Το κτήριο αρχικά ήταν αρχοντικό και μετατράπηκε σε ξενοδοχείο το 1928. Είναι διάσημο επειδή προσελκύει αυτοκτονίες και για τη θέση του στους αυτόχθονες θρύλους.
Σύμφωνα με το μύθο, οι αυτόχθονες της φυλής Μούισκα στην Κολομβία πηδούσαν από τους κοντινούς καταρράκτες Tequendama για να ξεφύγουν από τους Ισπανούς κατακτητές. Από τότε, αναφέρονται συνεχώς εμφανίσεις.
Το Hotel del Salto, το οποίο μεταφράζεται κυριολεκτικά σε "ξενοδοχείο του άλματος", υποτίθεται ότι είναι στοιχειωμένο εδώ και δεκαετίες και σήμερα λειτουργεί ως μουσείο. Το κτήριο έχει θέα προς έναν καταρράκτη στον ποταμό Μπογκοτά.
Αρχικά, ήταν το αρχοντικό του αρχιτέκτονα Carlos Arturo Tapias. Άνοιξε τις πόρτες του στους επισκέπτες το 1928 -με τρομερές συνέπειες. Απέναντί του, εκεί που οι καταρράκτες πέφτουν από τα ομιχλώδη βουνά, πολλοί πήδηξαν στους θανάτους τους -είτε από απελπισία, είτε εμπνευσμένοι από την λαϊκή παράδοση των αυτοχθόνων.
Σχεδόν 100 χρόνια αργότερα, επισκέπτες και τουρίστες από όλο τον κόσμο εξακολουθούν να επισκέπτονται το πρώην ξενοδοχείο. Οι μύθοι, οι κακοτυχίες και τα υποτιθέμενα υπερφυσικά περιστατικά που συνέβησαν εκεί, θα συνεχίσουν να δελεάζουν τους επισκέπτες και τα επόμενα χρόνια.
Το στοίχειωμα του αρχοντικού
Οι καταρράκτες Tequendama, εκεί που πολλοί αυτόχθονες της φυλής Μουίσκα, αλλά και μετέπειτα Κολομβιανοί, πήδηξαν στους θανάτους τους - πηγή
Το Tequendama, το όνομα των καταρρακτών κοντά στο Hotel del Salto, μεταφράζεται ως "αυτός που κατακρημνίστηκε προς τα κάτω" στη γηγενή γλώσσα Chibcha της φυλής Μουίσκα.
Όπως λέει η ιστορία, οι γηγενείς πήδηξαν από τους καταρράκτες για να αποφύγουν τη σύλληψη από τους Ισπανούς κονκισταδόρες, οι οποίοι καταλάμβαναν τη Νότια Αμερική το 1500. Ωστόσο, αντί να να πεθάνουν, στα μισά της πτώσης, οι Μουίσκα μετατρέπονταν σε αετούς και ανέβαιναν στους ουρανούς.
Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο τους, ο ποταμός Μπογκοτά πλημμύρισε, αλλά οι θεοί δημιούργησαν ένα μπάλωμα και δημιούργησαν τον καταρράκτη για να σώσουν τους ανθρώπους από την πλημμύρα, κάνοντας τους καταρράκτες διπλά σημαντικό τόπο σωτηρίας. Μέχρι και τον 20ο αιώνα, όταν τα φράγματα και η ηλεκτρική ενέργεια άρχισαν να επηρεάζουν το περιβάλλον, η περιοχή έβριθε χλωρίδας και πανίδας.
Το κάποτε εγκαταλελειμμένο και φερόμενο ως στοιχειωμένο ξενοδοχείο έγινε μουσείο αφιερωμένο στην κληρονομιά και το περιβάλλον της χώρας
Το αρχοντικό κατασκευάστηκε το 1923. Τα ψηλά παράθυρα και η γαλλική αρχιτεκτονική του κτιρίου, σχεδιασμένα από τον αρχιτέκτονα Carlos Arturo Tapias, αντικατοπτρίζουν την αισθητική της δεκαετίας του 1920. Εκεί διοργανώνονταν πολλά πολυτελή πάρτι. Το 1928, έγινε μια προσθήκη και το αρχοντικό μετατράπηκε σε ξενοδοχείο.
Όμως, κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Οικονομικής Ύφεσης του 1929, η επιχείρηση έπεσε έξω και δεν επανήλθε ποτέ.
Τον Ιούλιο του 1950, άρχισαν τα σχέδια ώστε να μετατραπεί το ξενοδοχείο σε ένα 18όροφο αξιοθέατο. Όμως, το αρχικό κτήριο ήταν πολύ κατεστραμμένο για να λειτουργήσει, κυρίως λόγω της μόλυνσης του ποταμού Μπογκοτά.
Μέχρι τη δεκαετία του 1990, το ενδιαφέρον μειώθηκε, οι επιχειρήσεις υποχώρησαν και το Hotel del Salto έκλεισε για πάντα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το άδειο κτίριο είδε περίεργους κυνηγούς φαντασμάτων και άπορους καταληψίες να μπαίνουν στα δωμάτιά του.
Το ξενοδοχείο έγινε hotspot για τους YouTubers και τους οπαδούς του παραφυσικού στην περίοδο μεταξύ της δεκαετίας του 1990 και του 2011
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, πολλοί άνθρωποι αυτοκτόνησαν στο ξενοδοχείο. Σε συνδυασμό με την παράδοση των ιθαγενών που περιβάλλει τους καταρράκτες, δεν είναι περίεργο ότι πολλοί πιστεύουν ότι το ξενοδοχείο και οι καταρράκτες στοιχειώνονται μέχρι και σήμερα. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι οι Μουίσκα καταράστηκαν τη γη όπου χτίστηκε το ξενοδοχείο.
Τα στοιχειώματα και τα ατυχήματα
Αυτοί οι τραγικοί θάνατοι δεν ήταν το μόνο πράγμα που προσέλκυαν επισκέπτες τη νύχτα. Οι επισκέπτες ισχυρίστηκαν ότι είδαν εμφανίσεις μέσα στο ξενοδοχείο και στους καταρράκτες. Κάποιοι μάλιστα ανέφεραν ότι άκουγαν χαμηλές φωνές σε μια παράξενη γλώσσα -πιθανώς τα πνεύματα των ανθρώπων της φυλής.
Σύμφωνα με άλλους, η σκοτεινή ενέργεια των καταρρακτών οδήγησε έναν επισκέπτη του ξενοδοχείου να δολοφονήσει βίαια μια όμορφη νεαρή κοσμική σε ένα από τα δωμάτια, βάφοντας τους τοίχους με το αίμα της. Λένε ότι το πνεύμα της φαίνεται να κοιτάζει από τα παράθυρα του δωματίου όπου πέθανε.
Αν και το ξενοδοχείο παρέμενε άδειο, υπήρχαν πολλές ιστορίες για μια δυνατή κραυγή που προερχόταν από το εσωτερικό τη νύχτα. Επιπλέον, στον δρόμο που οδηγεί στο κτίριο συνέβησαν πολλές κατολισθήσεις και ατυχήματα, τα οποία κάποιοι πίστευαν ότι αποτελούν ένδειξη περαιτέρω παραφυσικής δραστηριότητας.
Σύμφωνα με άλλους, η σκοτεινή ενέργεια των καταρρακτών οδήγησε έναν επισκέπτη του ξενοδοχείου να δολοφονήσει βίαια μια όμορφη νεαρή κοσμική σε ένα από τα δωμάτια, βάφοντας τους τοίχους με το αίμα της. Λένε ότι το πνεύμα της φαίνεται να κοιτάζει από τα παράθυρα του δωματίου όπου πέθανε.
Αν και το ξενοδοχείο παρέμενε άδειο, υπήρχαν πολλές ιστορίες για μια δυνατή κραυγή που προερχόταν από το εσωτερικό τη νύχτα. Επιπλέον, στον δρόμο που οδηγεί στο κτίριο συνέβησαν πολλές κατολισθήσεις και ατυχήματα, τα οποία κάποιοι πίστευαν ότι αποτελούν ένδειξη περαιτέρω παραφυσικής δραστηριότητας.
Όταν ακόμα το ξενοδοχείο λειτουργούσε, συχνά, οι επισκέπτες μπλέκονταν σε αστυνομικές έρευνες για θανάτους στους καταρράκτες, οι οποίες έπληξαν τη φήμη του.
Ακόμα και σήμερα, οι τουρίστες προειδοποιούνται να μένουν κοντά στο κατάλυμα το βράδυ, από το φόβο μην πέσουν κατά λάθος από την γκρεμό. Παρόλα αυτά, μερικοί επισκέπτες έχουν πέσει ακόμη και από το μπαλκόνι -σκόπιμα ή όχι, παραμένει άγνωστο.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, το νερό του μολυσμένου ποταμού μυρίζει έντονα, κάτι που ενισχύει την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με το ξενοδοχείο. Το νερό σε αυτό το ποτάμι είναι τόσο τοξικό που σε ορισμένα μέρη δεν μπορεί να επιβιώσει κανένα είδος ζωής.
Ωστόσο, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν για το ξενοδοχείο το 2011, όταν ξεκίνησε μια προσπάθεια ανατροπής του φαινομενικά καταδικασμένου κτηρίου.
Ακόμα και σήμερα, οι τουρίστες προειδοποιούνται να μένουν κοντά στο κατάλυμα το βράδυ, από το φόβο μην πέσουν κατά λάθος από την γκρεμό. Παρόλα αυτά, μερικοί επισκέπτες έχουν πέσει ακόμη και από το μπαλκόνι -σκόπιμα ή όχι, παραμένει άγνωστο.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, το νερό του μολυσμένου ποταμού μυρίζει έντονα, κάτι που ενισχύει την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με το ξενοδοχείο. Το νερό σε αυτό το ποτάμι είναι τόσο τοξικό που σε ορισμένα μέρη δεν μπορεί να επιβιώσει κανένα είδος ζωής.
Ωστόσο, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν για το ξενοδοχείο το 2011, όταν ξεκίνησε μια προσπάθεια ανατροπής του φαινομενικά καταδικασμένου κτηρίου.
Το Hotel Del Salto σήμερα
Το 2011, το Ινστιτούτο Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κολομβίας και το Ίδρυμα Οικολογικής Γεωργίας του Porvenir ένωσαν τις δυνάμεις τους και προσπαθούν να αποκαταστήσουν το φημισμένο ξενοδοχείο. Αντί να γίνει ξανά ξενοδοχείο, στόχος ήταν να γίνει ένας πολιτιστικός κόμβος.
Το 2011, το Ινστιτούτο Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κολομβίας και το Ίδρυμα Οικολογικής Γεωργίας του Porvenir ένωσαν τις δυνάμεις τους και προσπαθούν να αποκαταστήσουν το φημισμένο ξενοδοχείο. Αντί να γίνει ξανά ξενοδοχείο, στόχος ήταν να γίνει ένας πολιτιστικός κόμβος.
Το κάποτε εγκαταλελειμμένο και στοιχειωμένο ξενοδοχείο έγινε μουσείο
Ως εκ τούτου, το Μουσείο Βιοποικιλότητας και Πολιτισμού των Καταρρακτών Tequendama έχει γίνει έκτοτε σύμβολο της κληρονομιάς της χώρας, αλλά και παράδειγμα περιβαλλοντικής υπερηφάνειας. Το 2013, το πρώην αρχοντικό άνοιξε επίσημα για την πρώτη του έκθεση.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου