Λίγοι γνώριζαν την προέλευση του μυστηριώδους Kay's Cross στην πόλη Kaysville
της Γιούτα γύρω από τον οποίο αναπτύχθηκαν ιστορίες φαντασμάτων.
Για δεκαετίες, ένας σταυρός, ύψους 6 και πλάτους 3 μέτρων, από τσιμέντο και πέτρα, βρισκόταν σε μια κοιλάδα στα βόρεια προάστια της πόλης Kaysville στην Γιούτα. Στο κέντρο είχε ένα μεγάλο "Κ" και ήταν γνωστός στους ντόπιους ως "Kay's Cross" (Σταυρός του Κ). Δεν ήταν ορατός από τον δρόμο και βρισκόταν βαθιά μέσα στη ιδιοκτησία κάποιου. Αυτό, μαζί με την άγνωστη προέλευση και το γεγονός ότι βρισκόταν κοντά στο νεκροταφείο της πόλης έδωσαν τροφή για αστικούς μύθους.
Όσοι είχαν δει πραγματικά τον σταυρό είπαν ότι τον είχε φτιάξει ένας πολύγαμος που δολοφόνησε τις επτά γυναίκες του και τις έθαψε γύρω από τη βάση του, πριν κρεμαστεί και ο ίδιος από ένα δέντρο εκεί κοντά. Σε μια άλλη εκδοχή της ιστορίας, στον σταυρό υπήρχε θαμμένη η καρδιά μιας από τις συζύγους. Κάποιοι ανέφεραν ότι είδαν οστά μικρών ζώων διάσπαρτα στη βάση του, ενώ, ανάλογα με το ποιος έλεγε την ιστορία, ανέφερε φαντάσματα, μάγισσες, λυκάνθρωπους και τελετουργικές θυσίες. Όλοι όμως συμφωνούσαν στο γεγονός ότι, οι ιδιοκτήτες του ακινήτου πυροβολούσαν με αλάτι τους εισβολείς που πήγαιναν να δουν τον σταυρό.
Πολλοί γονείς προειδοποιούσαν τα παιδιά τους να μην πάνε να τον δουν, ειδικά τη νύχτα και, ακόμη ειδικότερα, κατά τη διάρκεια μιας πανσέληνου, όταν έλεγαν ότι ο σταυρός έλαμπε και έκαιγε όποιον τον άγγιζε.
Η Linda Arnell, η οποία μεγάλωσε στο Kaysville, επισκέφτηκε πρώτη φορά τον σταυρό στη δεκαετία του 1960. "Την πρώτη φορά, σοκαρίστηκα γιατί ήταν τόσο μεγάλος. Ο οριζόντιος βραχίονας ήταν μεγάλος σαν φέρετρο. Νομίζαμε ότι είχε πτώματα μέσα".
Στη δεκαετία του 1980, ο Keith Elison, ο οποίος επίσης μεγάλωσε στο Kaysville, πήγαινε στο σχολείο, το οποίο είχε μια παιδική χαρά στα όρια της κοιλάδας. "Στα διαλείμματα, περνούσαμε κρυφά τον φράχτη και πηγαίναμε στο δάσος". "Ένιωσα αμέσως ένα παράξενο συναίσθημα και ότι είχα ξεπεράσει κάποιο είδος ορίου στη ζωή μου", είπε ο Elison για την πρώτη φορά που είδε τον τεράστιο σταυρό.
Το σπίτι της παιδικής ηλικίας του Roger Gardiner συνόρευε με την ιδιοκτησία, αλλά δεν πήγε ποτέ στον σταυρό γιατί ο πατέρας του έλεγε, "Πηγαίνετε στον Kay's Cross μόνο αν θέλετε μεγάλους μπελάδες".
Πολλοί από τους ντόπιους είπαν ότι ο σταυρός περιβαλλόταν από ένα απόκοσμο κακό -ή τουλάχιστον ήταν μαγνήτης για ύποπτους και απρόβλεπτους ανθρώπους. Μερικοί έφηβοι καμάρωναν ότι, μια νύχτα, πήγαν στον σταυρό, μεθύσαν ή μαστούρωσαν και έφτιαξαν πεντάλφες με σπρέι στους βράχους. Οι ευσεβείς και συνετοί έμεναν μακριά του, ενώ οι περιπετειώδεις και απερίσκεπτοι έλεγαν ιστορίες οι οποίες δεν ήταν αξιόπιστες. Άλλωστε, αναφερόμαστε στην εποχή πριν από το Διαδίκτυο που δεν υπήρχαν άμεσες φωτογραφίες, οπότε οι θρύλοι γίνονταν εύκολα πιο μυστηριώδεις.
Ωστόσο, υπάρχει ένα τεκμηριωμένο γεγονός, στο οποίο συμφωνούν οι ντόπιοι και αυτό είναι η -ευρέως αναφερόμενη- καταστροφή του σταυρού. Στις 15 Φεβρουαρίου του 1992, κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν ότι άκουσαν μια δυνατή έκρηξη. Όταν αστυνομικοί πήγαν στην κοιλάδα που ήταν ο σταυρός, τον βρήκαν κατεστραμμένο, προφανώς από δυναμίτη που είχε τοποθετηθεί στην βάση του. Για το συμβάν δεν έγινε ποτέ καμία σύλληψη. Οι ντόπιοι υπέθεσαν ότι τον κατέστρεψαν οι ιδιοκτήτες της γης για να ησυχάσουν από τους καταπατητές που είχαν γίνει πολύ ενοχλητικοί.
Το σπίτι της παιδικής ηλικίας του Roger Gardiner συνόρευε με την ιδιοκτησία, αλλά δεν πήγε ποτέ στον σταυρό γιατί ο πατέρας του έλεγε, "Πηγαίνετε στον Kay's Cross μόνο αν θέλετε μεγάλους μπελάδες".
Πολλοί από τους ντόπιους είπαν ότι ο σταυρός περιβαλλόταν από ένα απόκοσμο κακό -ή τουλάχιστον ήταν μαγνήτης για ύποπτους και απρόβλεπτους ανθρώπους. Μερικοί έφηβοι καμάρωναν ότι, μια νύχτα, πήγαν στον σταυρό, μεθύσαν ή μαστούρωσαν και έφτιαξαν πεντάλφες με σπρέι στους βράχους. Οι ευσεβείς και συνετοί έμεναν μακριά του, ενώ οι περιπετειώδεις και απερίσκεπτοι έλεγαν ιστορίες οι οποίες δεν ήταν αξιόπιστες. Άλλωστε, αναφερόμαστε στην εποχή πριν από το Διαδίκτυο που δεν υπήρχαν άμεσες φωτογραφίες, οπότε οι θρύλοι γίνονταν εύκολα πιο μυστηριώδεις.
Ωστόσο, υπάρχει ένα τεκμηριωμένο γεγονός, στο οποίο συμφωνούν οι ντόπιοι και αυτό είναι η -ευρέως αναφερόμενη- καταστροφή του σταυρού. Στις 15 Φεβρουαρίου του 1992, κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν ότι άκουσαν μια δυνατή έκρηξη. Όταν αστυνομικοί πήγαν στην κοιλάδα που ήταν ο σταυρός, τον βρήκαν κατεστραμμένο, προφανώς από δυναμίτη που είχε τοποθετηθεί στην βάση του. Για το συμβάν δεν έγινε ποτέ καμία σύλληψη. Οι ντόπιοι υπέθεσαν ότι τον κατέστρεψαν οι ιδιοκτήτες της γης για να ησυχάσουν από τους καταπατητές που είχαν γίνει πολύ ενοχλητικοί.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι επισκέψεις στην κοιλάδα μειώθηκαν. Δε συνέβη όμως το ίδιο και με τους θρύλους. Ο Brent Hugh, ο οποίος μεγάλωσε στο Kaysville, άρχισε να ασχολείται με τον σταυρό από χόμπι, ερευνώντας τον και δημοσιεύοντας τα ευρήματά του στο blog του. Μερικά από αυτά που ανακάλυψε ήταν θέμα δημόσιων αρχείων, δίνοντας τη θέση τους στις φανταστικές ιστορίες των μαγισσών και των θυσιών ζώων.
Η γη στην οποία βρισκόταν ο σταυρός ανήκε -και εξακολουθεί να ανήκει- στην φατρία Kingston, μια ομάδα Μορμόνων φονταμενταλιστών οι οποίοι, τη δεκαετία του 1920, αποχώρησαν από την κυρίαρχη Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ο πατριάρχης της φυλής, Charles Elden Kingston, ίδρυσε αυτό που οι οπαδοί του αποκαλούσαν "Τάγμα" (Order), και μερικές φορές "Συνεταιρισμό" (Co-Op), αλλά στα δημόσια αρχεία είναι καταγεγραμμένο ως Davis County Cooperative Society. Το Co-Op ασκούσε την πολυγαμία και ζούσε κάτω από μια "Ενωμένη Τάξη" (United Order), έναν τύπο κομμουνισμού που μοιράζονταν τα αγαθά και τις υπηρεσίες. Με το πέρασμα του χρόνου, αποτραβήχτηκαν ολοένα και περισσότερο από την κοινωνία. Η επιχειρηματική αυτοδυναμία της φατρίας τους απέφερε πολλές φάρμες, ένα ράντσο με βοοειδή και ένα ανθρακωρυχείο. Συχνά, οι πεποιθήσεις και οι πρακτικές τους τους έβγαζαν από την αφάνεια, όπως συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2022, όταν, πρώην μέλη της φατρίας κατέθεσαν μήνυση κατά των Kingston για σεξουαλική επίθεση, κακοποίηση παιδιών και σεξουαλική εμπορία ανηλίκων που γεννήθηκαν στην οργάνωση.
"Είναι αρκετά μεγάλη και πλούσια και μυστικοπαθής ομάδα", εξηγεί ο Hugh, ο οποίος βρήκε αρχεία ιδιοκτησίας και άρθρα εφημερίδων για τους Kingston, αλλά πολύ λίγες πληροφορίες για τον τεράστιο σταυρό που βρισκόταν στην ιδιοκτησία τους. Το 2019, ο Hugh έλαβε ένα email από κάποια γυναίκα που ισχυριζόταν ότι, στην δεκαετία του 1940, ο πατέρας της, Malvern Hansen, είχε βοηθήσει στην κατασκευή του σταυρού. Ο Hugh είπε ότι ο Hansen είχε γράψει γι' αυτό στο ημερολόγιό του και του δόθηκαν αποσπάσματα για δημοσίευση.
Αν η ιστορία του Hansen είναι αληθινή, η προέλευση του Kay's Cross δεν έχει να κάνει καθόλου με δολοφονημένες συζύγους και τελετουργικές θυσίες. Ωστόσο, η πραγματική ιστορία μπορεί να είναι ακόμη πιο περίεργη και περιλαμβάνει τους Kingston και έναν περιπλανώμενο θρησκευτικό ζηλωτή που ισχυρίστηκε ότι ήταν η μετενσάρκωση του Ιησού Χριστού.
Στο ημερολόγιό του, ο Hansen κατέγραψε ότι το καλοκαίρι του 1946, αυτός και άλλα μέλη του Co-Op συνάντησαν κάποιον Francis Pencovic, μια μεσσιακή φιγούρα που ονομαζόταν Krishna Venta και πίστευε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός. Ο Pencovic, το 1945 ενώ υπηρετούσε στον στρατό, είχε αρχίσει να κηρύττει το ευαγγέλιό του. Τα αρχεία στρατολόγησης του τον περιγράφουν ως "αυτοαπασχολούμενο λέκτορα, δάσκαλο και συγγραφέα Φιλοσοφίας".
Ο Pencovic υπηρέτησε στον στρατό με τον John Ortell Kingston και ο πατριάρχης της φατρίας τον κάλεσε να κηρύξει. Μετά από μερικές συναντήσεις, Hansen και Charles Kingston εκμυστηρεύτηκαν ο ένας στον άλλον ότι δεν πίστευαν πραγματικά ότι ο Pencovic ήταν ο Υιός του Θεού. Παρά τον σκεπτικισμό τους, ο Pencovic έπεισε τα μέλη της φατρίας να φτιάξουν έναν πέτρινο σταυρό ως φόρο τιμής στην Σταύρωση του Ιησού.
Η γη στην οποία βρισκόταν ο σταυρός ανήκε -και εξακολουθεί να ανήκει- στην φατρία Kingston, μια ομάδα Μορμόνων φονταμενταλιστών οι οποίοι, τη δεκαετία του 1920, αποχώρησαν από την κυρίαρχη Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Ο πατριάρχης της φυλής, Charles Elden Kingston, ίδρυσε αυτό που οι οπαδοί του αποκαλούσαν "Τάγμα" (Order), και μερικές φορές "Συνεταιρισμό" (Co-Op), αλλά στα δημόσια αρχεία είναι καταγεγραμμένο ως Davis County Cooperative Society. Το Co-Op ασκούσε την πολυγαμία και ζούσε κάτω από μια "Ενωμένη Τάξη" (United Order), έναν τύπο κομμουνισμού που μοιράζονταν τα αγαθά και τις υπηρεσίες. Με το πέρασμα του χρόνου, αποτραβήχτηκαν ολοένα και περισσότερο από την κοινωνία. Η επιχειρηματική αυτοδυναμία της φατρίας τους απέφερε πολλές φάρμες, ένα ράντσο με βοοειδή και ένα ανθρακωρυχείο. Συχνά, οι πεποιθήσεις και οι πρακτικές τους τους έβγαζαν από την αφάνεια, όπως συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2022, όταν, πρώην μέλη της φατρίας κατέθεσαν μήνυση κατά των Kingston για σεξουαλική επίθεση, κακοποίηση παιδιών και σεξουαλική εμπορία ανηλίκων που γεννήθηκαν στην οργάνωση.
"Είναι αρκετά μεγάλη και πλούσια και μυστικοπαθής ομάδα", εξηγεί ο Hugh, ο οποίος βρήκε αρχεία ιδιοκτησίας και άρθρα εφημερίδων για τους Kingston, αλλά πολύ λίγες πληροφορίες για τον τεράστιο σταυρό που βρισκόταν στην ιδιοκτησία τους. Το 2019, ο Hugh έλαβε ένα email από κάποια γυναίκα που ισχυριζόταν ότι, στην δεκαετία του 1940, ο πατέρας της, Malvern Hansen, είχε βοηθήσει στην κατασκευή του σταυρού. Ο Hugh είπε ότι ο Hansen είχε γράψει γι' αυτό στο ημερολόγιό του και του δόθηκαν αποσπάσματα για δημοσίευση.
Αν η ιστορία του Hansen είναι αληθινή, η προέλευση του Kay's Cross δεν έχει να κάνει καθόλου με δολοφονημένες συζύγους και τελετουργικές θυσίες. Ωστόσο, η πραγματική ιστορία μπορεί να είναι ακόμη πιο περίεργη και περιλαμβάνει τους Kingston και έναν περιπλανώμενο θρησκευτικό ζηλωτή που ισχυρίστηκε ότι ήταν η μετενσάρκωση του Ιησού Χριστού.
Στο ημερολόγιό του, ο Hansen κατέγραψε ότι το καλοκαίρι του 1946, αυτός και άλλα μέλη του Co-Op συνάντησαν κάποιον Francis Pencovic, μια μεσσιακή φιγούρα που ονομαζόταν Krishna Venta και πίστευε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός. Ο Pencovic, το 1945 ενώ υπηρετούσε στον στρατό, είχε αρχίσει να κηρύττει το ευαγγέλιό του. Τα αρχεία στρατολόγησης του τον περιγράφουν ως "αυτοαπασχολούμενο λέκτορα, δάσκαλο και συγγραφέα Φιλοσοφίας".
Ο Pencovic υπηρέτησε στον στρατό με τον John Ortell Kingston και ο πατριάρχης της φατρίας τον κάλεσε να κηρύξει. Μετά από μερικές συναντήσεις, Hansen και Charles Kingston εκμυστηρεύτηκαν ο ένας στον άλλον ότι δεν πίστευαν πραγματικά ότι ο Pencovic ήταν ο Υιός του Θεού. Παρά τον σκεπτικισμό τους, ο Pencovic έπεισε τα μέλη της φατρίας να φτιάξουν έναν πέτρινο σταυρό ως φόρο τιμής στην Σταύρωση του Ιησού.
Ο Krishna Venta στα μέσα της δεκαετίας του 1950 - πηγή
Ο Hansen έγραψε ότι το γράμμα "Κ" στον σταυρό δεν ήταν για τον Krishna, το Kaysville ή για τον Kingston, αλλά για τη "γνώση" (k-nowledge). Σε αντίθεση με έναν τυπικό σταυρό, η βάση, ο οριζόντιος βραχίονας και το άνω μέρος του σταυρού απλώνονταν μακριά από την κεντρική διασταύρωση. Επίσης, έκαναν αυλακώσεις στους βραχίονες, οι οποίες θα ήταν τα ράφια για να βάλουν τις Γραφές και τις οποίες θα κάλυπταν με βιτρό. Όμως, αργότερα εκείνο το έτος, και ενώ ο σταυρός ήταν ακόμη υπό κατασκευή, ο Pencovic μετακόμισε στην Καλιφόρνια, όπως γράφει ο Hansen. Λόγω της απουσίας του, το έργο εγκαταλείφθηκε, αν και ο ίδιος συνέχισε να τον χρησιμοποιεί στη νέα του οργάνωση, την WKFL ("Wisdom, Knowledge, Faith, Love", Σοφία, Γνώση, Πίστη, Αγάπη).
Η καταχώριση στο ημερολόγιο του Hansen επιβεβαιώνεται από ένα άρθρο σε μια εφημερίδα. Λίγο μετά την καταστροφή του σταυρού το 1992, όπως λέει το άρθρο, κάποιος Merlin Kingston επικοινώνησε με την Kaysville-Layton Historical Society ισχυριζόμενος ότι είχε πληροφορίες για τον σταυρό και ήθελε να "ξεκαθαρίσει τα πράγματα". Ο Merlin Kingston αναφέρεται στο ημερολόγιο του Hansen ως ένας από τους κατασκευαστές του σταυρού. Αποσπάσματα από τα όσα είπε περιγράφουν την εμπλοκή του Pencovic. Το άρθρο όμως δεν είχε πολλές λεπτομέρειες. Η συνέντευξη υποτίθεται ότι ηχογραφήθηκε, αλλά δεν ήθελε να διαρρεύσουν οι πληροφορίες που έδωσε. Έκτοτε, η Ιστορική Κοινωνία διαλύθηκε και τα αρχεία της μαρτυρίας του Kingston έχουν χαθεί.
Την εποχή που η κόρη του Hansen επικοινώνησε με τον Hugh, επικοινώνησε και με ένα μέλος του Kaysville-Fruit Heights Museum of History & Art, την Kristina Murdock. Στα 96 του, ο Hansen μοιράστηκε το ημερολόγιο του με την Murdock και της έδωσε ένα αντίγραφο του αρχικού σχεδίου του σταυρού, επιβεβαιώνοντας ότι ήταν ιδέα του Pencovic. Όταν ρωτήθηκε γιατί κρατήθηκε κρυφός ο αρχιτέκτονας του σταυρού, ο Hansen απάντησε, ότι "δεν ήταν μυστικό. Απλώς, δε μιλήσαμε για αυτό, καθώς είχαμε άλλα πράγματα να κάνουμε".
Μια δεκαετία αφότου έφυγε από το Kaysville, ο Pencovic δολοφονήθηκε σε βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας από δύο από τους οπαδούς του στο WKFL που πίστευαν ότι είχε υπεξαιρέσει χρήματα από την οργάνωση και διέπραξε μοιχεία με τις γυναίκες τους. Η έκρηξη, στην οποία σκοτώθηκαν ακόμη εννέα άτομα, μπορεί να ήταν η απαρχή του μύθου για τις εννέα δολοφονημένες συζύγους που θάφτηκαν στον Kay's Cross.
Σήμερα, τα ερείπια του τεράστιου σταυρού είναι ακόμα ορατά. Η βάση έχει γίνει ένας σωρός από τσιμέντο και πέτρες που, το καλοκαίρι, καλύπτονται από βλάστηση. Οι αρμοί που χρησιμοποιήθηκαν για να τον πλαισιώσουν είναι πλέον εκτεθειμένοι, αν και στραβωμένοι από την έκρηξη. Οι βραχίονες παραμένουν άθικτοι και το μεγάλο "Κ" φαίνεται ακόμα.
Μια δεκαετία περίπου μετά την καταστροφή του σταυρού, μέλη της φατρίας αποφάσισαν να ανοίξουν την κοιλάδα στο κοινό -με το ανάλογο αντίτιμο- για μια "στοιχειωμένη" περιήγηση. Κοντά στον κεντρικό δρόμο, έφτιαξαν ένα αντίγραφο υπό κλίμακα του σταυρού. Η ιστοσελίδα της περιοδείας κλίνει, σε μεγάλο βαθμό, προς τους παλιούς, αστικούς θρύλους. Ένα βίντεο χρησιμοποιεί δυσοίωνη μουσική και εικόνες με μια απαίσια φωνή που αποκαλεί τον σταυρό "φάρο του κακού" και προειδοποιεί ότι "πολλές θεάσεις παραφυσικής δραστηριότητας ταλανίζουν αυτά τα δάση για γενιές".
"Πριν από σαράντα χρόνια, δε θα το είχαν κάνει ποτέ αυτό. Δεν ήθελαν να ανακατευτούν με την κοινωνία. Τώρα όμως έχουν μετατρέψει αυτό που ήταν αγκάθι γι' αυτούς σε πηγή εισοδήματος", λέει ο Hugh.
"Το αστείο είναι ότι αν γνωρίζαμε την πραγματική ιστορία, πιθανότατα δε θα μας ενδιέφερε καθόλου", λέει ο Elison. "Για εμάς, ήταν το τρομακτικό μνημείο του κακού, με όλα αυτά τα μυστήρια που το περιβάλλουν. Έπρεπε να το δούμε μόνοι μας. Αν όμως ξέραμε ότι κάποιος που νόμιζε ότι ήταν ο Ιησούς ξεγέλασε μερικούς πολύγαμους για να το φτιάξουν, πιθανότατα, θα είχαμε μείνει στο σχολείο".
"Πριν από σαράντα χρόνια, δε θα το είχαν κάνει ποτέ αυτό. Δεν ήθελαν να ανακατευτούν με την κοινωνία. Τώρα όμως έχουν μετατρέψει αυτό που ήταν αγκάθι γι' αυτούς σε πηγή εισοδήματος", λέει ο Hugh.
"Το αστείο είναι ότι αν γνωρίζαμε την πραγματική ιστορία, πιθανότατα δε θα μας ενδιέφερε καθόλου", λέει ο Elison. "Για εμάς, ήταν το τρομακτικό μνημείο του κακού, με όλα αυτά τα μυστήρια που το περιβάλλουν. Έπρεπε να το δούμε μόνοι μας. Αν όμως ξέραμε ότι κάποιος που νόμιζε ότι ήταν ο Ιησούς ξεγέλασε μερικούς πολύγαμους για να το φτιάξουν, πιθανότατα, θα είχαμε μείνει στο σχολείο".
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου