Μιας και ανακοινώθηκε η πρεμιέρα του 2ου κύκλου της διάσημης σειράς "Mindhunter" του Netflix, γνωρίστε μερικούς από τους πιο τρομακτικούς κατά συρροή δολοφόνους όλων των εποχών και τους αναλυτές ανθρώπινης συμπεριφοράς (profiler) του F.B.I. που τόλμησαν να μπουν στο αρρωστημένο μυαλό τους.
Το Mindhunter του Netflix μεταφέρει τους θεατές σε ένα φανταστικό ταξίδι στον σχηματισμό μιας ειδικής μονάδας διερεύνησης του F.B.I., που δημιουργήθηκε ειδικά για να εντοπίσει τους κατά συρροή δολοφόνους και βιαστές στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ενώ οι δημιουργοί της σειράς έχουν εφεύρει πολλά από τα στοιχεία της για πιο δραματικό αποτέλεσμα, το Mindhunter βασίζεται στις αληθινές ιστορίες που περιέχονται στο "Mind Hunter: Inside the F.B.I.’s Elite Serial Crime Unit" που έγραψαν οι Mark Olshaker και John E. Douglas.
Ο ίδιος ο Douglas είναι ο κυνηγός της σειράς του Netflix, όπου απεικονίζεται ως Holden Ford. Ο Τζόναθαν Γκροφ υποδύεται τον Ford καθώς προσπαθεί να μπει μέσα στο μυαλό των πιο διαβόητων κατά συρροή δολοφόνων της Αμερικής, πριν αυτοί σκοτώσουν τα επόμενα θύματα τους.
Holden Ford/John E. Douglas
Αριστερά, ο Jonathan Groff ως Holden Ford. Δεξιά, ο John Douglas
Ο Douglas μπήκε στη Μονάδα Ανάλυσης Συμπεριφοράς (Behavioral Analysis Unit) του F.B.I. το 1979 μετά από ένα διάστημα ως εκπαιδευτής διαπραγματεύσεων ομήρων, κάτι που είναι πρώτη γνωριμία με τον Ford κατά τη διάρκεια μιας ομηρίας. Ο Douglas, μαζί με τον συνάδελφό του, πράκτορα Robert Ressler, βοήθησε το F.B.I. να εντοπίσει αρκετές περιπτώσεις. Οι δύο τους ταξίδεψαν σε όλες τις ΗΠΑ για να μιλήσουν με κατά συρροή εγκληματίες ώστε να μπουν στο μυαλό τους. Ο Douglas πήρε συνέντευξη από μερικούς από τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους στην αμερικανική ιστορία, όπως ο Τεντ Μπάντι, ο Τσαρλς Μάνσον και ο Τζον Γουέιν Γκέισι. Αυτές οι συνεντεύξεις είχαν ως στόχο να καθορίσουν τυχόν μοτίβα, ενδείξεις και συμβουλές που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να λύσουν παρόμοια εγκλήματα στο μέλλον. Ο πράκτορας συνειδητοποίησε ότι ο καλύτερος τρόπος για να ενημερωθούν σχετικά για άλλους κατά συρροή δολοφόνους ήταν να μπει στο μυαλό τους. Η σκληρή δουλειά του Douglas οδήγησε στην πλήρη λειτουργία της μονάδας του F.B.I. από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό. Ηγήθηκε της ομάδας για 25. Ξεκίνησε στις αρχές της τρίτης δεκαετίας της ζωής του. Το 1979, ο Douglas βοήθησε το F.B.I. με 59 υποθέσεις. Μέχρι το 1995, ο αριθμός αυξήθηκε σε πάνω από 1.000. Ίσως, η πιο διάσημη υπόθεσή του ήταν εκείνη του Ουέιν Ουίλιαμς, ενός κατά συρροή δολοφόνου στην Ατλάντα που δολοφονούσε νεαρούς Αφροαμερικανούς στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Όταν το F.B.I. ανακοίνωσε ότι στη σκηνή του εγκλήματος βρέθηκαν ίνες που ταίριαζαν με τα ρούχα που φορούσε ο δολοφόνος, ο Douglas προέβλεψε -σωστά- ότι θα άρχιζαν να εμφανίζονται πτώματα στα ποτάμια. Αρχικά, μερικοί συνάδελφοί του τον θεώρησαν τρελό επειδή στηριζόταν στη συμπεριφορά ενός εγκληματία. Η συμβουλές του για την υπόθεση ήταν κρίσιμες για τη σύλληψη και την καταδίκη του Ουίλιαμς.
Robert Ressler/Bill Tench
Αριστερά ο Holt McCallany ως Bill Tench. Δεξιά, ο Robert Ressler
Ο Robert Ressler, ή Bill Tench στη σειρά, τράβηξε την προσοχή του Douglas ενώ δούλευε στην υπόθεση του Τεντ Μπάντι. Ως εκπαιδευόμενος πράκτορας στην ακαδημία του F.B.I., ο Ressler επεξεργάστηκε ένα προφίλ του Μπάντι. Με βάση το ψυχολογικό προφίλ, το F.B.I. τοποθέτησε τον κατά συρροή δολοφόνο στη λίστα με τους 10 πιο καταζητούμενους τον Φεβρουάριο του 1978. Ο Ressler πίστευε ότι ο Μπάντι έψαχνε για νεαρές γυναίκες με μακριά μαλλιά με χωρίστρα στη μέση. Ο κατά συρροή δολοφόνος σύχναζε σε μπαρ, χιονοδρομικά κέντρα, παραλίες και άλλες τοποθεσίες όπου μαζεύονταν νέοι. Πέντε ημέρες μετά τη δημοσίευση του προφίλ στη λίστα, οι αρχές στη Φλόριντα συνέλαβαν τον Μπάντι. Ο δολοφόνος εκτελέστηκε το 1989. Για την ιστορία, ο όρος "κατά συρροή δολοφόνος" αναφέρθηκε πρώτη φορά από τον Ressler. Όπως και ο Douglas, ο Ressler έγραψε και αυτός ένα βιβλίο για την 20ετή εμπειρία του με την ειδική μονάδα του F.B.I., το "Whoever Fights Monsters". Μαζί με τον Douglas, πήγαν την επιστήμη της εγκληματικής ψυχολογίας σε νέα επίπεδα παρακολουθώντας τους πιο βίαιους ανθρώπους της Αμερικής.
Dennis Rader a.k.a. The BTK Killer
Αριστερά, ο Sonny Valicenti ως Dennis Rader, ο BTK Killer. Δεξιά, ο Dennis Rader
Οι δημιουργοί της σειράς βάζουν τους τηλεθεατές σε πειρασμό για την εμφάνιση του Dennis Rader στη σειρά. Ο Rader, γνωστός ως BTK Killer, βασάνισε και σκότωσε 10 ανθρώπους από το 1974 ως το 1991, πολλούς από τους οποίους με στραγγαλισμό. Ο πραγματικός Rader δούλευε ως συντηρητής της ADT. Με αυτόν τον τρόπο εντόπιζε, κατασκόπευε και έβρισκε τα θύματά του. Ήξερε πώς να μπει στα σπίτια τους επειδή γνώριζε την εσωτερική λειτουργία των συστημάτων ασφαλείας τους. Εκτός από την αποστολή επιστολών στην αστυνομία και τις εφημερίδες, άφηνε σκόπιμα ενδείξεις, ως δόλωμα, σε κάθε σκηνή εγκλήματος στην περιοχή της πόλης Γουιτσίτα του Κάνσας προκαλώντας τους να τον συλλάβουν. Αυτά τα στοιχεία όμως ήταν που θα τον πρόδιδαν. Το 2005, μετά την αποστολή μιας δισκέτας σε ένα ειδησεογραφικό σταθμό, όταν οι ερευνητές συνέδεσαν τα δεδομένα στο αρχείο στην εκκλησία όπου εργαζόταν ο Rader, τον συνέλαβαν. Όταν η αστυνομία τον ρώτησε αν γνώριζε γιατί συνελήφθη, απάντησε απλά και σιωπηλά, "Έχω μερικές υποψίες γιατί". Στη σειρά, ο Rader εμφανίζεται ως ένας ανώνυμος χαρακτήρας, στην αρχή κάθε επεισοδίου, αλλά τα χαρακτηριστικά του προσώπου του -το μουστάκι, η φαλάκρα και τα γυαλιά- έχουν απόλυτη ομοιότητα με τον πραγματικό κατά συρροή δολοφόνο. Στο φινάλε της πρώτης σεζόν, βλέπουμε να καίγονται σκίτσα νεαρών γυναικών που φαίνονται δεμένες και φιμωμένες. Ο Rader είχε μια κόρη, η οποία πλέον είναι ενήλικη και η οποία δεν θέλει καμία επαφή μαζί του. Δεν έχει επικοινωνήσει με τον πατέρα της από τη σύλληψη και καταδίκη του. Λέει ότι δεν είχε ιδέα ότι ο πατέρας της ήταν τόσο κακός. Σήμερα, ο Rader εκτίει ποινή δεκάκις ισόβια.
Edmund Kemper
Αριστερά, ο Cameron Britton ως Edmund Kemper. Δεξιά, ο Edmund Kemper
Οι δημιουργοί της σειράς γνωρίζουν πολλά για τον Edmund Kemper, γνωστό επίσης ως Co-Ed Killer. Οι σεναριογράφοι έλαβαν αποσπάσματα πραγματικών συνεντεύξεων του Kemper, που πραγματοποιήθηκαν Μετά την αποφυλάκισή του, σκότωσε ακόμη οκτώ ανθρώπους, τους περισσότερους από τους οποίους άγνωστους προς αυτόν που έκαναν ωτοστόπ στην Καλιφόρνια. Συχνά, αποκεφάλιζε τα θύματά του και επιδίδονταν σε νεκροφιλία. Πριν τελικά συνελήφθη το 1973, σκότωσε την αλκοολική μητέρα του και τον καλύτερο φίλο της. Στην ομολογία του στην αστυνομία, δήλωσε ότι είχε αποκεφαλίσει τη μητέρα του και χρησιμοποίησε το κεφάλι της ως στόχο για βελάκια, αλλά και προέβη σε χυδαίες σεξουαλικές πράξεις. Ο εξαιρετικά ευφυής Kemper ήταν επίσης γνωστός ως "Big Ed" επειδή ήταν είχε ύψος 2,05 μέτρα και ζύγιζε 136 κιλά. Σήμερα, εκτίει την ποινή του -ισόβια- σε μια ψυχιατρική μονάδα στην Καλιφόρνια. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Kemper έχει παρουσιάσει πάνω από 500 βιβλία για τους τυφλούς.
Richard Speck
Αριστερά, ο Jack Erdie ως Richard Speck. Δεξιά, ο Richard Speck
Ο Richard Speck βασάνισε, βίασε και δολοφόνησε οκτώ σπουδάστριες νοσηλευτικής στο Σικάγο το 1966 που τράβηξε την προσοχή των ΗΠΑ. Οι αρχές συνέλαβαν τον Speck δύο ημέρες μετά τις δολοφονίες. Διέπραξε τους φόνους στα 25 του, μετά από αρκετά βίαια εγκλήματα κατά της οικογένειάς του ως έφηβος και νεαρός. Ο Speck καταδικάστηκε σε θάνατο. Ωστόσο, η εκτέλεση ανατράπηκε όταν αποδείχθηκαν προβλήματα με τους ενόρκους. Ο Speck πέρασε 25 χρόνια στη φυλακή, πριν τελικά πεθάνει από καρδιακή προσβολή. Μετά από μια αυτοψία του εγκεφάλου του, ένας γιατρός δήλωσε ότι οι βίαιες ενέργειές του ήταν πιθανό να προκλήθηκαν από διάφορα θέματα, όπως εγκεφαλικές ανωμαλίες και η κακομεταχείριση που υπέστη από τον αλκοολικό πατριό του. Οι βίαιες τάσεις του Speck παρουσιάζονται στο Mindhunter εντελώς απρόβλεπτα. Σε μια σκηνή, ο Speck, ενώ βρίσκεται στη φυλακή, φροντίζει με αγάπη ένα πουλί, που τελικά το πετάει σε έναν ανεμιστήρα.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου