Ένα τεράστιο αρχείο φωτογραφιών που είναι κρυμμένο μέσα σε ένα κρύο, καλά φυλασσόμενο ορυχείο από ασβεστόλιθο

Το ορυχείο επιβραδύνει την φθορά των φωτογραφιών. Τα πιο ευαίσθητα υλικά φυλάσσονται σε ειδικό κατεψυγμένο χώρο

Πάνω από 11 εκατομμύρια φωτογραφίες Getty βρίσκονται μέσα σε πάγο κοντά στο Πίτσμπουργκ.

 

 

Για να μπει κανείς στο Αρχείο Bettmann, περίπου 90 λεπτά βόρεια του Πίτσμπουργκ, χρειάζεται περισσότερα από μια κάρτα βιβλιοθήκης. Χρειάζεται τα κατάλληλα διαπιστευτήρια για να ξεπεράσει τους ένοπλους φρουρούς στην πόρτα, γάντια για το κρύο και να μην έχει πρόβλημα κλειστοφοβίας, καθώς πρέπει να κατέβει εκατοντάδες πόδια μέσα στη γη.

Αν κάποιος πληρεί όλες αυτές τις προϋποθέσεις, ίσως ρίξει μια ματιά στις φωτογραφίες της Getty Images.

Πριν από 85 χρόνια, ο τότε 32χρονος Otto Bettmann έφτασε στη Νέα Υόρκη με δύο βαριά μπαούλα. Ο Bettmann είχε φύγει από την χώρα καταγωγής του, την Γερμανία, όταν απολύθηκε από τη δουλειά του ως επιμελητής σπάνιων βιβλίων -το έγκλημά του ήταν ότι ήταν Εβραίος- τις παραμονές της ανάδειξης του Χίτλερ. Τα μπαούλα του Bettmann δεν είχαν ρούχα. Είχε αφήσει τα πάντα πίσω του, εκτός από αυτά που φορούσε. Ούτε είχαν χρήματα. Αυτά τα είχαν κατασχέσει οι Ναζί όταν έφευγε από την χώρα.

Τα μπαούλα ήταν γεμάτα με φωτογραφίες και αρνητικά, οι απαρχές εκείνου που θα γινόταν, στο τέλος του αιώνα, μια από τις μεγαλύτερες συλλογές φωτογραφίας στον κόσμο. Ο νεαρός επιμελητής -και διαπιστευμένος ιστορικός, χάρη στο διδακτορικό του 1927- είχε περπατήσει σε όλη την Ευρώπη, φωτογραφίζοντας με τη Leica του εικονογραφήσεις βιβλίων και άλλο λογοτεχνικό υλικό σε βιβλιοθήκες και μουσεία.

 

Ο Otto Bettmann, στο γραφείο του με εκτυπώσεις, το 1947 (αριστερά). Μερικές από τις πιο εμβληματικές εικόνες του 20ού αιώνα -και νωρίτερα!- βρίσκονται μέσα στο ορυχείο ασβεστόλιθου

Έχοντας γράψει την πανεπιστημιακή του διατριβή σε θέματα λογοτεχνικής πειρατείας και πνευματικών δικαιωμάτων, ο Bettmann ήξερα από νωρίς ότι θα έκανε περισσότερα από το απλά να συλλέγει φωτογραφίες. Τις επιμελήθηκε και τις καταλογογράφησε, όπως είχε κάνει με τα βιβλία στην Γερμανία, και θα τις έδινε με άδεια στους πελάτες της νέας βιομηχανίας των ΜΜΕ. Περιοδικά όπως το LIFE και το Time άρχισαν να μπαίνουν στην αμερικανική ζωή και ο Bettmann ήταν εκεί για να καλύψει τις ανάγκες τους. Όταν έφτασε στις ΗΠΑ, επέκτεινε τη συλλογή του δημοσιεύοντας διαφημίσεις που αναζητούσαν φωτογραφίες σε μερικά από τα περιοδικά στα οποία αργότερα θα αδειοδοτούσε εικόνες.
 

"Η επιχείρησή του μεγάλωσε και με τα χρόνια. έγινε γνωστός ως 'ο Άνθρωπος της Φωτογραφίας'", λέει ο Bob Ahern, διευθυντής του αρχείου Getty. "Εκείνη την εποχή, υπήρξε μια τεράστια έκρηξη σε φωτογραφίες και περιοδικά. Υπήρχε μια τεράστια όρεξη για να δει κάποιος τον κόσμο, και ο Bettmann το εκμεταλλεύτηκε αυτό".

Όπου συνέβαινε κάτι, ο Bettmann -ή κάποιος υπάλληλος μιας εταιρείας φωτογραφιών που συνεργαζόντουσαν- ήταν εκεί. Πολεμικές ζώνες, ροκ συναυλίες, οικονομικές άνοδοι, αλλά και πτώσεις, ήταν μια φωτογραφία του Bettmann που την απαθανάτιζε. Εκείνη την εποχή, το όνομά του ήταν πανταχού παρόν στα έντυπα μέσα ενημέρωσης.

 

Ο Bettmann καταλογογράφησε λεπτομερώς τη συλλογή του

Στις δεκαετίες που ακολούθησαν η συλλογή μεγάλωσε και γέμισε με φωτογραφίες από κάθε σχεδόν εκδήλωσης. Όταν ο Μπιλ Γκέιτς αγόρασε τη συλλογή Bettmann -το 1995, τρία χρόνια πριν από το θάνατό του- ο Bettmann δήλωσε ότι ο Γκέιτς κατείχε πλέον την ιστορία των πάντων.

Όμως, μέχρι το 2001 η συλλογή δεν μπορούσε πλέον να βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. Με κυμαινόμενες θερμοκρασίες σε μια πόλη με τέσσερις διαφορετικές εποχές, "οι συνθήκες ήταν φροχτές", λέει ο Ahern. "Έπρεπε να τοποθετήσουν τη συλλογή κάπου όπου θα διατηρούνταν, και αυτό το μέρος απέχει μιάμιση ώρα από το Πίτσμπουργκ, 220 μέτρα μέσα στη γη, σε ένα ορυχείο ασβεστόλιθου".

Όταν ο Γκέιτς μετέφερε τη συλλογή στο ορυχείο, ανέπτυξε ταυτόχρονα ένα ψηφιακό paywall (μια μέθοδος περιορισμού της πρόσβασης σε περιεχόμενο, ειδικά στις ειδήσεις, μέσω αγοράς ή συνδρομής επί πληρωμή), εξασφαλίζοντας έτσι τη συλλογή τόσο στον φυσικό, όσο και στον ψηφιακό κόσμο.

Το 2016, η συλλογή πουλήθηκε στην Visual China, η οποία έδωσε αμέσως δικαιώματα αδειοδότησης φωτογραφιών στην Getty, και παρέμεινε στο υπόγειο για να διατηρηθούν οι φωτογραφίες, μερικές από τις οποίες χρονολογούνται από την απαρχή της ίδιας της φωτογραφίας.

Η συλλογή των 11 εκατομμυρίων φωτογραφιών του Bettmann είναι ένα μικρό κομμάτι της αυτοκρατορίας των 100 εκατομμυρίων φωτογραφιών του Getty, αλλά είναι η μόνη που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της Γης, προστατευμένη από ένοπλους φρουρούς. Σήμερα, η Getty φυλάσσει στον χώρο και άλλες συλλογές -συμπεριλαμβανομένων εμπιστευτικών κυβερνητικών και ιδιωτικών αρχείων.

 

Τα αρχεία είναι οργανωμένα σχολαστικά

Η θερμοκρασία του ορυχείου είναι συνήθως λίγο χαμηλότερη από εκείνη του εξωτερικού κόσμου, αλλά πολύ πιο σταθερή. Υπάρχει επίσης ένα ξεχωριστό, πλήρως κατεψυγμένο τμήμα μέσα στις αίθουσες του. Είναι το τμήμα που στεγάζονται τα πιο ευαίσθητα υλικά, τα οποία δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε μεγάλες διαφορές στη θερμοκρασίας.

Το αρχείο είναι τόσο μεγάλο που δεν είναι όλες οι φωτογραφίες στο cloud. Μερικές είναι μόνο στο ορυχείο, περιμένοντας τη στιγμή που κάποιος πελάτης θα τις πάρει από το υπόγειο αποθετήριο. Ο Ahern λέει ότι μεγάλο μέρος του περιεχομένου του αρχείου δεν έχει δημοσιευτεί ποτέ.

Το αρχείο παραμένει μια από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες βιβλιοθήκες φωτογραφιών στον κόσμο. Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς, που βλέπουμε κάποια από τις φωτογραφίες του, ίσως να μην ξέρουμε ότι ανασύρθηκε από το ορυχείο στην ύπαιθρο της Πενσυλβανίας.

Ακολουθούν μερικές από τις φωτογραφίες της συλλογής.

Αντιαεροπορικοί προβολείς το 1939, τέσσερα χρόνια μετά από την άφιξη του Bettmann στη Νέα Υόρκη

 

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν στα 72α γενέθλιά του

 

 

Ο εφευρέτης Otis Barton στη συσκευή του

Γεύμα σε έναν ουρανοξύστη πάνω από το Μανχάταν, Σεπτέμβριος 1932

από: atlas obscura