Θησαυροί κρυμμένοι σε μουσεία

Από μια σκονισμένη από διαστημική σκόνη στολή αστροναύτη, μέχρι το παλιότερο βιβλίο του κόσμου, μερικοί θησαυροί είναι τόσο εύθραυστοι, ανεκτίμητοι ή απλά παράξενοι για να εκτεθούν στο ευρύ κοινό.



Η σημαία από τη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, National Maritime Museum, Γκρίνουιτς (φωτογραφία πάνω)
Η σημαία αυτή κυμάτισε σε δυο σημαντικές στιγμές της Ιστορίας -στο Ισπανικό πολεμικό πλοίο San Ildefonso που συμμετείχε στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ και στον οροφή του Καθεδρικού του Αγίου Παύλου κατά την κηδεία του Νέλσον στις 9 Ιανουαρίου του 1806.

Μετά την κηδεία του Νέλσον παρέμεινε στον Καθεδρικό για ένα αιώνα. Τώρα ανήκει στο National Maritime Museum στο Γκρίνουιτς. Δεν εκτίθεται επειδή είναι εύθραυστη και δεν μπορούν να την κρεμάσουν. Είναι η μεγαλύτερη σημαία στη συλλογή του μουσείου -10x14,6 μέτρα. Είναι φτιαγμένη από βαμβάκι. Πάνω της εμφανίζεται ο θυρεός της Καστίλης Και Λεόν και το όνομα του πλοίου στο οποίο είχε υψωθεί, το san ildefonso. Οι τρύπες που έχει αποκτήσει είναι από του ςπυροβολισμούς ενώ έχει φθαρεί και από τον άνεμο. Όταν όμως ήταν αναρτημένη στον Καθεδρικό, πολλοί ήταν αυτοί που έκοψαν κομμάτια για ενθύμιο από το αριστερό τμήμα.


Η στολή του Harrison Schmitt, Smithsonian National Air and Space Museum Storage Facility, Suitland, ΗΠΑ

Σε ένα κρύο δωμάτιο φυλάσσονται όλες οι στολές των αστροναυτών που φορέθηκαν στις διάφορες αποστολές, η κάθε μια με ταμπελάκι που αναφέρει ποιος αστροναύτης την χρησιμοποίησε.

Μια από αυτές είναι του Harrison H "Jack" Schmitt της αποστολής Apollo 17, ο μοναδικός επιστήμονας που πάτησε στο φεγγάρι. Η στολή είναι καλυμμένη με γκρι σκόνη, ειδικά στα γόνατα. Μοιάζει με στάχτη αλλά είναι σκόνη από το φεγγάρι. Αυτός είναι και ο λόγος που η στολή δεν εκτίθεται.

Τον Δεκέμβριο του 1972, ο Schmitt έμεινε στο φεγγάρι για τρεις μέρες. Στις περιπλανήσεις του, ο Schmitt έπεσε ή ήρθε σε επαφή με την επιφάνεια της Σελήνης περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο αστροναύτη των αποστολών Apollo. Η στολή βρώμισε πολύ καθώς σερνόταν και μάζευε πέτρες. Οι περισσότερες στολές μετά την επιστροφή των αποστολών πλύθηκαν,αλλά του Schmitt ποτέ. Δεν έχει εκτεθεί ακόμη γιατί κανείς δεν έχει βρει τρόπο να μην καταστραφεί και να μη χαθεί η σκόνη της Σελήνης.


Το Diamond Sutra, Βρετανική Βιβλιοθήκη, Λονδίνο

Στην τελευταία του σελίδα έχει τυπωμένη την ημερομηνία που τυπώθηκε: 868 μ.Χ.. Αυτό το καθιστά το αρχαιότερο τυπωμένο βιβλίο. Το Diamond Sutra είναι διδασκαλίες του Βούδα προς τον μαθητή του Subhuti. Δεν είναι βιβλίο με την κοινή έννοια, αλλά ένας πάπυρος με σχεδόν 5 μέτρα μήκος.

Στην πρώτη "σελίδα" (φωτογραφία), είναι ζωγραφισμένος ο Βούδας σε ένα κήπο, ο οποίος δίνει το Diamond Sutra στον Subhuti. Βρέθηκε σε μια σπηλιά κοντά στο Dunhuang στη βορειοδυτική Κίνα, που είναι τμήμα των "Σπηλιών των Χιλίων Βούδων", που είναι γεμάτες με χιλιάδες άλλα βουδιστικά κείμενα, γλυπτά και ζωγραφιές.

Κανείς δεν ξέρει γιατί βρίσκονται εκεί όλα αυτά, αλλά μερικοί πιστεύουν πως δεν ήταν αρκετά καλαίσθητα για να εκτεθούν στο κοινό. Επειδή λοιπόν ήταν θρησκευτικά αντικείμενα και δεν μπορούσαν να τα πετάξουν, απλά τα έκρυψαν στις σπηλιές.

Το Diamond Sutra είναι πιθανό κάποια στιγμή να εκτεθεί. Το χαρτί πάνω στο οποίο είναι τυπωμένο είναι ευαίσθητο στο φως, και έτσι φυλάσσεται σε ένα ξύλινο κουτί σε μια ειδική θυρίδα.


Μια γυάλινη μέδουσα, Museum of Comparative Zoology, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, ΗΠΑ

Ανάμεσα στα 21 εκατομμύρια αντικείμενα που κάποια στιγμή μπορεί να εκτεθούν στο Museum of Comparative Zoology βρίσκονται και 430 γυάλινα μοντέλα θαλασσίων πλασμάτων που φτιάχτηκαν από το 1886 μέχρι το 1936 από τους υαλοτεχνίτες (πατέρα και γιο) Leopold και Rudolf Blaschka. Εκατοντάδες μικροσκοπικά αγκάθια και πλοκάμια στο κάθε ανθρώπινο βήμα τρέμουν και θα ήταν πολύ επικίνδυνο να εκτεθούν, λόγω της κίνησης των ανθρώπων.

Οι Blaschka έφτιαξαν χιλιάδες τέτοια πλάσματα. Ο George Goodale, ο πρώτος διευθυντής του Βοτανολογικού Μουσείου του Χάρβαρντ, τους προσέλαβε για να φτιάξουν πάνω από 4.000 μοντέλα φυτών, 3.200 από τα οποία εκτίθενται.


Κομμάτι από το δέντρο του Νεύτωνα, The Royal Society, Λονδίνο

Λίγο-πολύ όλοι έχουν ακούσει την ιστορία για το πως ο Νεύτων περιέγραψε την βαρύτητα. Η μηλιά αυτή από την οποία έπεσε το μήλο βρισκόταν κάποτε στην αυλή του σπιτιού που μεγάλωσε ο Νεύτων, στο Woolsthorpe Manor του Lincolnshire.

Το 1800 το δέντρο έπεσε αλλά ο ιδιοκτήτης του Woolsthorpe έσωσε μερικά κομμάτια του. Σε ένα ράφι στο υπόγειο του Society βρίσκονται δυο κομμάτια. ΤΟ ένα είναι τυλιγμένο σε μια ροζ πλαστική σακούλα γιατί είχε ταξιδέψει με το Atlantis το 2010.

Το κομμάτι είχε μπει σε τροχιά για να "βιώσει την 0 βαρύτητα" (!!!). Στην αποστολή είχαν ακόμα ένα σχέδιο. Να ρίξουν ένα μήλο στον διαστημικό σταθμό και να κινηματογραφήσουν αν θα το επηρέαζε η βαρύτητα ή όχι. Το πείραμα δεν έγινε γιατί ένας αστροναύτης που είδε το μήλο και δεν γνώριζε τι θα γινόταν, το έφαγε!


Τα εργαλεία του οδοντίατρου της βασίλισσας Βικτορίας, British Dental Association Museum, Λονδίνο

Ο Sir Edwin Saunders (1814-1901) πρόσεχε τα βασιλικά δόντια για 40 χρόνια -και προφανώς έκανε καλή δουλειά- γιατί είναι ο πρώτος οδοντίατρος που έγινε ιππότης (το 1883). Τα εργαλεία του ανήκουν σε ιδιωτική συλλογή. Όμως, φυλάσσονται και εκείνα με τα οποία κούραρε τον Πρίγκηπα της Ουαλίας (αργότερα Εδουάρδο Ζ').

Στο μέρος που φυλάσσεται υπάρχουν ακόμη ψεύτικα δόντια, εργαλεία, οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, οδοντιατρικές καρέκλες και αγάλματα του Αγίου Απολλώνιου, προστάτη όσων υποφέρουν από πονόδοντο.

Στο καπάκι του κουτιού υπάρχουν φτερά του Πρίγκηπα. Μέσα υπάρχουν εργαλεία πάνω σε κόκκινο βελούδο. Τα εργαλεία έχουν χειρολαβή από μαργαριταρόρριζα. Τέσσερα έχουν κορώνες και ένα τριαντάφυλλο, γαϊδουράγκαθο και τριφύλλι. Ο Sir Edwin είχε αυτά τα εργαλεία για επίδειξη. Όταν επισκεπτόταν κάποιον ασθενή, τα σήκωνε και από κάτω είχε τα απλά εργαλεία του.

από το βιβλίο 'The Secret Museum’ του Molly Oldfield