Από τις απαρχές του χρόνου, οι άνθρωποι είχαν βρει τρόπους για να καθαρίζονται μετά την ανάγκη τους. Η πιο κοινή λύση ήταν απλά να αρπάξουν ό,τι μπορούσαν με το χέρι τους: καρύδες, κοχύλια, χιόνι, βρύα, άχυρο, φύλλα, χόρτα, καλαμπόκι, πρόβειο μαλλί και -αργότερα, χάρη στην τυπογραφεία- εφημερίδες, περιοδικά και σελίδες βιβλίων. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν πηλό και πέτρα. Οι Ρωμαίοι, σφουγγάρια και αλμυρό νερό. Αλλά η ιδέα ενός εμπορικού προϊόντος που να έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για να σκουπίζεται κάποιος ξεκίνησε περίπου πριν από 150 χρόνια, στις ΗΠΑ. Σε λιγότερο από έναν αιώνα, η μεγαλοφυΐα του Θείου Σαμ μετέτρεψε κάτι διαθέσιμο σε κάτι απαραίτητο.
Πώς το χαρτί υγείας έγινε ρολό
Είχαμε δει παλιότερα ότι οι Κινέζοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν το χαρτιού υγείας ήδη από τον 6ο αιώνα μ.Χ., στην πρώιμη μεσαιωνική Κίνα.
Τα πρώτα προϊόντα που σχεδιάστηκαν ειδικά για να σκουπίζεται ο κόσμος ήταν με αλόη -φύλλα που περιείχαν κάνναβη και διανέμονταν από την Kleenex. Εφευρέθηκε το 1857 από έναν επιχειρηματία της Νέας Υόρκης ονόματι Joseph Gayetty, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι τα φύλλα του προλαμβάνανε τις αιμορροΐδες. Ο Gayetty ήταν τόσο περήφανος για το θεραπευτικό χαρτί του, που είχε τυπώσει το όνομά του σε κάθε φύλλο. Αλλά η επιτυχία του ήταν περιορισμένη. Οι Αμερικανοί σύντομα άρχισαν να σκουπίζονται με τον κατάλογο μιας αλυσίδας καταστημάτων και δεν ήθελαν να δαπανήσουν χρήματα αντί να χρησιμοποιήσουν κάτι που ήρθε δωρεάν με το ταχυδρομείο.
Το χαρτί υγείας έκανε ένα άλμα προς τα εμπρός το 1890, όταν δύο αδέλφια, οι Clarence και E. Irvin Scott, διέδωσαν την έννοια του χαρτιού υγείας σε ρολό. Το εμπορικό σήμα των Scott είχε μεγαλύτερη επιτυχία από ό,τι τα μαντηλάκια του Gayetty, εν μέρει επειδή πουλούσαν το ρολό τους σε ξενοδοχεία και φαρμακεία. Αλλά και πάλι η μάχη να αγοράσει το κοινό το προϊόν ανοικτά ήταν δύσκολη, και αυτό επειδή οι Αμερικανοί ντρεπόντουσαν για τις σωματικές λειτουργίες. Ακόμα και οι Scott ντρεπόντουσαν τόσο για την εργασία τους, που έλαβαν πίστωση για την καινοτομία τους το 1902.
Με την πάροδο του χρόνου, το χαρτί υγείας έγινε σιγά-σιγά είδος πρώτης ανάγκης. Αλλά δεν έγινε ευρέως αποδεκτό έως ότου το απαίτησε μια νέα τεχνολογία.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, όλο και περισσότερα σπίτια είχαν τουαλέτες-κάθισμα που συνδέονται με εσωτερικά υδραυλικά συστήματα. Και επειδή απαιτούνταν ένα προϊόν που θα μπορούσε να αποβληθεί με την ελάχιστη δυνατή ζημιά για τους σωλήνες, σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το καλαμπόκι και τα βρύα. Κάποια εποχή, οι διαφημίσεις του χαρτιού υγείας έλεγαν ότι το προϊόν συνιστάται από τους γιατρούς και τους υδραυλικούς.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, το χαρτί υγείας ήταν ακόμα φαρμακευτικό είδος. Αλλά το 1928, η Hoberg Paper Company δοκιμάσει μια διαφορετική τακτική. Με τις συμβουλές των διαφημιστών, η εταιρεία εισήγαγε ένα εμπορικό σήμα που ονόμασε Charmin και μια όμορφη γυναίκα στο λογότυπο. Το Charmin ήταν τεράστια επιτυχία.
Από τη δεκαετία του 1970, οι Αμερικανοί δεν μπορούσαν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς χαρτί υγείας. Τον Δεκέμβριο του 1973, ο παρουσιαστής μιας εκπομπής αστειεύτηκε ότι υπήρχε έλλειψη σε χαρτί υγείας. Αλλά οι Αμερικανοί δεν γέλασαν. Αντ' αυτού, έτρεξαν όλοι να αγοράσουν όσο περισσότερο μπορούσαν.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου