Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020

Ένα 10.000 χρόνων ρολόι μέσα σε ένα βουνό

Χτυπάει μία φορά το χρόνο, ο δείκτης του αιώνα προχωρά μία φορά κάθε 100 χρόνια, ο κούκος βγαίνει μια φορά κάθε χιλιετία και θα μετράει τον χρόνο για τα επόμενα 10.000 χρόνια.



Μέσα σε ένα βουνό στο Τέξας, φανταστείτε ένα τεράστιο ρολόι, ύψους εκατοντάδων ποδιών. Η κατασκευή του ξεκίνησε πριν από πάνω από τριάντα χρόνια, και σήμερα χρηματοδοτείται από τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, ένα έργο αντάξιο του Ιουλίου Βερν, στο οποίο έπρεπε να συμμετάσχει ο Τζεγ Μπέζος. Στόχος του είναι να δημιουργηθεί ένα σύμβολο μακροπρόθεσμης σκέψης, κάτι που μπορεί να μετράει τον χρόνο χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση και να επιβιώσει αρκετές χιλιετίες.

Η ιδέα ξεκίνησε το 1989 με τον Danny Hillis, έναν πολυμαθή εφευρέτη, θεωρητικό των υπολογιστών, μηχανικό και σχεδιαστή. Μαζί με τον Stewart Brand, ένας πρωτοπόρος του πολιτισμού και εκπαιδευμένος βιολόγος, ίδρυσαν ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα για την κατασκευή του πρώτου ρολογιού 10.000 χρόνων. Στη συνέχεια, προστέθηκε και ο μουσικός της ροκ Brian Eno, ο οποίος ονόμασε το ίδρυμα "The Long Now Foundation" και συνέθεσε μια μη επαναλαμβανόμενη γεννήτρια μελωδίας για τους χτύπους του ρολογιού μέσα στο βουνό.

Μπορεί να φαίνεται ειρωνικό το γεγονός ότι το παιδί "κακό παιδί", ο διευθύνων σύμβουλος της Amazon, Τζεφ Μπέζος, έγινε ο κύριος επενδυτής του ιδρύματος το 2016, προσέφερε 42 εκατομμύρια δολάρια, καθώς και τη γη στο Δυτικό Τέξας για το πρωτότυπο. Από τότε που ανακοινώθηκε η συμμετοχή του, όσοι είναι κατά του Μπέζος έχουν ρίξει μια σκιά στο έργο ("αν ο Jeff ενδιαφερόταν για μακροπρόθεσμα, θα μπορούσε να αρχίσει να πληρώνει περισσότερα σε φόρους ή να αμείβει περισσότερο τους υπαλλήλους του").

Από πλευράς δημοσίων σχέσεων, ίσως ο κόσμος έβλεπε καλύτερα το ρολόι χωρίς την προσφορά του πλουσιότερου ανθρώπου. Όμως, μετά από δεκαετίες δωρεών, το ίδρυμα δεν είχε καταφέρει πολλά.

Το οποίο, προκαλεί την εξής απορία: τι το φοβερό έχει η κατασκευή ενός ρολογιού 10.000 χρόνων;


Σαν άνθρωποι ξεχνάμε να σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα. Και αυτή η βραχυπρόθεσμη σκέψη είναι αυτό που μας κάνει να σπαταλάμε πόρους. "Ελπίζουμε ότι δημιουργώντας τέτοια πράγματα, μας προκαλούν, όχι μόνο τεχνικά, αλλά και ηθικά... για να γίνουμε καλύτεροι πρόγονοι", λέει ο Alexander Rose, ένας από τους μηχανικούς που δουλεύει εδώ και δύο δεκαετίες στο ρολόι. Η ιδέα του σχεδιασμού μακροπρόθεσμα, σε έναν κόσμο όπου τα περισσότερα πράγματα δεν είναι σχεδιασμένα από τον άνθρωπο να διαρκέσουν 10.000 χρόνια, μας ωθεί να σκεφτούμε τι μπορούμε να διδάξουμε γενιές χιλιετίες μακριά από εμάς. Ποιες δομές, ποιες γνώσεις, ποιον πολιτισμό και ενδείξεις θα αφήναμε στην ανθρωπότητα σε περίπτωση που ξυπνήσει μια μέρα στην Εποχή του Χαλκού. Επίσης, είναι το είδος της σκέψης και της τεχνολογίας που χρειαζόμαστε αν κάποια μέρα φτάσουμε σε άλλα ηλιακά συστήματα.

Με ή χωρίς τον Μπέζος, ο στόχος του Long Now Foundation ήταν πάντα να μας βοηθήσει να σκεφτούμε μακροπρόθεσμες προσεγγίσεις στη ζωή στη Γη.

Γιατί όμως να το θάψεις βαθιά μέσα σε βουνό; "Τα απομακρυσμένα μέρη έχουν γενικά δημιουργήσει πολύ περισσότερες ευκαιρίες για μακροχρόνια επιβίωση", σημειώνει ο Rose σε ένα δοκίμιο που δημοσιεύθηκε στο BBC Future. "Μερικά από τα πιο μοναδικά και ουσιαστικά αντικείμενα από την ιστορία έχουν επιβιώσει όχι από πρόθεση, αλλά χάθηκαν και στη συνέχεια βρέθηκαν σε μια κατάλληλη στιγμή. τα Χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας, η Στήλη της Ροζέτας και ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων δεν θα μπορούσαν ποτέ να φτάσουν στη σύγχρονη εποχή χωρίς πρώτα να χαθούν". Ίσως, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει το ρολόι είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. "Πώς φτιάχνουμε κάτι αξίας και πολιτιστικής σημασίας που δε θα κλαπεί ή θα καταστραφεί κάποια στιγμή στην ιστορία;".

Για να φτάσουν το ρολόι, σε ένα απομακρυσμένο βουνό κοντά στο Van Horn του Τέξας, οι μηχανικοί και οι επισκέπτες πρέπει να περάσουν μέσα από την έρημο. Στην πραγματικότητα, οι λεπτομέρειες του ταξιδιού προς το ρολόι μοιάζουν περισσότερο με ένα ταξίδι στο κέντρο της γης...

"Μόλις φτάσεις κανείς στην κρυφή είσοδό του σε ένα άνοιγμα στο βράχο, θα βρει μια πόρτα από ανοξείδωτο ατσάλι και μετά μια δεύτερη πόρτα, οι οποίες είναι κάτι σαν αεροστεγή θάλαμο μετάβασης, εμποδίζοντας τη σκόνη και τα άγρια ζώα να μπουν μέσα. Έπειτα, περιστρέφει στρογγυλές λαβές για να μπει μέσα και μετά σφραγίζει τις πόρτες πίσω του. Είναι εντελώς σκοτεινά και συνεχίζει σε μια σκοτεινή σήραγγα μήκους μερικών εκατοντάδων ποδιών. Στο τέλος, υπάρχει μια αμυδρή ένδειξη φωτός στο πάτωμα. Πρέπει να κοιτάξει πάνω. Υπάρχει μια μικρή κουκκίδα φωτός, στην κορυφή της κάθετης σήραγγας μήκους 500 ποδιών, με διάμετρο περίπου 12 πόδια. Ξεκινάει η ανάβαση...".

 

Το πρωτότυπο ρολόι

Μπορεί το ρολόι να λειτουργήσει χωρίς τον άνθρωπο; Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα τεράστιο ρολόι. Οι άνθρωποι μπορούν να το κουρδίσουν, αλλά ο μηχανισμός του μπορεί να κουρδιστεί από τα ίδια τα βράχια (συστολή-διαστολή) του βουνού. Τέλος, η λειτουργία του ρολογιού έχει επιβραδυνθεί, ώστε να χτυπάει τόσες φορές σε 10.000 χρόνια, όσο και ένα κανονικό ρολόι στη ζωή ενός ανθρώπου.

Κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από σκληρά βιομηχανικά κεραμικά ρουλεμάν, που κατασκευάστηκαν για χρήση σε δορυφόρους και διαστημόπλοια, είναι αυτονόητο ότι το ρολόι είναι κατασκευασμένο για να διαρκέσει. "Ακόμα κι αν μετά από χρόνια έχουν σωθεί μερικά μόνο τμήματά του, είναι πιθανό οι άνθρωποι να μπορέσουν να καταλάβουν τον σκοπό του, ή ακόμη και να το επιδιορθώσουν αν χρειαστεί", λέει ο Rose.

Αν κάποιος ενδιαφέρεται να επισκεφτεί το ρολόι μόλις ολοκληρωθεί, θα χρειαστεί μια μακροπρόθεσμη δέσμευση. Το πλησιέστερο αεροδρόμιο απέχει αρκετές ώρες με το αυτοκίνητο και το μονοπάτι για το ρολόι είναι τραχύ, σε υψόμετρο σχεδόν 2.000 πόδια πάνω από το επίπεδο της κοιλάδας. Επίσης, όποιος το επιθυμεί μπορεί να γίνει μέλος του Long Now Society (το οποίο διαθέτει και μουσείο), ή να εγγραφεί στο Clock Interest (στέλνοντας ένα κενό μήνυμα μέσω email στο clockinterest@10000yearclock.net).

Το Long Now Foundation έχει πολλά ακόμη ενδιαφέροντα project, όπως η φορητή Στήλη της Ροζέτα που περιέχει περισσότερες από 13.000 σελίδες πληροφοριών για πάνω από 1.500 ανθρώπινες γλώσσες.

Στο Σαν Φρανσίσκο, η έδρα του ιδρύματος είναι ανοιχτή για το ευρύ κοινό.

από: messy nessy chic

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου