Μαγευτικές εικόνες από ψηλά από τη χιονισμένη Εύβοια - Όρος Δίρφυς
Η Δίρφυς, πλέον γνωστή και ως Δίρφη, είναι σημαντική οροσειρά της κεντροανατολικής Εύβοιας. Το Δέλφι στα 1.743 μέτρα, αποτελεί την υψηλότερη κορυφή της. Εξαιρώντας τα βουνά της Κρήτης είναι το ψηλότερο βουνό της νησιωτικής Ελλάδας. Έχει έντονο ανάγλυφο και είναι αρκετά απότομη, κυρίως στην ανατολική της πλευρά. Η δυτική της πλευρά παρουσιάζει κωνικό σχήμα. Η Δίρφυς παρουσιάζει επίσης έντονες χιονοπτώσεις κατά την διάρκεια του χειμώνα, γιατί είναι εκτεθειμένη στα ψυχρά βορειανατολικά ρεύματα.
Η χλωρίδα και η πανίδα της Δίρφυος είναι αρκετά πλούσια και σε μεγάλα υψόμετρα απαντώνται σπουδαία ελατοδάση ενώ σε χαμηλότερα υψόμετρα απαντώνται καστανιές, δρυς, πλατάνια, πεύκα και διάφορα φυλλοβόλα.
Στην αρχαιότητα επί της κορυφής της φερόταν αρχαίο ιερό της Διρφύας Ήρας. Σημαντικότερα χωριά της Δίρφυος είναι η Στενή Δίρφυος, που αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου Διρφύων, που βρίσκεται στη δυτική παρυφή του όρους, και οι Στρόπωνες που βρίσκονται στην ανατολική πλαγιά.
Το πέρασμα του χιονιά από τη Φλώρινα σε ενάμισι λεπτό
Δείτε σε ένα πανέμορφο βίντεο πώς η κακοκαιρία Λέανδρος έντυσε στα λευκά τη Φλώρινα.
Το απομονωμένο χωριό της Ευρυτανίας και η "μάχη" του με τον Κρικελοπόταμο
Λίγα μόλις χιλιόμετρα από το Καρπενήσι, υπάρχει ένα έρημο πια χωριουδάκι με θέα στον Κρικελοπόταμο, που από το όνομα του και μόνο μπορεί κάποιος να κατανοήσει τον καθημερινό μόχθο των ανθρώπων του παρελθόντος για επιβίωση.
Τα Δολιανά Ευρυτανίας, τα οποία μετονομάστηκαν το 1928 μετά από απόφαση της τότε κυβέρνησης σε Στουρνάρα, προς τιμήν του Αγίου Γερασίμου του νέου του Καρπενησιώτη που καταγόταν από εκεί, είναι ένα απομονωμένο χωριουδάκι σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του όρους Καλιακούδα και απέχει μόλις 39 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι. Όμως, λόγω του δύσβατου της περιοχής, χρειάζεται πάνω από δύο με δυόμιση ώρες δρόμο για να φτάσει κανείς εκεί και αυτό με καλοσύνη. Η δε λέξη Δωλιανά με ωμέγα όπως γραφόταν ή Δουλιανά (Δουλειά - να), είχε την έννοια πως για να αποκτήσεις κάτι σ' αυτόν τον τόπο έπρεπε να κοπιάσεις πολύ, να δουλέψεις.
Οι πρώτοι κάτοικοι των Δολιανών ήταν από τα Δολιανά Ιωαννίνων, ενώ μαρτυρίες αναφέρουν πως το 1.454 μ.Χ. στο χωριό κατοικούσαν δέκα οικογένειες. Η κύρια ασχολία των κατοίκων του παρελθόντος υπήρξε η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία και σε πολύ χαμηλότερο βαθμό, η γεωργία. Όμως ένας ισχυρός εχθρός ταλαιπωρούσε τους φιλήσυχους κατοίκους του χωριού από τα παλιά ακόμα χρόνια, μέσα από έναν σκληρό και επικίνδυνο καθημερινό αγώνα. Ο λόγος για "το ποτάμι", δηλαδή τον Κρικελλοπόταμο... "που μπορεί το καλοκαίρι να μοιάζει με ήρεμο αρνί, μα σαν πιάσουν τα πρωτοβρόχια, αφρίζει και φουσκώνει, ξεριζώνοντας τα πάντα στο πέρασμά του. Όσο για τη βουή του, ταράζεται ο τόπος και φόβος σε πιάνει ακόμα και στη θέα του...", είναι πολύ χαρακτηριστικά τα λόγια κάτοικου του χωριού μέσα από αφήγηση του για την προσπάθεια των ντόπιων να στήσουν ένα γερό γεφύρι και να μπορέσουν να εξασφαλίσουν ένα ασφαλές πέρασμα στην απέναντι όχθη. Γιατί τα πρόχειρα γεφύρια είχαν λίγη ζωή και στην πρώτη κατεβασιά του ποταμού κατέληγαν στον Αχελώο. Πολλές οι προσπάθειες, μα πάντα ίδιο το αποτέλεσμα ότι υλικό και αν χρησιμοποιήθηκε (ξύλο, τσιμέντο, άγρια ξύλα, συρματοπλέγματα). Τελικά το ποτάμι "νικήθηκε" με τη μεταλλική γέφυρα που κατασκευάστηκε το 2009, "...και ντροπιασμένο πια, περνάει κάτω από το γεφύρι..."
Από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα πολλοί κάτοικοι μετανάστευσαν σε Αμερική, Κωνσταντινούπολη και Αυστραλία με αποτέλεσμα το χωριό να ερημώνει σιγά σιγά. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο χωριό ένας και μόνο άνθρωπος, ο οποίος εκτελούσε χρέη "φύλακα", έχοντας συμφιλιωθεί τόσο με τη φύση και τα άγρια ζώα, όσο και με τη μοναξιά αλλά και την ελευθερία του. Όμως πολλοί Δολιανίτες άρχισαν να επισκευάζουν τα πέτρινα σπίτια τους και να επιστρέφουν στον τόπο τους για το μεγάλο πανηγύρι που γίνεται κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου, ημέρα εορτασμού και χαράς για το χωριό.
Αλυκές Μεσολογγίου
Περνώντας κανείς από την παλαιά Εθνική οδό Μεσολογγίου – Αιτωλικού θα αντικρίσει ένα σπάνιο θέαμα: τεράστιοι λόφοι από αλάτι, ύψους έως και 15 μέτρων απλώνονται στις εγκαταστάσεις των αλυκών Μεσολογγίου.
Οι αλυκές Μεσολογγίου ανήκουν στην κρατική εταιρία Ελληνικές Αλυκές Α.Ε. Έχουν έκταση 11.500 στρεμμάτων και η παραγωγή φτάνει τους 120.000 τόννους ετησίως.
Η παραγωγή του αλατιού στις αλυκές Μεσολογγίου γίνεται με μια απλή, πανάρχαια μέθοδο: από την εξάτμιση της θάλασσας με την βοήθεια του ήλιου και του ανέμου. Στης αλυκές δημιουργούνται τεχνητές “λεκάνες”, δηλαδή απομονώνονται περιοχές στην θάλασσα που επικοινωνούν μεταξύ τους με στενά ανοίγματα, τις “μπούκες”. Η παραγωγή αρχίζει τον Μάρτιο-Απρίλιο. Τότε το νερό εισέρχεται στις λεκάνες αυτές και ξεκινά η εξάτμιση του. Καθώς το νερό της θάλασσας εξατμίζεται και η πυκνότητα του αυξάνει, αρχίζει να αποθέτει στον πυθμένα διάφορα άλατα και γύψο. Όταν λοιπόν το νερό ξεπεράσει συγκεκριμένες τιμές πυκνότητας, μεταφέρεται σε διπλανές λεκάνες, ώστε διαδοχικά να απομακρύνεται η γύψος και τα αδιάλυτα υλικά. Τελικά το θαλασσινό νερό θα καταλήξει στα αλοπήγια (γνωστά στην περιοχή μας και ώς “τηγάνια”), δηλαδή τις τελικές λεκάνες όπου θα αφεθεί να στεγνώσει τελείως και να παραχθεί το αλάτι.
Κατά τον Σεπτέμβρη, θα ξεκινήσει η συγκομιδή του αλατιού. Το αλάτι συλλέγεται με αυτοκινούμενα μηχανήματα συγκομιδής και μέσω ταινιών μεταφοράς θα οδηγηθεί στην μονάδα πλύσης. Εκεί το αλάτι θα “πλυθεί” με την χρήση άλμης (θαλασσινού νερού κορεσμένου σε αλάτι) ώστε να απομακρυνθούν οι γαιώδεις προσμίξεις (πχ άλατα ασβεστίου ή μαγνησίου) αλλά να διατηρηθεί η ποσότητα και η ποιότητα του αλατιού. Το τελικό προϊόν, δηλαδή το καθαρό, αγνό αλάτι, θα αποτεθεί σε εντυπωσιακούς “λόφους” ύψους 10-15 μέτρων!
Όλυμπος: Τα μυστήρια που τυλίγουν την κατοικία των θεών
Αν ψάξεις για τον Όλυμπο θα διαβάσεις αμέτρητες ιστορίες, μύθους, γεγονότα, μαρτυρίες και εικασίες που ξεπερνούν ακόμα και σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Εύκολα θα διαπιστώσεις πως οι θρύλοι καλύπτουν κάθε κορυφή και πλαγιά του. Από ιστορίες για νεραϊδότοπους, επισκέψεις ιπτάμενων δίσκων στο «μπαλκόνι» του Δία μέχρι ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία κ.α. Αποδείξεις δεν έχουμε να παραθέσουμε μα οι μύθοι και ιστορίες πάντα γοητεύουν. Παρακάτω θα βρεις μερικές από τις πιο δημοφιλείς ιστορίες που πλανώνται γύρω από αυτό το ιερό βουνό… - στο: tovima.gr
Το χαμένο Πανόραμα Θων που δίχασε τους Αθηναίους
Ένα περίεργο ογκώδες κτίριο απέναντι από το Καλλιμάρμαρο, λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896, προκάλεσε αντιδράσεις και συζητήσεις.
Ο ογκώδης πολυχώρος ψυχαγωγίας Πανόραμα Θων του Νικόλαου Θων προκάλεσε αντιδράσεις στην εποχή του και οδηγήθηκε στην κατεδάφιση. - στο: athensvoice.gr
Ο άγνωστος ταφικός τύμβος: Ο τύμβος Μεσιάς στη χώρα της αρχαίας Ευρωπού
Έναν άγνωστο, στο ευρύ κοινό, τύμβο αποκαλύπτει το υπουργείο Πολιτισμού. Ένα χιλιόμετρο νότια από τον επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Ευρωπού, σημαντικής πόλης κατά την αρχαιότητα (6ος/5ος αι. π.Χ. έως 6ο αι. μ.Χ.), γενέτειρας του Σελεύκου Α’ Νικάτορα, του σπουδαιότερου των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και σε διακριτό φυσικό αναβαθμό δυτικά του Αξιού ποταμού, από τον οποίο διερχόταν ο οδικός άξονας Ευρωπού-Πέλλας, δεσπόζει ένας ταφικός τύμβος διαμέτρου 32,0 μ και ύψους 5,0 μ, ‘τηλεφανές σήμα’ - σύμβολο της οικονομικής, πιθανότατα και της πολιτικής ισχύος επιφανούς μέλους της αριστοκρατικής τάξης της περιοχής κατά τον ύστερο 4ο αι. π.Χ. ή/και τον 3ο αι. π.Χ. - στο: skai.gr
Denys Bourbaki, πέθανε για την Ελλάδα προφέροντας το όνομα της Ακρόπολης
Η ιστορία του Γάλλου Φιλέλληνα με την ελληνική καταγωγή
Ο Διονύσιος Βούρβαχης (Constantin Denis Bourbaki), σύμφωνα με τα γαλλικά αρχεία, γεννήθηκε στην Κεφαλονιά την 1η Αυγούστου του 1787 και στη συνέχεια πολιτογραφήθηκε Γάλλος στις 9 Νοεμβρίου 1818. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται συνήθως ως φιλέλληνας ελληνικής καταγωγής. - στο: huffingtonpost.gr
Ο Διονύσιος Βούρβαχης (Constantin Denis Bourbaki), σύμφωνα με τα γαλλικά αρχεία, γεννήθηκε στην Κεφαλονιά την 1η Αυγούστου του 1787 και στη συνέχεια πολιτογραφήθηκε Γάλλος στις 9 Νοεμβρίου 1818. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται συνήθως ως φιλέλληνας ελληνικής καταγωγής. - στο: huffingtonpost.gr
Το μυστικό πείραμα της Καστέλλας
Η Καστέλλα αποτελεί συνοικία του Πειραιά που περιλαμβάνει τον μικρό λιμένα της Μουνιχίας ή αλλιώς Μικρολίμανο. Σήμερα είναι ένας όμορφος παραθεριστικός λόφος, καθώς πλαισιώνεται από υπέροχες επαύλεις. Ωστόσο, πριν πάνω από 100 χρόνια αποτελούσε τόπο πειραμάτων, τα οποία δεν ήταν ευρέως γνωστά. Λόγω έλλειψης επίσημων στοιχείων σε συνδυασμό με το μυστήριο, δημιουργήθηκε ένας αστικός μύθος.
Πρόσφατες αναφορές στο θέμα κάνουν λόγο για πείραμα που έγινε για τη χρήση «ασύρματου τηλεγράφου» σε πλοία του Πολεμικού Ναυτικού. Ωστόσο, βασικός τους στόχος ήταν η βελτίωση του Στρατού Ξηράς και η δημιουργία ενός φορητού ασύρματου. Πέρα από αυτά, όμως, νέα στοιχεία δείχνουν ότι στον συγκεκριμένο σταθμό έγιναν και ορισμένα άλλα σημαντικά πειράματα. - στο: maxmag.gr
Quiz: Αναγνωρίζεις τα αγάλματα της Αθήνας;
Η Αθήνα είναι γεμάτη από αγάλματα, ανδριάντες, προτομές, εικαστικές συνθέσεις. Απάντησε σε 25 ερωτήσεις και δες πόσα ξέρεις γι' αυτά. - athensvoice.gr
Όλες οι φορές που ακούσαμε ελληνική μουσική σε ξένες ταινίες και σειρές
Μια λίστα με δώδεκα περιπτώσεις που ακούσαμε γνώριμες μελωδίες σε διάσημες (και μη) ταινίες και σειρές. - στο: oneman.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου