Ο νικητής που δεν τερμάτισε πρώτος!

Τους τελευταίους μήνες έχεις ακούσει, έχεις δει και έχεις διαβάσει διάφορα. Η καταστροφή του κόσμου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της χώρας μας, της γενιάς μας, οι ενδυματολογικές επιλογές των σταρ ανά τον πλανήτη, τα νέα μοντέλα κινητών και άλλα πολλά. Βέβαια, οι ειδήσεις που «πουλάνε», υπνωτίζουν και κατευθύνουν όλους μας δεν αφήνουν χώρο για ειδήσεις όπως αυτή που ακολουθεί...

Μπορεί να πέρασαν κάποιοι μήνες, αλλά τώρα έφτασε στα ελληνικά blogs και σας την μεταφέρουμε. Εξάλλου είναι μία είδηση που μένει αναλλοίωτη στο χρόνο και δίνει μία διαφορετική έννοια και ελπίδα στη ζωή μας. Πολλά τα παραδείγματα fair play και ανθρωπισμού στον αθλητισμό…αυτό είναι ένα ακόμη! Εμείς εμπλουτίζουμε την ιστορία μας με 2 video που αποθανατίζουν την μοναδική στιγμή…

Λοιπόν, η ιστορία αυτής της φωτογραφίας και των video έχει ως εξής.

Στις 2 του περασμένου Δεκεμβρίου, ο Βάσκος αθλητής Ιβάν Φερναντέζ Ανάγια συμμετείχε σε έναν αγώνα ανώμαλου δρόμου στην Μπουρλάντα, στο Ναβάρρε.

Βρισκόταν στη δεύτερη θέση, σε αρκετά μεγάλη απόσταση από τον προπορευόμενο Αμπέλ Μουτάι, ο οποίος είχε κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο στο αγώνισμα των 3000 μέτρων στιπλ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το περασμένο καλοκαίρι.
Μπαίνοντας όμως στην τελική ευθεία, ο Βάσκος αθλητής είδε τον Κενιάτη δρομέα – σίγουρο νικητή της κούρσας – σαν να χάνει την αίσθηση του χώρου, ΄και να σταματά να τρέχει μόλις 10 μέτρα πριν από το νήμα, νομίζοντας πως είχε κιόλας περάσει τη γραμμή!

Ο Φερναντέζ Ανάγια τον έφτασε και, αντί να τον προσπεράσει και να τερματίσει εκείνος πρώτος, σταμάτησε επί τόπου και με διάφορα νοήματα κατηύθυνε τον Μουτάι προς την γραμμή και τον βοήθησε να τερματίσει πρώτος.

Αμέσως μετά, ο Ανάγια, που είναι αθλητής με μεγάλο μέλλον (ήδη πρωταθλητής Ισπανίας στα 5 χιλιόμετρα, στη κατηγορία των νέων), δήλωσε:

«Ακόμα και εάν μου έλεγε κάποιος ότι, κερδίζοντας αυτόν τον αγώνα θα εξασφάλιζα μια θέση με την ισπανική ομάδα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου, δεν θα το έκανα. Η ενέργειά μου να βοηθήσω τον πελαγωμένο συναθλητή μου ήταν αυθόρμητη, και η ηθική μου ικανοποίηση από αυτήν είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιοδήποτε μετάλλιο. Για μένα, ιδίως με όσα συμβαίνουν σήμερα στη κοινωνία, στην πολιτική, κλπ, όπου ο κάθε ένας κοιτάζει μόνο το δικό του συμφέρον, νομίζω ότι το να ενδιαφέρεσαι για τον συνάνθρωπό σου, έχει μία ιδιαίτερη αξία».

πηγή: larissaonweb.gr