Μερικά πράγματα που βρήκα στο διαδίκτυο αυτή την εβδομάδα: Se6, Vol 255

 

 

Αθανάσιος Διάκος: Eκδρομή στο πετρόχτιστο χωριό που έως το 1959 ονομαζόταν Άνω Μουσουνίτσα

 

Μέσα σε ένα πυκνό δάσος από έλατα, πλατάνια, καστανιές και βελανιδιές, υπάρχει ένα μικρό πετρόχτιστο χωριό που οφείλει τη σημερινή του ονομασία σε έναν πολύ σπουδαίο ήρωα της Επανάστασης του 1821, τον Αθανάσιο Διάκο, ο οποίος καταγόταν από εκεί. Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Άνω Μουσουνίτσα και μετονομάστηκε το 1959 σύμφωνα με φύλλο της εφημερίδας της κυβέρνησης της εποχής. Ο Αθανάσιος Διάκος βρίσκεται χτισμένος σε υψόμετρο 1.050 μέτρων στις ανατολικές πλαγιές των Βαρδουσίων, στην καρδιά της Ρούμελης, και ατενίζει την αντίπερα Γκιώνα και την Οίτη, ενώ αποτελεί ορμητήριο για πολλές ορεινές μαγευτικές διαδρομές μέσα σε μια «αλπική» εικόνα με τα έλατα να φύονται μέχρι εκεί που φτάνει ανθρώπου μάτι. Διασχίζεται από το διεθνές μονοπάτι Ε4, που ξεκινάει από τη Φλώρινα και καταλήγει στους Δελφούς, μέσα από μια διαδρομή με υπέροχα τοπία και πηγές με κρυστάλλινα νερά, ποτάμια, λιβάδια και πυκνή βλάστηση. Η μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία του, φιλοξενεί όλη τη ζωή του χωριού. Οι ταβέρνες με τα τραπεζάκια και τις καρέκλες μπροστά στον ανδριάντα του ήρωα που εγκαταστάθηκε εκεί από τον Πλαστήρα το 1922 προς τιμήν της επετείου των 100 χρόνων από την Επανάσταση, η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα χτισμένη το 1872, αλλά και τα δύο αιωνόβια πλατάνια της πλατείας, δημιουργούν έναν επίγειο παράδεισο που δύσκολα θα θέλεις να φύγεις από την αγκάλη του.

 

 

Η Βοβούσα Ζαγορίου Ιωαννίνων από ψηλά

 

Η Βοβούσα είναι ένα χωριό του Ανατολικού Ζαγορίου στο νομό Ιωαννίνων. Βρίσκεται μέσα στα δάση της Πίνδου σε υψόμετρο 1024 μέτρων. Ο ποταμός Αώς χωρίζει το χωριό στη μέση ενώ τους δύο οικισμούς τους ενώνει ένα μεγάλο τοξωτό γεφύρι που χτίστηκε το 1748 από τον Αλέξιο Μήσιο. Πρόκειται για το παλαιότερο εν χρήσει γεφύρι στο Ζαγόρι, το οποίο έχει αναγνωριστεί ως νεότερο αρχαιολογικό μνημείο. Παλιά το χωριό λεγόταν Μπαϊεάσα και αργότερα επονομάστηκε σε Βοβούσα. Πιθανολογείται ότι πήρε το όνομα αυτό από την «βοή του ποταμού». - στο mixanitouxronou.gr

 

 

Οι ιστορίες πίσω από το στοιχειωμένο σπίτι του Πειραιά

 

Η έρημη έπαυλη Μαυρομιχάλη βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο του Πειραιά. Ο θρύλος λέει ότι δεν έπαψε ποτέ να κατοικείται. - στο: oneman.gr 

 

 

Ο Άγιος Σώστης στην Ζάκυνθο

 

 

Ο Άγιος Σώστης είναι ένας κρυμμένος θησαυρός που κάποτε, πριν από αιώνες, ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της Ζακύνθου. Ωστόσο, μετά από έναν σεισμό που σημειώθηκε στην περιοχή το 1633, το τμήμα αυτό αποκόπηκε από τη στεριά και αυτονομήθηκε. Έτσι, πλέον, ενώνεται με τη Ζάκυνθο μέσω μιας μικρής γέφυρας, κάνοντας την περιοχή να μοιάζει με την... Καραϊβική! - από: newsbeast

 

Το θέατρο σκιών, η πολύπλοκη λαϊκή τέχνη του Ευγένιου Σπαθάρη

 

 

Σαν σήμερα (02 Ιανουαρίου), το 1924 γεννήθηκε ο καλλιτέχνης και μαριονετίστας που συνέδεσε το όνομά του με τη φιγούρα του Καραγκιόζη.

«Το Θέατρο Σκιών είναι τούρκικο και όχι δικό σας», μου επετέθη ξαφνικά μπροστά σ' όλους ο Τούρκος εκπρόσωπος.

«Δεν πρόκειται να σας πω στην αρχή πως είναι δικό μας», του απάντησα. «Μα θα ρωτήσω πώς είναι δικό σας; Πώς είναι δικό σας την στιγμή που το Κοράνι σας απαγορεύει τέτοια θεάματα. Πώς είναι δικό σας όταν ζει στην Ιάβα 750 χρόνια, στην Ταϊλάνδη και στις Ινδίες 600 και 1.250 στην Κίνα κι' εσείς το έχετε -λέτε- 200 χρόνια; Πώς είναι δικό σας όταν στα Ελευσίνια Μυστήρια οι αρχαίοι Έλληνες έπαιζαν πίσω από μπερντέ μ' αναμμένες δάδες για να φαίνονται οι σκιές τους; Πώς είναι δικό σας όταν από την Κίνα σας έφερε το θέατρο Σκιών ένας Έλληνας ταξιδευτής, ο Γιάννης ο Μαυρομμάτης (Καραγκιόζης = Μαυρομμάτης) που έχετε κιόλας θάψει στην Προύσσα, στα Μπάνια κοντά, κάτω από κάτι κυπαρίσσια;»

Ευγένιος Σπαθάρης, συνέντευξη στην εφημερίδα «Ακρόπολη» της 23ης Ιουλίου 1978 - στο: lifo.gr

 

 
Είκοσι αποκαλυπτικά Murals που ομόρφυναν το 2020

 

 

 1. Nicola Alessandrini, Matera 

 19. Ino, Ελλάδα

 

Από την Ιταλία στη Βραζιλία και από το Μπαλί στην Αθήνα, παρουσιάζουμε 20 Murals που ομόρφυναν λίγο μια "μουδιασμένη" χρονιά.

Παρουσιάζουμε 20 υπέροχα murals όπως ψηφίστηκαν από το κοινό της ιστοσελίδας widewalls, μέσα από τα social media. Και τα 55 έργα που περιλαμβάνονται στη λίστα του widewalls, εδώ - στο: news247.gr

 

 

Earth photo 2020: Οι βραβευμένες φωτογραφίες και το περιβαλλοντικό μήνυμα

 

Αυτή η έκθεση φωτογραφίας είναι ένας διεθνής διαγωνισμός που προσηλώνεται στη μετάδοση ενός περιβαλλοντικού μηνύματος. Αναπτύχθηκε από κοινού, από τη Forestry England και τη Royal Geographical Society (με την IBG), η οποία αντικατοπτρίζει το κοινό ενδιαφέρον των οργανισμών για την καλύτερη κατανόηση του κόσμου γύρω μας μέσω των συμπληρωματικών επιστημονικών κλάδων του Περιβάλλοντος και της Γεωγραφίας. - στο: maxmag.gr

 

Μηλιές: Το χωριό του Πηλίου με τον πιο ανορθόδοξο ναό

 

Αν ένα χωριό του Πηλίου αποτελεί πραγματική έκπληξη, αυτό δεν είναι άλλο από τις Μηλιές. Έχοντας συνδέσει το όνομά τους με το θρυλικό τρενάκι του Πηλίου, τον περίφημο Μουτζούρη, πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα χωριά του Πηλίου.
Σε υψόμετρο 400 μέτρων και σε απόσταση μόλις 30 χλμ. ανατολικά του Πηλίου, οι Μηλιές συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο εντυπωσιακά χωριά στο βουνό των Κενταύρων, ενώ πρόκειται και για ένα από τα ιστορικά χωριά της περιοχής που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά την Επανάσταση του ’21.
Σημείο αναφοράς για το χωριό η κεντρική πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια, κάτω από τα οποία στέκει αγέρωχη στο πέρασμα του χρόνου η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, με την εξωτερική πολύ λιτή άποψή του να μην προϊδεάζει καθόλου για ναό, καθώς επί Τουρκοκρατίας αποφεύγονταν η δημιουργία μεγαλόπρεπων ορθόδοξων ναών για να μην προκαλούν του Τούρκους.

Αυτό για το οποίο, ωστόσο, φημίζεται ο ναός είναι η εξαιρετική ακουστική του, η οποία οφείλεται τόσο στα 48 αναποδογυρισμένα πιθάρια στην οροφή του, που χρησιμοποιήθηκαν για να ελαφρύνει το βάρος της, όσο και η ύπαρξη πέντε πηγαδιών στο δάπεδο του ναού. Τέλος, πρόκειται για το σημείο όπου το Μάιο του 1821 κήρυξε την επανάσταση στη Θεσσαλία ο Άνθιμος Γαζής. - στο: newsbeast.gr

 

 

Το ιερό του  Πανός, η Καλλιρόη και ο αρχαίος Ιλισσός

 

Πόσοι, άραγε, από τους σημερινούς Αθηναίους που περνούν μπροστά από το Καλλιμάρμαρο προς Καλλιρόης ή Βουλιαγμένης γνωρίζουν ότι ακριβώς μπροστά από το Στάδιο, κατά μήκος της σημερινής οδού Αρδηττού και εν συνεχεία προς Φιλοπάππου και Καλλιθέα, περνούσε ο Ιλισσός, ο ένας από τους τρεις ποταμούς της Αθήνας;
Στη συμβολή των οδών Αθανασίου Διάκου και Αρδηττού, στα φανάρια απ' όπου ξεκινούν η Βουλιαγμένης και η Καλλιρόης, μέσα σε μια κατάφυτη έκταση, βυθισμένη σε σχέση με το δρόμο, βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Αγίας Φωτεινής. Κατεβαίνοντας προς την εκκλησία, θα δείτε στα δεξιά σας μια πινακίδα.
Αν στο σημείο εκείνο κοιτάξετε στο βάθος, μέσα στα δέντρα, θα ανακαλύψετε έναν μεγάλο βράχο με δύο λαξευμένες πλευρές και μια μικρή φυσική σπηλιά στη βάση του. Είναι ο βράχος που, πολλοί οδηγοί κατεβαίνοντας την Αρδηττού προς Καλλιρόης, βλέπουν να κόβει το πεζοδρόμιο και το δρόμο στην άκρη του και ίσως αναρωτιούνται, τι στην ευχή άφησαν αυτόν το βράχο εκεί, μες στη μέση.
Δεν είναι όμως ένας απλός βράχος, είναι το αρχαίο Ιερό του Πανός, με ένα καλά κρυμμένο μυστικό που δεν αποκαλύπτει πια σε όλους.

Ο βράχος, εντοπίστηκε και ερευνήθηκε πρώτη φορά στα τέλη του 19ου αιώνα. Αργότερα, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, το 1911 οι αρχαιολόγοι εντόπισαν στη μία από τις δύο λειασμένες κατακόρυφες επιφάνειές του, μια δυσδιάκριτη ανάγλυφη παράσταση του Πανός, του πανάρχαιου τραγοπόδαρου θεού της άγριας φύσης. - στο: stigmeskaitopoi.eu

 

 

Ρεπλίκα που άνηκε στον Ωνάση βρέθηκε σε πανέρι παλαιοπώλη στη Γενεύη

 

Όταν ο Θεσσαλονικιός ιστορικός Λεόν Σαλτιέλ ανακάλυπτε στο πανέρι ενός παλαιοπώλη στη Γενεύη μια μπρούτζινη ρεπλίκα ενός τάνκερ της δεκαετίας του '60 με την επιγραφή "Olympic Maritime SA" ήξερε πως δεν επρόκειτο απλώς για ένα στιβαρό αντικείμενο που θα μπορούσε να στολίσει το γραφείο του, ανάμεσα στο πλήθος των βιβλίων, αλλά για ένα αντικείμενο που «κουβαλά» τη δική του ιστορία. Μια ιστορία που συνδέεται μ' έναν επιχειρηματικό «μύθο», τον Αριστοτέλη Ωνάση, αφού εκεί παρέπεμπε το όνομα της σκαλισμένης στην μπρούτζινη βάση του πετρελαιοφόρου, επωνυμίας της εταιρείας. - στο: reader.gr

 

 

Ο Έλληνας εργάτης που οραματίστηκε ένα όχημα διαπλανητικών πτήσεων το 1947

 

 

Το 1947 ένας Έλληνας εργάτης, ο Νικόλαος Μαργάλης, έστειλε στο Smithsonian Institution, ένα από τα σημαντικά ιδρύματα των ΗΠΑ που έχουν να κάνουν με την καινοτομία και τεχνολογική εξέλιξη, στην Ουάσιγκτον την πρότασή του για ένα όχημα για διαπλανητικές πτήσεις. Ο Μαργάλης παρουσίαζε αναλυτικά την ιδέα του σ’ ένα πόνημα 22 σελίδων με τον τίτλο «Αεροπλάνα, Πλανήτες, Αεροπλάνα», όπου συμπεριέλαβε και λεπτομερή σχέδια του οχήματός του.

Το πόνημα του Μαργάλη προκάλεσε ενδιαφέρον στο Smithsonian και έφθασε μέχρι και στον Paul Edward Garber, πρώτο διευθυντή του National Air Museum στη Washington που ανήκει στο Smithsonian Institution.

Ο Garber έστειλε στον Μαργάλη μια ευχαριστήρια επιστολή όπου του ανέφερε ότι τα σχέδιά του θα συμπεριλαμβάνονταν στο αρχείο του ιδρύματος προκειμένου να μελετηθούν από ειδικούς. Όμως τίποτα δεν έγινε με αυτά για τα επόμενα σαράντα χρόνια περίπου.

Το 1983 δύο συνεργάτες του National Air Museum, ο Gregory Bryant και η Elizabeth Hand, ενώ καταλογοποιούσαν το αρχείο του μουσείου βρήκαν τα σχέδια του Μαργάλη και εντυπωσιάστηκαν από τα χαρακτηριστικά του οχήματος. Χρόνια αργότερα, ο Bryant έφτιαξε μικρά μοντέλα 10 πτητικών μηχανών που δεν κατασκευάστηκαν ποτέ για έκθεση του National Air Museum.

Ένα απ’ αυτά ήταν και του Μαργάλη. Επειδή το όχημα αυτό είχε τεράστιες διαστάσεις, το μοντέλο δεν μπορούσε να γίνει στην ίδια κλίμακα με τα άλλα. Μάλιστα στη βάση του οχήματος ο Bryant τοποθέτησε χάρτη της Ελλάδας προκειμένου να δείξει το μέγεθός του!

Τίποτα άλλο δεν είναι γνωστό για τον Νικόλαο Μαργάλη. - στο: mixanitouxronou.gr

 

 

Μαραθώνιος του Μπάρκλεϊ: Ο πιο σκληρός αγώνας δρόμου που μόνο 15 άτομα έχουν φτάσει ως το τέλος

 

Ο μαραθώνιος του Μπάρκλεϊ (στην πραγματικότητα αγώνας ανωμάλου δρόμου ή κάτι παραπάνω) στα ποτισμένα από την ομίχλη Απαλάχια Όρη είναι ένα παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Όπου οι συμμετέχοντες έχουν μεν να νικήσουν το χρόνο, όμως ο πραγματικός αντίπαλός τους είναι ο εαυτός τους. Διόλου ανεξήγητα, μόλις 15 έχουν κατορθώσει να τρέξουν την απόσταση μέχρι τέλους και μπορούν να πουν με περηφάνια πως βγήκαν νικητές.

Για να μπορέσει κάποιος να πάρει μέρος αρκεί να δαπανήσει 1 δολάριο και 60 σεντς. Τόσο είναι το κόστος που συνοδεύει την αίτηση. Παράλληλα, όμως, οφείλει να στείλει κι ένα κείμενο στο οποίο συνοπτικά να εξηγεί τι πήγε τόσο λάθος στη ζωή του ώστε να υποβάλλεται εκούσια σε ένα τέτοιο βασανιστήριο.
Μόνο 40 δρομείς γίνονται δεκτοί κάθε χρόνο, αλλά πριν ακούσουν το πολυπόθητο «ναι», πρέπει να απαντήσουν σε ένα ερωτηματολόγιο. Μια γραπτή εξέταση με ερωτήσεις που κυμαίνονται από το «πώς επηρεάζει η θεωρία των υπερχορδών τα όσα γνωρίζουμε περί κβαντικής βαρύτητας», μέχρι το «ποιος είναι ο σωστός χρόνος βρασμού ενός αυγού προκειμένου αυτό να βγει μελάτο».
Εκείνοι που θα ξεπεράσουν και αυτό το εμπόδιο, θα χρειαστεί να κουβαλήσουν μαζί τους μέχρι τα Απαλάχια Όρη -εκτός από την αυτοπεποίθησή τους- και κάτι ακόμη. Οι «παρθένοι» που θα συμμετάσχουν για πρώτη φορά, μια πινακίδα αυτοκινήτου από την πολιτεία τους. Όσοι έχουν ξαναπεράσει το μαρτύριο χωρίς να τερματίσουν, ένα κομμάτι ρούχου, ένα ζευγάρι κάλτσες ή ένα φορεμένο πουκάμισο. Ενώ οι ελάχιστοι εκλεκτοί που στο παρελθόν ολοκλήρωσαν την διαδρομή (οι «απόφοιτοι», όπως τους αποκαλούν) αρκεί να παραδώσουν ένα πακέτο τσιγάρα Camel στους διοργανωτές. - στο: menshouse.gr

 

Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...