Η ιστορία του διαστημικού λεωφορείου

Το διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια εκτοξεύεται από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στις 12 Απριλίου 1981. Ο διοικητής John Young και ο πιλότος Robert Crippen ήταν στο STS-1, στην πρώτη τροχιακή πτήση του προγράμματος.

Από την πρώτη εκτόξευση του πριν από 30 χρόνια μέχρι την τελευταία που έχει προγραμματιστεί γι’ αυτήν την Παρασκευή, το πρόγραμμα του διαστήματος της NASA έχει δει στιγμές ιλιγγιώδους έμπνευσης αλλά και απογοήτευσης. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα θα έχουν σταλεί 135 αποστολές, με περισσότερους από 350 ανθρώπους και χιλιάδες τόνοι υλικού και εξοπλισμού σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη.



14 αστροναύτες έχασαν τη ζωή τους όλον αυτόν τον καιρό -οι αποστολές ήταν πάντα επικίνδυνες, η τεχνολογία πολύπλοκη, οι κίνδυνοι ακραίοι. Καθώς πλησιάζει το τέλος του προγράμματος, ας κοιτάξουμε πίσω στο παρελθόν αυτές τις δεκαετίες ανάπτυξης της μεταφοράς και των αποστολών καθώς θα περιμένουμε τα επόμενα βήματα για την ανθρώπινη διαστημική πτήση.

Μοντέλο σε κλίμακα της προτεινόμενης διαμόρφωση της πτέρυγα του διαστημικού λεωφορείου. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 28 Μαρτίου 1975.

Αυτή η φωτογραφία της 6ης Νοεμβρίου 1975 δείχνει ένα μοντέλο του διαστημικού λεωφορείου φερόμενο από ένα 747, μέσα στο τούνελ αεροδυναμικής της NASA.

Μέρος του πληρώματος της τηλεοπτικής σειράς Star Trek παρακολουθούν την πρώτη παρουσίαση του πρώτου Διαστημικού Λεωφορείου της Αμερικής, το Enterprise, στο Palmdale, της Καλιφόρνια, στις 17 Σεπτεμβρίου 1976. Από αριστερά οι Leonard Nimoy, George Takei, DeForest Kelly και James Doohan.

Η θέα μέσα από μια εξωτερική δεξαμενή υγρού υδρογόνου που σχεδιάστηκε για το Διαστημικό Λεωφορείο, στις 1η Φεβρουαρίου 1977. Με 47 μέτρα μήκος και πάνω από 8,23 μέτρα διάμετρο, η εξωτερική δεξαμενή είναι το μεγαλύτερο εξάρτημα του διαστημικού λεωφορείου, η διαρθρωτική ραχοκοκαλιά του όλου συστήματος και είναι το μόνο μέρος του οχήματος που είναι μιας χρήσεως.

Το Enterprise πετάει ελεύθερο μετά την απελευθέρωση του από το 747 πάνω από το Rogers Dry Lakebed κατά τη δεύτερη από τις πέντε ελεύθερες πτήσεις που έγιναν στο Dryden Flight Research Center της Καλιφόρνια, την 1η Ιανουαρίου 1977. Ο κώνος στην ουρά πάνω από την κύρια περιοχή του κινητήρα εξομαλύνει τη ροή του αέρα κατά τη διάρκεια της πτήσης. Αφαιρέθηκε στις δύο τελευταίες ελεύθερες πτήσεις για να ελεγχθούν με ακρίβεια η προσέγγιση και τα χαρακτηριστικά προσγείωση.

Το Κολούμπια στη θέση εκτόξευσης 39Α στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την αποστολή STS-1 στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στις 29 Δεκεμβρίου 1980.

Νυκτερινή εκτόξευση του Κολούμπια, στην 24η αποστολή του προγράμματος στις 12 Ιανουαρίου 1986.

Το Discovery προσγειώνεται στην αεροπορική βάση Edwards στην Καλιφόρνια, μετά την ολοκλήρωση της 26ης αποστολής.

Πάγος στον εξοπλισμό του 39-Β, στις 27 Ιανουαρίου 1986, στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, πριν την εκτόξευση του άτυχου Challenger.

Το διαστημικό λεωφορείο Challenger εξερράγη 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση του από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι. Μετέφερε πλήρωμα 7 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου δασκάλου στο διάστημα. Καταστράφηκε και όλο στο πλήρωμα σκοτώθηκε.

Ένα F-15C Eagle περιπολεί καθώς το Endeavor εκτοξεύετε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, στις 5 Δεκεμβρίου, 2001.

Άποψη του διαστημικού λεωφορείου Atlantis, όπως φαίνεται από το ρωσικό διαστημικό σταθμό Mir κατά τη διάρκεια της STS-71 αποστολής στις 29 Ιουνίου 1995.

Ο ειδικός Bruce McCandless ΙΙ, βγήκε πιο μακριά από την ασφάλεια του Challenger από οποιανδήποτε αστροναύτη πριν στις 12 Φεβρουαρίου 1984.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου Πολέμου του Κόλπου, τον Απρίλιο του 1991, μαύρος καπνός βγαίνει από την καύση των πετρελαιοπηγών στην έρημο του Κουβέιτ, όπως φαίνεται το Atlantis κατά τη διάρκεια της αποστολής STS-37.

Το Endeavour (STS-134) προσγειώνεται στο SLF, στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, την 1 Ιουνίου 2011.

Κύματα καπνού και ατμού ανακατεύονται με το πύρινο φως από την εκτόξευση του Endeavour στο Launch Pad της αποστολής STS-127 τον Ιούλιο του 2009.

Αν και οι αστροναύτες και οι κοσμοναύτες συχνά έβλεπαν εντυπωσιακές σκηνές των άκρων της γης, αυτή η μοναδική εικόνα, που εντάσσεται σε μια σειρά του πολύχρωμου ορίζοντα της Γης, έχει το πρόσθετο χαρακτηριστικό της σιλουέτας του Endeavour. Η εικόνα έχει τραβηχτεί από μια αποστολή 22 μελών στις 9 Φεβρουαρίου 2010. Το πορτοκαλί στρώμα είναι η τροπόσφαιρα, όπου όλες οι καιρικές συνθήκες και τα σύννεφα που βλέπουμε εμείς συνήθως. Αυτό το πορτοκαλί στρώμα δίνει την σκυτάλη στην υπόλευκη Στρατόσφαιρα και στη συνέχεια στη Μεσόσφαιρα.

Το Challenger μεταφέρεται εν μέσω ομίχλης στον εκτοξευτήρα 39A στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στις 30 Νοεμβρίου 1982.

Αυτή η φωτογραφία της NASA έχει τραβηχτεί από το έδαφος χρησιμοποιώντας τηλεσκόπιο με ηλιακό φίλτρο δείχνει τη σιλουέτα του Atlantis κατά τη διάρκεια διέλευσης του από τον ήλιο, την Τρίτη 12 Μαΐου 2009, από την Φλόριντα.

Το Discovery προσγειώνεται στην έρημο Mojave στις 11 Σεπτεμβρίου 2009 στο NASA Dryden Flight Research Center στην Edwards Air Force Base κοντά στο Mojave της Καλιφόρνια.

Κοντά στο τέλος της αποστολής, το πλήρωμα στο Discovery μπόρεσε να καταγράψει τη δεύτερη ημέρας της δραστηριότητας του ηφαιστείου Ραμπούλ, στο ανατολικό άκρο της Νέας Βρετανίας. Το πρωί της 19ης Σεπτεμβρίου 1994, δύο ηφαιστειακοί κώνοι στον 6 χλμ θαλάσσιο κρατήρα άρχισε να εκρήγνυται με πολύ μικρή προειδοποίηση. Το Discovery πέταξε ανατολικά από την έκρηξη περίπου 24 ώρες πριν αρχίσει και κοντά στην αιχμή της δραστηριότητάς του.

Μετά από μια καταστροφική αποτυχία κατά την είσοδο, τα συντρίμμια του Κολούμπια βρίσκονται στον ουρανό του Τέξας το πρωί του Σαββάτου 1ης Φεβρουαρίου 2003. Το λεωφορείο και τα 7 μέλη του πληρώματος χάθηκαν.

Η εγκατάσταση του Discovery αργεί λόγω της εμφάνισης κεραυνών στην περιοχή του Launch Pad 39A στο Kennedy Space Center της NASA στη Φλόριντα, στις 4 Αυγούστου 2009.

Φωτισμός από ξένο βοηθάει το Endeavour να προσγειωθεί στο Κένεντι στη Φλόριντα. Το Endeavour προσγειώθηκε για τελευταία φορά στο διάδρομο προσγείωσης 15, σημειώνοντας την 24η νυχτερινή προσγείωση του προγράμματος.

από: theatlantic