μια αναφορά τον Μάιο του 1967 ανέφερε ότι η Viola, η θριαμβεύτρια πρωτοστάτης, φαινόταν "προορισμένη να ζήσει ως γεροντοκόρη". Σε μια συζήτηση στην ιταλική τηλεόραση, οι ντόπιοι συμφώνησαν ομόφωνα ότι η Viola είχε δείξει μεγάλο θάρρος, αλλά κανένας απ' αυτούς δεν είχε το ίδιο θάρρος να την παντρευτεί. Οι Times επίσης σημείωσαν ότι "από την ημέρα που πήγε κόντρα στην παράδοσής, την έχουν μιμηθεί τουλάχιστον ακόμη τέσσερα κορίτσια της Σικελίας".

Το επόμενο έτος, οι τίτλοι δε θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί...

"Αψηφά μια μακρά παράδοση
Παντρεύεται από αγάπη"

"Σπάει μια παράδοση
Η 'ηρωίδα' από τη Σικελία παντρεύτηκε την αυγή"

"Παντρεύεται τον άντρα της επιλογής της
Ένα κορίτσι αψηφά αρχαίο νόμο της Σικελίας"

Τον Δεκέμβριο του 1968, σε μια τελετή που πραγματοποιήθηκε νωρίς το πρωί για να αποφευχθεί το πλήθος των υποστηρικτών, η 20χρονη Viola παντρεύτηκε τον φίλο της από την παιδική ηλικία, τον 25χρονο Giuseppe Ruisi. Ο Ιταλός πρόεδρος έστειλε 40 δολάρια ως δώρο γάμου (πάνω από 250 δολάρια σήμερα) και ο υπουργός μεταφορών της χώρας έδωσε στους νεόνυμφους ένα μήνα δωρεάν σιδηροδρομικές μεταφορές. Ο Melodia αφέθηκε ελεύθερος το 1976 και εκδιώχθηκε από τη Σικελία για τις σχέσεις του με την Μαφία. Σκοτώθηκε σε πυροβολισμούς στη Μόντενα δύο χρόνια αργότερα. Η Franca ζει ακόμη και σήμερα στο Alcamo με το σύζυγο, τους δύο γιους και τα εγγόνια της.

Η Ιταλίδα σκηνοθέτης Μάρτα Σαβίνα γύρισε μια 15λεπτη μικρού μήκους ταινία για τη ζωή της Viola που προβλήθηκε πρόσφατα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Tribeca. Για τη Σαβίνα, η ταινία "Viola, Franca" ήταν ένας τρόπος για να αποκαταστήσει τα πιστεύω της Viola που επισκιάστηκαν με τη επιλογή της εκείνη τη στιγμή. Την Viola υποδύθηκε η ηθοποιός Claudia Gusmano, της οποίας η μόνη ατάκα είναι η λέξη "όχι".

Η ταινία δείχνει επίσης τη σημασία των ανδρών συμμάχων. "Η οικογένεια της Viola και ο πατέρας της τη στήριξαν πραγματικά", εξηγεί η Σαβίνα.

από: mashable

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου