Ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία του κόσμου κάποτε χρησιμοποιήθηκε ως επιφάνεια κοπής

Το Exeter Book είναι η πηγή 95 από τις 96 Παλιού Αγγλικούς Γρίφους που ξέρουμε μέχρι και σήμερα

Το Exeter Book χρησιμοποιήθηκε και σαν σουβέρ.



Το Exeter Book, γνωστό και ως Codex Exoniensis, που γράφτηκε τον 10ο αιώνα, είναι ένας σπάνιος θησαυρός. Πολλοί λόγιοι το θεωρούν ένα από τα θεμέλια της αγγλικής λογοτεχνίας. Αλλά έχει υποστεί πολλές καταστροφές που ξεπερνούν τις συνηθισμένες από τη χρήση ενός βιβλίου. Για παράδειγμα, κάποτε, κάποιος κάτοχός του το χρησιμοποίησε ως επιφάνεια κοπής. Κάποιος άλλος το χρησιμοποίησε ως σουβέρ, κάτι που έχει αφήσει ένα μόνιμο σημάδι στις σελίδες του.

Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό το Exeter Book;

Κατά τη διάρκεια των έξι αιώνων της κατοχής της Αγγλίας από τους Αγγλοσάξονες, δεν έχουν επιβιώσει πολλά χειρόγραφα των Παλαιών Αγγλικών (όπως ο Μπέογουλφ, ένα παραδοσιακό ηρωικό επικό ποίημα γραμμένο σε Παλαιο-αγγλικό παρηχητικό στίχο. Έχει 3182 στίχους και αποτελεί από μόνο του το 10% του συνολικού σώματος της Αγγλο-σαξωνικής ποίησης που έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Στο χειρόγραφο είναι άτιτλο, αλλά είναι γνωστό με το όνομα Μπέογουλφ από τις αρχές του 19ου αιώνα). Ως το μεγαλύτερο και παλαιότερο από τα τέσσερα χειρόγραφα που περιέχουν ποίηση, το Exeter Book είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό απόθεμα μιας πλούσιας προφορικής παράδοσης.

Το Exeter Book περιέχει πολλά είδη ποίησης: θρησκευτικές ωδές, τραγικές ελεγείες και έναν εκπληκτικό αριθμό γρίφων που οι βοήθειες για να λυθούν οι γρίφοι έχουν να κάνουν με το πέος. Για παράδειγμα: "Κάτι περίεργο κρέμεται από τον μηρό ενός άνδρα, κάτω από το μανδύα του. Μπροστά έχει μια τρύπα. Είναι άκαμπτο και σκληρό και στέκεται καλά. Όταν ο άνδρας σηκώσει τη ρόμπα του πάνω από το γόνατό του, σημαίνει ότι θέλει να σπρώξει το κεφάλι του πράγματος σε μια γνωστή τρύπα που το μήκος της ταιριάζει και που έχει γεμίσει συχνά πριν". Η απάντηση είναι το κλειδί.

Το βιβλίο πέρασε από πολλά τα χέρια και εκτιμήθηκε ελάχιστα. Αν και οι πρώτες σελίδες του λείπουν, οι αρχικές που υπάρχουν έχουν βαθιά σημάδια από μαχαίρι, κάτι που υποδηλώνει ότι το βιβλίο μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί ως επιφάνεια κοπής. Αρκετά φύλλα του είναι χρωματισμένα με ένα κυκλικό δαχτυλίδι που έχει περάσει και σε πολλές από τις μέσα σελίδες του.

Η πιο δημοφιλής θεωρία μέχρι σήμερα είναι ότι κάποιος έβαλε μια μπύρα πάνω στις σελίδες του βιβλίου, βάφοντάς τες. Ή, θα μπορούσε να ήταν κάποιο δοχείο κόλλας.

Δεν είναι σαφές ποιοι φταίνε για αυτά τα σημάδια, μιας και το βιβλίο φυλάχτηκε για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής του στη βιβλιοθήκη του καθεδρικού ναού του Έξετερ. Η αγγλοσαξονική γραφή ήταν ακατανόητη για τους περισσότερους του 13ου αιώνα. Το βιβλίο έμεινε αδιάβαστο για αιώνες και το γεγονός ότι είναι μεγάλο το έκανε χρήσιμο ως πάγκο. Παρ' όλα αυτά όμως, πολλοί ποιητές και συγγραφείς έχουν εμπνευστεί από το Exeter Book.