Εικονογράφηση του 1674 από τη Σουηδία που απεικονίζει το "μαρτύριο της σταγόνας"
... και πώς τρέλαινε τα θύματα.
Στην πραγματικότητα, η παμπάλαια μέθοδος ανάκρισης, το "κινέζικο βασανιστήριο" ή "μαρτύριο της σταγόνας", επινοήθηκε μακριά από την Ασία και εξελίχθηκε σε μια πολύ πιο σκληρή μορφή τιμωρίας.
Από τις απαρχές του χρόνου, οι άνθρωποι έχουν προκαλέσει ανείπωτα βάσανα ο ένας στον άλλο. Στο πέρασμα των αιώνων, οι άνθρωποι έχουν ασχοληθεί με το να επινοήσουν συνεχώς εξελισσόμενες μορφές τιμωρίας και εξαναγκασμού. Σε σύγκριση με συσκευές όπως η Σιδερά Παρθένα ή οι αλυσίδες και τα μαστίγια, το "κινέζικο βασανιστήριο" μπορεί να μην ακούγονται ιδιαίτερα εξαντλητικό, αλλά η ιστορία διαφέρει.
Οι βασανιστές, για να αποσπάσουν τις ομολογίες που ήθελαν, χρησιμοποιούσαν συσκευές που συνήθως έφεραν λεπίδες, σχοινιά ή αμβλεία όργανα. Ωστόσο, το "μαρτύριο της σταγόνας" ήταν πιο ύπουλο. Για να εφαρμοστεί, το θύμα παραμένει ακίνητο ενώ στο πρόσωπο, στο μέτωπο ή στο τριχωτό της κεφαλής του στάζει αργά κρύο νερό. Το πιτσίλισμα του νερού είναι ενοχλητικό και το θύμα βιώνει άγχος ενώ προσπαθεί να προβλέψει την επόμενη σταγόνα.
Από τον πόλεμο του Βιετνάμ μέχρι τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, άλλες μέθοδοι "βελτιωμένων ανακρίσεων" με χρήση νερού, όπως η προσομοίωση πνιγμού, έχουν παραμερίσει σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον για το "μαρτύριο της σταγόνας". Όμως, ενώ υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για την πραγματική εφαρμογή του, έχει μακρά και συναρπαστική ιστορία.
Η φρικιαστική ιστορία του "κινέζικου βασανιστηρίου"
Από τις απαρχές του χρόνου, οι άνθρωποι έχουν προκαλέσει ανείπωτα βάσανα ο ένας στον άλλο. Στο πέρασμα των αιώνων, οι άνθρωποι έχουν ασχοληθεί με το να επινοήσουν συνεχώς εξελισσόμενες μορφές τιμωρίας και εξαναγκασμού. Σε σύγκριση με συσκευές όπως η Σιδερά Παρθένα ή οι αλυσίδες και τα μαστίγια, το "κινέζικο βασανιστήριο" μπορεί να μην ακούγονται ιδιαίτερα εξαντλητικό, αλλά η ιστορία διαφέρει.
Οι βασανιστές, για να αποσπάσουν τις ομολογίες που ήθελαν, χρησιμοποιούσαν συσκευές που συνήθως έφεραν λεπίδες, σχοινιά ή αμβλεία όργανα. Ωστόσο, το "μαρτύριο της σταγόνας" ήταν πιο ύπουλο. Για να εφαρμοστεί, το θύμα παραμένει ακίνητο ενώ στο πρόσωπο, στο μέτωπο ή στο τριχωτό της κεφαλής του στάζει αργά κρύο νερό. Το πιτσίλισμα του νερού είναι ενοχλητικό και το θύμα βιώνει άγχος ενώ προσπαθεί να προβλέψει την επόμενη σταγόνα.
Από τον πόλεμο του Βιετνάμ μέχρι τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, άλλες μέθοδοι "βελτιωμένων ανακρίσεων" με χρήση νερού, όπως η προσομοίωση πνιγμού, έχουν παραμερίσει σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον για το "μαρτύριο της σταγόνας". Όμως, ενώ υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία για την πραγματική εφαρμογή του, έχει μακρά και συναρπαστική ιστορία.
Η φρικιαστική ιστορία του "κινέζικου βασανιστηρίου"
Αναπαραγωγή συσκευής βασανιστηρίων με νερό που εκτίθεται στο Βερολίνο
Αν και η ιστορική καταγραφή είναι ελλιπής, η μέθοδος περιγράφηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 15ου ή στις αρχές του 16ου αιώνα από τον Hippolytus de Marsiliis. Ο καταγόμενος από την Μπολόνια της Ιταλίας επιτυχημένος δικηγόρος, είναι περισσότερο γνωστός ως ο πρώτος που τεκμηρίωσε τη μέθοδο που σήμερα είναι γνωστή ως "κινέζικο βασανιστήριο".
Ο θρύλος λέει ότι ο de Marsiliis επινόησε την μέθοδο όταν παρατήρησε πώς το συνεχές νερό που στάζει πάνω σε μια πέτρα τελικά την διαβρώνει, και την εφάρμοσε στους ανθρώπους.
Το βασανιστήριο άντεξε στη πέρασμα του χρόνου, καθώς χρησιμοποιήθηκε σε γαλλικά και γερμανικά άσυλα στα μέσα του 1800. Εκείνη την εποχή, μερικοί γιατροί πίστευαν ότι η παραφροσύνη είχε σωματικά αίτια και ότι τα βασανιστήρια με νερό θα μπορούσαν να θεραπεύσουν τους ασθενείς από τις ψυχικές ταλαιπωρίες τους.
Πεπεισμένοι ότι η συσσώρευση αίματος στο κεφάλι έκανε τους ανθρώπους να τρελαίνονται, οι εργαζόμενοι στα άσυλα χρησιμοποιούσαν μια "μηχανή που στάζει" για να μετριάσουν την εσωτερική συμφόρηση. Οι ασθενείς συγκρατούνταν, και συνήθως τους έδεναν τα μάτια, πριν αφήσουν κρύο νερό στο μέτωπό τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα από έναν κουβά που βρισκόταν από πάνω τους. Η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε επίσης για τη θεραπεία πονοκεφάλων και αϋπνίας -φυσικά χωρίς επιτυχία.
Δεν είναι σαφές πότε άρχισε να χρησιμοποιείται ο όρος "κινέζικο βασανιστήριο του νερού", αλλά μέχρι το 1892, είχε εισέλθει στο δημόσιο λεξικό και αναφέρθηκε σε μια σύντομη ιστορία στο Overland Monthly με τίτλο "The Compromiser". Όμως, ήταν ο διάσημος μάγος Χάρι Χουντίνι που έκανε τον όρο διάσημο.
Το 1911, ο Χουντίνι κατασκεύασε μια δεξαμενή γεμάτη νερό που ονόμασε "Chinese Water Torture Cell" (Κελί Κινέζικου Βασανιστηρίου του Νερού). Με τα δύο πόδια του δεμένα, τον κατέβασαν στο νερό ανάποδα. Όταν οι θεατές τον είδαν μέσα από το γυάλινο μπροστινό μέρος της δεξαμενής, οι κουρτίνες έκρυψαν τη θαυματουργή διαφυγή του. Σύμφωνα με το The Public Domain Review, έκανε το κόλπο για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό στις 21 Σεπτεμβρίου 1912 στο Βερολίνο.
Άλλες μέθοδοι βασανιστηρίων με νερό σε όλη την ιστορία
Ο θρύλος λέει ότι ο de Marsiliis επινόησε την μέθοδο όταν παρατήρησε πώς το συνεχές νερό που στάζει πάνω σε μια πέτρα τελικά την διαβρώνει, και την εφάρμοσε στους ανθρώπους.
Το βασανιστήριο άντεξε στη πέρασμα του χρόνου, καθώς χρησιμοποιήθηκε σε γαλλικά και γερμανικά άσυλα στα μέσα του 1800. Εκείνη την εποχή, μερικοί γιατροί πίστευαν ότι η παραφροσύνη είχε σωματικά αίτια και ότι τα βασανιστήρια με νερό θα μπορούσαν να θεραπεύσουν τους ασθενείς από τις ψυχικές ταλαιπωρίες τους.
Πεπεισμένοι ότι η συσσώρευση αίματος στο κεφάλι έκανε τους ανθρώπους να τρελαίνονται, οι εργαζόμενοι στα άσυλα χρησιμοποιούσαν μια "μηχανή που στάζει" για να μετριάσουν την εσωτερική συμφόρηση. Οι ασθενείς συγκρατούνταν, και συνήθως τους έδεναν τα μάτια, πριν αφήσουν κρύο νερό στο μέτωπό τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα από έναν κουβά που βρισκόταν από πάνω τους. Η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε επίσης για τη θεραπεία πονοκεφάλων και αϋπνίας -φυσικά χωρίς επιτυχία.
Δεν είναι σαφές πότε άρχισε να χρησιμοποιείται ο όρος "κινέζικο βασανιστήριο του νερού", αλλά μέχρι το 1892, είχε εισέλθει στο δημόσιο λεξικό και αναφέρθηκε σε μια σύντομη ιστορία στο Overland Monthly με τίτλο "The Compromiser". Όμως, ήταν ο διάσημος μάγος Χάρι Χουντίνι που έκανε τον όρο διάσημο.
Το 1911, ο Χουντίνι κατασκεύασε μια δεξαμενή γεμάτη νερό που ονόμασε "Chinese Water Torture Cell" (Κελί Κινέζικου Βασανιστηρίου του Νερού). Με τα δύο πόδια του δεμένα, τον κατέβασαν στο νερό ανάποδα. Όταν οι θεατές τον είδαν μέσα από το γυάλινο μπροστινό μέρος της δεξαμενής, οι κουρτίνες έκρυψαν τη θαυματουργή διαφυγή του. Σύμφωνα με το The Public Domain Review, έκανε το κόλπο για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό στις 21 Σεπτεμβρίου 1912 στο Βερολίνο.
Άλλες μέθοδοι βασανιστηρίων με νερό σε όλη την ιστορία
Αμερικανοί στρατιώτες -που φαίνεται να το διασκεδάζουν...- εφαρμόζουν το waterboarding σε έναν αιχμάλωτο πολέμου στο Βιετνάμ το 1968
Όταν ο Χουντίνι παρουσίασε το εντυπωσιακό κόλπο του, οι ιστορίες της γενναιότητάς του εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη και έκαναν δημοφιλή την παράσταση. Εν τω μεταξύ, στο τελευταίο μέρος του 20ου αιώνα, τα πραγματικά βασανιστήρια της σταγόνας πολλαπλασιάστηκαν με τη μορφή θηριωδιών εγκλημάτων πολέμου και τα οποία νομοθετήθηκαν ως "ενισχυμένη ανάκριση" στον 21ο αιώνα.
Το "waterboarding", η γνωστή μέθοδος βασανισμού κατά την οποία χύνεται νερό πάνω από ένα ύφασμα που καλύπτει το πρόσωπο και τις αναπνευστικές οδούς ενός ακινητοποιημένου αιχμάλωτου προκαλώντας του την αίσθηση του πνιγμού, υπήρχε πολύ πριν βασανιστούν οι τρόφιμοι στο Γκουαντάναμο μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τον επακόλουθο Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας. Σύμφωνα με το The Nation, τα αμερικανικά στρατεύματα που κατέπνιξαν ένα κίνημα ανεξαρτησίας στις Φιλιππίνες χρησιμοποίησαν τη μέθοδο στις αρχές του 1900, ενώ, κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Βιετκόνγκ τη χρησιμοποίησαν κατά κορόν.
Το waterboarding έγινε διαβόητο όταν, τη δεκαετία του 2000, εκτέθηκε η κυβέρνηση των ΗΠΑ για τη σκληρή πρακτική στον κόλπο του Γκουαντάναμο, και αποκαλύφθηκε ότι παρόμοια βασανιστήρια είχαν διεξαχθεί σε φυλακές όπως το Αμπού Γκράιμπ. Αν εφαρμοζόταν η Σύμβαση της Γενεύης, αυτές οι μέθοδοι θα χαρακτηρίζονταν ως εγκλήματα πολέμου... φευ!
Το "waterboarding", η γνωστή μέθοδος βασανισμού κατά την οποία χύνεται νερό πάνω από ένα ύφασμα που καλύπτει το πρόσωπο και τις αναπνευστικές οδούς ενός ακινητοποιημένου αιχμάλωτου προκαλώντας του την αίσθηση του πνιγμού, υπήρχε πολύ πριν βασανιστούν οι τρόφιμοι στο Γκουαντάναμο μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τον επακόλουθο Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας. Σύμφωνα με το The Nation, τα αμερικανικά στρατεύματα που κατέπνιξαν ένα κίνημα ανεξαρτησίας στις Φιλιππίνες χρησιμοποίησαν τη μέθοδο στις αρχές του 1900, ενώ, κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Βιετκόνγκ τη χρησιμοποίησαν κατά κορόν.
Το waterboarding έγινε διαβόητο όταν, τη δεκαετία του 2000, εκτέθηκε η κυβέρνηση των ΗΠΑ για τη σκληρή πρακτική στον κόλπο του Γκουαντάναμο, και αποκαλύφθηκε ότι παρόμοια βασανιστήρια είχαν διεξαχθεί σε φυλακές όπως το Αμπού Γκράιμπ. Αν εφαρμοζόταν η Σύμβαση της Γενεύης, αυτές οι μέθοδοι θα χαρακτηρίζονταν ως εγκλήματα πολέμου... φευ!
Λειτουργεί όντως το "μαρτύριο της σταγόνας";
Ο Χουντίνι και το "Chinese Water Torture Cell" στο Βερολίνο
Υπό το φως των αποκαλύψεων και των ατελείωτων συζητήσεων σχετικά με την αποτελεσματικότητά του, το τηλεοπτικό πρόγραμμα MythBusters ξεκίνησε μια έρευνα. Αν και ο οικοδεσπότης Adam Savage κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εν λόγω μέθοδος ήταν σίγουρα αποτελεσματική στο να κάνει τους κρατούμενους να ομολογήσουν, πίστευε ότι οι περιορισμοί που χρησιμοποιούνταν για να κρατούν τα θύματα ακινητοποιημένα ήταν αυτά που τους έκαναν να σπάσουν, και όχι το νερό.
Αργότερα, ο Savage αποκάλυψε ότι, μετά την προβολή του επεισοδίου των MythBusters, κάποιος του έστειλε email και εξηγούσε ότι "η τυχαία ρήξη σταγόνας ήταν απίστευτα αποτελεσματική", και ισχυρίστηκε ότι, οι τακτικές ρήξεις μπορεί να γίνουν καθησυχαστικές και στοχαστικές, αλλά οι τυχαίες σταγόνες μπορεί να τρελαίνουν το θύμα.
"Αν δεν μπορούσατε να το προβλέψετε, είπε, 'Ανακαλύψαμε ότι καταφέραμε να προκαλέσουμε νευρικό κλονισμό μέσα σε 20 ώρες'", ανέφερε ο Savage για το περίεργο email.
Το αν το "κινέζικο βασανιστήριο" εφευρέθηκε από αρχαίους Ασιάτες ή απλώς απέκτησε το όνομά του από οπορτουνιστές στη μεσαιωνική Ευρώπη παραμένει ασαφές. Το θέμα είναι ότι το εξελίχτηκε και το διαδέχτηκαν νέες, πιο σκληρές μέθοδοι βασανιστηρίων, όπως το waterboarding.
"Αν δεν μπορούσατε να το προβλέψετε, είπε, 'Ανακαλύψαμε ότι καταφέραμε να προκαλέσουμε νευρικό κλονισμό μέσα σε 20 ώρες'", ανέφερε ο Savage για το περίεργο email.
Το αν το "κινέζικο βασανιστήριο" εφευρέθηκε από αρχαίους Ασιάτες ή απλώς απέκτησε το όνομά του από οπορτουνιστές στη μεσαιωνική Ευρώπη παραμένει ασαφές. Το θέμα είναι ότι το εξελίχτηκε και το διαδέχτηκαν νέες, πιο σκληρές μέθοδοι βασανιστηρίων, όπως το waterboarding.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου