Ο Πέτρος Πουλίδης γεννήθηκε το 1885 στην Τσαρίτσενα (σημερινά Πλατάνια), στην περιοχή Λάκα Σουλίου της Ηπείρου.
Σε ηλικία μόλις 10 ετών ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη όπου και έμαθε την τέχνη της φωτογραφίας, όπως επίσης γράμματα και τη γαλλική γλώσσα, γεγονός που του έδωσε αργότερα τη δυνατότητα να συνεργαστεί με εφημερίδες και ειδησεογραφικά πρακτορεία του εξωτερικού.
Το Δεκέμβριο του 1912, κατετάγη ως εθελοντής στον Ελληνικό στρατό και υπηρέτησε στο 1ο Σύνταγμα Πεζικού από τις 5 Οκτωβρίου του 1912 ως την 1η Νοεμβρίου 1913. Μάλιστα στη διάρκεια της θητείας του τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι.
Το 1915 βρέθηκε στην Αθήνα και εγγράφηκε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή, όπου παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, ενώ ένα χρόνο αργότερα εγκαινίασε το πρώτο του φωτογραφείο στην οδό Σουλίου.
Παράλληλα, το 1917 εργάστηκε ως μηχανικός στον κινηματογράφο «Πάνθεον» ενώ το 1918 και μέχρι το 1921 υπήρξε υπάλληλος της Βελγικής Πρεσβείας.
Στις 26 Δεκεμβρίου του 1918 ο Πουλίδης άλλαξε επαγγελματική στέγη και μετέφερε το φωτογραφείο του στην οδό Σκουφά. Το 1920 παντρεύτηκε τη μικρασιάτισα Ανθή Παπαγεωργίου, με την οποία απέκτησαν οκτώ παιδιά. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 η πολυμελής οικογένεια μετακόμισε σε ιδιόκτητη μονοκατοικία, στη συμβολή των οδών Αριστίππου και Αριστομένους (σημερινή Μαρασλή) στο ισόγειο της οποίας έστησε και το νέο του φωτογραφείο.
Στις αρχές του 1941 ο Πουλίδης με ειδική άδεια πήγε στο Αλβανικό μέτωπο ως πολεμικός φωτορεπόρτερ.
Η απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 1944 βρίσκει το φωτογράφο να συνεχίζει το φωτορεπορτάζ και να πρωτοστατεί, το 1945, στην ίδρυση της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Αθηνών, έχοντας πια μετά τον πόλεμο συνεργάτη το γιό του Χρήστο Πουλίδη, ο οποίος τον διαδέχτηκε στο επάγγελμα.
Στις 3 Δεκεμβρίου του 1967, σε ηλικία 82 ετών, ο Πέτρος Πουλίδης απεβίωσε. Μέχρι το τέλος της ζωής του, έμεινε ενεργός φωτορεπόρτερ. Υπηρέτησε με πάθος την τέχνη της φωτογραφίας, κυνήγησε με λαχτάρα την αποκλειστικότητα, υπήρξε ο «Πρώτος Έλληνας Φωτορεπόρτερ».
Γιάννη Σταθάτου "Πέτρος Πουλίδης: Η Αθήνα του Μεσοπολέμου μέσα από τις φωτογραφίες του Πέτρου Πουλίδη", κριτική για το Λεύκωμα της Εμπορικής Τράπεζας, επιμέλεια: Κυριακή Αρσένη
Ο Πέτρος Πουλίδης, που γεννήθηκε στο Σούλι το 1885, μαθήτευσε στην Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1903, έχει χαρακτηρισθεί «ο πρώτος Έλληνας φωτορεπόρτερ». Συμβολικά τουλάχιστον, η ελληνική φωτοδημοσιογραφία ξεκινάει την 31 Μαϊου 1905 με τη φωτογράφηση της δολοφονίας του πρωθυπουργού Θεόδωρου Δεληγιάννη. Κατά τον Δημήτρη Καπλάνογλου, «Η φωτογράφιση της δολοφονίας του Δεληγιάννη θεωρείται ως η πρώτη επιτυχία του Ελληνικού φωτορεπορτάζ. Ο Δεληγιάννης κατέβηκε από το αμάξι και ο Πουλίδης του ζήτησε να σταθεί να τον πάρει μία πόζα. Εκείνη τη στιγμή ακριβώς ο δολοφόνος Γερακάρης χτύπησε τον πρωθυπουργό στο στήθος με μαχαίρι…». Σύμφωνα με τη μαρτυρία του γιου του φωτογράφου, Χρήστο, η γυάλινη αρνητική πλάκα καταστράφηκε το 1962 μετά από πλημμύρα, ενώ η μέχρις σήμερα η έρευνα δεν έχει φέρει στο φως κανένα αντίγραφο της περίφημης φωτογραφίας.
Το αρχείο του Πέτρου Πουλίδη αγοράσθηκε το 1989 από την ΕΡΤ και ανήκει σήμερα στο μουσείο της εταιρείας.
πηγή: aspromavro.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου