Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

9 στοιχεία για το Project Blue Book, το απόρρητο κυβερνητικό πρόγραμμα των ΗΠΑ για τα UFO


Μεταξύ του 1952 και του 1969, η αμερικάνικη πολεμική αεροπορία διεξήγαγε μια σειρά μελετών σχετικά με τις θεάσεις Α.Τ.Ι.Α. που αποκαλούσε "Project Blue Book". Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τον τερματισμό του προγράμματος.



Το Project Blue Book δεν ήταν η πρώτη μελέτη της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τα Α.Τ.Ι.Α.
Το 1947, ο πιλότος Kenneth Arnold ανέφερε ότι είδε εννέα λαμπερά Α.Τ.Ι.Α. πάνω από το Όρος Ρενιέρ στην Πολιτεία της Ουάσιγκτον. Το κοινό τρελάθηκε με τους "ιπτάμενους δίσκους", όπως τα αποκάλεσαν. Σύντομα, η αμερικάνικη κυβέρνηση ξεκίνησε το Project SIGN για να προσδιορίσει αν τέτοια αντικείμενα αποτελούσαν απειλή. Το 1948, το Project SIGN υποτίθεται ότι δημοσίευσε ένα έγγραφο με τίτλο "Estimate of the Situation" (Εκτίμηση της Κατάστασης) το οποίο πρότεινε ότι μια πιθανή εξήγηση των Α.Τ.Ι.Α. ήταν οι εξωγήινοι. Στη συνέχεια, υποτίθεται ότι η αεροπορία κατέστρεψε το έγγραφο και μια πιο επιφυλακτική έρευνα στα τέλη της δεκαετίας του 1940, το Project GRUDGE. Το Blue Book ήρθε λίγα χρόνια μετά.

Το "Estimate of the Situation" άντλησε έμπνευση από ένα περίπλοκο συμβάν
Στα 1960, η πολεμική αεροπορία αρνήθηκε ότι υπήρξε το "Estimate of the Situation". Όμως, όσοι εγγυόντανε την αυθεντικότητά του λένε ότι η αναφορά άντλησε έμπνευση από μια θέαση Α.Τ.Ι.Α. το 1948 στην Αλαμπάμα. Δύο έμπειροι πιλότοι είδαν ένα λαμπερό αντικείμενο σε σχήμα τορπίλης να περνάει μπροστά από το αεροσκάφος τους και να χάνεται μέσα στα σύννεφα. Η αναφορά σόκαρε και μπέρδεψε πολλούς από τους ερευνητές του Project SIGN, αν και αργότερα, οι επιστήμονες ισχυρίστηκαν η θέαση είχε να κάνει με μια "βολίδα", έναν λαμπερό μετεωρίτη.

Το Blue Book πήρε το όνομά του από ένα κολεγιακό
Το αν τα Α.Τ.Ι.Α. είναι εξωγήινα είναι αμφισβητήσιμα. Αυτό που δεν χωράει καμία αμφισβήτηση είναι το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 ο κόσμος εντόπιζε συνήθως (ή πίστευε ότι έβλεπε) αντικείμενα πάνω από τις ΗΠΑ -και ήταν καθήκον του στρατού να συμπεράνει τι ήταν αυτά τα αντικείμενα και αν αποτελούσαν απειλή. Το Blue Book ονομάστηκε έτσι επειδή, εκείνη την εποχή, η πολεμική αεροπορία εξομοίωνε τη μελέτη του φαινομένου με την προετοιμασία ενός κολεγιακού, τελικού "blue book" διαγωνίσματος.

Οι αξιωματούχοι ανέπτυξαν ένα ειδικό πρωτόκολλο για το χειρισμό των θεάσεων Α.Τ.Ι.Α.
Βασικός σκοπός του Project Blue Book ήταν η δημιουργία ενός τυποποιημένου ερωτηματολογίου για τις θεάσεις Α.Τ.Ι.Α. "Σχεδιάστε μια εικόνα που θα δείχνει το σχήμα του αντικειμένου ή των αντικειμένων. Ποια ήταν η κατάσταση του ουρανού; Το αντικείμενο: Επιτάχυνε ξαφνικά και χάθηκε κάποια στιγμή; Άλλαξε σχήμα; Αναβόσβηνε, πάλλονταν, ή δονούνταν;", ήταν μερικές από τις ερωτήσεις. Τελικά, κάθε βάση της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ κατέληξε να έχει ορίσει έναν ειδικό αξιωματικό για τη συλλογή αυτών των αναφορών.

Συγκεντρώθηκαν χιλιάδες αναφορές -και μερικές δεν έχουν εξηγηθεί
Μέχρι την εποχή που τερματίστηκε το Project Blue Book, οι αξιωματούχοι είχαν συγκεντρώσει 12.618 αναφορές για Α.Τ.Ι.Α. Από αυτές, 701 δεν εξηγήθηκαν ποτέ. Σχεδόν τα μισά από αυτά τα μη αναγνωρισμένα Α.Τ.Ι.Α. εμφανίστηκαν το 1952, όταν παρατηρήθηκαν 1501 τέτοια αντικείμενα. Είναι ενδιαφέρον ότι τον επόμενο χρόνο, αποτελούσε έγκλημα -με φυλάκιση μέχρι και δύο χρόνια- για το στρατιωτικό προσωπικό να συζητά με το κοινό τις ταξινομημένες αναφορές Α.Τ.Ι.Α.

Το Project Blue Book είδε πέντε αλλαγές διευθυντών
Κάθε επικεφαλής είδε διαφορετικό του σκοπό του προγράμματος. Για παράδειγμα, ο λοχαγός Edward J. Ruppelt, αντιμετώπισε τη δουλειά ως μια σοβαρή επιστημονική αναζήτηση και συχνά επαινείται ως ο πιο αμερόληπτος επικεφαλής του προγράμματος. Επιπλέον, είναι ο υπεύθυνος για την επινόηση του όρου UFO (Α.Τ.Ι.Α.). Ο ταγματάρχης Hector Quintanilla, που ανέλαβε το 1963, ενδιαφέρθηκε περισσότερο στο να μετατρέψει το πρόγραμμα σε δημόσιες σχέσεις και επικεντρώθηκε στο να κατευνάσει το ενδιαφέρον του κοινού για τα Α.Τ.Ι.Α. -μια επιθυμία που τελικά θα οδηγούσε σε κατηγορίες για κρατική κάλυψη.

Το Blue Book έκανε τόσο μεγάλα επιστημονικά λάθη που παρενέβη το Κογκρέσο
Το 1965, η αστυνομία της Οκλαχόμα, η αεροπορική βάση Tinker και ένας ντόπιος μετεωρολόγος, εντόπισαν τέσσερα ανεξήγητα ιπτάμενα αντικείμενα, με τη χρήση ενός ραντάρ καιρού. Υπό τις συμβουλές του Quintanilla, το Project Blue Book ισχυρίστηκε ότι απλά είχαν δει τον πλανήτη Δία. Το πρόβλημα με αυτή την εξήγηση ήταν ότι ο Δίας δεν ήταν ορατός στον νυχτερινό ουρανό. Μια σειρά από πιο ακατάλληλες επιστημονικές εξηγήσεις τελικά οδήγησε στην παρέμβαση του Κογκρέσου.

Η επιθυμία του προγράμματος να απορρίψει αγνώστων στοιχείων φαινόμενα ενόχλησε τον μοναδικό επιστήμονά του
Το Project Blue Book είχε έναν συνεπή επιστημονικό σύμβουλο, τον αστρονόμο Δρ. J. Allen Hynek. Το 1968, ο Hynek έγραψε, "Το προσωπικό του Blue Book, τόσο σε αριθμούς όσο και σε επιστημονική κατάρτιση, είναι εντελώς ανεπαρκές... δεν υπάρχει ουσιαστικά επιστημονικός διάλογος μεταξύ του Blue Book και του εξωτερικού επιστημονικού κόσμου... Οι στατιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιεί το Blue Book δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια τραγωδία". Για τον Quintanilla συγκεκριμένα έγραψε, "η μέθοδος του Quintanilla ήταν απλή: αγνοείστε κάθε αποδεικτικό στοιχείο που αντιτίθεται στην υπόθεση του".

Το 2007, ξεκίνησε μια νέα κυβερνητική έρευνα για τα Α.Τ.Ι.Α.
Μεταξύ του 2007 και του 2012, η αμερικάνικη κυβέρνηση ξόδεψε 22 εκατομμύρια δολάρια σε μια νέα μελέτη για τα UFO, το "Advanced Aviation Threat Identification Program". Σήμερα, τα UFO αποκαλούνται UAP, ή "Unidentified Aerial Phenomena" (Αγνώστου Ταυτότητας Εναέριο Φαινόμενο). Τον Ιανουάριο, περισσότερες από τρεις δωδεκάδες από τις μελέτες του προγράμματος έγιναν διαθέσιμες στο κοινό, αποκαλύπτοντας το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τα πάντα.

Στο History Channel προβάλετε μια σειρά σχετική με το πρόγραμμα.

από: mental floss

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου