Μουσείο για τα επαγγέλματα που χάνονται

Βρίσκεται στην Κρήτη και ανοίγει και πάλι τις πύλες του



Ποια είναι τα σύνεργα που χρησιμοποιούσαν οι Κρητικοί για την πολτοποίηση του καρπού της ελιάς; Πως ήταν οι προβιομηχανικοί χώροι εργασίας, του μαραγκού, του σιδερά, του βαρελά αλλά και του φαμπρικάρη;

Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα σχετικά με τα παραδοσιακά επαγγέλματα που δυστυχώς μπαίνουν στο χρονοντούλαπο απαντά το Μουσείο Μενέλαου Παρλαμά. Ο λόγος για ένα αγροτικό μουσείο που βρίσκεται σ' ένα γραφικό χωριό της Κρήτης, στο Πισκοπιανό Χερσονήσου, εκεί που χτυπά η καρδιά μιας από τις πιο τουριστικές περιοχές της Ελλάδας.

Το Μουσείο πρωτολειτούργησε το 1988, ενώ, μετά από μια περίοδο ανακαίνισης άνοιξε ξανά τις πύλες του πριν από λίγες μέρες. Στεγασμένο στο παλαιό ελαιοτριβείο του χωριού, είναι αφιερωμένο στα παραδοσιακά επαγγέλματα, ενώ μια νέα πτέρυγα του αφιερώθηκε στη τέχνη της κρητικής υφαντικής, με αντιπροσωπευτικά δείγματα υφαντών όλων των περιοχών της Κρήτης από τα τέλη του 19ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Μια γυναίκα η Θεανώ Μεταξά, πρόσφερε τα εκθέματα αυτά, στο Αγροτικό Μουσείο.
Γεωμετρικά σχέδια, μοτίβα με συμβολικό χαρακτήρα, αποτύπωση φυτών, ζώων και ανθρώπων, μορφές από λατρευτικές παραστάσεις, όλα παρουσιάζονται επεξεργασμένα σε πρώτες ύλες με εργαλεία υφαντικής και τεχνικές που είναι αντιπροσωπευτικές των κρητικών υφαντών

Παράλληλα, σε άλλη πτέρυγα του μουσείου εκτίθενται τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για εξωτερικές εργασίες οι κάτοικοι της περιοχής. Όπως για παράδειγμα ένα ολόκληρο ρακοκάζανο, ο πετρόκτιστος φούρνος και εργαλεία για την προετοιμασία της γης αλλά και της επεξεργασία των καρπών. Λουλούδια, φυτά και βότανα της Κρήτης, είναι φυτεμένα μέσα σε κεραμικά που προέρχονται και αυτά από τα τοπικά εργαστήρια.
Στο χώρο υποδοχής παρουσιάζεται ένα τυπικό λαϊκό αγροτόσπιτο. Στην κύρια αίθουσα της φάμπρικας βρίσκονται οι προβιομηχανικοί χώροι εργασίας, του μαραγκού, του σιδερά, του βαρελά αλλά και του φαμπρικάρη.

Το Μουσείο μπορεί να «μιλά» για το χθες, δεν αγνοεί, όμως, το σήμερα. Υποστηρίζεται από ψηφιακό υλικό, οθόνες αφής επιτοίχιες προβολές βίντεο, εποπτικό υλικό κλπ. έτσι ώστε ο επισκέπτης να έχει πλήρη εικόνα της ζωής των ανθρώπων πριν από δεκάδες χρόνια.

πηγή: tovima.gr