Η Casa de las Conchas, δηλαδή η Οικία των Κοχυλιών, είναι ένα περίεργο αξιοθέατο στη Σαλαμάνκα της Ισπανίας.
Το μεγαλοπρεπές αρχοντικό, που χτίστηκε μεταξύ των τελών του 15ου και των αρχών του 16ου αιώνα, έχει μια πρόσοψη καλυμμένη με γλυπτά όστρακα, το σύμβολο του στρατιωτικού Τάγματος του Σαντιάγο, του οποίου ο πρώτος ιδιοκτήτης του, Talavera Maldonado, ήταν καγκελάριος.
Η κατασκευή του σπιτιού ξεκίνησε το 1493, αλλά ο Maldonado δεν έζησε για να το δει ολοκληρωμένο. Το σπίτι ολοκληρώθηκε το 1517, μετά από το θάνατό του, από τον γιο του Rodrigo Arias Maldonado.
Το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του σπιτιού είναι η πρόσοψη, η οποία είναι ένα μείγμα από στοιχεία γοτθικού, αναγεννησιακού και Μουδέχαρ (Mudejar. Μουδέχαρ ονομάζονταν οι μουσουλμάνοι της Ανδαλουσίας που παρέμειναν στα ισπανικά εδάφη, χωρίς όμως να ασπασθούν τον χριστιανισμό, αλλά και η τεχνοτροπία στην αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση στην Αραγωνία και την Καστίλλη μεταξύ 12ου και 16ου αιώνα που, αν και έντονα επηρεασμένη από τη μουσουλμανική παράδοση, είχε και στοιχεία από τη χριστιανική κουλτούρα, όπως απεικονίσεις ζώων και το γοτθικό στυλ) στυλ, διακοσμημένα με περισσότερα από 300 κοχύλια, το σύμβολο της Τάγματος του Σαντιάγο, καθώς και των προσκυνητών που κάνουν την Διαδρομή του Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλα (El Camino de Santiago, μια διαδρομή, δια μέσου πολλών πόλεων της Ευρώπης, του προσκυνήματος στον Καθεδρικό Ναό του Σαντιάγο δε Κομποστέλα στη Γαλικία της βορειοδυτικής Ισπανίας, όπου βρίσκονται θαμμένα τα ιερά λείψανα του Αποστόλου Ιακώβου). Στην πρόσοψη είναι επίσης το οικόσημο των Καθολικών Μονάρχων και τέσσερα παράθυρα σε γοτθικό στιλ, το καθένα με διαφορετικό σχήμα. Η πύλη εισόδου έχει το οικόσημο της οικογένειας Maldonado, ενώ στο επιστύλιο υπάρχουν δελφίνια, ένα αναγεννησιακό σύμβολο αγάπης και φυτικά στοιχεία.
Ο πύργος, που κάποτε έστεκε μεγαλοπρεπής πάνω από την υπόλοιπη πόλη, ως σύμβολο της δύναμης, κατεδαφίστηκε στο 1/3 του αρχικού του ύψους για ακριβώς αυτόν τον λόγο. Το σπίτι, στη μέση, περικλείει μια μεγάλη αυλή. Τα μπαλκόνια που βλέπουν στην αυλή διαθέτουν περβάζια διακοσμημένα με κηρήθρα και μοτίβα καλαθιών -σαφές παράδειγμα ισλαμικής επιρροής. Στην οροφή υπάρχει ένα λοφίο που σχηματίζεται από fleurs-de-lis (ανθός ίριδας) και γκαρκόιλ (gargoyles). Στο κέντρο της αυλής υπάρχει ένα πηγάδι που, στην εποχή του, εξασφάλιζε την παροχή πόσιμου νερού.
Ένας διαρκής μύθος της Casa de las Conchas είναι ότι υπάρχει ένα χρυσό νόμισμα (ή μια ουγγιά χρυσού, σύμφωνα με ορισμένες πηγές) κρυμμένο κάτω από κάθε κοχύλι. Ένας άλλος διαδεδομένος μύθος είναι ότι η οικογένεια που είχε το κτίριο έκρυψε τα κοσμήματά της κάτω από ένα από αυτά τα κοχύλια, καταγράφοντας το ποσό αλλά όχι το κοχύλι που βρίσκονται και όποιος θέλει να τα βρει πρέπει να παράσχει το ποσό που έχει οριστεί ως εγγύηση εκ των προτέρων. Αν βρει τον θησαυρό, μπορεί να τον πάρει μαζί με την εγγύηση, διαφορετικά χάνει τα χρήματα που είχε προκαταβάλει.
Η τελευταία οικογένεια που έζησε στην Casa de las Conchas ήταν ο διαχειριστής του Κόμη της Santa Coloma. Αργότερα έγινε η έδρα του Menéndez Pelayo College (Διεθνές Πανεπιστήμιο Μενδέθ Πελάγιο), το οποίο λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του 1960. Η Κόμης του Santa Coloma, ιδιοκτήτη του σπιτιού, το μίσθωσε στο δημοτικό συμβούλιο το 1967, με την συμβολική τιμή μιας χρυσής πεσέτας, για 99 χρόνια. Σήμερα, στεγάζει την δημόσια βιβλιοθήκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου