Ο Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι (Richard Kuklinski) ήταν εκτελεστής που δούλευε για την Μαφία. Δεν ήταν Ιταλός, ούτε ήταν ποτέ μέλος της διαβόητης οικογένειας του εγκλήματος. Θα μπορούσε όμως να ήταν. Κάποιοι λένε ότι σκότωσε πάνω από 300 άτομα κατ' εντολή διαφόρων αφεντικών.
Για την οικογένεια και τους γείτονές του, ο Κουκλίνσκι ήταν το πρότυπο του Αμερικανού. Για την Μαφία και τα θύματά του, ήταν ο ίδιος ο "διάβολος", γνωστός ως "Iceman".
"Παρομοιάζεις τον εαυτό σου με δολοφόνο (τον αποκάλεσε "assassin", ασασίνο);" ρώτησαν κάποτε τον Κουκλίνσκι. "Δολοφόνος; Ακούγεται τόσο εξωτικό", απάντησε με ένα μικρό χαμόγελο. Και έπειτα, σοβάρεψε. "Ήμουν απλά ένας φονιάς". Το "απλά" ήταν μια υποτίμηση.
Ο Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι, γνωστός ως "Iceman", καταδικάστηκε για τη δολοφονία έξι ατόμων, αλλά ισχυρίστηκε ότι σκότωσε εκατοντάδες -και οι εισαγγελείς δεν το αμφισβήτησαν.
Η δημιουργία του πιο διάσημου δολοφόνου της Μαφίας
Το Τζέρσεϊ Σίτι το 1939
Ο Κουκλίνσκι γεννήθηκε στις 11 Απριλίου του 1935, στο Τζέρσεϊ Σίτυ. Ο πατέρας τους ήταν βίαιος εξαιτίας του αλκοόλ, ενώ η μητέρα του ήταν πολύ θρησκόληπτη. Και οι δύο τον χτυπούσαν τακτικά. Οι ξυλοδαρμοί του πατέρα του ήταν τόσο άγριοι που σκότωσαν τον μεγαλύτερο αδελφό του, αν και στις αρχές είπαν ότι έπεσε από τις σκάλες. Ο Κουκλίνσκι, συνηθισμένος από την βία που δεχόταν, ξεσπούσε βασανίζοντας και σκοτώνοντας γάτες και αδέσποτα σκυλιά της γειτονιάς.
Κάποια στιγμή, παράτησε το σχολείο και το ίδιο έτος, σε ηλικία 14 ετών, χτύπησε μέχρι θανάτου τον νταή της πόλης. Ο νεαρός μισάνθρωπος μετατράπηκε σε ένα γιγαντιαίο άντρα, με ύψος 1,95 και βάρος 137 κιλά.
Στη δεκαετία του 1950, μπλέχτηκε με τη μαφία. Κατέληξε να χρωστάει στον στρατιώτη της μαφίας Ρόι Ντεμέο (Roy DeMeo). Όταν ο Ντεμέο έστειλε να τον χτυπήσουν για να πάρει πίσω τα χρήματά του, η στωική αποδοχή του Κουκλίνσκι εντυπωσίασε τον εγκληματία, που τον πήρε για συνεργάτη -αφού τον πλήρωσε. Έγινε εγκληματίας παντός σκοπού. Ασχολήθηκε με τη διακίνηση παράνομης πορνογραφίας, ληστείες και ξυλοδαρμός όσων η μαφία ήθελε να προειδοποιήσει. Η ικανότητά του να χειρίζεται βρώμικες καταστάσεις και να φέρνει χρήματα στην ομάδα του Ντεμέο του απέφερε τον σεβασμό. Με την πάροδο του χρόνου, τον πρόσεξε η μαφιόζικη οικογένεια Γκαμπίνο, της οποίας μέλος ήταν ο Ντεμέο.
Εκείνη την εποχή, ο Κουκλίνσκι δεν ήταν επαγγελματίας δολοφόνος. Αυτό όμως θα άλλαζε.
Ο Κουκλίνσκι γίνεται επαγγελματίας και γίνεται ο "The Iceman"
Πίνακας της αστυνομίας με φωτογραφίες μαφιόζων πέντε οικογενειών της Νέας Υόρκης
Η φήμη του τελικά έφτασε στην ελίτ του κόσμου του οργανωμένου εγκλήματος, ιδιαίτερα της διαβόητης οικογένειας του Σαμ Ντεκαβαλκάντε, ο οποίος τον προσέλαβε για την πρώτη του μεγάλη δολοφονία.
Προσέγγισε τη νέα του θέση με επαγγελματικό ζήλο, αναλαμβάνοντας εξτρά δολοφονίες για να μάθει -και για να ικανοποιήσει τη λαχτάρα του να σκοτώνει.
Το 1954, άρχισε να κάνει ταξίδια από το Νιού Τζέρσι στη Νέα Υόρκη, όπου περιφερόταν στο Upper West Side του Μανχάταν για να βρει θύματα. Συχνά, στόχοι του ήταν άνθρωποι που τον ενοχλούσαν, κάποιος που αισθανόταν ότι τον είχε υποτιμήσει κατά κάποιο τρόπο. Άλλες φορές σκότωνε τυχαία, απλά και μόνο για να σκοτώσει.
Οι μέθοδοί του διέφεραν τόσο, όσο και η επιλογή των θυμάτων του. Πυροβολούσε, μαχαίρωνε, στραγγάλιζε, δηλητηρίαζε ή χτυπούσε, ανάλογα με τη διάθεσή του. Συνεχώς επέλεγε διαφορετικό όπλο, κάτι που εμπόδισε την αστυνομία να υποπτευτεί ότι όλοι οι θάνατοι στην περιοχή ήταν έργο ενός ανθρώπου. Χρησιμοποίησε τα πάντα, από παγοκόφτες και γυμνές γροθιές, μέχρι χειροβομβίδες. Σύμφωνα με μια δήλωση που έκανε κάποτε ο ίδιος, αγαπημένο του όπλο ήταν ένα μπουκάλι ρινικού σπρέι γεμάτο με υδροκυάνιο. Ο Κουκλίνσκι συνέχισε να αναλαμβάνει αποστολές για τον Ντεμέο και τον Γκαμπίνο. Η προθυμία του να δολοφονήσει χωρίς δισταγμό, ενοχλούσε ακόμη και τους άλλους εγκληματίες, που άρχισαν να τον αποκαλούν "διάβολο αυτοπροσώπως".
Είχε μόνο δύο κανόνες: όχι γυναίκα και όχι παιδί. Πέρα από αυτό, οτιδήποτε άλλο ήταν σωστό. Σε μια περίπτωση, ο Κουκλίνσκι ετοιμαζόταν να σκοτώσει έναν άνθρωπο που προσευχόταν για τη ζωή του. Ο Κουκλίνσκι του είπε ότι είχε 30 λεπτά να προσευχηθεί στον Θεό για να δει αν θα παρέμβει. "Όμως, ο Θεός δεν εμφανίστηκε ποτέ και δεν άλλαξε ποτέ την κατάσταση και αυτό ήταν. Δεν ήταν πολύ ωραίο. Είναι κάτι που δεν έπρεπε να το κάνω έτσι. Δεν έπρεπε να το κάνω έτσι", δήλωσε ο Κουκλίνσκι. Ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που εξέφρασε τη λύπη του για τις πράξεις του.
Πώς έγινε αυθεντία στον να αποφεύγει να τον εντοπίσουν
Ο Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι πετούσε συχνά πτώματα σε βαρέλια πετρελαίου
Ο Κουκλίνσκι ήταν ιδιαίτερα έξυπνος όταν είχε να αποφύγει τις αρχές. Συχνά, αφαιρούσε τα δάχτυλα και τα δόντια των θυμάτων του για να αποτρέψει την ταυτοποίησή τους. Έλιωνε σώματα σε βαρέλια πετρελαίου ή τα άφηνε στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων για να συντριβούν. Κάποιες φορές, τα έριχνε στον Ποταμό Χάντσον ή... σε ναρκοπέδια. Το αγαπημένο του κόλπο ήταν να βάζει τα σώματα σε βιομηχανικούς καταψύκτες, τα οποία έβγαζε μετά από μήνες ή χρόνια. Όταν τα έβρισκε η αστυνομία, οι νεκροί φαινόντουσαν πρόσφατα σκοτωμένοι και κανείς δεν υποπτευόταν τον Κουκλίνσκι. Αυτή η πρακτική ήταν που του απέφερε το παρατσούκλι "Iceman".
Εκείνη την εποχή, η αστυνομία θεωρούσε ότι ήταν άστεγοι που σκότωναν ο ένας τον άλλον. Δεν υποψιάστηκαν ότι υπήρχε ένας αδίστακτος δολοφόνος από το Νιού Τζέρσεϊ ο οποίος είχε έρθει στην πόλη για να σκοτώσει τυχαία. Ούτε καν η οικογένειά του είχε ποτές καταλάβει τι συνέβαινε.
Το 1961, παντρεύτηκε την Barbara. Την εποχή εκείνη, η Barbara δεν γνώριζε ότι όταν γνωρίστηκαν είχε διαπράξει ήδη περίπου 65 δολοφονίες. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά και, για τους γείτονές τους στο Νιου Τζέρσεϋ, ήταν η ιδανική αμερικανική οικογένεια. Ζούσαν μια εύπορη ζωή. Τα παιδιά πήγαιναν σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία και συχνά έκαναν μπάρμπεκιου στην αυλή του σπιτιού τους, δίπλα στην πισίνα, και έκαναν ταξίδια στη Disneyland. Κάθε Κυριακή, ο Κουκλίνσκι ήταν στην Θεία Λειτουργία.
Όταν τελικά η αστυνομία τον έπιασε, η Barbara δεν είχε ιδέα τι είχε κάνει ο σύζυγός της. Ωστόσο, γνώριζε ότι ήταν οξύθυμος. Ο Κουκλίνσκι είχε κακές μέρες, και τότε γινόταν βίαιος και χτυπούσε την Barbara -τόσο που κάποτε της έσπασε τη μύτη. Πάντοτε άφηνε μώλωπες. "Τον αποκαλούσα θυμό -ήταν πέρα από θυμός. Ήταν άρρωστος", είπε η ίδια αργότερα. Και όμως, ισχυρίστηκε ότι ποτέ δεν υποψιάστηκε ότι ήταν δολοφόνος. "Θα ήμουν η πρώτη που θα το έλεγα, ίσως ήμουν αφελής, γιατί ποτέ δεν είδα κάτι τέτοιο, η οικογένειά μου δεν έκανε ποτέ κάτι τέτοιο".
Τα πράγματα καταρρέουν
Η σύζυγος και η κόρη του Κουκλίνσκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο γραφείο του δικηγόρου τους
Για 25 χρόνια, ο Iceman συνέχισε να ξεχωρίζει το πρόσωπο του οικογενειάρχη από την υπόλοιπη ζωή του. Δεν έλεγε τίποτα για την προσωπική του ζωή, την οικογένειά του, ή στους εγκληματίες για τους οποίους δούλευε το που ζούσε. Ποτέ δεν έκανε παρέα με κάποιον της δουλειάς. Έμεινε μακριά από τα ναρκωτικά και τις πόρνες και ποτέ δεν αγόρασε αυτό που πουλούσε η μαφία -ήταν υπάλληλος, όχι πελάτης.
Όμως, στη δεκαετία του '80, μετά από 25 χρόνια ως εκτελεστής της μαφίας, ο Κουκλίνσκι ξεκίνησε τη δική του ομάδα εγκλήματος. Και άρχισε να κάνει λάθη.
Η ανατροπή του ήταν ο Phil Solimene, ένας ντόπιος άνθρωπος της μαφίας και ο πιο κοντινός που είχε ο Κουκλίνσκι για φίλο. Ο Solimene βοήθησε το ATF (Γραφείο αλκοόλ, καπνού, πυροβόλων όπλων και εκρηκτικών) σε μια επιχείρηση και παρουσίασε τον πράκτορα του ATF, Dominick Polifrone, στον Κουκλίνσκι ως υποψήφιο πελάτη. Ο Polifrone πήγε στον Κουκλίνσκι με μια δουλειά και τον κατέγραψε να υπόσχεται ότι θα δολοφονήσει με αντάλλαγμα χρήματα.
Ήταν το τέλος τη; διαδρομής για τον Iceman.
Η σύλληψη του Κουκλίνσκι στις εφημερίδες στις 18 Δεκεμβρίου του 1986
Μια μέρα το 1986, πολιτικά αυτοκίνητα περικύκλωσαν τον ζεύγος Κουκλίνσκι καθώς πήγαιναν για πρωινό. Οι αστυνομικοί τους σημάδεψαν με τα όπλα στο κεφάλι. Ο Pat Kane, ο επικεφαλής ερευνητής, πλησίασε την απεγνωσμένη Barbara και απλά της είπε, "Είναι ένας δολοφόνος".
Την επόμενη ημέρα, κατηγορήθηκε για πέντε δολοφονίες και το 1988 κρίθηκε ένοχος για τέσσερις από αυτές. Αργότερα καταδικάστηκε για δύο ακόμα και έλαβε διαδοχικές ποινές ισόβιας κάθειρξης. Ο ντετέκτιβ Pat Kane πίστευε ότι είχε σκοτώσει μέχρι και 300 ανθρώπους, λέγοντας, "Σκότωνε όποιον ήθελε, όποτε ήθελε".
Μετά από τη σύλληψή του, ο Κουκλίνσκι δεν έμεινε σιωπηλός. Έδωσε συνεντεύξεις σε εισαγγελείς, ψυχιάτρους, δημοσιογράφους, εγκληματολόγους και δημοσιογράφους, οποιονδήποτε ήθελε να του μιλήσει. Συμμετείχε σε δύο ντοκιμαντέρ για την ζωή του και μίλησε για όσα έκανε και γιατί. Ισχυρίστηκε ότι σκότωσε τον Τζίμι Χόφα, κάτι για το οποίο πήρε 40.000 δολάρια. Σε μια τηλεοπτική συνέντευξη από τη φυλακή, είπε, "Δεν έχω ποτέ λυπηθεί για τίποτα απ' όσα έχω κάνει. Εκτός από το ότι πλήγωσα την οικογένειά μου. Θέλω η οικογένειά μου να με συγχωρήσει".
Μετά από 25 χρόνια στη φυλακή, η υγεία του άρχισε να επιδεινώνεται. Το 2005, διαγνώστηκε με ανίατη φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων και τελικά μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου πήγε να τον δει η Barbara για μια τελευταία φορά. Σε μια στιγμή διαύγειας, ο Κουκλίνσκι ζήτησε από τους γιατρούς να τον επαναφέρουν αν χανόταν. Όμως, η Barbara υπέγραψε μια δήλωση Μη Ανάνηψης (Do-Not-Resuscitate). Μια εβδομάδα πριν πεθάνει, την κάλεσαν για να δουν αν είχε αλλάξει γνώμη. Δεν είχε αλλάξει.
Ο Ρίτσαρντ "The Iceman" Κουκλίνσκι πέθανε στις 5 Μαρτίου του 2006.
Το 2012 γυρίστηκε η ταινία "The Iceman" με τον Μάικλ Σάνον στον ρόλο του Κουκλίνσκι. Η ταινία βασίζεται αόριστα στο βιβλίο του Anthony Bruno, "The Iceman: The True Story of a Cold-Blooded Killer". Στην ταινία, η Γουινόνα Ράιντερ υποδύεται τη σύζυγο του Κουκλίνσκι (μετονομάστηκε σε Deborah), τον Ρέι Λιότα ως Ρόι Ντεμέο, τον Στίβεν Ντορφ ως τον μικρότερο αδερφό του Ρίτσαρντ, Τζόις, και τον Κρις Έβανς ως Robert "Mr. Softee" (μετονομάστηκε σε "Mr. Freezy").
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου