Ο Αμερικανός τρομπονίστας σε μεγάλη ορχήστρα, ενορχηστρωτής, συνθέτης και επικεφαλής μπάντας στην εποχή του σουίνγκ Γκλεν Μίλερ, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1904, είναι ο καλλιτέχνης με τις καλύτερες πωλήσεις από το 1939 έως το 1942 και με μερικά ρεκόρ.
Είναι όμως γνωστός και ως ο πρώτος σε μια μακρά σειρά από σούπερ σταρ της
μουσικής που πέθανε τραγικά σε αεροπορικό δυστύχημα. Για την ακρίβεια, η αιτία της εξαφάνισης του Μίλερ πάνω από τη Μάγχη τον
Δεκέμβριο του 1944 παραμένει μυστήριο και έχει εμπνεύσει ατελείωτες
εικασίες και θεωρίες συνωμοσίας.
Οι ηχογραφήσεις του Μίλερ περιλαμβάνουν διάφορα τραγούδια και, μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια, σημείωσε 16 Νο1 -αριθμός που αποτελεί ρεκόρ- και 69 επιτυχίες στη λίστα με τα 10 κορυφαία τραγούδια -περισσότερες απ' ό, τι ο Έλβις Πρίσλεϊ και οι Μπιτλς στην καριέρα τους (38 και 33 τραγούδια, αντίστοιχα, στη σχετική λίστα).
Δικαίως λοιπόν θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες όλων των εποχών.
The Glenn Miller Orchestra - πηγή
Όταν τον Δεκέμβριο του 1941, οι ΗΠΑ μπήκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μίλερ και η ορχήστρα του βρίσκονταν στο απόγειο της δημοτικότητάς τους- ο ίδιος κέρδιζε το σύγχρονο ισοδύναμο των 300.000 δολαρίων την εβδομάδα. Όμως, όντας ένθερμος πατριώτης, αποφάσισε να τα παρατήσει όλα και να υπηρετήσει την πατρίδα του.
Αν και ήταν ήδη στα 38 του και ήταν πολύ μεγάλος για να επιστρατευτεί, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο Ναυτικό, το οποίο όμως τον απέρριψε αμέσως. Απτόητος, έγραψε στον μέραρχο του στρατού Charles Young και πρότεινε τον σχηματισμό μιας στρατιωτικής μπάντας για να ανύψωση του ηθικού των πολιτών και των στρατιωτών. Ο Young αποδέχτηκε την προσφορά του και, στις 27 Σεπτεμβρίου 1942, η Glenn Miller Orchestra έδωσε την τελευταία της συναυλία στο Νιου Τζέρσι.
Μια εβδομάδα αργότερα, ο Μίλερ παρουσιάστηκε στο διοικητήριο της Seventh Service Command στην Ομάχα της Νεμπράσκα, όπου ονομάστηκε Λοχαγός στο Ειδικό Σώμα Στρατού. Μετατέθηκε στο Σώμα Αεροπορίας Στρατού και τοποθετήθηκε σε ένα στρατόπεδο έξω από το Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, όπου ορίστηκε επικεφαλής του συγκροτήματος της βάσης, των Rhythmaires.
Τα επόμενα δύο χρόνια, ο Μϊλερ και η Army Air Force Band πραγματοποίησαν εκατοντάδες συναυλίες τόσο για στρατιωτικούς όσο και για πολίτες, και έκαναν δεκάδες ηχογραφήσεις με μερικά από τα κορυφαία μουσικά ταλέντα της εποχής. Αν και ορισμένοι διστάζουν να συνδυάσουν τους σουίνγκ ρυθμούς του Μίλερ με την παραδοσιακή στρατιωτική μουσική, η επίδραση της ορχήστρας του στο ηθικό ήταν αναμφισβήτητη, κάνοντας τον στρατηγό της Αεροπορίας Jimmy Doolittle να δηλώσει:
"Μαζί με μια επιστολή από την πατρίδα, αυτός ο οργανισμός ήταν αυτό που ανύψωσε το ηθικό στο Ευρωπαϊκό Θέατρο Επιχειρήσεων".
Μέχρι το 1944 ο Μίλερ είχε προαχθεί στο βαθμό του Ταγματάρχη και βρισκόταν μαζί με την ορχήστρα του στην Αγγλία. Εκεί, έστησαν τον δικό τους χώρο στο γραφείο του ραδιοφώνου του BBC στο Λονδίνο, και έπαιζαν σε ραδιοφωνικές εκπομπές για να διασκεδάσουν τα συμμαχικά στρατεύματα που πολεμούσαν στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Μίλερ ίσα που γλίτωσε τον θάνατο δύο φορές. Την πρώτη φορά, ένας γερμανικός πύραυλος V-1 έπεσε τρία τετράγωνα από εκεί που βρισκόταν ο Μίλερ, αναγκάζοντάς τον να φύγει. Την επόμενη μέρα, ένας άλλος V-1 κατέστρεψε το γραφείο του BBC, σκοτώνοντας 70 συναδέλφους του.
UC-64 Norseman της US Army Air Force - πηγή
Τον Αύγουστο του 1944, μετά από την κατάληψη του Παρισιού από τους Συμμάχους, το BBC σχεδίαζε να στείλει τον Μίλερ και την ορχήστρα στην πρόσφατα απελευθερωμένη πόλη για να δώσουν μια ειδική συναυλία την ημέρα των Χριστουγέννων. Εκείνος, ανυπομονούσε να πάει στο Παρίσι αεροπορικώς για να ολοκληρώσει τις προεργασίες για την ορχήστρα, αλλά η πυκνή ομίχλη και η νεφοκάλυψη έκαναν το ταξίδι ακατάλληλο. Παράλληλα, ο Αμερικανός αντισυνταγματάρχης Norman Baessell βιαζόταν να φτάσει στο Παρίσι και προσφέρθηκε να τον μεταφέρει με το ναυλωμένο ελαφρύ αεροσκάφος του -ένα UC-64 Norseman. Ο Μίλερ δέχτηκε και, στις 15 Δεκεμβρίου, μαζί με τον Baessell και τον πιλότο John Morgan, απογειώθηκαν από το RAF Trinwood Farm έξω από το Μπέντφορντ και κατευθύνθηκαν πάνω από τη Μάγχη.
Δεν τους είδαν ποτέ ξανά.
Περιέργως, χρειάστηκε λίγος χρόνος για να γίνει αντιληπτή η απουσία του Μίλερ. Λόγω της ομίχλης, η πτήση δεν είχε πάρει άδεια και λίγοι στα συμμαχικά στρατηγεία γνώριζαν ότι ήταν επιβάτης και ο διάσημος μουσικός. Στις 24 Δεκεμβρίου, 9 ημέρες μετά, ανακοινώθηκε δημόσια η εξαφάνιση του Μίλερ -στην προγραμματισμένη χριστουγεννιάτικη συναυλία, η θέση του καλύφτηκε από τον αναπληρωτή αρχηγό της μπάντας, λοχία Jerry Gray. Ωστόσο, σύντομα, η τραγική είδηση επισκιάστηκε από την έναρξη μιας μαζικής επίθεσης των Ναζί στις Αρδέννες του Βελγίου, η οποία έγινε γνωστή ως η Μάχη των Αρδεννών, ή "Επιχείρηση Σκοπιά στον Ρήνο" (Unternehmen: Wacht am Rhein) από τον γερμανικό στρατό.
Περιέργως, χρειάστηκε λίγος χρόνος για να γίνει αντιληπτή η απουσία του Μίλερ. Λόγω της ομίχλης, η πτήση δεν είχε πάρει άδεια και λίγοι στα συμμαχικά στρατηγεία γνώριζαν ότι ήταν επιβάτης και ο διάσημος μουσικός. Στις 24 Δεκεμβρίου, 9 ημέρες μετά, ανακοινώθηκε δημόσια η εξαφάνιση του Μίλερ -στην προγραμματισμένη χριστουγεννιάτικη συναυλία, η θέση του καλύφτηκε από τον αναπληρωτή αρχηγό της μπάντας, λοχία Jerry Gray. Ωστόσο, σύντομα, η τραγική είδηση επισκιάστηκε από την έναρξη μιας μαζικής επίθεσης των Ναζί στις Αρδέννες του Βελγίου, η οποία έγινε γνωστή ως η Μάχη των Αρδεννών, ή "Επιχείρηση Σκοπιά στον Ρήνο" (Unternehmen: Wacht am Rhein) από τον γερμανικό στρατό.
Σχεδόν αμέσως, η μυστηριώδης εξαφάνιση του Μίλερ ενέπνευσε κάθε είδους άγριες θεωρίες συνωμοσίας. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι ο μουσικός είχε σταλεί από τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή Αϊζενχάουερ σε μια μυστική αποστολή για να διαπραγματευτεί την ειρήνη με τους Ναζί και ότι, κατά τη διαδικασία, είχε δολοφονηθεί. Προφανώς, αυτή η θεωρία υποστηρίχθηκε από τον συνεργάτη του Μίλερ στο BBC και αστέρα του κινηματογράφου David Niven, ο οποίος, ως συνταγματάρχης του βρετανικού στρατού, συμμετείχε σε πολλές άκρως απόρρητες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Άλλες θεωρίες υποστήριξαν ότι ο μουσικός είχε βρεθεί νεκρός σε έναν οίκο ανοχής του Παρισιού και ότι το αεροπορικό δυστύχημα επινοήθηκε για να καλυφτεί η απερισκεψία του. Καμία από αυτές τις φήμες δεν έχει ποτέ τεκμηριωθεί, και, πιθανότατα, η τελευταία είναι ιστορία προπαγάνδας που επινοήθηκε από τους Ναζί. Η επίσημη έκθεση της Πολεμικής Αεροπορίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, πιθανότατα, ο κινητήρας του αεροσκάφους υπέστη βλάβη και έπεσε στη Μάγχη.
Για τη συνεισφορά του, ο Μίλερ τιμήθηκε μετά θάνατον με το Χάλκινο Αστέρι, το οποίο δόθηκε στη χήρα του, Έλεν, στις 24 Μαρτίου 1945.
Προτομή έξω από το Corn Exchange στο Μπέντφορντ της Αγγλίας, όπου εμφανίστηκε ο Μίλερ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - πηγή
Το θέμα της εξαφάνισης του μουσικού παρέμεινε ανενεργό για περισσότερο από μια δεκαετία. Το 1956 όμως, εμφανίστηκε μια νέα θεωρία ως η αληθινή αιτία του θανάτου του.
Παρακολουθώντας την ταινία του 1954 "The Glenn Miller Story" με πρωταγωνιστή τον Jimmy Stewart, ο πρώην πλοηγός της RAF, Fred Shaw, θυμήθηκε μια παράξενη λεπτομέρεια από μια από τις αποστολές βομβαρδισμού που είχε εκτελέσει τον καιρό του πολέμου.
Τον Δεκέμβριο του 1944, ο Shaw απογειώθηκε μαζί με ακόμη με 137 βαρέα βομβαρδιστικά Lancaster από το RAF Methwold, για μια επιδρομή στην γερμανική πόλη Ζίγκεν. Ωστόσο, τα μαχητικά που θα τα συνόδευαν δεν κατάφεραν να απογειωθούν και έτσι η επιδρομή ακυρώθηκε. Το βομβαρδιστικό ήταν πλήρως φορτωμένο, κάτι που ήταν πολύ επικίνδυνο, οπότε, προκειμένου να απορρίψουν τα φορτία τους, τα βομβαρδιστικά κατευθύνθηκαν προς μια περιοχή πλάτους δέκα μιλίων στην Μάγχη, γνωστή ως South Jettison Zone.
Όπως ανέφερε αργότερα ο Shaw σε μια συνέντευξη:
"Δεν είχα ξαναδεί βομβαρδισμό, οπότε σύρθηκα από τη θέση του πλοηγού που ήμουν και έβαλα το κεφάλι μου στη θέση του παρατηρητή. Από κάτω, είδα ένα μικρό μονοπλάνο, ένα Noorduyn Norseman. Αμέσως κατάλαβα ότι το μονόπλανο είχε πρόβλημα, γι' αυτό παρακολουθούσα προσεκτικά. Έπειτα, λίγο πριν χαθεί από το οπτικό πεδίο κάτω από το μπροστινό άκρο της πτέρυγας, το είδα κάνει κάτι που έμοιαζε με στριφογύρισμα και τελικά το είδα να χάνεται στη Μάγχη.
'Από κάτω υπάρχει ένας χαρταετός', είπα στον πίσω πυροβολητή.
'Ναι, τον είδα', μου απάντησε".
"Δεν είχα ξαναδεί βομβαρδισμό, οπότε σύρθηκα από τη θέση του πλοηγού που ήμουν και έβαλα το κεφάλι μου στη θέση του παρατηρητή. Από κάτω, είδα ένα μικρό μονοπλάνο, ένα Noorduyn Norseman. Αμέσως κατάλαβα ότι το μονόπλανο είχε πρόβλημα, γι' αυτό παρακολουθούσα προσεκτικά. Έπειτα, λίγο πριν χαθεί από το οπτικό πεδίο κάτω από το μπροστινό άκρο της πτέρυγας, το είδα κάνει κάτι που έμοιαζε με στριφογύρισμα και τελικά το είδα να χάνεται στη Μάγχη.
'Από κάτω υπάρχει ένας χαρταετός', είπα στον πίσω πυροβολητή.
'Ναι, τον είδα', μου απάντησε".
Επειδή η επιδρομή ακυρώθηκε, δεν ακολούθησε απενημέρωση και τα πληρώματα δεν υπέβαλαν επίσημη αναφορά. Έτσι, αυτό που είδε ο Shaw δεν αναφέρθηκε για περισσότερο από μια δεκαετία. Όταν όμως έκανε τη σύνδεση μεταξύ του αεροσκάφους που είδε και της πτήσης του Μίλερ, έλεγξε τα παλιά ημερολόγια και επιβεβαίωσε την ημερομηνία της αποστολής. Ήταν 15 Δεκεμβρίου 1944. Για τον Shaw, υπήρχε μόνο ένα, ανατριχιαστικό συμπέρασμα. Ο Γκλεν Μίλερ ήταν το τραγικό θύμα από φιλικά πυρά καθώς το αεροπλάνο του δέχτηκε ομοβροντία βρετανικών βομβών.
Στην αρχή, η θεωρία του Shaw απορρίφθηκε με την δικαιολογία ότι απλά αναζητούσε την προσοχή και οι επικριτές του επεσήμαναν πολλά κενά στην ιστορία του.
Στην αρχή, η θεωρία του Shaw απορρίφθηκε με την δικαιολογία ότι απλά αναζητούσε την προσοχή και οι επικριτές του επεσήμαναν πολλά κενά στην ιστορία του.
Πρώτον, υπήρχε διαφορά μίας ώρας μεταξύ του χρόνου απογείωσης που καταγράφηκε από τον πιλότο του Μίλερ και της ώρας της παρατήρησης που σημειώθηκε στο ημερολόγιο του Shaw. Δεύτερον, φαινόταν απίθανο ο Shaw να είχε αναγνωρίσει το καναδικής κατασκευής μονόπλανο Norseman, καθώς, εκείνη την εποχή, στο Ηνωμένο Βασίλειο υπήρχαν ελάχιστα.
Ωστόσο, η θεωρία ήταν αρκετά πειστική ώστε να δικαιολογεί περαιτέρω έρευνα. Ένας από τους πρώτους που την εξέτασαν ήταν ο Alan Ross, μέλος της Glenn Miller Appreciation Society, ο οποίος εντόπισε τον κυβερνήτη του Shaw στο Lancaster στη συγκεκριμένη αποστολή, τον Victor Gregory. Ο Gregory επιβεβαίωσε το περιστατικό, εξηγώντας ότι, ενώ δεν είδε το αεροσκάφος ο ίδιος, θυμήθηκε ότι άκουσε να συζητάνε μέσω της ενδοεπικοινωνίας τον βομβαρδιστή και τον πλοηγό του αεροσκάφους. Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν είχε εμφανιστεί νωρίτερα να τα πει αυτά, εκείνος απάντησε:
"Επιστρέψαμε από εκείνη την επιδρομή, μια ακυρωμένη επιδρομή, οπότε δεν πήγαμε για την κανονική απενημέρωση. Μη με νομίζετε ότι είμαι ανάλγητος ή άκαρδος, αλλά όταν άκουσα για το αεροπλάνο που έπεφτε, θα είπα ότι δεν έπρεπε να είναι εκεί -ξεχάστε το. Το δικό μου μέλημα ήταν να επιστρέψω πίσω το δικό μου αεροπλάνο με ασφάλεια. Είχαμε πόλεμο και χάσαμε χιλιάδες αεροπλάνα. Μετά από αυτό, κάναμε μερικές πολύ ζοφερές επιδρομές και ανακοίνωσαν τον θάνατο του Μίλερ πολύ αργότερα. Το είχα ξεχάσει εντελώς".
Η θέαση του μονόπλανου επιβεβαιώθηκε περαιτέρω από το ημερολόγιο του μηχανικού πτήσης του Lancaster, Derek Thurman, το οποίο εμφανίστηκε το 2000.
Το επόμενο άτομο που ερεύνησε τους ισχυρισμούς του Shaw ήταν ο ιστορικός της αεροπορίας Roy Nesbit, που εργαζόταν για λογαριασμό το Ιστορικό Τμήμα του Υπουργείου Άμυνας της Βρετανίας (British Defence Ministry’s Air Historical Branch). Εξετάζοντας τα επίσημα αρχεία της RAF, ο Nesbit επιβεβαίωσε ότι το αεροπλάνο του Μίλερ δεν είχε άλλη επιλογή από το να πετάξει κατά μήκος της συγκεκριμένης ρότας (Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force, SHAEF), ενός "διαδρόμου" προς τη Γαλλία ειδικά καθαρισμένος από αντιαεροπορικά πυροβόλα. Η διαδρομή ήταν επικίνδυνα κοντά στην South Jettison Zone, οπότε, λόγω της ομίχλης, ο πιλότος του Μίλερ εύκολα μπορεί να εισήρθε. Επιπλέον, ο συνδυασμός της χαμηλής νεφοκάλυψης και της απειρίας του πιλότου για πτήση με χρήση οργάνων ίσως τον ανάγκασε να πετάξει σε απόσταση μόλις 1.500 ποδιών πάνω από το νερό, όπως ορίζουν οι κανόνες, τοποθετώντας τον κάτω από το τυπικό υψόμετρο άφεσης βομβών της RAF. Η χρονική απόκλιση της μίας ώρας εξηγήθηκε εύκολα από το γεγονός ότι οι Αμερικανοί πιλότοι πλοηγούνταν σύμφωνα με την τοπική ώρα, ενώ οι πλοηγοί της RAF χρησιμοποιούσαν τη Ώρα Γκρίνουιτς (Greenwich Mean Time, GMT). Όσον αφορά την ικανότητα αναγνώρισης ενός σπάνιου αεροσκάφους, ο Shaw απάντησε ότι είχε παρακολουθήσει εκπαίδευση πλοήγησης στον Καναδά, όπου χρησιμοποιούνταν ευρέως.
"Επιστρέψαμε από εκείνη την επιδρομή, μια ακυρωμένη επιδρομή, οπότε δεν πήγαμε για την κανονική απενημέρωση. Μη με νομίζετε ότι είμαι ανάλγητος ή άκαρδος, αλλά όταν άκουσα για το αεροπλάνο που έπεφτε, θα είπα ότι δεν έπρεπε να είναι εκεί -ξεχάστε το. Το δικό μου μέλημα ήταν να επιστρέψω πίσω το δικό μου αεροπλάνο με ασφάλεια. Είχαμε πόλεμο και χάσαμε χιλιάδες αεροπλάνα. Μετά από αυτό, κάναμε μερικές πολύ ζοφερές επιδρομές και ανακοίνωσαν τον θάνατο του Μίλερ πολύ αργότερα. Το είχα ξεχάσει εντελώς".
Η θέαση του μονόπλανου επιβεβαιώθηκε περαιτέρω από το ημερολόγιο του μηχανικού πτήσης του Lancaster, Derek Thurman, το οποίο εμφανίστηκε το 2000.
Το επόμενο άτομο που ερεύνησε τους ισχυρισμούς του Shaw ήταν ο ιστορικός της αεροπορίας Roy Nesbit, που εργαζόταν για λογαριασμό το Ιστορικό Τμήμα του Υπουργείου Άμυνας της Βρετανίας (British Defence Ministry’s Air Historical Branch). Εξετάζοντας τα επίσημα αρχεία της RAF, ο Nesbit επιβεβαίωσε ότι το αεροπλάνο του Μίλερ δεν είχε άλλη επιλογή από το να πετάξει κατά μήκος της συγκεκριμένης ρότας (Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force, SHAEF), ενός "διαδρόμου" προς τη Γαλλία ειδικά καθαρισμένος από αντιαεροπορικά πυροβόλα. Η διαδρομή ήταν επικίνδυνα κοντά στην South Jettison Zone, οπότε, λόγω της ομίχλης, ο πιλότος του Μίλερ εύκολα μπορεί να εισήρθε. Επιπλέον, ο συνδυασμός της χαμηλής νεφοκάλυψης και της απειρίας του πιλότου για πτήση με χρήση οργάνων ίσως τον ανάγκασε να πετάξει σε απόσταση μόλις 1.500 ποδιών πάνω από το νερό, όπως ορίζουν οι κανόνες, τοποθετώντας τον κάτω από το τυπικό υψόμετρο άφεσης βομβών της RAF. Η χρονική απόκλιση της μίας ώρας εξηγήθηκε εύκολα από το γεγονός ότι οι Αμερικανοί πιλότοι πλοηγούνταν σύμφωνα με την τοπική ώρα, ενώ οι πλοηγοί της RAF χρησιμοποιούσαν τη Ώρα Γκρίνουιτς (Greenwich Mean Time, GMT). Όσον αφορά την ικανότητα αναγνώρισης ενός σπάνιου αεροσκάφους, ο Shaw απάντησε ότι είχε παρακολουθήσει εκπαίδευση πλοήγησης στον Καναδά, όπου χρησιμοποιούνταν ευρέως.
Όλα αυτά φάνηκαν να επιβεβαιώνουν τις υποψίες του Shaw για τον ατυχή χαμό του Μίλερ.
Ταφόπλακα προς τιμή του Μίλερ στο Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον - πηγή
Ορισμένοι ειδικοί όμως δε συμφώνησαν. Μεταξύ αυτών ήταν και ένας πρώην πιλότος βομβαρδιστικών B-17, ο Howard Roth, που το 2003 επεσήμανε πολλά ελαττώματα στη θεωρία των Shaw και Nesbit. Αρχικά, η ιστορία του Shaw φαινόταν να αλλάζει με την πάροδο του χρόνου για να ταιριάζει. Αρχικά, ο πλοηγός ισχυρίστηκε ότι το αεροπλάνο "έμοιαζε με Norseman" αλλά αργότερα επιβεβαίωσε ρητά την ταυτότητα του αεροπλάνου. Επιπλέον, διάφοροι λογαριασμοί που ισχυρίζονται ότι το αεροπλάνο καταρρίφθηκε όταν εξερράγησαν οι βόμβες που έπεφταν από τα βομβαρδιστικά δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα, καθώς οι τυπικές βόμβες της RAF δεν σχεδιάστηκαν για να εκρήγνυνται όταν ερχόντουσαν σε επαφή με το νερό. Επιπλέον, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, ο πιλότος Morgan θα έπρεπε να ήταν πάνω από 20 μοίρες εκτός πορείας για να βρεθεί στην Jettison Zone -κάτι απίθανο ακόμη και για έναν άπειρο πιλότο.
Ένας άλλος επιφυλακτικός της θεωρίας του βομβαρδισμού είναι ο Dennis Spragg του Αμερικανικού Κέντρου Μουσικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Μπόλντερ, ο οποίος το 2009 προσλήφθηκε από την οικογένεια Μίλερ για να βάλει τέλος στις εικασίες γύρω από τον θάνατο του μουσικού. Ο Spragg, όχι μόνο επιβεβαίωσε το συμπέρασμα του Howard Roth ότι το αεροπλάνο του Μίλερ θα έπρεπε να είχε παρεκκλίνει 20 μοίρες από την πορεία του, αλλά ανακάλυψε επίσης ότι, στην περιοχή την ίδια στιγμή, βρισκόταν ένα αεροσκάφος παρατήρησης Stinson L-1 Vigilant και ανέφερε ότι έπεσαν βόμβες πάνω του από τα Lancaster.
Ένας άλλος επιφυλακτικός της θεωρίας του βομβαρδισμού είναι ο Dennis Spragg του Αμερικανικού Κέντρου Μουσικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Μπόλντερ, ο οποίος το 2009 προσλήφθηκε από την οικογένεια Μίλερ για να βάλει τέλος στις εικασίες γύρω από τον θάνατο του μουσικού. Ο Spragg, όχι μόνο επιβεβαίωσε το συμπέρασμα του Howard Roth ότι το αεροπλάνο του Μίλερ θα έπρεπε να είχε παρεκκλίνει 20 μοίρες από την πορεία του, αλλά ανακάλυψε επίσης ότι, στην περιοχή την ίδια στιγμή, βρισκόταν ένα αεροσκάφος παρατήρησης Stinson L-1 Vigilant και ανέφερε ότι έπεσαν βόμβες πάνω του από τα Lancaster.
Τι λοιπόν προκάλεσε την εξαφάνιση του Γκλεν Μίλερ;
Σύμφωνα με τον Spragg, ο ένοχος είναι ο καιρός. Το αεροπλάνο του Μίλερ είχε ανακληθεί επειδή είχε παγώσει το καρμπυρατέρ και τοποθετήθηκε στο τέλος του σμήνους, πίσω από πιο ζωτικής σημασίας αεροσκάφη μάχης. Στις συνθήκες του κρύου και της ομίχλης εκείνης της μοιραίας ημέρας, το καρμπιρατέρ θα χρειάστηκε λίγα λεπτά για να παγώσει και να αστοχήσει ο κινητήρας.
Ακόμα κι αν οι τρεις επιβαίνοντες επιζούσαν από τη συντριβή, θα άντεχαν μόλις 20 λεπτά πριν υποκύψουν στην υποθερμία στα παγωμένα νερά της Μάγχης. Πράγματι, όταν ο Orville Anderson της U.S. Eighth Air Force -συμπτωματικά εξάδελφος του Μίλερ από γάμο- ενημερώθηκε για την εξαφάνιση, απάντησε σκυθρωπά:
"Μπορώ να κάνω μια έρευνα, αλλά δεν θα έχει σημασία".
Όλα αυτά είναι απλώς εικασίες. Εκτός και εάν βρεθούν και εξεταστούν τα υπολείμματα του αεροσκάφους του Μίλερ, κάτι που μπορεί να συμβεί στο σχετικά κοντινό μέλλον.
Ακόμα κι αν οι τρεις επιβαίνοντες επιζούσαν από τη συντριβή, θα άντεχαν μόλις 20 λεπτά πριν υποκύψουν στην υποθερμία στα παγωμένα νερά της Μάγχης. Πράγματι, όταν ο Orville Anderson της U.S. Eighth Air Force -συμπτωματικά εξάδελφος του Μίλερ από γάμο- ενημερώθηκε για την εξαφάνιση, απάντησε σκυθρωπά:
"Μπορώ να κάνω μια έρευνα, αλλά δεν θα έχει σημασία".
Όλα αυτά είναι απλώς εικασίες. Εκτός και εάν βρεθούν και εξεταστούν τα υπολείμματα του αεροσκάφους του Μίλερ, κάτι που μπορεί να συμβεί στο σχετικά κοντινό μέλλον.
Το 1987, ένας Βρετανός ψαράς ψάρευε στις ακτές του Ντόρσετ όταν το δίχτυ του παρέσυρε τα υπολείμματα ενός μικρού αεροσκάφους. Αν και έκοψε τα συντρίμμια για να συντηρήσει το δίχτυ του, σημείωσε τη θέση και σκέτσαρε το αεροσκάφος, το οποίο περιέγραψε ως "ένα ασημί μονοπλάνο, με αμερικάνικο αστέρι στα φτερά, και μια λυγισμένη έλικα με τρία πτερύγια". Το 2014, όταν η ιστορία της εξαφάνισης του Γκλεν Μίλερ επανεμφανίστηκε στα ΜΜΕ του Ηνωμένου Βασιλείου, ο ψαράς συνειδητοποίησε ότι το αεροσκάφος που είχε ανασύρει με τα δίχτυα του ταίριαζε ακριβώς με του διάσημου μουσικού. Η ιστορία του ψαρά έτυχε της προσοχής του Ric Gillespie, διευθυντή του Διεθνή Οργανισμού Ανάκτησης Ιστορικών Αεροσκαφών (The International Group for Historic Aircraft Recovery, TIGHAR), μιας ομάδας που είναι γνωστή για τις έρευνές της για την εξαφάνιση της Αμέλια Έρχαρτ.
Το 2017 ο Gillespie πέταξε στο Ντόρσετ για να επιβεβαιώσει την ιστορία του ψαρά και να σχεδιάσει μια πιθανή αποστολή αναζήτησης. Μέχρι στιγμής δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία έρευνα στον πυθμένα της θάλασσας, καθώς η TIGHAR εξακολουθεί να διεξάγει προκαταρκτική έρευνα. Μεταξύ των ερωτημάτων που πρέπει πρώτα να απαντηθούν είναι εάν η θέση που αναφέρει ο ψαράς -η οποία προσδιορίστηκε με ένα απαρχαιωμένο σύστημα πλοήγησης, το ραντάρ "Decca"- μπορεί να είναι αξιόπιστη -και εάν το Norseman έχει επιβιώσει τέσσερις δεκαετίες στην κατάσταση που ο ψαράς ανέφερε ότι το βρήκε. Είναι περισσότερο από πιθανόν, η αλουμινένια κατασκευή του, που καλύπτεται από ύφασμα, να έχει σαπίσει και να έχει διαλυθεί από τα ρεύματα, αφήνοντας πίσω μόνο τον βαρύ κινητήρα.
Bonus Fact
Ο Γκλεν Μίλερ δεν ήταν ο μόνος σούπερ σταρ που πέθανε τραγικά στον αέρα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 7 π.μ. της 1ης Ιουνίου 1943, ο ηθοποιός Λέσλι Χάουαρντ -διάσημος για τον ρόλο του ως Άσλεϊ Γουίλκς στο Όσα Παίρνει ο Άνεμος- επιβιβάστηκε στο Μπρίστολ της Αγγλίας στην πτήση 777 της BOAC με προορισμό τη Λισαβόνα της Πορτογαλίας. Τρεις ώρες μετά, το Douglas DC-3 δέχτηκε επίθεση από οκτώ γερμανικά μαχητικά Junkers Ju-88. Το αεροσκάφος τυλίχθηκε στις φλόγες και βυθίστηκε στον Βισκαϊκό Κόλπο, σκοτώνοντας και τους 17 επιβάτες και τα πληρώματα. Με τα χρόνια, έχουν προκύψει διάφορες θεωρίες για να εξηγήσουν την επίθεση. Εκείνη την εποχή, η ουδέτερη Πορτογαλία ήταν εστία κατασκόπων των Συμμάχων και του Άξονα και οι Ναζί μπορεί να υποπτεύονταν ότι οι Σύμμαχοι, χρησιμοποιώντας υποτιθέμενες πτήσεις πολιτών, έβγαζαν κρυφά μυστικούς πράκτορες ή αιχμαλώτους πολέμου. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η ναζιστική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών πίστευε ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσόρτσιλ επέβαινε στην πτήση 777. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι το αεροσκάφος απλώς παρερμηνεύτηκε με στρατιωτικό. Ωστόσο, και αυτή η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη μέχρι σήμερα.
από: today i found out
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου