Η έκρηξή του τον Ιούνιο του 1991 ήταν μία από τις μεγαλύτερες του 20ού αιώνα. Ο καπνός και οι στάχτες έφτασαν σε ύψος 30 χιλιομέτρων. Σκοτώθηκαν 800 άτομα και εκτιμάται πως έμειναν άστεγοι 100.000 άνθρωποι.
Η έκρηξη του ηφαιστείου στις 13 Νοεμβρίου του 1985 δεν ήταν πολύ μεγάλη, ωστόσο η λάβα που ξεπήδηξε έπεσε πάνω στο χιόνι και στον πάγο, με συνέπεια οι τρομακτικές κατολισθήσεις να προκαλέσουν τον θάνατο 23.000 ανθρώπων και την σχεδόν εξ ολοκλήρου καταστροφή της πόλης Αρμέρο. Μία μεγαλύτερη έκρηξη το 1845 είχε σκοτώσει μόλις 700 άτομα.
Η έκρηξη της 18ης Μαΐου του 1980 έχει μελετηθεί διεξοδικά από τους επιστήμονες, αφού το ηφαίστειο ήταν ανενεργό από το 1857. Μία προειδοποιητική έρευνα του 1978 το έφερε στο "μικροσκόπιο". Μετά από μία σειρά σεισμών τον Μάριο του 1980, άρχισε να βγάζει ατμό και έτσι άρχισε η εκκένωση της περιοχής, με συνέπεια η έκρηξη να κοστίσει μόλις σε 60 ανθρώπους την ζωή.
Τον Φεβρουάριο του 1943 άρχισε να βγαίνει στάχτη από ένα χωράφι με καλαμπόκια κοντά στην πόλη Παρικούτιν. Από τη γη αναδύθηκε ένα βουνό, που έφτασε μέχρι τα 350 μέτρα μέσα σε 1 χρόνο. Η έκρηξη μετά από 9 χρόνια οδήγησε στον θάνατο μόλις 3 ατόμων, όλοι από κεραυνούς που σχετίζονται με την έκρηξη.
Η έκρηξη σημειώθηκε στις 8 Μαΐου του 1902 και σκότωσε 29.000 ανθρώπους, καταστρέφοντας την παραθαλάσσια πόλη Σεντ Πιερ που απείχε 6 χιλιόμετρα. Σχεδόν όλοι οι θάνατοι οφείλονται στις πυροκλαστικές ροές, όρος άγνωστος για την ηφαιστειολογία της εποχής και φυσικά για τον απλό κόσμο, με συνέπεια μόνο 2 κάτοικοι να επιβιώσουν.
Στις 27 Αυγούστου του 1883 το ηφαίστειο στο όρος Κρακατάου εξερράγη με τέτοια δύναμη που ακούστηκε μέχρι την Αυστραλία, η οποία βρίσκεται 3.200 χιλιόμετρα μακριά. Η έκρηξη προκάλεσε μία σειρά από τσουνάμι που έφτασαν μέχρι τη Χαβάη και τις ακτές της Νότιας Αμερικής, σκοτώνοντας περισσότερους από 36.000 ανθρώπους. Περισσότερα από 8 κυβικά χιλιόμετρα καπνών και στάχτης άφησαν τις γύρω περιοχές στο σκοτάδι για περίπου 2 ημέρες και διαλύθηκαν πλήρως μετά από περίπου 1 χρόνο. Το νησί βυθίστηκε σχεδόν ολόκληρο και στο ίδιο σημείο αναδύθηκε ένα άλλο πιο μικρό ηφαιστειογενές νησί το 1928.
Η μεγαλύτερη έκρηξη των τελευταίων 2 δεκαετιών και η πιο θανατηφόρα που καταγράφηκε ποτέ στην ιστορία. Σημειώθηκε στις 10 και 11 Απριλίου του 1815 και κόστισε 92.000 ζωές. Περίπου 80.000 από τα θύματα πέθαναν από τον λιμό που επέφερε η έκρηξη. Τα σύννεφα σκόνης και στάχτης που δημιουργήθηκαν επηρέασαν το μεγαλύτερο μέρος του βορείου ημισφαιρίου, προκαλώντας ασυνήθιστα ψυχρές θερμοκρασίες, που κατέστρεψαν τις καλλιέργειες του 1816, της "χρονιάς χωρίς καλοκαίρι", όπως έμεινε στην ιστορία.
Η έκρηξη του πασίγνωστου ιστορικού ηφαιστείου το 79 π.Χ. επέφερε την ολοκληρωτική καταστροφή της Πομπηίας και ακόμα 2 μικρότερων πόλεων, του Ηρακλείου και της Σταβίας. Η έκρηξη καταγράφηκε από τον Πλίνιο τον νεότερο, ο οποίος περιέγραψε με λεπτομέρειες τα γεγονότα σε 2 επιστολές του προς τον ιστορικό Τάκιτο. Το ηφαίστειο παραμένει ενεργό και έκτοτε έχουν σημειωθεί αρκετές εκρήξεις, η πιο θανατηφόρα εκ των οποίων το 1631.
Αποτελεί το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης και το όνομα του προέρχεται από την ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, η Αίτνα ήταν τόπος φυλάκισης των γιγάντων, των εχθρών των θεών, και οι σεισμοί του ηφαιστείου προέκυπταν από την πάλη τους να απελευθερωθούν. Η πιο πρόσφατη έκρηξη σημειώθηκε τον Δεκέμβριο του 1991.
Το ηφαίστειο Μαζάμα πήρε το όνομά του μετά την τρομακτικών διαστάσεων έκρηξη πριν από 6.000 χρόνια, η οποία και το εξαφάνισε από προσώπου γης. Είχε ύψος 3.600 μέτρα και η έκρηξη δημιούργησε έναν κρατήρα βάθους 580 μέτρων, ο οποίος γέμισε με νερό και από το 1902 αποτελεί εθνικό δρυμό της πολιτείας.
πηγή: boyz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου