Αν έχετε προσέξει κάποιο πλοίο -σε φωτογραφίες ναυαγίων συνήθως- ίσως παρατηρήσατε ότι η καρίνα του είναι κόκκινη. Μιας και αυτό το τμήμα του πλοίου βρίσκεται κάτω από την ίσαλο γραμμή, φαίνεται περίεργο που σχεδόν όλοι επιλέγουν το κόκκινο χρώμα.
Ο λόγος είναι η παράδοση. Και τα σκουλήκια.
Στα πρώτα πλοία, για να προστατευτούν από τα βαλανόστρακα και τα σκουλήκια που τρέφονται με ξύλο, τα κύτη τους καλύπτονταν με χάλκινες αποχρώσεις ή οξείδιο του χαλκού που λειτουργούσαν ως βιοκτόνα. Ο χαλκός έδινε στο χρώμα μια κόκκινη απόχρωση. Μειώνοντας τα οργανικά σκουπίδια -όπως πχ τα φύκια- που συγκεντρώνονται φυσικά στο κύτος, τα πλοία μπορούν να διατηρήσουν τη δομική ακεραιότητά τους και να αποφευχθεί το επιπλέον βάρος που θα μειώσει την έλξη.
Σήμερα, τα βιοκτόνα μπορούν να αναμιχθούν με σχεδόν οποιοδήποτε χρώμα. Όμως, τα κύτη των πλοίων συνεχίζονται να βάφονται κόκκινα για να διατηρηθεί μια ναυτική παράδοση. Επίσης, το κόκκινο ίσως μπορεί να βοηθάει τους παρατηρητές να μετρούν το φορτίο ενός πλοίου. Όσο περισσότερο βάρος βρίσκεται στο πλοίο, τόσο χαμηλότερα θα είναι στο νερό. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει βαθμονόμηση στα πλάγια της καρίνας.
Ανεξάρτητα από το χρώμα με το οποίο είναι βαμμένο το κύτος ενός πλοίου, η ανάπτυξη οργανικών σκουπιδιών δεν σταματάει εντελώς. Συχνά, τα λιμάνια απαγορεύουν στους πλοιοκτήτες να καθαρίζουν το κύτος ενός πλοίου ενώ αυτό βρίσκεται ελλιμενισμένο, καθώς τα πλοία που ταξιδεύουν σε ανοικτές θάλασσες ενδέχεται να μεταφέρουν κάποιο μη αυτόχθονο είδος ζιζανίου που θα μπορούσε να αποδειχθεί προβληματικό σε ένα νέο περιβάλλον.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου