Η περίπλοκη περίπτωση του ανθρώπου με τις 24 διαφορετικές προσωπικότητες

Η διασχιστική διαταραχή ταυτότητας (σύμφωνα με το DSM-IV) ή Διαταραχή Πολλαπλής Ταυτότητας (Dissociative Identity Disorder, DID), ή αυτό που κάποτε ονομάζονταν Διαταραχή Πολλαπλής Προσωπικότητας (Multiple Personality Disorder), είναι μια από τις διάφορες διαταραχές που περιγράφονται με απλά λόγια στο DSM-V, το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, Πέμπτη Έκδοση της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (APA).



Το καθοριστικό σύμπτωμα της πάθησης είναι η παρουσία τουλάχιστον δύο ξεχωριστών και ευδιάκριτων προσωπικοτήτων σε ένα άτομο. Κάθε προσωπικότητα έχει τις δικές της σκέψεις, συναισθήματα και αναμνήσεις και κάθε φορά μόνο μία προσωπικότητα εκδηλώνεται. Πρέπει επίσης να υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση δεν οφείλεται στη χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ ή σε ιατρική κατάσταση. Η διάγνωση συμβαίνει συνήθως σε έναν ασθενή με ιστορικό εκτεταμένης και σοβαρής κακοποίησης στην πρώιμη παιδική ηλικία.

Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πράγματα όπως ο "χαμένος χρόνος" και η συχνή απώλεια μνήμης, αλλαγές στην γραφή και τη λειτουργία, που μπορεί να κυμαίνονται από το να είναι ο ασθενής σχεδόν αδύνατος έως και πολύ λειτουργικός, ανάλογα με το είδος της προσωπικότητας που εκδηλώνεται. Η κατάσταση αυτή είναι δύσκολο να διαγνωσθεί και υπάρχει κάποια διαμάχη για το αν όντως υπάρχει. Ορισμένοι ψυχίατροι πιστεύουν ότι όσοι διαγνώσκονται με αυτή την πάθηση είναι εξαιρετικοί ηθοποιοί ή υποφέρουν από κάποιο είδος λανθασμένης διάγνωσης ή κοινωνικής μετάδοσης. Η απόδειξη μιας σαφούς και ευρέως αποδεκτής διάγνωσης DID είναι δύσκολη και εξαιρετικά ασυνήθιστη.

Αυτό είναι που κάνει την περίπτωση του Μπίλι Μίλιγκαν αξιοσημείωτη.

Ο Μπίλι Μίλιγκαν δικάστηκε το 1978 για τον βιασμό τριών γυναικών και δεν κρίθηκε ένοχος λόγω παραφροσύνης, αφού αποφασίστηκε ότι ο Μπίλι είχε 24 διαφορετικές και ξεχωριστές προσωπικότητες.

 

Η πρώτη επίθεση διαπράχθηκε στις 14 Οκτωβρίου του 1977. Ο Μπίλι, υπό την απειλή όπλου, πήρε μια φοιτήτρια του Πανεπιστημίου του Οχάιο από το πάρκο της πανεπιστημιούπολης και, αφού την κακοποίησε σεξουαλικά, την έβαλε να του γράψει μια επιταγή και να του την εξαργυρώσει. Η δεύτερη επίθεση ήταν οκτώ ημέρες αργότερα, ενώ η τρίτη τέσσερις ημέρες μετά, στις 26 Οκτωβρίου.

 

Την επόμενη ημέρα της τελευταίας επίθεσης, ένα από τα θύματα αναγνώρισε τον Μπίλι, βλέποντας τις φωτογραφίες της σήμανσης, οι οποίες, σε συνδυασμό με ένα δακτυλικό αποτύπωμα σε ένα αυτοκίνητο ενός από τα θύματα, οδήγησαν στη σύλληψή του. Ο αξιωματικός που του διάβασε τα δικαιώματά του και τον οδήγησε στον αστυνομικό τμήμα, δήλωσε ότι ήταν σαν να μιλάς σε διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικούς χρόνους. Οι γιατροί τον εξέτασαν και παρατήρησαν και οι ίδιοι ό,τι είχε παρατηρήσει ο αξιωματικός. Οι δικηγόροι του Μίλιγκαν είπαν στον εισαγγελέα ότι σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν την παράνοιά του.

Διεξήχθη μια εκτεταμένη ψυχιατρική αξιολόγηση και διαπιστώθηκε ότι κάποιος 23χρονος Γιουγκοσλάβος ονόματι Ragen είχε αναλάβει τη συνείδηση του Μπίλι, με σκοπό να ληστέψει ανθρώπους, αλλά στη συνέχεια, ανέλαβε η Adalana, μια 19χρονη λεσβία, η οποία βίασε τις γυναίκες γιατί ήθελε να νιώθει κοντά σε κάποιον. Ούτε ο Μπίλι ούτε κάποια από τις άλλες 22 προσωπικότητές του θυμόνταν τι είχε κάνει η Adalana.

Η κατάσταση είναι δύσκολο να διαγνωστεί και υπάρχει κάποια διαμάχη για το αν όντως υπάρχει.

Οι εισαγγελείς παρέμειναν σκεπτικοί, μέχρι που πήραν συνέντευξη τον Μίλιγκαν και άρχισαν να βλέπουν να εμφανίζονται διαφορετικές προσωπικότητες. Ο Bernard Yavitch, ένας από τους εισαγγελείς, δήλωσε, "Είδα πολλές προσωπικότητες. Οι ομιλίες ήταν διαφορετικές. Οι πινελιές διαφορετικές. Καθόταν με διαφορετικούς τρόπους στην καρέκλα".

Όλοι τελικά συμφώνησαν ότι ο Μπίλι έπασχε από DID. Υπήρχαν οι αποδείξεις ότι διέπραξε τα εγκλήματα, αλλά δεν ήταν πραγματικά υπεύθυνος γι' αυτά. Ο δικαστής αποφάνθηκε ότι δεν ήταν ένοχος εξ αιτίας της παραφροσύνης του και εστάλη στο κέντρο ψυχικής υγείας του Οχάιο. Εκεί, έμαθαν ότι όταν ο Μπίλι ήταν πολύ νέος, κακοποιήθηκε σεξουαλικά και βασανίστηκε επανειλημμένα από τον πατριό του. Αυτό το πράγμα προκάλεσε τον κατακερματισμό της προσωπικότητάς του. Στις δεκαετίες του '60 και του '70, είχε συχνά προβλήματα στο σχολείο, στη δουλειά, αλλά και με το νόμο, όλα λόγω των διαφορετικών προσωπικοτήτων του. Μέχρι το 1988, οι γιατροί που τον παρακολουθούσαν ανέφεραν ότι οι προσωπικότητές του είχαν συγχωνευθεί σε μια και έφυγε από το νοσοκομείο, παρόλο που συνέχισε να λαμβάνει θεραπεία για αρκετά ακόμη χρόνια. Τελικά, αφέθηκε πλήρως ελεύθερος το 1991.

Το 1981, έγραψε ένα βιβλίο, μαζί με τον συγγραφέα Ντανιέλ Κες, με τίτλο The Minds of Billy Milligan. Το 1983 συμφώνησε να επιστρέψει στην πολιτεία του Οχάιο τα έξοδα της θεραπείας του, που ήταν συνολικά 450.000 δολάρια. Τελικά, μέχρι τον θάνατό του το 2014, η πολιτεία έλαβε 170.000 δολάρια. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, έζησε στην κομητεία του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια, όπου κατηγορήθηκε ότι απειλούσε έναν δικαστή και κατέληξε να καταθέσει για πτώχευση. Επέστρεψε πίσω στο Οχάιο και σχεδόν εξαφανίστηκε, διακόπτοντας κάθε επαφή με τους γονείς και τους γιατρούς του, αν και μία από τις αδελφές του ίσως ήξερε πού ήταν.

 

Οι 24 προσωπικότητες του Μπίλι Μίλιγκαν

 

Σκίτσο με τις προσωπικότητες του Μπίλι Μίλιγκαν

Παρακάτω μπορείτε να δείτε αναλυτικά όλες τις προσωπικότητες που έπλασε ο Μίλιγκαν στο μυαλό του. Όπως θα παρατηρήσετε, πολλές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενώ για τις περισσότερες ο λιδιος αισθανόταν δυσφορία, καθώς τις επέκρινε για μια σειρά από ηθικά και ποινικά επιλήψιμες πράξεις:

1. Μπίλι Μίλιγκαν η βασική προσωπικότητα

2. Άρθουρ, ένας εξαιρετικά καλλιεργημένος Άγγλος, ειδικός στην επιστήμη της ιατρικής με ειδικότητα στην αιματολογία. Αναδυόταν στην επιφάνεια κάθε φορά που ο Μπίλι επιθυμούσε να διαλογιστεί, να επεξεργαστεί ένα σοβαρό ζήτημα.
3. Ράγκεν Βαντασκοβίνιτς, η προσωπικότητα που εκδηλωνόταν σε εξάρσεις μίσους. Το όνομά του άλλωστε προκύπτει από τις λέξεις "θυμός ξανά" (Rage Again=Ragen). Περιγράφεται ως Γιουγκοσλάβος, με σλαβική προφορά, ενώ φαινόταν να μπορεί να γράψει και να μιλήσει στη σερβική γλώσσα. Κατά τη διάρκεια της δίκης παραδέχτηκε ότι εκείνος διέπραξε ένοπλη ληστεία, προκειμένου να υποστηρίξει οικονομικά την οικογένειά του, ωστόσο δήλωσε άγνοια για τους βιασμούς.
4. Άλεν, ένας λωποδύτης και χειριστικός άνδρας. Συνήθως αυτή η προσωπικότητα αναλάμβανε να μιλήσει με τον έξω κόσμο, έπαιζε ντραμς και ζωγράφιζε κυρίως πορτρέτα. Αποτελεί τη μόνη προσωπικότητα του Μπίλι που είναι δεξιόχειρας και καπνίζει.
5. Τόμι ο καλλιτέχνης, ο οποίος συγχέεται συχνά με τον Άλεν. Έπαιζε σαξόφωνο και ήταν ειδικός στα ηλεκτρονικά. Σαν ζωγράφος ειδικευόταν στους πίνακες με τοπία.
6. Ο φοβικός Ντάνι που δεν του άρεσε να συγχρωτίζεται με ανθρώπους, ιδιαίτερα με άνδρες. Και εκείνος ζωγράφιζε αλλά ποτέ τοπία.
7. Ο Ντέιβιντ, ένα 8χρονο παιδί που εμφανιζόταν κάθε φορά που ο Μπίλι χρειαζόταν να "απορροφήσει" τον πόνο των άλλων.
8. Η 3χρονη Κριστίν, που καθόταν στην άκρη στην αυλή του σχολείου, κάθε φορά που ο Μπίλι έμπλεκε σε καυγά. Έχει δυσλεξία, όμως ο Άρθουρ της έμαθε να γράφει και να διαβάζει. Ο Ράγκεν είχε ιδιαίτερα στενή σχέση μαζί της.
9. Ο Κρίστοφερ, ο αδερφός της Κριστίν που έπαιζε φυσαρμόνικα.
10. Η Ανταλάνα, μια λεσβία που μαγείρευε και καθάριζε το σπίτι για τους άλλους, ενώ της άρεσε να γράφει ποιήματα. Σύμφωνα με την υπεράσπιση του Μίλιγκαν, εκείνη διέπραξε τους βιασμούς, χωρίς να το γνωρίζουν οι υπόλοιπες προσωπικότητες.
11. Ο Φιλ, ο ληστής που διέπραξε μικροεγκλήματα. Είχε προφορά που παρέπεμπε στο Μπρούκλιν και ένιωθε έντονα περιθωριοποιημένος για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει στο παρελθόν.
12. Ο Κέβιν, ο ιθύνων νους των εγκλημάτων. Εκείνος βοήθησε τον Γιουγκοσλάβο να οργανώσει μια ληστεία σε φαρμακείο.
13. Ο Αυστραλός Γουόλτερ. Αποκαλούσε τον εαυτό του κυνηγό της "καλής" και είχε ιδιαίτερα καλή αίσθηση της κατεύθυνσης. Αποτελούσε μία από τις μοχθηρές προσωπικότητες του Μίλιγκαν, μιας και, μια φορά, πυροβόλησε και σκότωσε ένα κοράκι.
14. Η Έπριλ, η οποία είχε μία και μόνο σκέψη, πώς θα κατέστρεφε τον πατέρα του Μπιλ. Προσπάθησε να πείσει τον Γιουγκοσλάβο να διαπράξει το έγκλημα, ωστόσο ο Άρθουρ, την τελευταία στιγμή, κατάφερε να αποτρέψει τη δολοφονία.
15. Ο Εβραίος Σάμουελ ήταν ο μόνος που πίστευε στον Θεό. Ο Μίλιγκαν τον είχε στοχοποιήσει γιατί κάποτε πούλησε τους πίνακες ορισμένων εκ των άλλων προσωπικοτήτων του.
16. Ο εργασιομανής Μαρκ. Τον αποκαλούσαν συχνά ζόμπι γιατί δεν έκανε τίποτα πέραν όσων του υπαγόρευαν και, όταν βαριόταν, κοιτούσε αδιάκοπα τον τοίχο.
17. Ο Στιβ, ένας αγύρτης, υποκριτής, ένας άνθρωπος που μπορούσε να μιμηθεί εξαιρετικά διάσημους.
18. Ο Λι, το πειραχτήρι, που όμως τα αστεία του έβαζαν την "οικογένεια" του Μίλιγκαν σε μπελάδες.
19. Ο Τζέισον, ο άνθρωπος που βοηθούσε στην αποσυμπίεση όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Αργότερα, ο Μίλιγκαν τον κατηγόρησε ότι δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στην "οικογένεια".
20. Ο Μπόμπι, ο ονειροπόλος, εκείνος που ονειρευόταν να διορθώσει τον κόσμο, να λύσει την παγκόσμια κρίση.
21. Ο 4χρονος και κωφός Σον, που έβγαζε παράξενους ήχους όταν "ένιωθε δονήσεις στο κεφάλι του".

22. Ο σνομπ Μάρτιν, από τη Νέα Υόρκη. Συχνά ζητούσε περισσότερα από όσα άξιζε.
23. Ο Τίμοθι, που εργαζόταν σε ανθοπωλείο, ώσπου συνάντησε έναν ομοφυλόφιλο που τον φλέρταρε, και, έπειτα από αυτό το περιστατικό, χάθηκε στον δικό του κόσμου.
24. Ο δάσκαλος, το μεγαλύτερο ορόσημο στην προσπάθεια του Μπίλι να "συνενώσει" όλες τις προσωπικότητες. Αποτελεί ένα σύνολο 24 ανθρώπων, ενωμένων σε έναν, ενώ μοιάζει να έχει μνήμες και συνείδηση των πράξεων όλων όσων ζούσαν στο μυαλό του Μίλιγκαν.