Ίσως και να έχετε διαβάσει τις ιστορίες του Έντγκαρ Άλαν Πόε, όπως το Κοράκι. Πόσο καλά όμως γνωρίζετε την περίεργη αίσθηση του χιούμορ του και τις ικανότητες που είχε να σπάει κώδικες;
Δείτε μερικά πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε για τον μεγάλο συγγραφέα, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα, 19 Ιανουαρίου, το 1809.
Δείτε ακόμη:
Ήταν ο εμπνευστής του hoax "Balloon Boy"
Ίσως να θυμάστε την περίφημη φάρσα του "Balloon Boy" του 2009. Αποδεικνύεται ότι η οικογένεια Heene που έκανε την φάρσα δεν ήταν καν πρωτότυπη στην προσπάθειά της να τραβήξει την προσοχή. Στην πραγματικότητα, αντέγραψαν τον Πόε.
Το 1844, ο Πόε ετοίμασε μια παρόμοια φάρσα στις σελίδες της New York Sun. Η αυθεντία του τρόμου έβγαλε μια ψευδή είδηση στην οποία περιέγραφε ότι κάποιος Monck Mason είχε πετάξει με μια μηχανή σαν αερόστατο, την Βικτώρια, από την Αγγλία στο Sullivan’s Island στη Νότια Καρολίνα σε μόλις 75 ώρες. Σύμφωνα με την ιστορία του Πόε, στο αερόστατο υπήρχαν επτά επιβάτες.
Κανένα αερόστατο δεν είχε περάσει ποτέ πριν τον Ατλαντικό, οπότε η ιστορία έπιασε γρήγορα. Ένα διατλαντικό ταξίδι ολοκληρώθηκε μέσα σε μόλις τρεις ημέρες; Απίστευτο! Οι αναγνώστες έκαναν ουρές έξω από την Sun για να πάρουν στα χέρια τους ένα αντίγραφο του ιστορικού φύλλου εκείνης της ημέρας.
Η αναφορά του Πόε ήταν γεμάτη από τεχνικές λεπτομέρειες. Αφιέρωσε μια ολόκληρη παράγραφο για να εξηγήσει πώς γέμισε το αερόστατο με αέριο άνθρακα και όχι "το πιο ακριβό και άβολο υδρογόνο". Ανέφερε τον εξοπλισμό του, ο οποίος περιλάμβανε "κάβους, βαρόμετρα, τηλεσκόπια, βαρέλια που περιείχαν προμήθειες για ένα δεκαπενθήμερο, κάνιστρα νερού, μανδύες, σακούλες χαλιών, και διάφορα άλλα απαραίτητα, συμπεριλαμβανομένου ενός θερμαντήρα καφέ, που σχεδιάστηκε για να ζεσταίνει τον καφέ χωρίς φωτιά, αν χρειαζόταν". Επίσης, συμπεριέλαβε εκατοντάδες αποσπάσματα από τα υποτιθέμενων ημερολόγια των υποτιθέμενων επιβατών.
Τελικά, οι συντάκτες της Sun κατάλαβαν γρήγορα την φάρσα του Πόε και δύο ημέρες αργότερα δημοσίευσαν μια ανάκληση.
Ίσως να θυμάστε την περίφημη φάρσα του "Balloon Boy" του 2009. Αποδεικνύεται ότι η οικογένεια Heene που έκανε την φάρσα δεν ήταν καν πρωτότυπη στην προσπάθειά της να τραβήξει την προσοχή. Στην πραγματικότητα, αντέγραψαν τον Πόε.
Το 1844, ο Πόε ετοίμασε μια παρόμοια φάρσα στις σελίδες της New York Sun. Η αυθεντία του τρόμου έβγαλε μια ψευδή είδηση στην οποία περιέγραφε ότι κάποιος Monck Mason είχε πετάξει με μια μηχανή σαν αερόστατο, την Βικτώρια, από την Αγγλία στο Sullivan’s Island στη Νότια Καρολίνα σε μόλις 75 ώρες. Σύμφωνα με την ιστορία του Πόε, στο αερόστατο υπήρχαν επτά επιβάτες.
Κανένα αερόστατο δεν είχε περάσει ποτέ πριν τον Ατλαντικό, οπότε η ιστορία έπιασε γρήγορα. Ένα διατλαντικό ταξίδι ολοκληρώθηκε μέσα σε μόλις τρεις ημέρες; Απίστευτο! Οι αναγνώστες έκαναν ουρές έξω από την Sun για να πάρουν στα χέρια τους ένα αντίγραφο του ιστορικού φύλλου εκείνης της ημέρας.
Η αναφορά του Πόε ήταν γεμάτη από τεχνικές λεπτομέρειες. Αφιέρωσε μια ολόκληρη παράγραφο για να εξηγήσει πώς γέμισε το αερόστατο με αέριο άνθρακα και όχι "το πιο ακριβό και άβολο υδρογόνο". Ανέφερε τον εξοπλισμό του, ο οποίος περιλάμβανε "κάβους, βαρόμετρα, τηλεσκόπια, βαρέλια που περιείχαν προμήθειες για ένα δεκαπενθήμερο, κάνιστρα νερού, μανδύες, σακούλες χαλιών, και διάφορα άλλα απαραίτητα, συμπεριλαμβανομένου ενός θερμαντήρα καφέ, που σχεδιάστηκε για να ζεσταίνει τον καφέ χωρίς φωτιά, αν χρειαζόταν". Επίσης, συμπεριέλαβε εκατοντάδες αποσπάσματα από τα υποτιθέμενων ημερολόγια των υποτιθέμενων επιβατών.
Τελικά, οι συντάκτες της Sun κατάλαβαν γρήγορα την φάρσα του Πόε και δύο ημέρες αργότερα δημοσίευσαν μια ανάκληση.
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε ασχολήθηκε με την κρυπτογράφηση
Αν έχετε διαβάσει την ιστορία του Πόε "Ο χρυσός σκαραβαίος" (The Gold-Bug), πιθανώς να γνωρίζετε ότι είχε γνώσεις κρυπτογραφίας και ήταν πολύ καλός κρυπτογράφος.
Ξεκίνησε το πρώτο αξιοσημείωτο σπάσιμο κώδικα το 1839. Ζήτησε από τους αναγνώστες της εφημερίδας της Φιλαδέλφειας να του στείλουν κωδικοποιημένα μηνύματα που θα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει, ασχολήθηκε με αυτά για ώρες και δημοσίευσε τα αποτελέσματα της δουλειάς του. Του άρεσε επίσης να δημοσιεύει τους δικούς του κώδικες για να κρατάει σε εγρήγορση τους αναγνώστες. Μερικοί από αυτούς ήταν τόσο δύσκολοι, που ακόμα και ο ίδιος έμενε έκπληκτος όταν τους έσπαζε ακόμη και ένας αναγνώστης.
Ήταν τόσο σίγουρος για τις ικανότητές του ως κρυπτογράφος που, το 1841, προσέγγισε την προεδρία του δέκατου προέδρου των ΗΠΑ Τζον Τάιλερ με την προσφορά να εργαστεί ως κυβερνητικός κρυπτογράφος, αλλά προφανώς δεν τον προσέλαβαν.
Ξεκίνησε το πρώτο αξιοσημείωτο σπάσιμο κώδικα το 1839. Ζήτησε από τους αναγνώστες της εφημερίδας της Φιλαδέλφειας να του στείλουν κωδικοποιημένα μηνύματα που θα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει, ασχολήθηκε με αυτά για ώρες και δημοσίευσε τα αποτελέσματα της δουλειάς του. Του άρεσε επίσης να δημοσιεύει τους δικούς του κώδικες για να κρατάει σε εγρήγορση τους αναγνώστες. Μερικοί από αυτούς ήταν τόσο δύσκολοι, που ακόμα και ο ίδιος έμενε έκπληκτος όταν τους έσπαζε ακόμη και ένας αναγνώστης.
Ήταν τόσο σίγουρος για τις ικανότητές του ως κρυπτογράφος που, το 1841, προσέγγισε την προεδρία του δέκατου προέδρου των ΗΠΑ Τζον Τάιλερ με την προσφορά να εργαστεί ως κυβερνητικός κρυπτογράφος, αλλά προφανώς δεν τον προσέλαβαν.
Το "Άλαν" ήρθε αργότερα
Το διάσημο "Άλαν" δεν ήταν αρχικά μέρος του ονόματος του συγγραφέα. Ο Πόε γεννήθηκε στην Βοστόνη στις 19 Ιανουαρίου του 1809 από επαγγελματίες ηθοποιούς, αλλά δεν είχε καθόλου καλή παιδική ηλικία. Στα 2 του, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια -αφήνοντας μόνη του τη μητέρα του, την Ελισάβετ, να μεγαλώσει τον Έντγκαρ και τα δύο αδέλφια του. Λίγο αργότερα, η Ελισάβετ πέθανε από φυματίωση.
Κάπου εκεί, είχε λίγη τύχη. Ο Τζον και η Φράνσις Άλαν, μια εύπορη οικογένεια του Ρίτσμοντ, τον πήραν και του παρείχαν εκπαίδευση. Αν και οι Άλαν δεν υιοθέτησαν ποτέ επίσημα τον Πόε, εκείνος πρόσθεσε το επώνυμό τους στο όνομά του.
Όπως και όλη η μυθοπλασία του Πόε, η ιστορία του με τους Άλαν δεν είχε ιδιαίτερα χαρούμενο τέλος. Ο Έντγκαρ και ο Τζον απομακρύνθηκαν κατά τη διάρκεια των εφηβικών χρόνων του, και όταν ο Πόε έφυγε για το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, αποκόπηκαν εντελώς. Προφανώς, η ρίζα αυτών των προβλημάτων ήταν στην τάση του Πόε να παίζει στον τζόγο τα χρήματα που του έστελνε ο Άλαν για τις σπουδές του.
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε είχε νέμεσις
Όπως πολλοί συγγραφείς, ο Πόε είχε και αυτός έναν αντίπαλο. Ήταν ο ποιητής, κριτικός και συντάκτης Ρούφους Ουίλμοτ Γκρίζγουολντ. Αν και ο Γκρίζγουολντ είχε συμπεριλάβει το έργο του Πόε στην ανθολογία του "The Poets and Poetry of America", ο Πόε δεν είχε καλή άποψη για τη διάνοια και τη λογοτεχνική ακεραιότητα του Γκρίζγουολντ. Ο Πόε δημοσίευσε ένα δοκίμιο για τις επιλογές του Γκρίζγουολντ στην ανθολογία του και έτσι ξεκίνησε η αντιπαλότητά τους.
Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν ο Γκρίζγουολντ διαδέχθηκε τον Πόε ως συντάκτη του Graham’s Magazine με υψηλότερο μισθό απ' ό, τι εκείνος. Ο Πόε άρχισε να επικρίνει δημόσια τα κίνητρα του Γκρίζγουολντ και έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι ο Γκρίζγουολντ ήταν σαν λογοτεχνικός όμηρος που έπληττε τους ποιητές της Νέας Αγγλίας.
Ο Πόε ίσως είχε δίκιο για το κριτικό μάτι του Γκρίζγουολντ, αλλά ο δεύτερος είχε την τύχη να τον ξεπεράσει. Μετά το θάνατο του Πόε, ο Γκρίζγουολντ έγραψε μια μέτρια νεκρολογία στην οποία δήλωσε ότι ο θάνατος του συγγραφέα "θα τρομάξει πολλούς, αλλά λίγοι θα θρηνήσουν γι' αυτό" και γενικά τον απεικόνιζε ως αδιάφορο μανιακό.
Το να βγάζεις τέτοια νεκρολογία είναι αρκετά χαμηλού επιπέδου, αλλά ο Γκρίζγουολντ μόλις είχε ζεσταθεί. Έπεισε τη θεία του Πόε, Maria Clemm, να τον κάνει εκτελεστή της λογοτεχνικής κληρονομιάς του Πόε και έπειτα, δημοσίευσε μια βιογραφία του Πόε που τον παρουσίαζε ναρκομανή μεθύστακα, διατηρώντας παράλληλα τα κέρδη από τις μεταθανάτιες εκδόσεις των έργων του Πόε.
Ο θάνατός του ήταν ένα μυστήριο
Το 1849 ο Πόε έφυγε από τη Νέα Υόρκη για να πάει στο Ρίτσμοντ, αλλά δεν έφτασε ποτέ τόσο νότια. Αντ' αυτού, εμφανίστηκε σε ένα μπαρ στην Βαλτιμόρη, λέγοντας ασυναρτησίες, όντας σε παραλήρημα και φορώντας ρούχα που δεν του ταίριαζαν. Οι περαστικοί τον πήγαν αμέσως στο νοσοκομείο, αλλά πέθανε λίγες μέρες αργότερα χωρίς να μπορέσει να εξηγήσει τι του είχε συμβεί.
Οι φημολογούμενες αιτίες του θανάτου του ήταν "εγκεφαλική φλεγμονή" και "συμφόρηση του εγκεφάλου", κάτι που ήταν ευφημισμοί για τη δηλητηρίαση από το αλκοόλ. Ωστόσο, οι σύγχρονοι μελετητές δεν πίστεψαν αυτήν την εξήγηση. Ο χαρακτηρισμός του Πόε ως μεθύστακα προέρχεται κυρίως από τη μεταθανάτια εκστρατεία του Γκρίζγουολντ και η ασυνεπής κατάσταση του μυαλού του μπορεί να ήταν αποτέλεσμα λύσσας ή σύφιλης.
Ωστόσο, ορισμένοι οπαδοί του προσυπογράφουν μια πιο απαίσια θεωρία για το θάνατο του συγγραφέα. Πιστεύουν ότι μπορεί να έπεσε θύμα "cooping", μιας σκληρής πολιτικής πρακτικής του 19ου αιώνα κατά την οποία, πολιτικοί κακοποιοί μάζευαν άστεγους ή αδύναμους και τους κρατούσαν αιχμάλωτους σε ένα ασφαλές μέρος, που το αποκαλούσαν "κοτέτσι" (coop) πριν από μεγάλες εκλογές. Την ημέρα των εκλογών -στις 3 Οκτωβρίου του 1849, την ημέρα που βρέθηκε ο Poe, διεξήχθησαν εκλογές στη Βαλτιμόρη- οι συμμορίες έπαιρναν ναρκωτικά ή χτυπούσαν τους ομήρους πριν τους πάνε να ψηφίσουν σε πολλά εκλογικά τμήματα.
Η ιστορία θυμίζει την γραφή του Πόε, αλλά μπορεί να είναι αλήθεια. Η φυσική κατάσταση και το παραλήρημά του ήταν συνεπές για ένα θύμα "cooping", ενώ τα ρούχα παρέπεμπαν στην πρακτική των συμμοριών να κάνουν τους ομήρους να αλλάζουν ρούχα, ώστε να μπορούν να ψηφίσουν πολλές φορές. Ωστόσο, χωρίς καμία πραγματική απόδειξη, ο θάνατος του Έντγκαρ Άλαν Πόε παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά μυστήρια της λογοτεχνίας.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου