Στην όχθη του ποταμού Σπρέε υπάρχει μια από τις τελευταίες υπενθυμίσεις ενός συμβολικού τείχους που χώρισε τους ανθρώπους για σχεδόν 3 δεκαετίες.
Δείτε ακόμη:
Όταν στις 9 Νοεμβρίου του 1989 έπεσε το Τείχος που χώριζε το Ανατολικό και το Δυτικό Βερολίνο, οι καλλιτέχνες προσπάθησαν να διεκδικήσουν κάτι που ήταν ανέγγιχτο για σχεδόν 30 χρόνια και να το μετατρέψουν από σύμβολο καταπίεσης σε έκφραση ελευθερίας.
Αυτό που προέκυψε είναι ορατό ακόμα και σήμερα, και εκτείνεται κατά μήκος της πρώην συνοριακής γραμμής που κατέληγε στον ποταμό Σπρέε και στο Mühlenstrasse. Αυτή η υπαίθρια γκαλερί, που είναι ευρέως γνωστή ως East Side Gallery, αποτελείται από 105 μόνιμες τοιχογραφίες και εκτείνεται για περισσότερο από ένα χιλιόμετρο κάτω από την ανατολική όψη του Τείχους. Τα έργα φτιάχτηκαν από καλλιτέχνες του δρόμου από όλο τον κόσμο μετά τη συγχώνευση των δύο μεγάλων συλλογικοτήτων τέχνης της Γερμανίας, της VBK και της BBK. Αν και τα έργα διαφέρουν σε στυλ και περιεχόμενο, τα θέματα εκφράζουν την πίστη για ένα φωτεινότερο, καλύτερο μέλλον, που οι καλλιτέχνες πίστευαν ότι βρισκόταν προ των πυλών.
Το μέρος δεν αποτέλεσε ποτέ προορισμός για επισκέπτες και, από τη στιγμή που η επανένωση έγινε η "νέα κανονικότητα" στην πόλη, η έλλειψη φροντίδας είχε αρχίσει να γίνεται εμφανής στην East Side Gallery, η οποία έχει υποστεί σημαντικές ζημιές. Το 2000, υπολογίστηκε ότι τα 2/3 των τοιχογραφιών είτε είχαν βανδαλιστεί, είτε βρίσκονταν σε αποσύνθεση λόγω αμέλειας. Το 2009, φίλοι της γκαλερί πραγματοποίησαν έργα αναστήλωσης. Το 2013, μια εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων έριξε τμήμα του Τείχους χωρίς να ειδοποιήσει τους καλλιτέχνες των οποίων το έργο θα επηρεαζόταν, καθώς αυτό το κομμάτι της ιστορίας στεκόταν εμπόδιο στη σύγχρονη πρόοδο...
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου