Δημήτριος.Το πλοίο φάντασμα που μαγεύει τους περαστικούς
Οι τελευταίοι ιδιοκτήτες αυτού του πλοίο που σου λιώνει την καρδιά όταν το αντικρίζεις, ήταν οι αδελφοί Μόλαρη και οι αδελφοί Ματσίνου. Οι δύο αυτές οικογένειες (όπως μου έχει πει ο παππούς μου ο οποίος ήταν υποπλοίαρχος του καραβιού) ήταν φίλοι από την δεκαετία του 1940 δηλαδή όταν ήτανε παιδιά. Οι οικογένειες ήταν από το χωριό Αυλωνάρι στην Εύβοια. Αν πάτε στο Αυλωνάρι σίγουρα θα ακούσετε το λεγόμενο 'αρχοντικό του Μόλαρη'. Ο Μόλαρης ήταν ένας πλούσιος άνθρωπος που είχε επτά αδέλφια. Έτσι εξηγείται πως ο παππούς μου (Ματσίνος) ήταν υποπλοίαρχος του πλοίου, γιατί όπως είπα παραπάνω το είχαν και οι δύο οικογένειες (65% Μόλαρη - 35% Ματσίνου).
Το καράβι είχε ναυαγήσει άλλη μια φορά το 1950. 10 χρόνια μετά αγοράστηκε από τις οικογένειες και έγινε πλοίο φορτηγό. Το όνομα Δημήτριος το πήρε από τον πατέρα του παππού μου. Το πλοίο κυκλοφορούσε στη μεσόγειο και καμιά φορά έβγαινε και στον ωκεανό. Ο παππούς μου μου είπε ότι πριν το ναυάγιο του 1950 λεγόταν αλλιώς. Μετά άλλαξε. Είχε μήκος 67-68 μέτρα και δεν ισχύει τίποτα για τσιγαράδικο ούτε για λαθρεμπόριο. Πλοίο φάντασμα ίσως, αλλά δεν σκοτώθηκε κάνεις στο ναυάγιο. Το 1981 ο Δημήτριος βούλιαξε από ένα λάθος στη μηχανή. Ο παππούς σήμανε συναγερμό και όλοι πήδηξαν στις βάρκες και γλίτωσαν. Ύστερα ο παππούς μου χώρισε με το Μόλαρη σαν συνεργάτες. Του παππού του δώσαν μεγαλύτερο πλοίο που με αυτό έκανε επαγγελματικά τον γύρο του κόσμου. Στο δεύτερο ήταν και καπετάνιος.
Το καράβι είχε ναυαγήσει άλλη μια φορά το 1950. 10 χρόνια μετά αγοράστηκε από τις οικογένειες και έγινε πλοίο φορτηγό. Το όνομα Δημήτριος το πήρε από τον πατέρα του παππού μου. Το πλοίο κυκλοφορούσε στη μεσόγειο και καμιά φορά έβγαινε και στον ωκεανό. Ο παππούς μου μου είπε ότι πριν το ναυάγιο του 1950 λεγόταν αλλιώς. Μετά άλλαξε. Είχε μήκος 67-68 μέτρα και δεν ισχύει τίποτα για τσιγαράδικο ούτε για λαθρεμπόριο. Πλοίο φάντασμα ίσως, αλλά δεν σκοτώθηκε κάνεις στο ναυάγιο. Το 1981 ο Δημήτριος βούλιαξε από ένα λάθος στη μηχανή. Ο παππούς σήμανε συναγερμό και όλοι πήδηξαν στις βάρκες και γλίτωσαν. Ύστερα ο παππούς μου χώρισε με το Μόλαρη σαν συνεργάτες. Του παππού του δώσαν μεγαλύτερο πλοίο που με αυτό έκανε επαγγελματικά τον γύρο του κόσμου. Στο δεύτερο ήταν και καπετάνιος.
Περπατώντας εκεί που συναντιούνται οι τεκτονικές πλάκες δύο ηπείρων στην μακρινή Ισλανδία
Το εθνικό πάρκο Þingvellir (Θίνκβετλιρ) είναι ένας τόπος ιστορικής, πολιτιστικής και γεωλογικής σημασίας και βρίσκεται στην νοτιοδυτική Ισλανδία, κοντά στην πρωτεύουσα του νησιού Ρέικιαβικ. Αποτελεί έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό καθώς είναι ένα από τα βασικά σημεία ενδιαφέροντος του νησιού και τοποθετείται στην γνωστή Golden Circle, μια διαδρομή 300 περίπου χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης. Μάλιστα έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO μέσα από πολιτιστικά κριτήρια, έχοντας φιλοξενήσει μια από τις πρώτες δημοκρατικές συνελεύσεις που έχουν γίνει ποτέ με την ονομασία "AlÞing".
Πρόκειται για ένα σημείο με ασυνήθιστο τεκτονικό και ηφαιστειογενές περιβάλλον, έχοντας μια συνεχώς μεταλλασσόμενη μορφολογία, μιας και οι τεκτονικές πλάκες αποκλίνουν σταθερά κατά μερικά εκατοστά κάθε χρόνο. Έτσι, το φαινομενικά γαλήνιο τοπίο του, βρίσκεται σε μια αέναη κινητικότητα αφού μέσα από γεωλογικές διαδικασίες σχηματίζεται συνεχώς "νέα Γη".
Στο εθνικό πάρκο, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να περπατήσει ανάμεσα στις τεκτονικές πλάκες, της Ευρασιατικής και της Βόρειας Αμερικής, αλλά και να αγγίξει την μεσοωκεάνια ράχη του Ατλαντικού (Mid-Atlantic Ridge) η οποία αποτελεί την μεγαλύτερη οροσειρά στον κόσμο με πάνω από 10.000 μίλια και εκτείνεται από την Αρκτική έως ακριβώς πάνω από την Ανταρκτική, από τη στιγμή που το σημείο αυτό αποτελεί ίσως το μοναδικό στον κόσμο που οι πλάκες ανέρχονται πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.
Μία από τις μεγαλύτερες ρωγμές που διασχίζουν την περιοχή, είναι η Almannagjá η οποία είναι ένα πραγματικό φαράγγι, ενώ υπάρχουν πολλές ακόμα ρωγμές γεμάτες με νερό, με την γνωστότερη αυτών την Silfra, όπου θεωρείται ένας από τους κορυφαίους καταδυτικούς προορισμούς του κόσμου. Οι πιο τολμηροί έχουν την ευκαιρία με τον κατάλληλο εξοπλισμό να καταδυθούν και να αγγίξουν στα στενότερα ανοίγματα της και τις δύο πλευρές – πλάκες ταυτόχρονα. Το νερό της προέρχεται από το λιώσιμο του παγετώνα Langjökull και είναι τόσο καθαρό ώστε η υποβρύχια ορατότητά του υπερβαίνει τα 100 μέτρα και θεωρείται το καθαρότερο γλυκό νερό του κόσμου.
Η θέα των ρωγμών από ψηλά είναι πραγματικά εντυπωσιακή όποια εποχή του χρόνου και αν βρεθεί κανείς εκεί. Κοιτώντας δε νότια, η μεγαλύτερη φυσική λίμνη της Ισλανδίας με μέγιστο βάθος τα 114 μέτρα, η Þingvaltavant, με το μαγικό τοπίο τής περιοχής να αντικατοπτρίζεται στα γαλήνια πεντακάθαρα νερά της, δημιουργεί μια πανέμορφη εικόνα και συμπληρώνει τέλεια το υπέροχο παζλ του εθνικού πάρκου... αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως την επόμενη φορά που θα βρεθεί στο "ίδιο" σημείο... τίποτα δεν θα μπορεί να είναι ξανά όπως παλιά...
Πρόκειται για ένα σημείο με ασυνήθιστο τεκτονικό και ηφαιστειογενές περιβάλλον, έχοντας μια συνεχώς μεταλλασσόμενη μορφολογία, μιας και οι τεκτονικές πλάκες αποκλίνουν σταθερά κατά μερικά εκατοστά κάθε χρόνο. Έτσι, το φαινομενικά γαλήνιο τοπίο του, βρίσκεται σε μια αέναη κινητικότητα αφού μέσα από γεωλογικές διαδικασίες σχηματίζεται συνεχώς "νέα Γη".
Στο εθνικό πάρκο, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να περπατήσει ανάμεσα στις τεκτονικές πλάκες, της Ευρασιατικής και της Βόρειας Αμερικής, αλλά και να αγγίξει την μεσοωκεάνια ράχη του Ατλαντικού (Mid-Atlantic Ridge) η οποία αποτελεί την μεγαλύτερη οροσειρά στον κόσμο με πάνω από 10.000 μίλια και εκτείνεται από την Αρκτική έως ακριβώς πάνω από την Ανταρκτική, από τη στιγμή που το σημείο αυτό αποτελεί ίσως το μοναδικό στον κόσμο που οι πλάκες ανέρχονται πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.
Μία από τις μεγαλύτερες ρωγμές που διασχίζουν την περιοχή, είναι η Almannagjá η οποία είναι ένα πραγματικό φαράγγι, ενώ υπάρχουν πολλές ακόμα ρωγμές γεμάτες με νερό, με την γνωστότερη αυτών την Silfra, όπου θεωρείται ένας από τους κορυφαίους καταδυτικούς προορισμούς του κόσμου. Οι πιο τολμηροί έχουν την ευκαιρία με τον κατάλληλο εξοπλισμό να καταδυθούν και να αγγίξουν στα στενότερα ανοίγματα της και τις δύο πλευρές – πλάκες ταυτόχρονα. Το νερό της προέρχεται από το λιώσιμο του παγετώνα Langjökull και είναι τόσο καθαρό ώστε η υποβρύχια ορατότητά του υπερβαίνει τα 100 μέτρα και θεωρείται το καθαρότερο γλυκό νερό του κόσμου.
Η θέα των ρωγμών από ψηλά είναι πραγματικά εντυπωσιακή όποια εποχή του χρόνου και αν βρεθεί κανείς εκεί. Κοιτώντας δε νότια, η μεγαλύτερη φυσική λίμνη της Ισλανδίας με μέγιστο βάθος τα 114 μέτρα, η Þingvaltavant, με το μαγικό τοπίο τής περιοχής να αντικατοπτρίζεται στα γαλήνια πεντακάθαρα νερά της, δημιουργεί μια πανέμορφη εικόνα και συμπληρώνει τέλεια το υπέροχο παζλ του εθνικού πάρκου... αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως την επόμενη φορά που θα βρεθεί στο "ίδιο" σημείο... τίποτα δεν θα μπορεί να είναι ξανά όπως παλιά...
Το φιλμ ντοκουμέντο που τράβηξε ο Φίνος με την «αποκαθήλωση» της σβάστικας από την Ακρόπολη
Το πρωί της 12ης Οκτωβρίου 1944, οι Γερμανοί αποχωρούσαν από την απελευθερωμένη Αθήνα. Στους δρόμους είχαν βγει χιλιάδες Αθηναίοι, που πανηγύριζαν. Ανάμεσά τους ήταν ο Φιλοποίμην Φίνος με τους συνεργάτες του, που κινηματογραφούσε τις πρωτόγνωρες στιγμές που ξετυλίγονταν μπροστά του.
Μόλις ένας χρόνος είχε περάσει από την ίδρυση της Φίνος Φιλμ και την κυκλοφορία της πρώτης της ταινίας, με τίτλο «Η Φωνή της Καρδιάς». Το ’44, η ομάδα του Φίνου ετοίμαζε τη δεύτερη ταινία, «Η Βίλλα με τα Νούφαρα», που θα προβαλλόταν το 1945. Διέκοψε όμως τις προετοιμασίες, για να απαθανατίσει τις στιγμές της απελευθέρωσης.
Κάποια στιγμή, ο Φίνος και οι συνεργάτες έφτασαν κάτω από την Ακρόπολη. Παρατήρησαν ότι η γερμανική σημαία με τη σβάστικα βρισκόταν ακόμα εκεί.
Ο Φίνος γνώριζε ότι η κινηματογράφηση της υποστολή της γερμανικής σημαίας θα αποτελούσε ντοκουμέντο τεράστιας ιστορικής αξίας. Άδραξε την ευκαιρία. Κρύφτηκε, έστησε την κάμερα και περίμενε. Τελικά, εμφανίστηκε ένας Γερμανός στρατιώτης που την κατέβασε και απομακρύνθηκε γρήγορα, με τη σημαία διπλωμένη στον ώμο.
Το μοναδικό στιγμιότυπο συμπεριλήφθηκε σε ένα 11λεπτο βίντεο, στα πρώτα μετά την απελευθέρωση κινηματογραφικά Επίκαιρα. Στο βίντεο εκτός από την υποστολή της σβάστικας, εμφανίζονται εικόνες από τις τελευταίες ημέρες της γερμανικής κατοχής. - στο: mixanitouxronou.gr
Μετά από 61 χρόνια λύθηκε το μυστήριο με τους 9 γυμνούς νεκρούς στα βουνά της Ρωσίας
Το περίφημο «Dyatlov Pass incident», το μυστήριο με τους εννέα νεκρούς
ορειβάτες που «γέννησε» δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας, όπως φαίνεται βρήκε
τη λύση του.
Πέρασαν 61 χρόνια από την τραγωδία που σόκαρε τη Ρωσία, τον Φεβρουάριο του 1959 και μια νέα έρευνα δείχνει πως βρήκε την αιτία θανάτου των εννέα ανθρώπων.
Έξι δεκαετίες η υπόθεση παρέμενε άλυτη, με τις θεωρίες να αρχίζουν από τη χιονοθύελλα και να καταλήγουν στο Γέτι και τους εξωγήινους.
Έξι δεκαετίες μετά το μυστήριο λύνεται και για την τραγωδία δεν ευθύνονται ούτε οι εξωγήινοι, ούτε δραπέτες φυλακών ή πειράματα του στρατού. Καμία από τις 75 θεωρίες που είχαν αναπτυχθεί. Παρά μόνο η φύση και η ορμή της... - στο: reader.gr
Πέρασαν 61 χρόνια από την τραγωδία που σόκαρε τη Ρωσία, τον Φεβρουάριο του 1959 και μια νέα έρευνα δείχνει πως βρήκε την αιτία θανάτου των εννέα ανθρώπων.
Έξι δεκαετίες η υπόθεση παρέμενε άλυτη, με τις θεωρίες να αρχίζουν από τη χιονοθύελλα και να καταλήγουν στο Γέτι και τους εξωγήινους.
Έξι δεκαετίες μετά το μυστήριο λύνεται και για την τραγωδία δεν ευθύνονται ούτε οι εξωγήινοι, ούτε δραπέτες φυλακών ή πειράματα του στρατού. Καμία από τις 75 θεωρίες που είχαν αναπτυχθεί. Παρά μόνο η φύση και η ορμή της... - στο: reader.gr
Η πρώτη φωτογραφία με άνδρες του ελληνικού στρατού σε πολεμικό μέτωπο
Ελήφθη στον Τύρναβο τον Απρίλιο του 1897 στην μάχη εναντίον των Τούρκων.
Η φωτογραφική λήψη έγινε από ξένο δημοσιογράφο στο μέτωπο του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897.
Η φωτογραφική λήψη έγινε από ξένο δημοσιογράφο στο μέτωπο του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897.
Δεν είναι στημένη, κάτι που την κάνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Δείχνει Έλληνες στρατιώτες σε θέσεις μάχης στην πρώτη γραμμή κοντά στον Τύρναβο ενώ αναμένουν την επίθεση από τους Τούρκους.
Λίγο μετά τη λήψη της φωτογραφίας, στις 21 Απριλίου 1897, οι εικονιζόμενοι στρατιώτες έδωσαν σκληρή, αλλά απεγνωσμένη μάχη με τον επιτιθέμενο τουρκικό στρατό. Τελικά αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν όταν το εχθρικό ιππικό τους υπερφαλαγγίσει.
Η αμερικανική φωτογραφική εταιρεία Underwood and Underwood τύπωσε πολλά «στερεοσκοπικά» αντίτυπα αυτής και άλλων φωτογραφιών του πολέμου του 1897 για συλλέκτες λήψεων από ιστορικά γεγονότα.
Θα πρέπει να επισημάνουμε πάντως ότι αν υπάρχει μία φωτογραφία που καταγράφει την έλλειψη προετοιμασίας των Ελλήνων στον Πόλεμο του 1897 είναι αυτή. Ο ελληνικός στρατός εφάρμοσε τακτικές άτακτου στρατεύματος με τη χρήση ταμπουριών από μικρές ομάδες ανδρών. Ήταν σαν να πολεμούσε και πάλι στην Επανάσταση του 1821 και όχι στην αυγή του 20 αιώνα! - στο: mixanitouxronou.gr
Το τελευταίο κτήριο παραγωγής ελληνικών παραδοσιακών μαντηλιών κι η υπέροχη ιστορία του
Βρίσκεται στην οδό Πλαταιών στο Μεταξουργείο. Πρόκειται, για ένα κτήριο που κουβαλά ιστορία 130 και πλέον ετών, άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μοναδική τέχνη του σταμπωτού υφάσματος. Ο λόγος για το κτήριο του Τυποβαφικού Εργαστηρίου - Βιοτεχνία Ελληνικών Μαντηλιών με τις μηχανές του να δουλεύουν ασταμάτητα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄90, παράγοντας με μοναδική τεχνική, σταμπωτά μαντήλια κεφαλής. Αποτελούσε μοναδικό δείγμα τυποβαφικού εργαστηρίου σταμπωτών παραδοσιακών μαντηλιών στην Ελλάδα με συνεχή λειτουργία επί 100 χρόνια. - huffingtonpost.gr
Σκιάδι: Το εξωπραγματικό μανιτάρι στην Κίμωλο που πρέπει να επισκεφτείς
Ένα μοναδικό δημιούργημα της φύσης που είναι ενταγμένο στον Άτλαντα Γεωλογικών Μνημείων του Αιγαίου - στο: newsbeast.gr
Borne Sulinowo: Μια πόλη τόσο μυστική, που την είχαν σβήσει από τους χάρτες
Κάποιοι την αποκαλούν πόλη-φάντασμα, γιατί εδώ και δεκαετίες δεν εμφανιζόταν στους χάρτες. Μια μυστική τοποθεσία που κατά την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου έκρυβε πιθανώς ένα θανατηφόρο οπλοστάσιο πυρηνικών όπλων, ικανό να εξαλείψει μεγάλες πόλεις.
Άλλοι αναφέρονται σε αυτή αποκαλώντας την «πολωνικό Τσερνόμπιλ», επειδή ο μανδύας μυστικότητας που απλώθηκε γύρω από τα ραδιενεργά μυστήριά της επέφερε ανησυχητικές συγκρίσεις με τη ζώνη αποκλεισμού που περιβάλλει τον ουκρανικό σταθμό παραγωγής ενέργειας που επλήγη από την καταστροφή.
Αλλά σήμερα, το Borne Sulinowo, στην περιοχή της Δυτικής Πομερανίας της Βόρειας Πολωνίας, αναδύεται ως ένας συναρπαστικός ταξιδιωτικός προορισμός για όσους αναζητούν περιπέτειες, που θέλουν να εξερευνήσουν μια όμορφη φυσική περιοχή και ένα σχετικά άγνωστο σοβιετικό hotspot με ένα πολύ σκοτεινό παρελθόν. - στο: iefimerida.gr
Γαρυφαλλιά Μιχάλβεη: Το χαμένο κορίτσι των Ψαρών
Η Γαρυφαλλιά Μιχάλβεη γεννήθηκε το 1817 στα Ψαρά από εύπορους γονείς. Ιδιαίτερα όμορφο και με μεγάλη ευφυΐα παιδί. Το 1824, οι Τούρκοι έκαναν μια έφοδο στο νησί, αναζητώντας Έλληνες επαναστάτες, σκότωσαν πολλούς Ψαριανούς και ανάμεσα σε αυτούς και τους γονείς της επτάχρονης τότε Γαρυφαλλιάς.
Η Γαρυφαλλιά διέφυγε. Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για το πως. Κάτοικοι μιλούν για το ότι η ίδια η μητέρα της την έβαλε σε βάρκα για να την σώσει, άλλοι πως η μικρή μόνη της κατάφερε να διαφύγει. - στο: maxmag.gr
Αυστραλία: Ο κορονοϊός αποτελείωσε το παλαιότερο μικροέθνος της χώρας
Η ηγεμονία ενός μικροέθνους με έδρα την Αυστραλία που σχηματίστηκε από έναν «πρίγκιπα» έληξε άδοξα μετά από 50 χρόνια.
Το Hutt River, ένα αυτοαποκαλούμενο πριγκιπάτο, εξέδιδε τα δικά του διαβατήρια και κάποτε κήρυξε πόλεμο στην Αυστραλία. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, είναι περισσότερο γνωστό ως ένα αλλόκοτο τουριστικό αξιοθέατο. - στο: huffingtonpost.gr
Η «οικία Κοκοβίκου», η βίλα της Αλίκης - Οδοιπορικό σε σπίτια που γνωρίσαμε στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο
Δρόμοι που έγιναν φυσικό σκηνικό για γυρίσματα. Σπίτια που άνοιξαν τις πόρτες τους για να υποδεχτούν κινηματογραφικά συνεργεία. Επαγγελματικές εγκαταστάσεις που άλλαξαν ταυτότητα ώστε να υπηρετήσουν το σενάριο της εκάστοτε ταινίας. Χώροι που κατέγραψε η κάμερα και παρά το πέρασμα των χρόνων μένουν αναλλοίωτοι στην οθόνη. - στο: apotis4stis5.com
ΚΟΥΙΖ: Τι ξέρεις για τις ελληνικές ταινίες και σειρές;
Τα πιο ενδιαφέροντα τρίβια: απάντησε στις ερωτήσεις και βρες το σκορ σου - στο: mikropragmata.lifo.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Οι ψυχαναγκαστικοί -όπως εγώ...- αγάλλονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου