Ξινοί Βαλεντίνοι: η βικτωριανή παράδοση αποστολής ανώνυμων επιστολών μίσους

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ήταν κάτι παραπάνω μια ευκαιρία για τους ερωτευμένους να στείλουν δώρα και να εκφράσουν το έρωτά τους. Την ίδια μέρα, αν κάποιος μισούσε κάποιον είχε την ευκαιρία να τον βρίσει και να τον προσβάλλει.

Δείτε ακόμη:
Η ιστορία του Αγίου Βαλεντίνου σε animation
Σικάγο 1929: Ο Αλ Καπόνε και η "Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου"

Γνωστές ως "vinegar valentines", αυτές οι κάρτες παρουσίαζαν καρικατούρες και σατυρικά ποιήματα με σκοπό να κακολογήσουν, να περιγελάσουν και να πονέσουν τον αποδέκτη. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούσαν να βρουν αυτές τις κάρτες σε καταστήματα σε όλη την Αμερική και την Ευρώπη δίπλα σε όμορφες κάρτες για ερωτευμένους. Συνήθως, οι δημιουργοί καρτών για ερωτευμένους, δημιουργούσαν και αυτές τις κάρτες.

Αυτή η παράδοση αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ, πιθανόν στα 1840 και παρέμεινε μόδα για έναν αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, εκτιμάται ότι οι "vinegar valentines" είχαν τις μισές πωλήσεις της ημέρας στις ΗΠΑ.

Οι κάρτες αυτές ήταν από φτηνό χαρτί και συνήθως στοίχιζαν μια πένα, ώστε να μπορούν να τις αγοράσουν ακόμα και οι φτωχοί και εργαζόμενοι που δεν είχαν τη δυνατότητα να αγοράσουν δώρα. Αυτό δε σημαίνει ότι οι κάρτες αυτές προορίζονταν μόνο για τους οικονομικά αδύναμους. Οι γυναίκες τις έστειλαν σε ανεπιθύμητους μνηστήρες, οι μαθητές σε κακούς εκπαιδευτικούς και οι εργάτες σε μισητά αφεντικά, όλοι ανώνυμα. Υπήρχε μια κάρτα για κάθε προσβολή.

Οι πρώτες κάρτες του είδους ήταν ένα απλό χαρτί που δίπλωνε και σφραγιζόταν με λίγο κερί. Στην πραγματικότητα, όλα τα γράμματα σφράγιζαν με αυτόν τον τρόπο επειδή ήταν ακριβότερο να μπει μια επιστολή σε φάκελο. Τις πρώτες μέρες, πριν από τα -προπληρωμένα- γραμματόσημα, ο αποδέκτης πλήρωσε το ταχυδρομείο. Έτσι, με αυτές τις κάρτες, σήμαινε ότι αυτός που λάμβανε μια τέτοια κάρτα πλήρωνε για την προσβολή.

Ακόμη και για τα βικτοριανά πρότυπα, αυτές οι κάρτες θεωρήθηκαν άβολες, χυδαίες και ηθικά καταστρεπτικές. Ο Τύπος κατηγόρησε τους κατασκευαστές καρτών για την υποκίνηση αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Άλλοι παραπονέθηκαν για την καταστροφή της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου.

Αν και οι κάρτες προορίζονταν ως αστείο, κάποιοι πήραν το μήνυμα στα σοβαρά. Το 1885, ένας άντρας πυροβόλησε την αποξενωμένη σύζυγό του στο λαιμό, αφού έλαβε μια τέτοια κάρτα που πίστεψε ότι ήταν από εκείνη. Άλλες κάρτες ήταν υπεύθυνες για αυτοκτονίες.

Οι κάρτες τελικά βγήκαν εκτός μόδας στη δεκαετία του 1940.