"Μια αλληγορία του ανθρώπου", ο μυστηριώδης πίνακας στην Τέιτ Μπρίταιν που είναι γεμάτος συμβολισμούς

 

Η ιστορία αυτού του πίνακα, που βρίσκεται στην Τέιτ Μπρίταιν στο Λονδίνο, είναι ένα μυστήριο.

 

 

 

Είναι αγνώστου καλλιτέχνη και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα -το νωρίτερο-, καθιστώντας τον έναν σπάνιο θρησκευτικό πίνακα που σώζεται από αυτήν την εποχή στη βρετανική ιστορία. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες και ο θρησκευτικός συμβολισμός του είναι εύκολο να εντοπιστούν.

 

Τα μοτίβα του πίνακα ξεπερνούν κάθε φαντασία.

 

 

Στο κέντρο του βρίσκεται ένας άντρας με κλασική στρατιωτική ενδυμασία τον οποίο προστατεύει η ασπίδα των Χριστιανικών Αρετών -των οποίων τα ονόματα είναι γραμμένα στον λευκό κύλινδρο που περιστρέφεται προστατευτικά γύρω του- και την οποία κρατάει ένας άγγελος.

 

 

Στα αριστερά του βρίσκεται μια κοπέλα που κρατά ένα τόξο από το οποίο ετοιμάζεται να ρίξει τρία βέλη προς τον στόχο της. Το κάθε βέλος έχει και μια ετικέτα: "Λαιμαργία", "Νωθρότητα" και "Λαγνεία". Η κοπέλα φοράει ένα κόσμημα με μια συσκευή κλεψύδρας που κρέμεται από τη μέση της, προφανώς υπαινισσόμενο τον χρόνο που χάνεται από τη νωθρότητα.

 

Κάτω από την κοπέλα βρίσκεται ένας νεαρός με βαλλίστρα που στοχεύει το στήθος του άνδρα στο κέντρο. Στο βέλος του υπάρχει η ετικέτα "Άπληστος". Στο γραφείο μπροστά του βρίσκονται στοίβες κερμάτων, ανοιχτών βιβλίων και τσαντών, ένα εκ των οποίων έχει μια λαβή που προεξέχει. Από τα καρφιά που είναι τοποθετημένα στον τοίχο (για τα καρφιά στον Σταυρό του Χριστού) κρέμονται χαρτιά και σε ένα κορδόνι μια θήκη πενών και ένα μελανοδοχείο.

 

Στην αντίθετη πλευρά του πίνακα, στην επάνω δεξιά γωνία, ένας σκελετός κρατά μια ασπίδα στο ένα χέρι, ενώ στο άλλο ένα αγκαθωτό δόρυ που επίσης φαίνεται να στοχεύει τον άνδρα. Στην ασπίδα του υπάρχει η φράση "Πίσω σου και κλέβω σαν ληστής, Ζωή για να καταβροχθίσει", που πιθανώς αντιπροσωπεύει τον θάνατο.

 

Στην κάτω δεξιά γωνία του πίνακα βρίσκεται η φιγούρα ενός δαίμονα με κέρατα, φτερά νυχτερίδας και ουρά που καταλήγει σε φίδι, ο οποίος επίσης στοχεύει τον άνθρωπο με τρία βέλη. Τα βέλη του έχουν τις λέξεις: "Υπερηφάνεια», "Ζήλια" και "Οργή".

 

Πάνω από όλες αυτές τις μορφές, ανάμεσα σε πυκνά σύννεφα, βρίσκονται μικροί άγγελοι που γυρίζουν το κεφάλι τους προς τον αναστημένο Χριστό, ο οποίος κρατάει έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό. Τα χαρακτηριστικά του Χριστού και του άντρα μοιάζουν να είναι πανομοιότυπα. Είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο να βρούμε μια αναπαράσταση του Χριστού σε βρετανικό πίνακα αυτής της περιόδου, επειδή, μετά τη Μεταρρύθμιση στα τέλη του 1540, δεν επιτρεπόταν η εμφάνιση θρησκευτικών εικόνων, τουλάχιστον στο κοινό.

 

 

Ο αρχικός σκοπός του πίνακα δεν είναι γνωστός. Θα μπορούσε να ήταν για προσωπική λατρευτική χρήση. Η διαμόρφωση trompe l'oeil του φύλλου στο κάτω μέρος είναι ελλιπής, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης κατασκευής, όπως για παράδειγμα ένα ταφικό μνημείο. Πολλές από τις εικόνες είναι πολεμικές, υποδηλώνοντας ότι το πάνελ ίσως ο πίνακας έγινε για έναν στρατιώτη. 

Η χρονολόγηση του έργου είναι γρίφος. Πιστεύεται ότι χρονολογείται από το 1570, καθώς η κοπέλα φοράει ρούχα του 1567-9. Επιπλέον, έχει ομοιότητες με έναν άλλο σπάνιο αγγλικό θρησκευτικό πίνακα, τον "Allegory of the Wise and Foolish Virgins" (Παραβολή των Δέκα Παρθένων), που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη στην Κοπεγχάγη της Δανίας (Statens Museum for Kunst) ο οποίος είναι υπογεγραμμένος και χρονολογημένος το 1570 από τον εκπαιδευμένο στην Αμβέρσα Hans Eworth. Λόγω αυτού, ο συγκεκριμένος πίνακας μερικές φορές αποδίδεται στον Eworth. Ωστόσο, μια δενδροχρονολογική ανάλυση του 1997 δείχνει ότι η πρώτη δυνατή χρονολόγηση για τη δημιουργία του πίνακα είναι περίπου το 1596.

από: atlas obscura και tate