Όταν μια τουαλέτα δε λειτουργεί όπως πρέπει, δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα -και ο νοών νοείτω...
Ωστόσο, πιθανότατα, καμία καταστροφή στην τουαλέτα δεν είναι πιο καταστροφική από αυτό που συνέβη όταν, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γερμανός πλοίαρχος Karl-Adolf Schlitt κατέβασε το παντελόνι του για να... ξαλαφρώσει και βύθισε ένα υποβρύχιο.
Τραγωδία στα 200 πόδια κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας
Η καταστροφή συνέβη στις 14 Απριλίου του 1945, όταν το γερμανικό υποβρύχιο U-1206 επιχειρούσε στα ανοιχτά της ακτής του Aberdeenshire στην Σκωτία.
Τα "U-boat" (που πήραν το όνομά τους από το "unterseeboot", δηλαδή "υποθαλάσσιο σκάφος") ήταν σκάφη ικανά να κινούνται απαρατήρητα και να εξαπολύουν καταστροφική δύναμη πυρός εναντίον εχθρικών πλοίων. Αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και κατέστρεψαν τις υπερατλαντικές ναυτιλιακές διαδρομές καθώς είχαν την δύναμη να βυθίσουν πλοία 20 φορές το μέγεθός τους. Η Γερμανία στόχευε τόσο στρατιωτικά όσο και πολιτικά πλοία -παράδειγμα το επιβατηγό πλοίο Lusitania το 1915, όπου σκοτώθηκαν σχεδόν 1200 άνθρωποι.
Τα νεότερα υποβρύχια Type VIIC, όπως ήταν γνωστά, είχαν εντυπωσιακό προφίλ, με δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα, πέντε τορπιλοσωλήνες κ.ά.. Όταν συνέβη η τραγωδία, το U-1206 ήταν σχετικά νέο και είχε αποπλεύσει από τη Νορβηγία, επιχειρώντας σε βάθος 200 ποδιών.
Λόγω της προηγμένης τεχνολογίας του, ο πλοίαρχος Schlitt δεν αμφέβαλλε καθόλου ότι μπορούσε να επισκεφτεί -χωρίς το παραμικρό πρόβλημα- την τουαλέτα. Στην τελική, το σκάφος υπερηφανευόταν για τον τελευταίας εξέλιξης σηπτικό βόθρο του, που απελευθέρωνε τα απόβλητα κατευθείαν στη θάλασσα αντί να τα αποθηκεύει στο υποβρύχιο. Αυτό, εξοικονομούσε χώρο, όπως και χωρητικότητα, μιας και δεν υπήρχε η μεγάλη δεξαμενή περιττωμάτων να του δίνει επιπλέον βάρος.
Όταν λοιπόν ο Schlitt ολοκλήρωσε τη.. δουλειά του, συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε πώς να χειριστεί τον μηχανισμό έκπλυσης. Αυτό βέβαια δεν ήταν ασυνήθιστο μιας και, επειδή το σύστημα υδραυλικών εγκαταστάσεων ήταν καινούργιο, τα μέλη του πληρώματος έπρεπε να εκπαιδευτούν για τον τρόπο λειτουργίας του. Ο Schlitt, είτε δεν παρακολούθησε την εκπαίδευση, είτε μπερδεύτηκε με τη διαδικασία.
Έτσι, κάλεσε για βοήθεια έναν μηχανικό. Πλέον, και οι δύο άνδρες προσπαθούσαν να δουν πώς δούλευε το σύστημα.
Όταν κάποιος ασχολείται με λύματα, δε θέλει ποτέ να ακούσει τη φράση "γυρνάς τη λάθος βαλβίδα". Αυτό ακριβώς δηλαδή που έκανε ο μηχανικός. Αμέσως, η τουαλέτα άρχισε να γεμίζει, τόσο με θαλασσινό νερό, όσο και με περιττώματα. Μια άλλη αφήγηση της ιστορίας λέει ότι ο Schlitt προσπάθησε να καθαρίσει μόνος του την τουαλέτα, χωρίς την βοήθεια κανενός μηχανικού. Άλλες θεωρίες λένε ότι το σύστημα δε λειτουργούσε σε μεγάλα βάθη.
Τα νεότερα υποβρύχια Type VIIC, όπως ήταν γνωστά, είχαν εντυπωσιακό προφίλ, με δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα, πέντε τορπιλοσωλήνες κ.ά.. Όταν συνέβη η τραγωδία, το U-1206 ήταν σχετικά νέο και είχε αποπλεύσει από τη Νορβηγία, επιχειρώντας σε βάθος 200 ποδιών.
Λόγω της προηγμένης τεχνολογίας του, ο πλοίαρχος Schlitt δεν αμφέβαλλε καθόλου ότι μπορούσε να επισκεφτεί -χωρίς το παραμικρό πρόβλημα- την τουαλέτα. Στην τελική, το σκάφος υπερηφανευόταν για τον τελευταίας εξέλιξης σηπτικό βόθρο του, που απελευθέρωνε τα απόβλητα κατευθείαν στη θάλασσα αντί να τα αποθηκεύει στο υποβρύχιο. Αυτό, εξοικονομούσε χώρο, όπως και χωρητικότητα, μιας και δεν υπήρχε η μεγάλη δεξαμενή περιττωμάτων να του δίνει επιπλέον βάρος.
Όταν λοιπόν ο Schlitt ολοκλήρωσε τη.. δουλειά του, συνειδητοποίησε ότι δεν ήξερε πώς να χειριστεί τον μηχανισμό έκπλυσης. Αυτό βέβαια δεν ήταν ασυνήθιστο μιας και, επειδή το σύστημα υδραυλικών εγκαταστάσεων ήταν καινούργιο, τα μέλη του πληρώματος έπρεπε να εκπαιδευτούν για τον τρόπο λειτουργίας του. Ο Schlitt, είτε δεν παρακολούθησε την εκπαίδευση, είτε μπερδεύτηκε με τη διαδικασία.
Έτσι, κάλεσε για βοήθεια έναν μηχανικό. Πλέον, και οι δύο άνδρες προσπαθούσαν να δουν πώς δούλευε το σύστημα.
Όταν κάποιος ασχολείται με λύματα, δε θέλει ποτέ να ακούσει τη φράση "γυρνάς τη λάθος βαλβίδα". Αυτό ακριβώς δηλαδή που έκανε ο μηχανικός. Αμέσως, η τουαλέτα άρχισε να γεμίζει, τόσο με θαλασσινό νερό, όσο και με περιττώματα. Μια άλλη αφήγηση της ιστορίας λέει ότι ο Schlitt προσπάθησε να καθαρίσει μόνος του την τουαλέτα, χωρίς την βοήθεια κανενός μηχανικού. Άλλες θεωρίες λένε ότι το σύστημα δε λειτουργούσε σε μεγάλα βάθη.
Όποια και αν είναι η αλήθεια, το σύστημα απέτυχε και πλέον, το πλήρωμα του υποβρυχίου έπρεπε να παλέψει και με τα περιττώματα -εκτός από την μυρωδιά του ιδρώτα και του σώματος και τις αναθυμιάσεις των ντιζελοκινητήρων.
Ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα βρισκόταν στη διαμόρφωση του πλοίου. Η τουαλέτα βρισκόταν ακριβώς πάνω από τη θήκη των μπαταριών του υποβρυχίου και, όταν το μείγμα υπερχείλισε, προέκυψε αέριο χλώριο.
Μεταξύ των τοξικών αναθυμιάσεων και της πλημμύρας, ο Schlitt δεν είχε άλλη επιλογή από το να βγει στην επιφάνεια. Για να το κάνει αυτό, έπρεπε να ρίξει τορπίλες ώστε να αυξήσει την άνωση του υποβρυχίου.
Όταν όμως το σκάφος βγήκε στην επιφάνεια, εθεάθη αμέσως από τα Συμμαχικά πλοία, τα οποία άρχισαν να βάλλουν εναντίον του. Ο Schlitt εγκατέλειψε το U-1206 και περίπου 50 ναυτικοί συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι πολέμου -10 περίπου από αυτούς απέφυγαν την άμεση σύλληψη αλλά συνελήφθησαν αργότερα. Άλλοι τέσσερις άνδρες σκοτώθηκαν, είτε από την επίθεση των Βρετανών, είτε λόγω πνιγμού. Όταν δε η είδηση έφτασε στους Βρετανούς, αποκάλεσαν το περιστατικό "sh*twreck" (ναυάγιο σκ*τών).
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, το ναυάγιο του U-1206 βρισκόταν ανενόχλητο σε βάθος 70 μέτρων, όταν το ανακάλυψαν εργάτες που κατασκεύαζαν έναν υποβρύχιο πετρελαιαγωγό.
Για την ιστορία, ο τύπος VIIC ήταν η ραχοκοκκαλιά του γερμανικού υποβρυχιακού στόλου. Το πρώτο VIIC, μπήκε σε υπηρεσία το 1940, και κατασκευάστηκαν συνολικά 568 σε διάφορα ναυπηγεία κατά τη διάρκεια του πολέμου, καθιστώντας το πιο ευρέως παραγόμενο υποβρύχιο στην ιστορία.
Σήμερα, εξακολουθεί να υπάρχει μόνο ένα σκάφος τύπου VIIC, το U-995, που βρίσκεται στο ναυτικό μουσείο Laboe, έξω από το Κίελο της Γερμανίας.
από: mental floss με πληροφορίες από: factchecker.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου